Φαίνεται μάλιστα σαν να αποτελεί υποχρέωση και δομική αυτοσυνειδησία του Οικουμενικού Θρόνου να φροντίσει για την αποκατάσταση των σχέσεων ανάμεσα στους ετερόδοξους χριστιανούς. Αλήθεια, όμως, ποιος το ορίζει και το επιβάλλει αυτό; Θεωρώ πως ούτε ιστορικά δικαιολογείται αυτός ο ρόλος ως αποκλειστικό προνόμιο της Νέας Ρώμης. Μοιάζει με την εμμονή των Επισκόπων να χειροτονούν ιερείς. Το θεωρούν “δουλειά” τους. Αλλά αυτό είναι διαστροφή της εκκλησιαστικής παράδοσης. Και στις δύο περιπτώσεις. Στόχος είναι η φροντίδα των ποιμένων για την πνευματική ωρίμανση των πιστών από το στάδιο της κάθαρσης μέχρι αυτό της τελείωσης – θέωσης. Τίποτε παραπάνω και τίποτε παρακάτω. Τα υπόλοιπα είναι ανθρώπινα και σταματούν στον τάφο. Η θέωση όμως συνεχίζεται στην αιωνιότητα. Αν φρόντιζαν για αυτό οι Επίσκοποί μας θα τακτοποιούσε τα άλλα ο ίδιος ο Χριστός. Επειδή όμως η Παράδοση αγνοείται, φτάσαμε στο σημερινό χάλι. Οι δε αιρετικοί δυτικοί χριστιανοί οδήγησαν μια ολόκληρη Ευρώπη στην αθεΐα!
Λογάριασαν, όμως, κατά πώς φαίνεται, χωρίς τον ξενοδόχο (τον Θεό εν προκειμένω) και η σημερινή παραδειγματική αποτυχία του συνεορτασμού του Πάσχα φάνηκε ωσάν σημείον εξ ουρανού... Η καθήλωση του Πάπα Ρώμης στο καροτσάκι αποκαθήλωσε κάθε σχεδιασμό για προώθηση της ψευδοένωσης με τους αιρετικούς – δυστυχώς εδώ και αιώνες – αδελφούς μας χριστιανούς της Δύσης. Στο Πασχάλιο μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη φαίνεται αυτή η πικρία. Ο λογισμός μού λέει πως δεν μπήκε τυχαία η φράση για το “Αγιώτατο Πάσχα”, αλλά παραπέμπει στον “Αγιώτατο Πάπα Ρώμης” που χάλασε τα σχέδια και τα όνειρα όλων τους στο Φανάρι και στη Ρώμη. Πέραν τούτου οι αναφορές του πασχάλιου αυτού μηνύματος στην Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο είναι ανιστόρητες έως “πονηρές”. Η τότε Σύνοδος πολέμησε τους αιρετικούς και δεν προσπάθησε να τους ενώσει με την Εκκλησία άνευ δογματικής ταυτότητος και συγκλίσεως.
Η προσπάθεια των σύγχρονων οικουμενιστών κατέληξε στην επιθυμία και υλοποίηση της ένωσης με μια και μοναδική, ως φαίνεται, προϋπόθεση: την εξάλειψη ή την απουσία της μισαλλοδοξίας. Ποτέ όμως στην εκκλησιαστική ιστορία δεν τέθηκε τέτοιο ζητούμενο, ει μη μόνον η δογματική ταυτότητα. Αυτή μονάχα μπορεί να οδηγήσει σε ένωση εν αληθεία και αγάπη.
Θύμα αυτής της παρεκτροπής των Φαναριωτών από την ορθόδοξη πορεία είναι και η συνοδική επιστολή στον μακαριστό π. Ιωάννη Ρωμανίδη τον Φλεβάρη του 1997, όπου ευθέως και ανερυθριάστως τον απειλούσε για αφαίρεση του οφικκίου του πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και για άλλες αυστηρότερες επικείμενες κυρώσεις. Με τον καημό αυτό έσβησε μετά από λίγα χρόνια ο μεγάλος αυτός Ορθόδοξος θεολόγος των τελευταίων ετών – ίσως και ο μεγαλύτερος, κατά την αναγνώριση των ίδιων των Ρωμαιοκαθολικών. Και τούτο διότι απλά τόλμησε να γράψει την αλήθεια για το αδιέξοδο των σύγχρονων διαχριστιανικών διαλόγων, των οποίων ο ίδιος είχε άμεση γνώση ως συμμετέχων εκπρόσωπος των Ορθοδόξων.
Στρεβλό μονοπάτι διάλεξαν να πορεύονται εδώ και πολλά χρόνια οι Πατριαρχικοί της Νέας Ρώμης. Αν δεν ακούν τη φωνή του λαού και της Παράδοσης, τουλάχιστον ας προβληματιστούν με τα δοθέντα σημεία εξ ουρανού. Το εφετινό φιάσκο του αποτυχημένου προσχεδιασθέντος συνεορτασμού, για όσους τουλάχιστον παρακολουθούν τα γεγονότα, ήταν εκκωφαντικό. Ως πότε όμως θα μας μιλάει ο Θεός; Τι θα γίνει αν μας παραδώσει στο θέλημά μας και στις εγωιστικές εμμονές μας; Δεν θέλω ούτε να το σκεφτώ…
Χριστός Ανέστη!
Κ. Νούσης
Λάρισα, 19/4/2025
Πέθανε σήμερα ο Πάπας Φραγκίσκος
Ο Πάπας Φραγκίσκος πέθανε τη Δευτέρα του Πάσχα, 21 Απριλίου 2025, σε ηλικία 88 ετών στην κατοικία του στο Casa Santa Marta, σύμφωνα με ανακοίνωση του Βατικανού.
Ο θάνατός του ανακοινώθηκε από τον καρδινάλιο Κέβιν Φάρελ:
«Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, με βαθιά θλίψη πρέπει να ανακοινώσω τον θάνατο του Αγίου Πατέρα μας Φραγκίσκου. Στις 7.35 π.μ. σήμερα το πρωί, ο επίσκοπος της Ρώμης Φραγκίσκος επέστρεψε στον οίκο του Πατέρα. Ολόκληρη η ζωή του ήταν αφιερωμένη στην υπηρεσία του Κυρίου και της Εκκλησίας Του.
Μας δίδαξε να ζούμε τις αξίες του Ευαγγελίου με πίστη, θάρρος και καθολική αγάπη, ιδιαίτερα υπέρ των φτωχότερων και πιο περιθωριοποιημένων.
Με απέραντη ευγνωμοσύνη για το παράδειγμά του ως αληθινού μαθητή του Κυρίου Ιησού, παραδίδουμε την ψυχή του Πάπα Φραγκίσκου στην άπειρη ελεήμονα αγάπη του Ενός και Τριαδικού Θεού».[ΠΟΙΟΥ ΜΑΘΗΤΟΥ;]
Ο Πάπας Φραγκίσκος πέθανε τη Δευτέρα του Πάσχα, 21 Απριλίου 2025, σε ηλικία 88 ετών στην κατοικία του στο Casa Santa Marta, σύμφωνα με ανακοίνωση του Βατικανού.
Ο θάνατός του ανακοινώθηκε από τον καρδινάλιο Κέβιν Φάρελ:
«Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, με βαθιά θλίψη πρέπει να ανακοινώσω τον θάνατο του Αγίου Πατέρα μας Φραγκίσκου. Στις 7.35 π.μ. σήμερα το πρωί, ο επίσκοπος της Ρώμης Φραγκίσκος επέστρεψε στον οίκο του Πατέρα. Ολόκληρη η ζωή του ήταν αφιερωμένη στην υπηρεσία του Κυρίου και της Εκκλησίας Του.
Μας δίδαξε να ζούμε τις αξίες του Ευαγγελίου με πίστη, θάρρος και καθολική αγάπη, ιδιαίτερα υπέρ των φτωχότερων και πιο περιθωριοποιημένων.
Με απέραντη ευγνωμοσύνη για το παράδειγμά του ως αληθινού μαθητή του Κυρίου Ιησού, παραδίδουμε την ψυχή του Πάπα Φραγκίσκου στην άπειρη ελεήμονα αγάπη του Ενός και Τριαδικού Θεού».
ΓΙΑ ΔΕΣ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ Ν'ΑΦΗΣΕΙ ΤΟΝ ΧΑΡΟ
ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΗΚΩΣΕΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου