Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης: Η τέχνη της μετάνοιας και της σωτηρίας

Το έργο της σωτηρίας της ψυχής μας είναι το πιο υψηλό έργο, η πιο σοφή τέχνη. Αν θέλουμε τη σωτηρία μας, πρέπει να μαθητεύσουμε σ’ εκείνους που την πέτυχαν. Το έργο της μετάνοιας και της σωτηρίας αποκαλύφθηκε και εκπληρώθηκε από τους αγίους. Οι άγιοι άφησαν αυτήν την πνευματική κληρονομιά, την τέχνη της μετάνοιας και της σωτηρίας, στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Σ’ αυτήν, λοιπόν, θα διδαχθούμε τη μετάνοια και τη σωτηρία.

Όταν η καρδιά σου ταραχθεί από ένα πάθος, όταν η γλώσσα σου προφέρει λόγια ανάρμοστα και εχθρικά, αμέσως λύγισε τα γόνατα και εξομολογήσου το αμάρτημά σου…

Τι είναι τα αμαρτήματά σου μπροστά στην απέραντη ευσπλαχνία του Θεού; Ο φιλάνθρωπος Κύριος τα συγχωρεί, όταν ειλικρινά μετανοήσεις…

Πάρε απόφαση να διορθωθείς, και ο Κύριος θα σε καθαρίσει με την Εξομολόγηση και τη θεία Κοινωνία.

Βλέπεις ότι όσο αργείς να εξομολογηθείς, τόσο χειροτερεύει η κατάστασή σου, τόσο σφίγγονται τα δεσμά της αμαρτίας και τόσο δυσκολότερος γίνεται ο απολογισμός… Πόσο γαληνεύει η καρδιά μας από μιαν ειλικρινή Εξομολόγηση!…

Στην Εξομολόγηση να μην αποκρύπτεις τίποτα. Να αποκαλύπτεις στον πνευματικό όλες τις αμαρτίες σου, όσο κι αν αυτό ο διάβολος σου το παρουσιάζει οδυνηρό, προσβλητικό και ταπεινωτικό. Διαφορετικά, οι πληγές της ψυχής σου θα παραμείνουν αθεράπευτες, θα πονούν και θα υπονομεύουν την πνευματική σου υγεία.

Να προσεύχεσαι για την άφεση των αμαρτιών των άλλων, όπως προσεύχεσαι για την άφεση των δικών σου αμαρτιών. Να προσεύχεσαι για τη σωτηρία των άλλων, όπως προσεύχεσαι για τη δική σου σωτηρία. Θα σου χαρίσει τότε ο Κύριος πλούσια τα πνευματικά Του δώρα, τα δώρα του Αγίου Πνεύματος, το οποίο αναπαύεται σε κάθε ψυχή που νοιάζεται με αγάπη για τους άλλους.

Μην ξεχνάτε σε κάθε βραδινή προσευχή σας να ομολογείτε στο Άγιο Πνεύμα τα αμαρτήματα που διαπράξατε στη διάρκεια της ημέρας. Με απόλυτη ειλικρίνεια και με καρδιά γεμάτη συντριβή να τα ομολογείτε όλα. Και από τα μάτια σας ας κυλούν δάκρυα θερμής μετάνοιας, που ξεπλένουν την ψυχή.

Η αμαρτία είναι το φοβερό κακό που σκοτώνει την ψυχή και τώρα και στην αιωνιότητα. Αν κανείς πέσει να κοιμηθεί χωρίς να προσευχηθεί και να μετανοήσει για τα αμαρτήματα που έκανε την ημέρα, η ψυχή του θα βασανίζεται όλη τη νύχτα.

Από το βιβλίο: Πνευματική Ανθολογία από τους βίους και τους λόγους των Αγίων της Ρωσίας. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2018, σελ. 217, 218, 223, 318, 322.

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης: Η τέχνη της μετάνοιας και της σωτηρίας | Dogma

Ανώνυμος είπε...

Ησ ΝΗʹ, 1 – 11
Οὕτω λέγει Κύριος· Ἀναβόησον ἐν ἰσχύϊ, καὶ μὴ φείσῃ, ὡς σάλπιγγι ὕψωσον τὴν φωνήν σου, καὶ ἀνάγγειλον τῷ λαῷ μου τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν, καὶ τῷ οἴκῳ Ἰακώβ, τὰς ἀνομίας αὐτῶν. Ἐμὲ ἡμέραν ἐξ ἡμέρας ζητοῦσι, καὶ γνῶναί μου τὰς ὁδοὺς ἐπιθυμοῦσιν, ὡς λαὸς δικαιοσύνην πεποιηκώς, καὶ κρίσιν Θεοῦ αὐτοῦ μὴ ἐγκαταλελοιπώς, αἰτοῦσί με νῦν κρίσιν δικαίαν, καὶ ἐγγίζειν Θεῷ ἐπιθυμοῦσι, λέγοντες· τί ὅτι ἐνηστεύσαμεν, καὶ οὐκ εἶδες; ἐταπεινώσαμεν τὰς ψυχὰς ἡμῶν, καὶ οὐκ ἔγνως; Ἐν γὰρ ταῖς ἡμέραις τῶν νηστειῶν ὑμῶν εὑρίσκετε τὰ θελήματα ὑμῶν, καὶ πάντας τοὺς ὑποχειρίους ὑμῶν ὑπονύσσετε, εἰ εἰς κρίσεις καὶ μάχας νηστεύετε, καὶ τύπτετε πυγμαῖς ταπεινόν, ἵνα τί μοι νηστεύετε ὡς σήμερον, ἀκουσθῆναι ἐν κραυγῇ τὴν φωνὴν ὑμῶν, οὐ ταύτην τὴν νηστείαν ἐγὼ ἐξελεξάμην, καὶ ἡμέραν ταπεινοῦν ἄνθρωπον τὴν ψυχὴν αὐτοῦ· ουδʼ ἂν κάμψῃς ὡς κρίκον τὸν τράχηλόν σου, καὶ σάκκον καὶ σποδὸν ὑποστρώσῃς, οὐδὲ οὕτω καλέσετε νηστείαν δεκτήν. Οὐχὶ τοιαύτην νηστείαν ἐξελεξάμην, λέγει Κύριος· ἀλλὰ λύε πάντα σύνδεσμον ἀδικίας, διάλυε στραγγαλιὰς βιαίων συναλλαγμάτων, ἀπόστειλε τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, καὶ πᾶσάν σου συγγραφήν ἄδικον διάσπα· διάθρυπτε πεινῶντι τὸν ἄρτον σου, καὶ πτωχοὺς ἀστέγους εἰσάγαγε εἰς τὸν οἶκόν σου· ἐὰν ἴδῃς γυμνὸν περίβαλε, καὶ ἀπὸ τῶν οἰκείων τοῦ σπέρματός σου οὐχ ὑπερόψει. Τότε ῥαγήσεται πρώϊμον τὸ φῶς σου, καὶ τὰ ἰάματά σου, ταχὺ ἀνατελεῖ, καὶ προπορεύσεται ἔμπροσθέν σου ἡ δικαιοσύνη σου, καὶ ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ περιστελεῖ σε· τότε βοήσῃ, καὶ ὁ Θεὸς εἰσακούσεταί σου· ἔτι λαλοῦντός σου, ἐρεῖ· Ἰδοὺ πάρειμι· ἐὰν ἀφέλῃς ἀπὸ σοῦ σύνδεσμον, καὶ χειροτονίαν, καὶ ῥῆγμα γογγυσμοῦ, καὶ δῷς πεινῶντι τὸν ἄρτον ἐκ ψυχῆς σου, καὶ ψυχὴν τεταπεινωμένην ἐμπλήσῃς, τότε ἀνατελεῖ ἐν τῷ σκότει τὸ φῶς σου, καὶ τὸ σκότος σου ὡς μεσημβρίᾳ, καὶ ἔσται ὁ Θεός σου μετὰ σοῦ διαπαντός

Πρμ ΚΑʹ, 23 – ΚΒʹ, 4
Ὃς φυλάσσει τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ τὴν γλῶσσαν, διατηρεῖ ἐκ θλίψεως τὴν ψυχὴν αὐτοῦ. Θρασὺς καὶ αὐθάδης καὶ ἀλαζών, λοιμὸς καλεῖται· ὃς δὲ μνησικακεῖ, παράνομος. Ἐπιθυμίαι ὀκνηρὸν ἀποκτείνουσιν· οὐ γὰρ προαιροῦνται αἱ χεῖρες αὐτοῦ ποιεῖν τι. Ἀσεβὴς ἐπιθυμεῖ ὅλην τὴν ἡμέραν ἐπιθυμίας κακάς, ὁ δὲ δίκαιος ἐλεεῖ καὶ οἰκτείρει ἀφειδῶς, θυσίαι ἀσεβῶν, βδέλυγμα Κυρίῳ· καὶ γὰρ παρανόμως προσφέρουσιν αὐτάς. Μάρτυς ψευδὴς ἀπολεῖται, ἀνὴρ δὲ ὑπήκοος φυλασσόμενος λαλήσει. Ἀσεβὴς ἀνὴρ ἀναιδῶς ὑφίσταται προσώπῳ· ὁ δὲ εὐθύς, αὐτὸς συνιεῖ τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ. Οὐκ ἔστι σοφία, οὐκ ἔστιν ἀνδρεία, οὐκ ἔστι βουλὴ κατέναντι Κυρίου, πρὸς τὸν ἀσεβῆ. Ἵππος ἑτοιμάζεται εἰς ἡμέραν πολέμου· παρὰ δὲ Κυρίου ἡ βοήθεια. Αἱρετώτερον ὄνομα καλόν, ἢ πλοῦτος πολύς· ὑπὲρ δὲ χρυσίον καὶ ἀργύριον χάρις ἀγαθή. Πλούσιος καὶ πτωχὸς συνήντησαν ἀλλήλοις· ἀμφοτέρους δὲ ὁ Κύριος ἐποίησε. Πανοῦργος ἰδὼν πονηρὸν τιμωρούμενον κραταιῶς, αὐτὸς παιδεύεται· οἱ δὲ ἄφρονες παρελθόντες ἐζημιώθησαν. Γενεὰ σοφίας φόβος Κυρίου, καὶ πλοῦτος, καὶ δόξα, καὶ ζωή.