Μέχρι που ο ξεπεσμός;

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Θα ήλπιζε κανείς ότι μετά τον σάλο που προκλήθηκε εξαιτίας των προσβλητικών χαρακτηρισμών, εναντίον του πρώτου τη τάξει Έλληνα όλων των εποχών, του Καποδίστρια, δεν θα είχε συνέχεια η επιχείρηση αποδόμησης των ηρώων του ’21. Ωστόσο, η καταρχήν εύλογη αυτή υπόθεση διαψεύστηκε παταγωδώς, με το δεύτερο κρούσμα, αυτό, εναντίον του Καραϊσκάκη, που με τη σειρά του υπέστη εξευτελισμούς και απρέπειες, από το ίδιο πάντοτε μέλος της επιτροπής Ελλάδα ’21.

Την φορά αυτή, παρότι δεν ακούστηκε βέβαια καμιάς μορφής καταδίκη, ούτε από την επιτροπή Ελλάδα ’21, αλλά ούτε και από την Κυβέρνηση, υπήρξε ωστόσο μια μάλλον ακατανόητου περιεχομένου δήλωση της Ελλάδα ’21, που ισχυρίστηκε ότι ….συνέβη κάτι το «αλλόκοτο», και ότι η ανάρτηση του δεύτερου αυτού λιβέλου εναντίον της Επανάστασης, δεν ήταν δικό της έργο, παρότι έσπευσε να την εξαφανίσει.

Και εύλογα, πια, διερωτάται κανείς τι ακριβώς συμβαίνει στα ενδότερα αυτής της επιτροπής Ελλάδα ’21, όπου το πρώτο χτύπημα εναντίον του Καποδίστρια θεωρήθηκε ως «νηφάλια συζήτηση για την Επανάσταση, ύστερα από 200 χρόνια», ενώ το δεύτερο πανομοιότυπο συμβάν, ως «αλλόκοτο», με άγνωστους μέχρι στιγμής τους δράστες της ανάρτησής του.
Κάτω από τις συνθήκες αυτές εύλογα αναμένονται σε καθημερινή πια βάση παρόμοια χτυπήματα εναντίον όλων των ηρώων του ’21. Δηλαδή, μια πλήρης αποδόμηση της Επανάστασης του ’21.

Ευτυχώς, όμως, δεν είναι όλα μαύρα αφού υπάρχουν και κάποιες φωτεινές ανταύγειες μέσα από την ατέλειωτη αυτή παρακμή. Αναφέρομαι στην παραίτηση της καθηγήτριας Μαρίας Ευθυμίου, από μέλος της επιτροπής Ελλάδα ’21, που έγινε δεκτή με μεγάλη ανακούφιση από τους οργισμένους συμπατριώτες μας.

Όμως, ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη, και οι ανησυχίες γύρω από αυτόν τον εορτασμό, που όπως και να γίνει, και παρά τον αγώνα αναστροφής του κλίματος χάρη στη σύσταση κάποιων παράλληλων επιτροπών, η Ελλάδα ’21, με σύμβολο το «φουλαράκι» της, αλλά και τα τεράστια μέσα που διαθέτει, θα παραμείνει, εκπρόσωπος της Ελλάδας. Να εύχεται, λοιπόν, η κάθε Ελληνίδα και ο κάθε Έλληνας, να συμβεί κάτι, όχι οπωσδήποτε τραγικό, όχι οπωσδήποτε θανατηφόρο, όχι οπωσδήποτε μια εθνική καταστροφή, ώστε να ματαιωθεί αυτός ο εορτασμός, προκειμένου να μην εκτεθεί ανεπανόρθωτα η πατρίδα μας στα πέρατα της γης. Εκεί, όπου σε κάθε γωνιά της υπάρχουν αμέτρητοι θαυμαστές της Ελλάδας, που την σκέπτονται ως έθνος αιώνων και όχι φυσικά, όπως μερικοί εθνομηδενιστές την θέλουν , ως …..έθνος 200 ετών.

Όμως, ο ξεπεσμός, που θέλω να ελπίζω, ότι έφθασε ή βρίσκεται κοντά στον πάτο, εμφανίζεται ήδη με πολυάριθμα κεφάλια, ως λερναία ύδρα. Να συνεχίσω, λοιπόν, παραμένοντας πάντοτε στα θλιβερά πλαίσια του ανείπωτου αυτού ξεπεσμού μας, με ένα θέμα, που θα θεωρούσα απίστευτο, αν δεν το έβλεπα δημοσιευμένο στο σοβαρό site Slpress. Αναφέρεται σε δήλωση κάποιας αν. καθηγήτριας του ΕΚΠΑ, της κυρίας Βάσως Κιντή, η οποία άκουσον-άκουσον, επιχειρεί να επαναφέρει στο ελληνικό πανεπιστήμιο τις σκοτεινές εποχές των «κοινωνικών φρονημάτων», που ακόμη και οι καθαρίστριες τότε όφειλαν να εξασφαλίσουν το σχετικό πιστοποιητικό, προκειμένου να μπορούν να διοριστούν.

Η υπόθεση θα ήταν, ασφαλώς, κωμική και για γέλια μέχρι δακρύων, αν δεν αποτελούσε τμήμα μιας γενικότερης κατάπτωσης της πατρίδας μας.
Αυτή, λοιπόν, η αν. καθηγήτρια, εμφανίζεται προφανώς πεπεισμένη ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια, αλλά και το δικαίωμα να κρίνει ποίων υποψηφίων οι πεποιθήσεις/φρονήματα συνάδουν ή δεν συνάδουν, με τον διορισμό τους σε διάφορες θέσεις της πολιτείας, καθώς και να χρήζει τον εαυτό της τοποτηρητή της ποιότητας των ΑΕΙ!!!!!

Συγκεκριμένα, λοιπόν, η αν. καθηγήτρια κυρία Βάσω Κιντή, θεωρεί ακατάλληλο και προφανώς επικίνδυνο, για τη θέση μέλους του Συμβουλίου Αξιολόγησης και Πιστοποίησης, τον γνωστό οικονομολόγο Διονύση Χιόνη, καθηγητή του Πανεπιστημίου Θράκης, και παράλληλα …. κατακεραυνώνει τα τρία ελληνικά επιμελητήρια (Τεχνικό, Γεωτεχνικό και Οικονομικό), επειδή τον υπέδειξαν.

Ποια, όμως, είναι η φοβερή κατηγορία εναντίον του Διονύση Χιόνη, που τον καθιστά αποδιοπομπαίο, από την παραπάνω θέση, στα μάτια της αυτοδιορισμένης εποπτεύουσας αρχής των πάντων, δηλαδή της κυρίας Κιντή;
Απίστευτο, και όμως αληθινό. Συμβαίνει σε ελληνικό πανεπιστήμιο, στο Καποδιστριακό στον 21ο αιώνα!

Το κρίμα, λοιπόν, του κ. Χιόνη είναι ότι, από κοινού και με πολυάριθμους σοβαρούς και γνωστούς επιστήμονες της Ελλάδας και του εξωτερικού, πιστεύει ότι η επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα, μπορεί να σώσει την Ελλάδα.

Δεν έχει, φυσικά, ουδεμία σημασία το αν έχει ή όχι δίκαιο (εγώ πιστεύω ότι έχει δίκαιο) ο κ. Χιόνης. Αντιθέτως, το αγωνιώδες ερώτημα που έτσι δημιουργείται, με την προϋπόθεση βέβαια ότι η πρωτοφανής αυτή αντίδραση της κυρίας Κιντή εκληφθεί τελικώς ως σοβαρή (διότι έχει και οπαδούς που την ακολουθούν) είναι το που προς Θεού βρισκόμαστε, σε αυτή τη χώρα, και τι είδους σκοτεινές δυνάμεις χαλκεύουν τη ζωή και το μέλλον μας.

Εξυπακούεται ότι η κυρία Νίκη Κεραμέως θα κληθεί να λάβει θέση στο πράγματι απίστευτο, αλλά σοβαρότατων πιθανώς επιπτώσεων, αυτό περιστατικό που παραπέμπει κατευθείαν σε νέο σκοταδισμό. Θέλω να πιστεύω ότι η Υπουργός Παιδείας, που είχε την τύχη να έχει ως γονείς εξαίρετους ανθρώπους και συνάμα διεθνούς φήμης επιστήμονες, θα θέσει οριστικό τέρμα στη προσπάθεια επιβολής ενός νέου Μακαρθισμού.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "εστία" στις 28.05.2020

kostasxan