Κυριακή 24 Ιουνίου 2018

Sputnik: Μεταναστευτική κρίση: Ο κίνδυνος για τα Βαλκάνια

Η χειρότερη πολιτική είναι όταν δεν υπάρχει πολιτική. Αυτό είναι ακριβώς που συνέβη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενόψει της μεταναστευτικής κρίσης. Και το χειρότερο από όλα: Δεν υπάρχει καμία δήλωση ότι θα ανταποκριθεί επαρκώς σε νέα κλιμάκωση στο άμεσο μέλλον…


Η μαζική μετανάστευση είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο στην ιστορία. Υπήρχε και θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Συχνά προκαλείται από φυσικές καταστροφές, πολέμους ή υπερπληθυσμό. 

Οι τελευταίες μετακινήσεις μεταναστών είναι αποτέλεσμα τριών παραγόντων. Η πολιτική αποσταθεροποίηση που έφερε η λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη» και οι πόλεμοι που ακολούθησαν, τα υψηλά ποσοστά δημογραφικής ανάπτυξης στη...

Μέση Ανατολή και την Αφρική κατά τα τελευταία 30 χρόνια και οι όλο και πιο συχνές ξηρασίες και χρόνιες ελλείψεις νερού σε μια ευρεία περιοχή. 

Η μεταναστευτική ροή ξεκινά από την Ανατολική Μεσόγειο και φθάνει μέχρι τον Ινδικό Ωκεανό, με κύριο σκοπό την εγκατάσταση των μεταναστών σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Το πρώτο μεγάλο κύμα της σύγχρονης μεταναστευτικής κρίσης ήταν το 2014- 2016. Η σύγχυση που προκλήθηκε από την ΕΕ, συνέβαλε στη συνέχιση αυτής της κρίσης. Μοναδική απάντηση σε αυτή ήταν η άρνηση. 

Όπως η Ουγγαρία και η Σλοβενία που υπερασπιζόμενες ανύψωσαν φράχτες, ενώ οι περιφερειακές αρχές της Βαυαρίας αντιδρούν ανεξάρτητα και υποστηρίζουν τον καλύτερο έλεγχο των συνόρων με την Αυστρία και αυτή εφαρμόζει το ίδιο μέτρο στα σύνορα με την Ιταλία. 

Η κατάργηση των Ευρωπαϊκών Συνόρων γιορτάσθηκε πριν από δέκα χρόνια ως το μεγαλύτερο βήμα για την ενιαία Ευρώπη. Τώρα, τα σημεία ελέγχου στα σύνορα αποκαθίστανται. 

Ωστόσο, αυτό είναι σαφές ότι δεν αποτελεί μακροπρόθεσμη λύση. Οι νότιες χώρες, κυρίως η Ισπανία, η Ιταλία, η Βουλγαρία και η Ελλάδα και σε κάποιο βαθμό η Πορτογαλία και η Γαλλία- λιμοκτονούν. Τα μέτρα που εξασφαλίζουν την ασφάλεια της Γερμανίας και της Αυστρίας, βραχυπρόθεσμα συμβάλλουν άμεσα στην ανασφάλεια της «Μεσογειακής Ευρώπης». 

Ο αυστριακός καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς έκανε μια νέα πρόταση: Να δημιουργηθούν κέντρα υποδοχής για τους μετανάστες στην Ευρώπη,αλλά εκτός της ΕΕ. Ο ομόλογός του της Δανίας τον υποστήριξε. Ο στόχος είναι να «δοθεί προστασία στους μετανάστες, αλλά όχι μια ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή». 

Η Αλβανία έγινε ο απόστολος, ως τη πρώτη χώρα που έχει την ‘τιμή’ και την ‘ευχαρίστηση’ να ανοίξει ένα τέτοιο κέντρο στην επικράτειά της. Άλλες χώρες των «Δυτικών Βαλκανίων» είναι επίσης υποψήφιες χώρες. Από την άποψη των χωρών της Δυτικής Ευρώπης, αυτό είναι αποδεκτό. Θα θυσιάσουν τα Βαλκάνια για να προστατευθούν. Όλος ο δρόμος προς τα νότια από τον Δούναβη και τον Σάβα θα γίνει ένα είδος χώρου διέλευσης και υποδοχής των μεταναστών σε μια προσπάθεια ένταξής τους. Τα άτομα που θα ενταχθούν στο νέο σύστημα, θα αποδεχθούν νέες αξίες, θα εκπαιδευτούν για εργασία σε τομείς όπου σημειώνονται ελλείψεις, εφόσον επιθυμούν να συνεχίσουν την πορεία τους στη Δυτική Ευρώπη. 

Τα Κέντρα Υποδοχής στα Βαλκάνια μπορούν να αγοράσουν χρόνο, να επιβραδύνουν το δεύτερο κύμα για ένα με ενάμιση χρόνο, αλλά τίποτε περισσότερο από αυτό. Η πρόταση του Κουρτς δεν είναι στρατηγική, αλλά τακτικιστική. Και τα τακτικά μέτρα δεν επιλύουν καμία κρίση, πόσο μάλλον μια τόσο μεγάλη. Το πρόβλημα της μετανάστευσης στις ευρωπαϊκές χώρες μπορεί να επιλυθεί μόνο με μια συνολική πρόταση που θα εστιάζεται περισσότερο στις αιτίες και όχι στις συνέπειες. 

Η πιο σημαντική αιτία είναι η κατάρρευση στη Μέση Ανατολή, που λειτουργεί ως επιταχυντής στην μετακίνηση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Η σταθεροποίηση των ευκαιριών στην περιοχή θα μειώσει τον αριθμό των πιθανών μεταναστών. Η συνέχιση του πολέμου στη Συρία, οι τεταμένες σχέσεις με την Τουρκία, η ανεπαρκής πρόσβαση στη Λιβύη και η προφανής έλλειψη εμπιστοσύνης στο Ιράν, δεν είναι ευνοϊκό πλαίσιο πολιτικής για την αντιμετώπιση της κρίσης των μεταναστών. 

Οι πολιτικές πρωτοβουλίες και η αλλαγή εξωτερικής πολιτικής, τόσο του κάθε μέλους, όσο και της ΕΕ ως συνόλου, θα λύσουν αυτό το πρόβλημα σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Αυτό που απομένει είναι να δούμε: οι ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών έχουν το θάρρος να το κάνουν; Αν δεν το κάνουν, τότε …κενό. Παραμένουν χωρίς πολιτική. Και η χειρότερη πολιτική είναι όταν δεν υπάρχει πολιτική και η εισροή των μεταναστών θα συνεχισθεί… 

(Στοιχεία από sputniknews.com)

Δεν υπάρχουν σχόλια: