Επαναλαμβάνουμε το μικρό απόσπασμα διότι εδώ κρύβεται η νέα μεγάλη ερμηνευτική ανακάλυψη, η οποία μπορεί να μάς κάνει παγκοσμίως υπερήφανους.
Διάσημος εξομολόγος της εποχής μας ο πρ.Σαράντης Σαράντος γράφει περίπου τα ίδια με τον Γιαγκάζογλου, σε ένα κείμενο του που έχει τον τίτλο περί εξομολογήσεως.
«Με έκπληξη και θαυμασμό παρατηρούμε ότι αναδεικνύει ο ίδιος ο Κύριος στις χαλεπές ημέρες μας, ορθόδοξα πνευματικά αναστήματα προικισμένα με τα ανάλογα χαρίσματα για τη σωτηρία των ανθρώπων. [ ΠΡΟΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ]. Σήμερα όλη η ποιμαντική εργασία εστιάζεται στο μεγάλο Μυστήριο της Ι. Εξομολογήσεως. Το ορθόδοξο βάπτισμα, δεμένο με το Άγιο Μύρο σπρώχνει αόρατα μα εντελώς ελεύθερα, τον ξενητεμένο άνθρωπο στο χώρο της ιεράς εξομολογήσεως για να ανταμώσει κατά πρόσωπο και να επικοινωνήσει άμεσα με τον "εν Τριάδι" Θεό. [ Καί οι αβάπτιστοι δέν καλούνται; ]. Εξαιρετικά μέσα στο Μυστήριο αυτό καταλαβαίνει ο αμαρτωλός ότι αξίζει ανυπολόγιστα, αρχίζει να αυτοεκτιμάται σωστά. Γι' αυτό όλα τα κομμάτια της ζωής του τα θεωρεί αξιόλογα. Γι' αυτό και αρχίζει να θέλει να τα αξιοποιήσει, να τα καθαρίσει απο τους μολυσμούς και να τα θεανθρωποποιήσει. [Αποκτά Εγώ, γίνεται πρόσωπο]. Καθημερινά γινόμαστε άμεσοι αυτόπτες και αυτήκοοι μάρτυρες τέτοιων θαυμαστών μεταστροφών που ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός πραγματοποιεί μέσω των ταπεινών αλλά ζωντανών εικόνων Του, "των πνευματικών". Μέσα στην αγιασμένη ατμόσφαιρα της ιεράς εξομολογήσεως πέφτουν τα προσωπεία, ξεκολλούν οι μάσκες που οι διάφορες σκοπιμότητες κόλλησαν ασφυκτικά γύρω από την απλή και ανεπανάληπτη ανθρώπινη προσωπικότητα (προσωπικώς δεν γνωρίζαμε πώς τόσα χρόνια ο κ. Γιανναράς έγραφε το Περί εξομολογήσεως).
Ένα Μυστήριο που μοναδικά και ανεπανάληπτα καταξιώνει την διαπροσωπική ανθρώπινη σχέση. Αυτοί οι πνευματικοί καταξιώνονται να γίνουν ζωντανοί φορείς των ζωντανών δογμάτων της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Είναι αυτοί που έχουν αποκτήσει το χάρισμα να κατέρχονται στα βάθη και στις αβύσσους της ανθρώπινης ψυχής. Εκπλήσσεται όμως ο πνευματικός πατήρ για την κατάντια του εξομολογουμένου. Απορεί και εξίσταται για τα είδη και τους τρόπους των αμαρτημάτων. Όμως κρίνοντας από τον αιματηρό προσωπικό του αγώνα για τη κατάκτηση των αρετών, γίνεται συγκαταβατικός και για τον αμαρτωλό. Στοχάζεται τα στάδια που πέρασε και ο ίδιος μέχρι να κόψει τα συγγνωστά πάθη και γίνεται επιεικής.
Όλα τα παραπάνω να μη θεωρηθούν ότι έχουν κάποια έμμεση έστω σχέση με το δικό μου πρόσωπο ως πνευματικού. Τα γραφόμενα συνιστούν έμμεση περιγραφή του "εις τύπον και τόπον Χριστού" πολιού πνευματικού μου πατρός».
Σε τί διαφέρουν λοιπόν τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα; Σε τίποτε! Ο οικουμενισμός και ο κληρικαλισμός είναι η ίδια ύβρις προς την Εκκλησία του Κυρίου! Είναι ο απίστευτος πόθος ορισμένων ανθρώπων να ταυτιστούν με τον Κύριο και να εξουσιάσουν την Εκκλησία. Η ένωση με τον Πάπα είναι φυσιολογική συνέπεια του πρωτείου που φθείρει τις ψυχές των ανθρώπων αυτών.
Τα γραφόμενα συνιστούν έμμεση περιγραφή του "εις τύπον και τόπον Χριστού" πολιού πνευματικού μου πατρός.
Η νέα μέθοδος ερμηνείας είναι απλή.
Διαβάζοντας την παραπάνω πρόταση ο εμπνευσμένος ερμηνευτής κράζει : Ά ώστε έτσι λοιπόν, ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος ήταν νεο-ορθόδοξος! Καί αρχίζει την έρευνα τών κειμένων.
Μέ αυτή τη φοβερή μέθοδο ο διάκος ανακάλυψε την αίρεση τής Γερόντισσας Γαβριηλίας.
ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΞΕΤΑΣΕΩΣ.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου