Ο ε. Αρτέμιος, στην πράξη 716 της 18.8.2008, βάση της οποίας τιμώρησε αντικανονικά τον χωρεπίσκοπο της πόλης Lipjani, αναφέρει: “αποφασίσαμε να σας απαλλάξουμε των ευθυνών και υποχρεώσεων της επαρχίας Ράσκας και Πρίζρεν, και να σας θέσουμε στη διάθεση της Ιεράς Συνόδου, στην οποία είστε τόσο πιστός, ώστε να μπορέσετε να συνεχίσετε να υπακούτε και να εκτελείτε τις αποφάσεις της, αλλά έξω από τα όρια της επισκοπής μας”.
Προετοιμασία του σχίσματος
Στις 16.9.2003 ο Αρτέμιος ίδρυσε ξανά την επισκοπή Ράσκας και Πριζρεν, πέρα από κάθε όριο που επιτρέπουν οι κανόνες και το σύνταγμα της σερβικής Εκκλησίας. Και πληρεξούσιο εκπρόσωπο όρισε τον Βίλοβσκι. Με τον ίδιο τρόπο, στις 2.9.2003 ίδρυσε το εδώ και αιώνες υπάρχον μοναστήρι Banjska, και ως υπεύθυνο πρόσωπο όρισε τον Συμεών. Ενώπιον του Πατριάρχου και της Συνόδου(13.2.2010), ο Αρτέμιος δικαιολόγησε την διπλή ίδρυση, ως αναγκαία για να λάβει τον αριθμό φορολογικού μητρώου. Πράγμα που καμιά επισκοπή στη Σερβία ή στο εξωτερικό χρειάστηκε να κάνει.
Ως επίσκοπος και στην Ελλάδα
Ο Συμεών Βίλοβσκι λειτουργούσε τέλη της δεκαετίας του 90, στον ναό του Αγίου Σάββα(μετόχι Χιλανδαρίου) στην Θεσσαλονίκη, στην οδό Καμβουνίων 1. Κατά τις λειτουργίες χρησιμοποιούσε αντιμήνσιο, το οποίο ευλόγησε ο Αρτέμιος ειδικά για τον ναό αυτόν. Μνημόνευε επίσης τον Αρτέμιο αντι τον οικουμενικό Πατριάρχη, στον οποίο κανονικά υπάγεται το Χιλανδάρι.
Αυτό μαθεύτηκε στην Θεσσαλονίκη και το οικουμενικό πατριαρχείο. Το 2002, ο πρωτοσύγκελος της μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, Ιωάννης Τασίας, είχε έρθει με συνοδεία στον εσπερινό, οπότε και αφαίρεσε το αντιμήνσιο του Αρτέμιου και άφησε ένα του οικουμενικού πατριαρχείου. Στις 17.5.2006, ο Συμεών παραδέχτηκε ενώπιον της Συνόδου, πως μνημόνευε τον Αρτέμιο στον ναό του Αγίου Σάββα. Ο Αρτέμιος είχε στείλει στον οικουμενικό πατριαρχη μια ανοικτή επιστολή, λόγω της οποίας του απαγορεύτηκε η είσοδος στο Άγιον Όρος.
Η σχέση του Αρτέμιου με τον τιμωρό ιερέα και η σχέση αυτού με τους μοναχούς της Crna Reka(μαύρος ποταμός):
Ο Αρτέμιος πιστοποίησε και ευλόγησε το συμβόλαιο που υπέγραψαν στις 23.4.2005 ο ηγούμενος της μονής Crna Reka Nikolaj (Nikolić) και ο πρωτοπρεσβύτερος Branislav Peranović, στον οποίο παραχωρήθηκε το κτήμα της μονής για αόριστο χρονικό διάστημα, δηλ μέχρι τον θάνατο του τελευταίου μέλους της οικογένειας Peranović. Το μοναστήρι πήρε ως μηνιαία αμοιβή 100 δηνάρια (κάπου 1 ευρώ).
Σύμφωνα με ευρήματα κατά την διαδικασία που κινεί η εισαγγελία της πόλης Novi Pazar, ο ιερέας Branislav Peranović διέπραξε σειρά εγκληματικών ενεργειών στο πνευματικό κέντρο αποκατάστασης (ναρκομανών) Crna Reka. Μόνο μέσω των ταχυδρομικών επιταγών ο Peranović έλαβε 53 εκατομμύρια δηνάρια( κάπου 500.000 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στην συνολική βοήθεια που προσφέρει η σερβική κυβέρνηση στον κλήρο και στους μοναχούς). Τα πλείστα τα έπαιρνε στο χέρι, ανεπίσημα.
Οι μοναχοί αυτής της μονής έφυγαν. Μέχρι να τους δεχτεί κάποιος επισκοπος βρίσκονται σύμφωνα με πληροφορίες στο σπίτι κάποιου γνωστού των.
Η ίδρυση του πνευματικού κέντρου(απεξάρτησης) Crna Reka και καταχώρηση του ως πνευματικού ιδρύματος ιδιωτικής ιδιοκτησίας επί εκκλησιαστικού εδάφους, είναι μορφή αποκοπής τμημάτων της επισκοπής από την σχέση προς την ΟΕΣ. Το κέντρο ανήκει στο μοναστήρι.
Ο Βίλοβσκι καθαιρέθηκε από το ιερατικό και το μοναχικό σχήμα
Ο πρωτοσύγκελος Συμεών Βίλοβσκι, που βρίσκεται προφυλακισμένος στην Ελλάδα, καθαιρέθηκε, βάση της απόφασης του εκκλησιαστικού δικαστηρίου από το ιερατικό και το μοναχικό σχήμα, και του επεβλήθη τριετής αφορισμός.
Ο Βίλοβσκι αρνήθηκε να απαντήσει στις κατηγορίες, που σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες ερμηνεύεται ως παραδοχή των πράξεων του. Αρνήθηκε επίσης να αποδεχθεί την απόφαση.
Η εκδίκαση ξεκίνησε με απόφαση της Συνόδου, που από το 2006 έως το 2009 ζητούσε συνεχώς να κινηθεί η διαδικασία. Το ζητούσε και από τον Αρτέμιο, ο οποίος το αρνιόταν, και του οποίου ο Βίλοβσκι ήταν γραμματέας.
Ο Βίλοβσκι είχε καταφύγει στον μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, βάση κανονικής απαλλαγής και παράδοσης στην δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Ελλάδος από πλευράς Αρτεμίου, 13.1.2010. Με την πράξη 308 της 4.3.2010 ο Σεραφείμ τον παρέδωσε ξανά στην δικαιοδοσία του Σέρβου Πατριάρχου. Ο Βίλοβσκι είχε καταφύγει στον Πειραιώς με την δικαιολογία πως “διώκεται για τις αντιοικουμενιστικές του θέσεις”. Την ίδια περίοδο, τέλη Ιανουαρίου, ο Συμεών συγκαλούσε συναντήσεις με κληρικούς υπό την ιδιότητα του αντιπροσώπου του επισκόπου. Με αυτόν τον τρόπο, η επισκοπή Ράσκας βρέθηκε έξω από κάθε κανόνα που ισχύει για όλες τις άλλες επισκοπές της ΟΕΣ.
Το κέντρο, όπως και το μοναστήρι όπου ανήκει, λέγεται Crna Reka: μαύρος ποταμός
Μετάφραση : Πέτρος
Αμέθυστος
Προετοιμασία του σχίσματος
Στις 16.9.2003 ο Αρτέμιος ίδρυσε ξανά την επισκοπή Ράσκας και Πριζρεν, πέρα από κάθε όριο που επιτρέπουν οι κανόνες και το σύνταγμα της σερβικής Εκκλησίας. Και πληρεξούσιο εκπρόσωπο όρισε τον Βίλοβσκι. Με τον ίδιο τρόπο, στις 2.9.2003 ίδρυσε το εδώ και αιώνες υπάρχον μοναστήρι Banjska, και ως υπεύθυνο πρόσωπο όρισε τον Συμεών. Ενώπιον του Πατριάρχου και της Συνόδου(13.2.2010), ο Αρτέμιος δικαιολόγησε την διπλή ίδρυση, ως αναγκαία για να λάβει τον αριθμό φορολογικού μητρώου. Πράγμα που καμιά επισκοπή στη Σερβία ή στο εξωτερικό χρειάστηκε να κάνει.
Ως επίσκοπος και στην Ελλάδα
Ο Συμεών Βίλοβσκι λειτουργούσε τέλη της δεκαετίας του 90, στον ναό του Αγίου Σάββα(μετόχι Χιλανδαρίου) στην Θεσσαλονίκη, στην οδό Καμβουνίων 1. Κατά τις λειτουργίες χρησιμοποιούσε αντιμήνσιο, το οποίο ευλόγησε ο Αρτέμιος ειδικά για τον ναό αυτόν. Μνημόνευε επίσης τον Αρτέμιο αντι τον οικουμενικό Πατριάρχη, στον οποίο κανονικά υπάγεται το Χιλανδάρι.
Αυτό μαθεύτηκε στην Θεσσαλονίκη και το οικουμενικό πατριαρχείο. Το 2002, ο πρωτοσύγκελος της μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, Ιωάννης Τασίας, είχε έρθει με συνοδεία στον εσπερινό, οπότε και αφαίρεσε το αντιμήνσιο του Αρτέμιου και άφησε ένα του οικουμενικού πατριαρχείου. Στις 17.5.2006, ο Συμεών παραδέχτηκε ενώπιον της Συνόδου, πως μνημόνευε τον Αρτέμιο στον ναό του Αγίου Σάββα. Ο Αρτέμιος είχε στείλει στον οικουμενικό πατριαρχη μια ανοικτή επιστολή, λόγω της οποίας του απαγορεύτηκε η είσοδος στο Άγιον Όρος.
Η σχέση του Αρτέμιου με τον τιμωρό ιερέα και η σχέση αυτού με τους μοναχούς της Crna Reka(μαύρος ποταμός):
Ο Αρτέμιος πιστοποίησε και ευλόγησε το συμβόλαιο που υπέγραψαν στις 23.4.2005 ο ηγούμενος της μονής Crna Reka Nikolaj (Nikolić) και ο πρωτοπρεσβύτερος Branislav Peranović, στον οποίο παραχωρήθηκε το κτήμα της μονής για αόριστο χρονικό διάστημα, δηλ μέχρι τον θάνατο του τελευταίου μέλους της οικογένειας Peranović. Το μοναστήρι πήρε ως μηνιαία αμοιβή 100 δηνάρια (κάπου 1 ευρώ).
Σύμφωνα με ευρήματα κατά την διαδικασία που κινεί η εισαγγελία της πόλης Novi Pazar, ο ιερέας Branislav Peranović διέπραξε σειρά εγκληματικών ενεργειών στο πνευματικό κέντρο αποκατάστασης (ναρκομανών) Crna Reka. Μόνο μέσω των ταχυδρομικών επιταγών ο Peranović έλαβε 53 εκατομμύρια δηνάρια( κάπου 500.000 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στην συνολική βοήθεια που προσφέρει η σερβική κυβέρνηση στον κλήρο και στους μοναχούς). Τα πλείστα τα έπαιρνε στο χέρι, ανεπίσημα.
Οι μοναχοί αυτής της μονής έφυγαν. Μέχρι να τους δεχτεί κάποιος επισκοπος βρίσκονται σύμφωνα με πληροφορίες στο σπίτι κάποιου γνωστού των.
Η ίδρυση του πνευματικού κέντρου(απεξάρτησης) Crna Reka και καταχώρηση του ως πνευματικού ιδρύματος ιδιωτικής ιδιοκτησίας επί εκκλησιαστικού εδάφους, είναι μορφή αποκοπής τμημάτων της επισκοπής από την σχέση προς την ΟΕΣ. Το κέντρο ανήκει στο μοναστήρι.
Ο Βίλοβσκι καθαιρέθηκε από το ιερατικό και το μοναχικό σχήμα
Ο πρωτοσύγκελος Συμεών Βίλοβσκι, που βρίσκεται προφυλακισμένος στην Ελλάδα, καθαιρέθηκε, βάση της απόφασης του εκκλησιαστικού δικαστηρίου από το ιερατικό και το μοναχικό σχήμα, και του επεβλήθη τριετής αφορισμός.
Ο Βίλοβσκι αρνήθηκε να απαντήσει στις κατηγορίες, που σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες ερμηνεύεται ως παραδοχή των πράξεων του. Αρνήθηκε επίσης να αποδεχθεί την απόφαση.
Η εκδίκαση ξεκίνησε με απόφαση της Συνόδου, που από το 2006 έως το 2009 ζητούσε συνεχώς να κινηθεί η διαδικασία. Το ζητούσε και από τον Αρτέμιο, ο οποίος το αρνιόταν, και του οποίου ο Βίλοβσκι ήταν γραμματέας.
Ο Βίλοβσκι είχε καταφύγει στον μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, βάση κανονικής απαλλαγής και παράδοσης στην δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Ελλάδος από πλευράς Αρτεμίου, 13.1.2010. Με την πράξη 308 της 4.3.2010 ο Σεραφείμ τον παρέδωσε ξανά στην δικαιοδοσία του Σέρβου Πατριάρχου. Ο Βίλοβσκι είχε καταφύγει στον Πειραιώς με την δικαιολογία πως “διώκεται για τις αντιοικουμενιστικές του θέσεις”. Την ίδια περίοδο, τέλη Ιανουαρίου, ο Συμεών συγκαλούσε συναντήσεις με κληρικούς υπό την ιδιότητα του αντιπροσώπου του επισκόπου. Με αυτόν τον τρόπο, η επισκοπή Ράσκας βρέθηκε έξω από κάθε κανόνα που ισχύει για όλες τις άλλες επισκοπές της ΟΕΣ.
Το κέντρο, όπως και το μοναστήρι όπου ανήκει, λέγεται Crna Reka: μαύρος ποταμός
Μετάφραση : Πέτρος
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου