Με διάφορα «παραθυράκια του Νόμου» που η Κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση την τελευταία στιγμή με ΠΝΠ, οι παράνομοι μετανάστες καταλήγουν να βρίσκονται «νόμιμα» στην χώρα μας! Ποιοί δίνουν αυτές τις εντολές στην κυβέρνηση; Γιατί τις εφαρμόζει με σκυφτό το κεφάλι; Το επόμενο μεγάλο θέμα είναι η συμπεριφορά των τραπεζών – οι οποίες, για τα εγγυημένα κατά 80% από το κράτος δάνεια, απαιτούν εγγύηση σε μετρητά για το υπόλοιπο 20%. Διατυπώθηκε δε η υποψία ότι, χρησιμοποιούν αυτά τα δάνεια παράνομα, για την αναδιάρθρωση των παλαιών χρεών των πελατών τους – κάτι που θα έπρεπε να ελεγχθεί αμέσως.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη βαθιά οικονομική κρίση, με αποσπασματικά μέτρα και με διορθωτικές παρεμβάσεις – έχοντας καταθέσει ανά τακτά χρονικά διαστήματα αλλεπάλληλες ΠΝΠ. Όχι μόνο δεν έχει εντάξει τις παρεμβάσεις της σε έναν συνολικό σχεδιασμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας, αλλά μοιράζει εκατομμύρια ευρώ σε ιδιώτες – πολλοί από τους οποίους δεν τα έχουν καν ανάγκη, όπως οι εφοπλιστές-ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών.
Όσον αφορά τις διαφάνειες που κατέθεσε, αντιγράφοντας το γερμανικό τρόπο όπως της είχαμε υποδείξει, δυστυχώς δεν τα κατάφερε – τεκμηριώνοντας πως ούτε στη μίμηση δεν είναι αποτελεσματική.
Ακόμη πάντως δεν έχει δώσει απάντηση έστω στο πόσα ακριβώς είναι τα δημοσιονομικά μέτρα που θα επιβαρύνουν το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος – καθώς επίσης στο πώς θα χρηματοδοτηθούν.
Η Ελλάδα χρειάζεται οριζόντια μέτρα στήριξης, μαζί με την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων και των εργαζομένων – όπως τονίσαμε από το ξεκίνημα της κρίσης. Χώρες της ΕΕ που επιδοτούν έως και το 100% των μισθών ιδιωτικών υπαλλήλων για την αντιμετώπιση της κρίσης του κορονοϊού, όπως η Σουηδία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία πράττουν το αυτονόητο – για να μη βρεθούν με στρατιές εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων.
Αντίθετα, στην Ελλάδα η κυβέρνηση δεν επιδοτεί την εργασία, αλλά την ανεργία και την αναστολή συμβάσεων – κάτι που θα κοστίσει πολύ ακριβά στην οικονομία μας. Θα προσπαθήσει βέβαια να καλύψει τα δυσμενή αποτελέσματα επικαλούμενη τον κορωναϊό – κάτι που όμως δεν θα πείσει κανέναν. Η ουσία θα μετρήσει στο τέλος και όχι η επικοινωνία όπως σήμερα – η οποία ουσία, θα φανεί στο τέλος του χρόνου από τις στατιστικές.
Είναι αδιανόητο τώρα το ότι λέγαμε «μένουμε σπίτι», όταν την ίδια στιγμή η κυβέρνηση προετοιμάζει τους πλειστηριασμούς των σπιτιών των δανειοληπτών – καθώς επίσης όλων των άλλων που έχουν χάσει το εισόδημα τους, λόγω της κρίσης, ενώ θα συνεχίσουν να το χάνουν από την ύφεση που προβλέπεται.
Ειδικά όσον αφορά τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, έχουμε προτείνει από την αρχή τη μοναδική λύση που υπάρχει – τη δημιουργία ενός κρατικού οργανισμού κατά το παράδειγμα των Η.Π.Α. το 1933, μέσω του οποίου λύθηκε ριζικά το πρόβλημα, χωρίς να χάσει κανένας. Ούτε οι Πολίτες τα σπίτια τους, ούτε οι τράπεζες, ούτε το κράτος.
Είναι αυτονόητο πως ο τουρισμός, ο πρωτογενής τομέας, η μεταποίηση και γενικότερα η επιχειρηματικότητα, πρέπει να στηριχθούν και να ενισχυθούν οριζόντια – επειδή η ύφεση που προβλέπεται, μεταξύ άλλων εάν υποχωρήσει στο βαθμό που φαίνεται ο τουρισμός λόγω μη λήψης των σωστών μέτρων, θα πλήξει όλους τους τομείς, ανεξάρτητα εάν τώρα λειτουργούν ή όχι.
Επιγραμματικά αναφέρουμε μερικές από τις δικές μας προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης, οι οποίες είναι οι εξής:
(1) Η καταβολή επιπρόσθετων επιδομάτων σε όσους εργάζονται για όλους εμάς αυτήν την περίοδο – όπως είναι οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι αστυνομικοί, οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα κλπ.
(2) Η αναστολή των πλειστηριασμών όσο διαρκεί η ύφεση και η εντολή στις εισπρακτικές εταιρίες να μην παρενοχλούν τους οφειλέτες, κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης περιόδου.
(3) Η μείωση κατά 50% του ΦΠΑ τουλάχιστον στα είδη πρώτης ανάγκης έως το τέλος της επιδημίας, για να διευκολυνθούν οι εισοδηματικά ασθενέστεροι Πολίτες – καθώς επίσης για να κινηθεί η αγορά και να μην προκληθούν αυξήσεις στις τιμές, λόγω του περιορισμού της προσφοράς.
(4) Η στήριξη της ρευστότητας, με την αναβολή της πληρωμής φόρων και με την καταβολή αποζημίωσης για τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης στις επιχειρήσεις.
(5) Η ταχύτατη προώθηση των φακέλων ΕΣΠΑ, έτσι ώστε να διενεργηθούν επενδύσεις.
(6) Το κλείσιμο του τελωνείου των Κήπων, αφού δεν πραγματοποιούνται έλεγχοι για να εμποδιστεί η αισχροκέρδεια.
(7) Η ελεύθερη διέλευση στα διόδια, όσο διαρκεί η υγειονομική και οικονομική κρίση.
Θα συνεχίσουμε τώρα με αυτά που ανέφερε ο πρόεδρος της ΓΕΣΕΒΕ κατά την ακρόαση των φορέων – τα οποία ήταν κυριολεκτικά τρομακτικά, όπως η πτώση του τζίρου της εστίασης κατά 95%, η πρόβλεψη πως θα κλείσει το 35% των καταστημάτων εστίασης, το 15% γενικότερα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων κοκ.
Εάν συμβούν όλα αυτά, γνωρίζοντας πως ένα μεγάλο μέρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των ξενοδοχείων είναι υπερχρεωμένο, η κατάσταση στην οικονομία θα είναι εφιαλτική – πόσο μάλλον εάν ο τουρισμός υποχωρήσει πάνω από το 50% σε σχέση με το 2019, κάτι που φυσικά απευχόμαστε.
Απορούμε πάντως σχετικά με το εάν το υπουργείο οικονομικών έχει υπολογίσει την πτώση των εσόδων, επί πλέον στα μέτρα που λαμβάνει – όσον αφορά το έλλειμμα του προϋπολογισμού και, κατ’ επέκταση, το δημόσιο χρέος. Έχουμε ρωτήσει ξανά, χωρίς όμως να πάρουμε απάντηση.
Το επόμενο μεγάλο θέμα που συζητήθηκε ήταν η συμπεριφορά των τραπεζών – οι οποίες, για τα εγγυημένα κατά 80% από το κράτος δάνεια, απαιτούν εγγύηση σε μετρητά για το υπόλοιπο 20%. Διατυπώθηκε δε η υποψία ότι, χρησιμοποιούν αυτά τα δάνεια παράνομα, για την αναδιάρθρωση των παλαιών χρεών των πελατών τους – κάτι που θα έπρεπε να ελεγχθεί αμέσως.
Σωστά πάντως ο πρόεδρος της ΓΕΣΕΒΕ πρότεινε τον απ’ ευθείας δανεισμό των επιχειρήσεων από το κράτος – όπως με την επιστρεπτέα προκαταβολή που στην ουσία πρόκειται για επιστρεπτέο δάνειο. Επί πλέον από την αναπτυξιακή τράπεζα που πρέπει επιτέλους να λειτουργήσει – έτσι ώστε να στηριχθούν πραγματικά οι επιχειρήσεις που έχουν ανάγκη.
Στην πρώτη επιτροπή τώρα αναφερθήκαμε γενικά στο νομοσχέδιο επί της αρχής, καθώς επίσης στα σημαντικότερα άρθρα του. Τονίσαμε πως συνεχίζεται η πολιτική της κυβέρνησης με τμηματικές και υπό προϋποθέσεις ελαφρύνσεις – πολλές από τις οποίες είναι επικοινωνιακές, ήσσονος σημασίας.
Με τον τρόπο αυτό, αρκετοί Πολίτες παρέμειναν δυστυχώς εκτός των μέτρων προστασίας – ενώ δεν υπήρξε και δεν υπάρχει ένα συνολικό σχέδιο που θα στήριζε σωστά όλους τους Έλληνες και την οικονομία μας.
Φυσικά βρήκαμε ορισμένες διατάξεις με θετικές ρυθμίσεις, λίγες όμως – ενώ παράλληλα κάποιες άλλες αφορούν απ’ ευθείας αναθέσεις προμηθειών και υπηρεσιών, στα πλαίσια του γνωστού κομματικού-πελατειακού κράτους που κατέστρεψε την Ελλάδα.
Εύλογα λοιπόν αδυνατούμε να στηρίξουμε τέτοιες πρακτικές, έχοντας κυριολεκτικά απογοητευθεί από το ότι, δεν φαίνεται να έχουν μάθει τίποτα οι κυβερνήσεις μας μετά από δέκα χρόνια βαθιάς κρίσης – ενδεχομένως επειδή δεν πλήρωσαν αυτές το βαρύ τίμημα, όπως όλοι εμείς οι υπόλοιποι Έλληνες, συνεχίζοντας να ζουν και να βασιλεύουν με την ανοχή των ψηφοφόρων τους. Στα υπόλοιπα ‘άρθρα τώρα τα εξής:
Άρθρο 33: Η κυβέρνηση δεν στηρίζει τους δήμους και τις περιφέρειες στην κρίση. Ουσιαστικά ο υπουργός εσωτερικών παρέχει τη «διευκόλυνση» στους ΟΤΑ να μεταφέρουν ποσά από την τακτική επιχορήγηση, η οποία όμως είναι δεσμευμένη για επενδυτικούς σκοπούς, έτσι ώστε να διατεθεί για την κάλυψη λειτουργικών δαπανών.
Από τη διάταξη δεν προκύπτει πως θα αυξηθεί η τακτική επιχορήγηση των δήμων. Αντίθετα, ο υπουργός εσωτερικών τονίζει πως από αυτή τη «διευκόλυνση» δεν πρέπει να προκύψει επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό – κάτι που, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, θα προκαλέσει την οικονομική κατάρρευση των δήμων.
Άρθρο 34: Η διάταξη δεν αφορά τις δανειακές συμβάσεις με όλα τα πιστωτικά ιδρύματα, αλλά μόνον με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Για τα υπόλοιπα δάνεια των Δήμων έχει προβλέψει κάτι η κυβέρνηση, αν και υποθέτουμε πως όχι;
Άρθρο 38: Γιατί η επιβεβαίωση της ταυτότητάς του χρήστη να γίνεται μέσω των συστημάτων ηλεκτρονικής τραπεζικής, με το e-banking δηλαδή των πιστωτικών ιδρυμάτων και των υποκαταστημάτων τους που βρίσκονται είτε στην Ελλάδα, είτε στην ΕΕ, είτε ακόμα και σε τρίτη χώρα; Δεν αποτελεί παραβίαση των προσωπικών δεδομένων του κάθε χρήστη;
Άρθρο 39: Γιατί μέσα στα δεδομένα που δύνανται να διαβιβαστούν, σύμφωνα με την παρ. 1, να περιλαμβάνονται το μέγεθος και οι πηγές των περιουσιακών στοιχείων και των εισοδημάτων του φυσικού προσώπου, όπως προσδιορίζονται στην πρόσφατη πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος; Δεν αποτελεί παραβίαση προσωπικών δεδομένων;
Ποια πιστωτικά ιδρύματα και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί θα έχουν πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα; Τόσο αυτά που βρίσκονται στην Ελλάδα, όσο και αυτά που είναι εγκατεστημένα στην ΕΕ, ή ακόμα και σε τρίτες χώρες;
Άρθρο 40: Μετά την λήξη του εξαμήνου, οι εργαζόμενοι αυτοί θα επιστρέφουν σπίτι τους, αυξάνοντας την λίστα των ανέργων και μάλιστα χωρίς αποζημίωση; Θεωρεί η Κυβέρνηση ότι λύθηκε το πρόβλημα των συμβασιούχων με τη λήξη του εξαμήνου;
Θα ληφθούν μέτρα, έτσι ώστε να παραταθούν οι ανανεώσεις προγραμμάτων των συμβασιούχων αυτών, για τουλάχιστον ένα έτος; Θα ληφθούν μέτρα για τη δημιουργία και την κάλυψη νέων οργανικών θέσεων πλήρους απασχόλησης και προαγωγής των ήδη υπαρχόντων υπαλλήλων, με μοριοδοτήσεις ειδικής προϋπηρεσίας;
Άρθρο 41: Η παρ. 2 έρχεται σε αντίθεση με την παρ. 3, επειδή ναι μεν η Κυβέρνηση δίνει παράταση στην προθεσμία προσκόμισης των σχετικών δικαιολογητικών, σε περίπτωση κωλύματος υποβολής της αίτησης έκδοσης των απαιτούμενων δικαιολογητικών ή αδυναμίας έκδοσης τους, χωρίς όμως (α) να καθορίζει το διάστημα αυτό και β) χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν την προηγούμενη γνωμοδότηση του συλλογικού οργάνου αξιολόγησης των προσφορών.
Από την άλλη πλευρά, στην παρ. 3 αναφέρεται ότι, η μη εμπρόθεσμη υποβολή των δικαιολογητικών κατακύρωσης ή ανάθεσης, συνιστά λόγο έκπτωσης του αναδόχου από τη σύμβαση, απόσβεσης κάθε δικαιώματος του αναδόχου που απορρέει από αυτή και επιβολής των προβλεπόμενων στο νόμο κυρώσεων.
Σε ποιο χρονικό διάστημα θα κηρύσσεται έκπτωτος ο ανάδοχος; Η υπεύθυνη δήλωση του αναδόχου επαρκεί για την αντικατάσταση των βασικών δικαιολογητικών που απαιτούνται; Ποια υπεύθυνη δήλωση θα προτιμάται; Η «αρχαιότερη υποβληθείσα» ή θα προηγείται η υπεύθυνη δήλωση «γνωριμίας με την αναθέτουσα αρχή ή με τον αναθέτοντα φορέα»;
Άρθρο 42: Ναι μεν θετικό μέτρο που υιοθετεί την πρόταση μας, αλλά γιατί ανατίθεται στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη η διαδικασία ανάθεσης και εκτέλεσης του έργου κατασκευής και επέκτασης τεχνητού εμποδίου, του φράχτη δηλαδή, στο χερσαίο τμήμα της ελληνοτουρκικής μεθορίου στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου, και όχι στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας; Το κόστος αυτού του έργου δεν θα έπρεπε να αναφερθεί από το ΓΛΚ;
Άρθρο 46: Ουσιαστικά με αυτή τη ρύθμιση, ματαιώνεται οριστικά και με τρόπο αναδρομικό η υποβολή εγκλήσεων για απιστία εις βάρος των τραπεζικών ιδρυμάτων: όσοι δεν υπέβαλλαν έγκληση στην εκπνοή της αρχικής τετράμηνης προθεσμίας, έχουν απολέσει οριστικά το δικαίωμά τους!
Η λύση πάντως αυτή διευκολύνει όσους δεν είχαν ουσιαστικά την πρόθεση να υποβάλουν έγκληση εντός του τετραμήνου – αφού με τη νέα ρύθμιση δεν «κινδυνεύουν» να θεωρηθούν ότι, η παράλειψή τους οφείλεται σε υπαιτιότητά τους και πλέον μπορούν να μεταθέτουν την παράλειψή τους στη θέσπιση της ΠΝΠ. Ποιούς εξυπηρετεί αλήθεια αυτή η διάταξη;
Άρθρο 47: Με διάφορα «παραθυράκια του Νόμου» που η Κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση την τελευταία στιγμή με ΠΝΠ, οι παράνομοι μετανάστες καταλήγουν να βρίσκονται «νόμιμα» στην χώρα μας! Ποιοί δίνουν αυτές τις εντολές στην κυβέρνηση; Γιατί τις εφαρμόζει με σκυφτό το κεφάλι;
Άρθρο 54: Δεν διευκρινίζεται ποιοι θα είναι οι φορείς που θα δραστηριοποιούνται στον τομέα του σύγχρονου πολιτισμού. Μακροσκελής ο κατάλογος με τα εκατομμύρια ευρώ που έλαβαν μόνο την τελευταία τριετία οι ΜΚΟ και τα σωματεία που δραστηριοποιούνται στον τομέα του Πολιτισμού. Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαβιβάστηκαν στη Βουλή, το 2010 το ύψος των επιχορηγήσεων σε ΜΚΟ Πολιτισμού, ανήλθε σε 109.227.050 €. Το 2011 η αξία των επιχορηγήσεων ανήλθε σε 70.640.083 €, ενώ το 2012 η αξία των επιχορηγήσεων περιορίστηκε σε 43.393.357 €, προφανώς λόγω των μνημονίων. Πολλά χρήματα όμως!
Άρθρο 55: Θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική η χορήγηση ειδικής έγκρισης από τον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, για επιχορηγήσεις προς Μ.Κ.Ο., σωματεία, αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες και ΝΠΙΔ. Πώς και από ποιον θα ελέγχονται οι εν λόγω ΜΚΟ, σχετικά με το εάν δικαιούνται τα ποσά των επιχορηγήσεων; Πόσες από αυτές είναι νόμιμες; Έχει γίνει κάποιος έλεγχος; Στα υπόλοιπα άρθρα θα αναφερθούμε την επόμενη φορά
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=_doMGO49D4A&feature=emb_logoαπό Βασίλης Βιλιάρδος27 Μαΐου 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου