Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου μου, όπου αναφέρθηκα στην κατ’ εντολή του ΔΝΤ περικοπή των συντάξεων μέσω του ΛΑΦΚΑ, θα παραθέσω αποσπάσματα από το βιβλίο μου «Σοφοκλέους Καζίνο» τα οποία αποδεικνύουν πώς χάθηκαν τα χρήματα των ασφαλισμένων.
Στην περίοδο 1999-2003, με την καθοδήγηση της κυβέρνησης του “εκσυγχρονιστή” Κώστα Σημίτη, και του “τσάρου” της Οικονομίας Γιάννου Παπαντωνίου, τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων είχαν παιχτεί στο τζόγο της Σοφοκλέους και είχαν καταλήξει σε τσέπες ξένων και ντόπιων κερδοσκόπων που λυμαίνονταν τότε, όπως και σήμερα, το ΧΑΑ. Το γεγονός ότι όλοι οι πρωταγωνιστές αυτού του εθνικού εγκλήματος δεν κάθισαν ποτέ στο σκαμνί και σφυρίζουν σήμερα αδιάφοροι, ενώ οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι καλούνται να ματώσουν για τη χρεοκοπία των Ασφαλιστικών Ταμείων, με γεμίζει απογοήτευση, οργή και αγανάκτηση.
Να τι έγραφαν ΤΑ ΝΕΑ στις 13/03/1999, στη στήλη “Ακούστηκαν”:
«Η άνοδος των τιμών των μετοχών έχει δημιουργήσει νέες “άσπρες τρύπες” στα ασφαλιστικά ταμεία. Όσα από αυτά έχουν επενδύσει στην οδό Σοφοκλέους, βλέπουν μέρα με τη μέρα την περιουσία τους να μεγαλώνει και… παρακαλούν τον Δείκτη να μείνει σκαρφαλωμένος, τουλάχιστον μέχρι να ανοίξει η συζήτηση για τα μέτρα που αφορούν το ασφαλιστικό.»
Στις 19/09/1999 , σε άρθρο με τίτλο «Ακόμα πιο ψηλά το Χρηματιστήριο –Τι εκτιμά ο Γ. Παπαντωνίου», η έγκριτη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ έγραφε μεταξύ άλλων: «Όταν τα επιτόκια αρχίσουν το 2000 να υποχωρούν τότε το σύνολο των αποταμιευτών θα αναζητήσει νέες διεξόδους και το πιθανότερο είναι να κατευθυνθούν προς τη Σοφοκλέους, με αποτέλεσμα η ζήτηση μετοχών να φθάσει σε υψηλά επίπεδα. Ακόμη υπολογίζει σε αύξηση της ζήτησης των μετοχών και από το εξωτερικό, πράγμα που θα σημειωθεί με την αναβάθμιση της Σοφοκλέους από αναδυόμενη αγορά σε κύρια. Όλα τα στοιχεία βεβαιώνουν πως τη στιγμή που θα συμβεί αυτό θα εισρεύσουν στη χώρα περίπου 3 δισ. δολ. Ο συνδυασμός των δύο αυτών παραγόντων μπορεί μεσοπρόθεσμα να ωθήσει το γενικό δείκτη μέχρι τις 7.500 μονάδες, αναφέρουν πηγές του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας.»
Σύμφωνα με άρθρο του κ. Τ. Μαντικίδη στο ΒΗΜΑ (14/11/1999), η Ιονική ΑΕΔΑΚ εκτιμούσε ότι «Παρά το γεγονός ότι η ελληνική αγορά είναι ακριβή, με παραδοσιακές μεθόδους αποτίμησης, η εγχώρια ρευστότητα, η πιθανή είσοδος θεσμικών επενδυτών του εξωτερικού, η ενεργός δραστηριοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων και η αποκλιμάκωση των επιτοκίων θα διατηρήσουν όλες τις προϋποθέσεις για άνοδο του γενικού δείκτη άνω των 7.000 μονάδων το πρώτο τρίμηνο του 2000».
Η πρώτη συνεδρίαση του 2000, Δευτέρα 3 Ιανουαρίου, ήταν επίσης έντονα ανοδική. Ο Γ.Δ. κέρδισε 4,69% και έκλεισε στις 5.794,85 μονάδες. Την επομένη οι “προφήτες” της “ALPHA Χρηματιστηριακή” ανέλυαν: «Η ρευστότητα της αγοράς αναμένεται να ενισχυθεί μέσω της δραστηριοποίησης των ασφαλιστικών ταμείων στην κεφαλαιαγορά και από τη μείωση του ποσοστού υποχρεωτικών διαθεσίμων των εμπορικών τραπεζών στην Τράπεζα της Ελλάδος.»
Εδώ βλέπετε το σκοτεινό ρόλο που είχαν παίξει τότε τα ΜΜΕ (παπαγαλάκια). Τα Ασφαλιστικά Ταμεία φούσκωναν τάχα από τα κέρδη στο χρηματιστηριακό τζόγο και οι μαύρες τρύπες γίνονταν άσπρες!
Στις 16 Φεβρουαρίου 2000, με το Γ.Δ. του ΧΑΑ να έχει κλείσει στις 5.328,28 μονάδες, ο Γιάννος Παπαντωνίου έκανε δηλώσεις για το ασφαλιστικό, λέγοντας πως οι μεταρρυθμίσεις του θα ήταν «πολύ ηπιότερες από αυτές που εσυζητούντο πριν από 5-10 χρόνια». Και τούτο οφειλόταν στη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των Ταμείων! Όπως ο ίδιος εξήγησε, “η άνοδος του Χρηματιστηρίου συνέβαλε στην εξυγίανση των Ταμείων, που έχουν μετοχές σε τράπεζες και άλλους οργανισμούς, των οποίων η κεφαλαιοποίηση αυξήθηκε πολύ”.» (ΤΑ ΝΕΑ, 17-2-2000)
Προσέξτε παρακαλώ εδώ το ανεύθυνο σκεπτικό του τότε Υπουργού Οικονομίας. Το Χρηματιστήριο είχε τάχα συμβάλει στην εξυγίανση των Ασφαλιστικών Ταμείων, τα οποία προηγουμένως είχαν πρόβλημα και χρειάζονταν μεταρρυθμίσεις (πριν 5-10 χρόνια), διότι τώρα είχαν μετοχές τραπεζών και άλλων οργανισμών! Δηλαδή “εξυγιάνθηκαν” όχι επειδή ρευστοποίησαν μετοχές που είχαν αγοράσει σε χαμηλότερες τιμές, αλλά επειδή είχαν χαρτιά, δηλαδή τις διακρατούσαν, περιμένοντας να πάνε κι άλλο επάνω! Σημειωτέον ότι η τιμή του Γ.Δ. του ΧΑΑ ήταν τότε στις 5.222,78 μονάδες, και ακολουθώντας διαρκώς πτωτική πορεία επρόκειτο να καταποντιστεί στις 1.653,05 μονάδες στις 6-2-2003, οπότε και εξαερώθηκαν εντελώς τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων! Για τέτοιο εθνικό έγκλημα χωρίς τιμωρία μιλάμε!
Αμετανόητος, όμως, ο άσχετος μαθητευόμενος μάγος της οικονομίας Γ. Παπαντωνίου αρνήθηκε τότε ότι υπήρχε κρίση στο Χρηματιστήριο, αποθαρρύνοντας έτσι τα ασφαλιστικά ταμεία από του να ρευστοποιήσουν μετοχές όταν ακόμη ο Γ.Δ. ήταν στις 5.222 μονάδες. Την ίδια εποχή ο τότε “τσάρος” της οικονομίας είχε δηλώσει: «όλη αυτή η φιλολογία για κρίση στο Χρηματιστήριο έχει ξεφύγει από τα όρια». Επιπλέον ανέφερε πως «είναι σαφές ότι πάμε σε θετικότερη κατεύθυνση και ότι το κλίμα βελτιώνεται», και πρόσθεσε ότι «τα φαινόμενα αυτά έχουν παροδική σημασία». (ΤΑ ΝΕΑ, 19-2-2000)
Πριν από τις εκλογές της 9ης Απριλίου του 2000, ο Κ. Σημίτης είχε αναλάβει απροκάλυπτα την ενίσχυση του Γ.Δ. του Χρηματιστηρίου με την εμμέσως πλην σαφώς ενθάρρυνση των Ασφαλιστικών Ταμείων να επενδύσουν κι άλλα αποθεματικά στο ΧΑΑ, επειδή οι μετοχές ήταν τάχα φτηνές. Στις 28 Μαρτίου του 2000, μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές, ο Κ. Σημίτης έδωσε συνέντευξη στον”Flash 96,1″, και στο δημοσιογράφο Π. Κολιοπάνο. Παραθέτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα της συνέντευξης:
Π. ΚΟΛΙΟΠΑΝΟΣ: «Στην απάντησή σας αναφερθήκατε και στην τοποθέτηση των κεφαλαίων των ασφαλιστικών ταμείων σε μετοχές. Είχαμε πριν από λίγες μέρες την άποψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προειδοποίηση μάλλον, ότι να μην τολμήσουν τα ασφαλιστικά ταμεία να κάνουν επενδύσεις στο Χρηματιστήριο.
Εγώ έχω ένα εύλογο ερώτημα. Πότε πρέπει τα ασφαλιστικά ταμεία να επενδύουν στο συγκεκριμένο χώρο τα χρήματά τους; Όταν το Χρηματιστήριο είναι κάτω, που μπορεί να είναι μια ευκαιρία ή όταν είναι πάνω; Εσάς ποια είναι η δική σας άποψη; Εμένα με προβλημάτισε αυτή η τοποθέτηση του κ. Καραμανλή.»
Κ. ΣΗΜΙΤΗΣ: «Πρώτη παρατήρηση. Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί να επηρεάσει, και να επηρεάσει αρνητικά την εξέλιξη του Χρηματιστηρίου, διότι πιστεύει ότι ένα δυσάρεστο κλίμα στο Χρηματιστήριο θα τον βοηθήσει στην πολιτική αναμέτρηση. (…)
Το κάθε ασφαλιστικό ταμείο κρίνει πότε συμφέρει, και εγώ θα έλεγα με την κοινή λογική, όπως παρατηρήσατε και εσείς, συμφέρει όταν είναι χαμηλά οι τιμές.
Αυτή τη στιγμή οι τιμές είναι χαμηλά. Και θέλω να επαναλάβω αυτό το οποίο έχω πει αρκετές φορές στο παρελθόν και είναι αποτέλεσμα μιας κοινής εμπειρίας όλων των οικονομιών των αναπτυγμένων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πάει η οικονομία καλά; Έχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης; Τότε πάει και το Χρηματιστήριο μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα καλά.
Μερικοί ρωτάνε: “Μα, αυτή τη στιγμή υπάρχει, λόγω της εκλογικής αναμέτρησης, κάποια καχεξία στο Χρηματιστήριο. Μήπως είναι ένδειξη ότι η οικονομία δεν πάει καλά;”.
Όχι, καθόλου, θα πω με έμφαση. Διότι εγώ μιλάω για ένα μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Για ένα χρονικό διάστημα 4, 6 μηνών, ενός χρόνου. Έτσι μετρώνται οι εξελίξεις στη συσχέτιση οικονομίας και αγορών, είτε του Χρηματιστηρίου ή οποιασδήποτε άλλης αγοράς. Όταν η οικονομία πάει καλά, τότε μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα και η αγορά και το Χρηματιστήριο θα πάει καλά. (…)
Εδώ είναι βέβαιο ότι για αρκετά χρόνια ακόμη, πολλά χρόνια ακόμη θα υπάρχει ανάπτυξη. (…)
Δεν φαίνεται αυτή τη στιγμή ότι ο κύκλος θα πάρει μια στροφή αρνητική. Αντίθετα, φαίνεται ότι θα συνεχίσει. (…) Αυτό ισχύει για όλους τους Έλληνες οι οποίοι θέλουν να επενδύσουν, να τοποθετήσουν τα χρήματά τους, να κάνουν σχέδια για το αύριο. Βρισκόμαστε σε μια καλή συγκυρία και αυτή η συγκυρία ευνοεί πρωτοβουλίες.»
Λοιπόν, για να συνοψίσουμε, κατά τον Κ. Σημίτη, οι μετοχές εκείνη την εποχή ήταν χαμηλά και συνέφερε όχι μόνο τα Ασφαλιστικά Ταμεία αλλά και όλους τους Έλληνες να επενδύσουν στο χρηματιστηριακό τζόγο. Πόσο χαμηλά ήταν ο Γ.Δ τότε; Την προηγουμένη, 27-3-2000, ο Γ.Δ. είχε κλείσει στις 4.675,05 μονάδες. Κι αυτό ήταν χαμηλά για τον Κ. Σημίτη, ο οποίος κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του είδε τον Γ.Δ. να καταποντίζεται στις 1.653,05 μονάδες στις 6-2-2003, όπως ανέφερα προηγουμένως, παρά τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη της οικονομίας! Ήταν, λέτε, τόσο αφελής ο Κ. Σημίτης που δε γνώριζε τίποτα για τα άγρια κερδοσκοπικά παιχνίδια που παίζονταν και παίζονται στη λίμνη των πιράνχας;
Το τραγικό είναι πως οι Έλληνες όπως και οι διαχειριστές των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων όταν ακούνε τέτοιες προβλέψεις από Πρωθυπουργό, και μάλιστα κοτζάμ καθηγητή, τις παίρνουν στα σοβαρά και ενεργούν αναλόγως.
Στις 30 Μαρτίου 2000, στη «μεγάλη τηλεοπτική βραδιά» της προεκλογικής περιόδου, ο Κ. Σημίτης είχε την ευκαιρία να επαναλάβει τις βλακείες του σχετικά με το Χρηματιστήριο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Ε. ΣΤΑΗ: «Κύριε Πρόεδρε, μία από τις σημαντικότερες νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα κληθεί να πάρει το ΠΑΣΟΚ εάν γίνει πάλι κυβέρνηση, θα είναι ίσως το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Αποφεύγετε όμως μέχρι στιγμής να προσδιορίσετε τους βασικούς του άξονες, παρόλο που είναι ένα θέμα που είναι πολύ λαϊκό θα έλεγα και αφορά τον πολύ κόσμο, παρόλο που έχετε προκληθεί έντονα και από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Μήπως τουλάχιστον σε βασικά σημεία όπως είναι το όριο ηλικίας ή η αύξηση της ανταποδοτικότητας θα μπορούσατε να μας δώσετε απόψε κάποιες πρώτες νύξεις, έτσι ώστε ο Έλληνας πολίτης που θα πάει στην κάλπη να ξέρει πώς σας ψηφίζει και γι’ αυτό;»
Κ. ΣΗΜΙΤΗΣ: «Έχω εξηγήσει γιατί αυτή την στιγμή δεν μπορεί να γίνει μία τοποθέτηση σαφής, συγκεκριμένη, για ορισμένες βασικές πτυχές τις οποίες αναφέρετε. Υπάρχει ανάπτυξη 3,5%. Αυτή η ανάπτυξη με το να αυξάνει τις θέσεις απασχόλησης ευνοεί τα Ταμεία. (…)
Υπάρχουν επίσης οι ξένοι μετανάστες, οι οποίοι εισφέρουν στα Ταμεία, πολύ περισσότερα απ’ ό,τι πριν. Υπάρχει επίσης η περιουσία των Ταμείων, η οποία αναβαθμίστηκε έχουν μετοχές για παράδειγμα στο Χρηματιστήριο, οι μετοχές όπως και τα ακίνητά τους αξίζουν περισσότερο. Τα Ταμεία έχουν περισσότερα χρήματα.»
Ιδού για μια ακόμη φορά η επιπολαιότητα του “εκσυγχρονιστή” πρωθυπουργού. Δεν τον απασχολούσε το Ασφαλιστικό διότι, συν τοις άλλοις, η περιουσία των Ασφαλιστικών Ταμείων είχε αναβαθμιστεί επειδή είχαν μετοχές στο Χρηματιστήριο! Τα Ταμεία είχαν περισσότερα χρήματα επειδή είχαν μετοχές, δηλαδή χαρτιά που προσεχώς θα εξαϋλώνονταν! Αν δεν είναι αυτή εσχάτη προδοσία τότε είναι ηλιθιότητα εις τη νιοστή.
Σε συνέντευξή του στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ, στις 31 Μαρτίου του 2000, ο Κ. Σημίτης εξέφρασε την εκτίμηση ότι «η νευρικότητα στη Σοφοκλέους έχει ημερομηνία λήξης την 9η Απριλίου.» Ως γνωστόν η προεκλογική αυτή πρόβλεψη του Σημίτη διαψεύστηκε δραματικά και το χρηματιστήριο συνέχισε να κατρακυλάει για να φτάσει ο Γ.Δ. τρία χρόνια αργότερα στις 1653,05 μονάδες.
Σε άλλη συνέντευξη που έδωσε ο Κ. Σημίτης μέσα από το Internet, στις 6-4-2000, ρωτήθηκε και για τα προβλήματα του Ασφαλιστικού. Παραθέτω την ερώτηση που του υποβλήθηκε και την απάντηση που έδωσε, στην οποία βλέπουμε και πάλι τις υψηλές προσδοκίες του από την πορεία των μετοχών:
ΕΡΩΤΗΣΗ 6η: «Υπάρχει μια έντονη ανησυχία και ανασφάλεια σχετικά με το μέλλον του Ασφαλιστικού Συστήματος και τις προθέσεις σας. Ποιες είναι οι βασικές παρεμβάσεις που σκέφτεστε να κάνετε;»
ΑΠΑΝΤΗΣΗ Κ. Σημίτη: «Το ασφαλιστικό είναι ένα θέμα, το οποίο έχει δημιουργήσει ανησυχίες. Και έχει δημιουργήσει ανησυχίες, γιατί πιστεύω ότι σκόπιμα καλλιεργήθηκε κάποιος φόβος, ότι χάνουν αυτοί οι οποίοι θα βγουν στη σύνταξη τα δικαιώματά τους, αν βγούνε γρήγορα γιατί δεν ξέρουν τι θα συμβεί.
Όλα αυτά δεν είναι αλήθεια, θα έλεγα είναι παραμύθια, διότι εμείς έχουμε πει το εξής απλό. Αυτή τη στιγμή η κατάσταση των Ταμείων είναι πολύ διαφορετική απ’ ότι ήταν λίγο καιρό πριν.
Γιατί; Γιατί με τους ρυθμούς ανάπτυξης τους οποίους έχουμε, εξασφαλίζουμε πολύ περισσότερους πόρους. (…)
Τα Ταμεία τώρα έχουν περισσότερη περιουσία, οι μετοχές που έχουν αξίζουν περισσότερα, υπάρχουν περισσότερες εισφορές, γιατί δίνουν εισφορές και οι ξένοι εργαζόμενοι, οι οποίοι δουλεύουν εδώ στην Ελλάδα.»
Στις 29/01/2001, η Αμερικάνικη Τράπεζα επενδύσεων Schroder Salomon Smith Barney σε έκθεσή της για το Ελληνικό Χρηματιστήριο εντόπιζε τέσσερις βασικές «πηγές» που θα έδιναν ώθηση στη ρευστότητα της ελληνικής αγοράς: «την αναβάθμιση του ΧΑΑ την 31η Μαΐου σε ανεπτυγμένη αγορά, την πιθανή ροή των καταθετικών κεφαλαίων σε εγχώριες μετοχές, περισσότερες επενδύσεις στην αγορά από εγχώρια συνταξιοδοτικά ταμεία, και μία σημαντική ποσότητα επαναγοράς μετοχών από τις εισηγμένες εταιρείες.»
Βεβαίως οι ξένοι χρηματοπιστωτικοί οίκοι έπαιξαν ένα σκοτεινό κερδοσκοπικό ρόλο την εποχή εκείνη στο Ελληνικό Χρηματιστήριο και η κάθε ανακοίνωσή τους ήταν εκ του πονηρού και εξυπηρετούσε μόνο τα δικά τους συμφέροντα. Όπως βλέπετε τα συνταξιοδοτικά ταμεία προτρέπονταν εμμέσως πλην σαφώς σε περισσότερες επενδύσεις (τζόγο) στη Σοφοκλέους μέχρι που θα στράγγιζαν εντελώς.
Στη Συνεδρίαση Θ΄ της Βουλής, στις 10/10/2001, με το Γ.Δ. του ΧΑΑ να βολοδέρνει γύρω στις 2.200 μονάδες, ο βουλευτής του Συνασπισμού κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης θα αναφερόταν σ’ αυτήν ακριβώς τη ζημιά των Ασφαλιστικών Ταμείων:
«Το άρθρο 17 για τα ασφαλιστικά ταμεία είναι απαράδεκτο. Έχουμε ναυάγιο με τα ασφαλιστικά ταμεία και τα λεφτά τα οποία έχουν επενδυθεί στο Χρηματιστήριο με την εύνοια, την ενίσχυση και την ενθάρρυνση της Κυβέρνησης.
Από τη μία λέτε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν πρόβλημα και από την άλλη έχουν χάσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια ποσά, βορά στο Χρηματιστήριο. (…)
Για τις επενδύσεις των ασφαλιστικών οργανισμών νομίζω ότι αντί να φέρνετε διατάξεις που θα προφυλάξουν τα ασφαλιστικά ταμεία από το χρηματιστηριακό και κερδοσκοπικό τζόγο, θέλω να πω ότι δεν έχουν καμία δουλειά τα ασφαλιστικά ταμεία στο Χρηματιστήριο. Το Χρηματιστήριο είναι ρίσκο. Τα λεφτά των ασφαλισμένων τα οποία τα παίζουν ερήμην τους, θα έπρεπε να κατευθύνονται σε πιο σίγουρες αποδόσεις. Και υπάρχουν τέτοιες αποδόσεις. (…)
Αφήστε τα ασφαλιστικά ταμεία στο τζόγο. Θα είναι μεγάλη καταστροφή. Πολύ φοβάμαι ότι οι συνέπειες θα είναι ακόμα οδυνηρότερες στο μέλλον αν τυχόν τα πράγματα στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία δεν πάνε καλά, εάν η ύφεση εξελιχθεί σε κρίση. Ζούμε σε ένα κόσμο αβεβαιότητας, σε ένα κόσμο που δεν μπορεί να προβλέψει κανείς εύκολα το μέλλον. Σ’ αυτές τις συνθήκες κοιτάζει μία υπεύθυνη Κυβέρνηση να διασφαλίσει τα χρήματα των ασφαλισμένων και να μην τα αφήνει έκθετα στη βορά του ανεβοκατεβάσματος των χρηματιστηριακών δεικτών, έκθετα σε χρηματιστηριακές και οικονομικές κρίσεις.»
Ιδού, λοιπόν, η εναγώνια προειδοποίηση ενός βουλευτή του ΣΥΝ για το ρίσκο των επενδύσεων των Ασφαλιστικών Ταμείων στο Χρηματιστήριο. Αλλά ο κ. Σημίτης φαίνεται πως δεν συγκινούνταν με τίποτα! Πόσο προφητικά ήταν τα λόγια αυτά του Παναγιώτη Λαφαζάνη! Στην τριετία 1999-2002 η ζημιά των Ασφαλιστικών Ταμείων είχε ξεπεράσει το 3,5 τρις δραχμές (πάνω από 10 δις ευρώ), και το Χρηματιστήριο δεν είχε πιάσει πάτο ακόμη.
Κάπως έτσι εξαερώθηκαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων – δηλαδή μεταφέρθηκαν στις τσέπες ξένων και ντόπιων κερδοσκόπων – ενώ κανένας από τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς του εθνικού αυτού εγκλήματος δεν κάθισε ποτέ στο σκαμνί της Δικαιοσύνης. Σήμερα, με το Χρηματιστήριο στις 1.857 μονάδες, πόσες άραγε απαξιωμένες μετοχές διατηρούν τα Ασφαλιστικά Ταμεία που, κατά το Λοβέρδο δεν έχουν σάλιο για συντάξεις;
Και αντί οι ασφαλισμένοι να έχουν ξεσηκωθεί εναντίον όλων εκείνων, που έπαιξαν στο τζόγο τις ασφαλιστικές εισφορές τους και βούλιαξαν τα Ταμεία τους, σκύβουν το κεφάλι ως αθεράπευτοι ραγιάδες έτοιμοι για νέες αιματηρές θυσίες, χωρίς ποτέ να ξέρουν αν αυτές θα πιάσουν τόπο κι αν θα είναι οι τελευταίες… Πάντως, το πιο βασανιστικό για μένα δεν είναι ότι θα ζήσω με λιγότερα αλλά το γεγονός ότι οι πολιτικές συμμορίες που με έκαναν φτωχότερη με την κατασπατάληση των ασφαλιστικών εισφορών μου παραμένουν ατιμώρητες και συνεχίζουν να με εμπαίζουν προκλητικά από θέσεως εξουσίας.
Aμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου