Ολοκληρώθηκε η κηδεία του Πάπα Φραγκίσκου: Πέρασε στην ιστορία ο Πάπας των Φτωχών
6 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Καθολικοί της Ελλάδας είπαν το δικό τους αντίο στον «Επαναστάτη Ποντίφικα» https://www.kathimerini.gr/society/reportaz/563581750/katholikoi-tis-elladas-eipan-to-diko-toys-antio-ston-epanastati-pontifika/ Στο πρόσωπο του είδαν όχι μόνο έναν Πάπα, αλλά έναν αδερφό, έναν πατέρα, έναν σωτήρα, όπως θα ακούσουμε να λένε μέσα στον ναό, πιστοί από κάθε γωνιά της γης. Φιλιππινέζοι, Πολωνοί, Λατινοαμερικανοί, Αφρικανοί, αλλά και Ελληνες πιστοί από τη Σύρο και την Τήνο οι οποίο μοιράζονται όχι μόνο μια κοινή πίστη, αλλά και μια ιδιαίτερη αγάπη στον Πάπα Φραγκίσκο. Οι καθολικοί της χώρας μας, 250.000 όλοι και όλοι, θρηνούν και εκείνοι την απώλεια του καθοδηγητή και Πατέρα τους, τον Αγιο των Φτωχών, τον «Επαναστάτη Ποντίφικα» όπως τον ονομάζουν. Στην είσοδο του ναού, επικρατεί μια αναστάτωση, εθελοντές δίνουν οδηγίες στους προσελθόντες, ενώ τους πιστούς υποδέχεται με ζεστασιά ο εφημέριος, πατέρας Γεώργιος. «Είναι παρόμοια η προετοιμασία με την ημέρα που είχε έρθει ο Πάπας να μας επισκεφτεί εδώ. Δηλαδή αυτός ο άνθρωπος έχει αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμα του» μνημονεύει για να δώσει και την προσωπική του εμπειρία με τον Πάπα, τον οποίο είχε την τύχη να γνωρίσει. «Τον συνάντησα το 2021, στην Αθήνα, όταν και μας επισκέφθηκε. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο έπρεπε να τον υποδεχτώ στη είσοδο ως εφημέριος, και τότε δεν με ήξερε. Οταν όμως με κοίταξε στα μάτια, με σόκαρε εκείνο το βλέμμα. Γιατί με κοίταξε σαν να με ήξερε ανέκαθεν και σαν να με αγαπούσε απεριόριστα. Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου. Ενιωσα πως έτσι μας βλέπει και ο Θεός, αυτό το βίωμα μου μετέδωσε ο Πάπας Φραγκίσκος» λέει με κατάνυξη ο ιερέας. «Είμαστε πολύ θλιμμένοι για τον χαμό του Πάπα Φραγκίσκου, αλλά το Αγιο Πνεύμα είναι ζωντανό και είμαστε σίγουροι πως θα επιλέξει τον κατάλληλο. Υπάρχουν οι συντηρητικοί αλλά και οι προοδευτικοί μέσα στην εκκλησία, και πρέπει να υπάρχει ισορροπία με όλα αυτά τα ρεύματα. Ολοι είμαστε μέσα στην ίδια εκκλησία, όλοι είμαστε ισότιμοι και το Αγιο Πνεύμα θα φροντίσει να βγει ο καταλληλότερος» λέει με σιγουριά, καθώς απομακρύνεται για να ετοιμαστεί για τη λειτουργία. Οι γυναίκες από την Ενορία του Αγίου Φραγκίσκου που εδρεύει στους Αγίους Αναργύρους, έχουν καθίσει στα μπροστινά στασίδια. Η Μαρισέλ από τις Φιλιππίνες, εκφράζει τη βαθιά της θλίψη με μια φράση, «Χάσαμε έναν καλό άνθρωπο, και όχι έναν Πάπα μόνο».
«Ηταν εκείνος που θα ένωνε όλες τις Εκκλησίες. Ο Πάπας έκανε το πρώτο βήμα. Ηταν υπέρ της Ενωσης, μεταξύ όλων των εκκλησιών, όλων των πιστών, πλουσίων και φτωχών. Πήγε παντού, σε φυλακές, σε άπορους, έθιξε θέματα για τα οποία δεν ήταν αρεστός στους συντηρητικούς» θα πει και η Αϊντέ από την Κολομβία. Για τους Λατινοαμερικάνους, ο Πάπας ήταν ο δικός τους Πάπας, όχι μόνο επειδή ήταν Αργεντίνος, αλλά γιατί άπλωσε το χέρι του «στους καταδυναστευμένους, σε εκείνους που δεν είχαν ούτε στέγη, ούτε Θεό. Και είδαν το Θεό» θα καταλήξει. Οσο για την επόμενη μέρα; «Το έχουμε αφήσει στα χέρια του Θεού, γιατί πιστεύουμε πως έχει δοθεί η εντολή» σχολιάζει η Ελένη, Ελληνίδα καθολική από την Τήνο. Για τη Βίκυ Διαμαντίδου από την Λάρισα η σημερινή είναι μια δύσκολη μέρα. «Είναι μια μέρα σημαντική, μια μέρα πένθους, έφυγε ένας άνθρωπος που για εμάς ήταν ο Αγιος Πατέρας, ο καθοδηγητής μας, ο πνευματικός μας. Ηταν εκείνος που ανύψωσε την Καθολική εκκλησία, ακόμη περισσότερο, μετά τη Δεύτερη Βατικάνεια Σύνοδο. Γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να πούμε το τελευταίο αντίο, αν και για εμάς πάντα θα ζει μέσα μας και θα είναι ο δικός μας φάρος» λέει για να φορέσει το χαρακτηριστικό δαντελωτό μαύρο μαντήλι του πένθους στο κεφάλι. Από τη λειτουργία δεν λείπουν και Χριστιανοί ορθόδοξοι. Ο Μητροπολίτης στην Ελλάδα Ορθόδοξων Αρμένιων, Σαχάκ Γεμισιάν, βρίσκεται εδώ για να αποδώσει φόρο τιμής. «Ο Πάπας ήταν ένας απλός ταπεινός άνθρωπος που πρόσφερε στη ζωή του τον λόγο του Χριστού και ποτέ δεν έδειξε πως έχει μια θέση, πως είναι ο Πάπας. Ηταν πρότυπο για όλους, τους Χριστιανούς. Για αυτό και για εμάς, η Χριστιανική Εκκλησία έχασε ένα λειτουργό» δηλώνει για να χαιρετήσει τους υπόλοιπους ιερωμένους. Για την κυρία Μαρία, η παρουσία της στη λειτουργία σημαίνει ένα και μόνο πράγμα, την ιδιαίτερη αδυναμία που είχε στον Πάπα Φραγκίσκο. Είμαι ορθόδοξη, αλλά ήρθα γιατί θεωρούσα τον Πάπα ένα πολύ ανοιχτόμυαλο άτομο, ίσως το πιο ανοιχτόμυαλο του 21ου αιώνα. Εναν άνθρωπο με μια μεγάλη αγκαλιά. Πρέπει να του πούμε καλό παράδεισο, ορθόδοξοι και καθολικοί.
Το χαμόγελο του Φραγκίσκου https://www.kathimerini.gr/opinion/563577640/to-chamogelo-toy-fragkiskoy/ Τάκης Θεοδωρόπουλος Aν, πριν από μερικά χρόνια, κάποιος υποστήριζε ότι οι Ελληνες ορθόδοξοι θα βρίσκονταν πιο κοντά στους ρωμαιοκαθολικούς απ’ ό,τι στους Ρώσους ομοδόξους τους θα τον αντιμετώπιζαν ως προβοκάτορα. Βέβαια είχε γίνει η επίσκεψη του Ιωάννη Παύλου Β΄, με την περίφημη συγγνώμη που είχε ζητήσει από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο για τις Σταυροφορίες. Ηταν στην κορυφή του Αρείου Πάγου, ανάμεσά τους δέσποζε μια εικόνα του Αποστόλου Παύλου και η παριστάμενη Ιερά Σύνοδος είχε χειροκροτήσει. Ηταν μια χειρονομία με πολιτικό συμβολισμό, που δεν νομίζω πως είχε κανένα θεολογικό ή δογματικό αντίκρισμα. Στο κάτω κάτω και οι δύο ιεράρχες διακρίνονταν για την πολιτική τους οξυδέρκεια. Μεσολάβησαν πολλά έκτοτε. Η αναγνώριση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο του αυτοκεφάλου της Ουκρανικής Εκκλησίας. Casus belli για τους Ρώσους οι οποίοι θεωρούν τους Ουκρανούς ανύπαρκτους. Η ανάρρηση στον θρόνο του Βατικανού του Φραγκίσκου και η προσωπική του σχέση με τον Βαρθολομαίο. Η απόφασή τους να εορτάσουν από κοινού την επέτειο της Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας σηματοδοτεί κάτι ουσιαστικό για τον Χριστιανισμό. Σαν να επιθυμούν να επαναφέρουν την πίστη πριν από το Σχίσμα που χώρισε τις δύο Εκκλησίες. Σε αυτό να προσθέσω και το πιο πρακτικό ζήτημα του κοινού εορτασμού του Πάσχα.
Για τη σεμνότητα του Πάπα Φραγκίσκου δεν έχω να πω πολλά. Εχουν γραφτεί τόσα και τόσα όλες αυτές τις ημέρες. Από την επιλογή του ονόματος έως την πολιτεία του, που την υπηρέτησε με συνέπεια. Οπως έγραψε ο Μπερνανός για τον Αγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, «θα ήταν καλύτερο να τον ακούτε παρά να τον θαυμάζετε». Ο Φραγκίσκος τον άκουσε. Συμπαραστάτης της ανθρώπινης δυστυχίας παρακάμπτοντας την πολυτέλεια που οι αιώνες είχαν φορτώσει στον ρόλο του. Χωρίς όμως, ως καλός Ιησουίτης που υπήρξε, να υπερβαίνει τα όρια του δόγματος. Υπερασπίστηκε την ομοφυλοφιλία λέγοντας: Ποιος είμαι εγώ που θα τους κρίνω; Ομως τάχθηκε απέναντι στην άμβλωση. Ο προοδευτικός ολοκληρωτισμός τον κατηγορεί γι’ αυτό. Ηταν «προοδευτικός», αλλά ήταν και επικεφαλής της μεγαλύτερης χριστιανικής Εκκλησίας της οικουμένης. Για τον Χριστιανισμό η ζωή είναι δώρο του Θεού, όπως ο διάβολος είναι υπαρκτός, σε πείσμα των προοδευτικών που δεν ανέχονται τέτοιες παρεκτροπές από τη μοναδική ορθή τους σκέψη. Διάβασα ένα κείμενο του επισκόπου της Ναντέρ, Ρουζέ, ο οποίος αφηγείται μια συνομιλία του με τον Φραγκίσκο, όπου του εξέφρασε τις ανησυχίες του. Εκείνος αφού τον παρηγόρησε, κατέληξε: «Το βασικό είναι να μη χάσεις το χιούμορ σου». Πώς να μη θυμηθώ το «Ονομα του Ρόδου» του Eκο; Γέλασε ο Χριστός; Το γέλιο είναι η πραγματική απόδειξη της ανθρώπινης υπόστασής του. Αυτήν που πάλεψε να υπερασπιστεί ο Φραγκίσκος.
Όλα θυμίζουν τα λόγια του Νίτσε: ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ Άλλωστε τόσα χρόνια το Βατικανό δεν μας λέει ότι ο άνθρωπος αγάπη εστί; Μετά το Finis Graeciae βαδίζουμε τώρα και για το Finis Orthodoxiae;;;
Στο όνομα της αγάπης, της ελευθερίας, του ανθρωπισμού... χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μας έκτισαν τείχη.
4:23 , 4:25 θεοδωροπουλος ( δεν τον ειχα για τοσο "woke"...) οσο διαβαζα και ελεγα (τωρα γιατι τα ανεβασε αυτα ;) καταλαβα ποσο χαπατα/ακατηχητοι και απροβληματιστοι ειμαστε και μαλιστα σε ενα ορθοδοξο ιστολογιο που δεν θα περιμενες το σχολιο του Αμεθυστου να αναδειξει τον "προβοκατορικο" λογο των παραπανω σχολιων....Η απογοητευση δεν ειναι οτι δεν ΠΑΜΕ καλα , αλλα οτι και για τα αυτονοητα χρειαζεται μεταφραση , αφου ΑΛΛΟΥ παιζεται ο σκοπος και δεν καταλαβαινουμε... Χριστος Ανεστη . AV
6 σχόλια:
Καθολικοί της Ελλάδας είπαν το δικό τους αντίο στον «Επαναστάτη Ποντίφικα»
https://www.kathimerini.gr/society/reportaz/563581750/katholikoi-tis-elladas-eipan-to-diko-toys-antio-ston-epanastati-pontifika/
Στο πρόσωπο του είδαν όχι μόνο έναν Πάπα, αλλά έναν αδερφό, έναν πατέρα, έναν σωτήρα, όπως θα ακούσουμε να λένε μέσα στον ναό, πιστοί από κάθε γωνιά της γης. Φιλιππινέζοι, Πολωνοί, Λατινοαμερικανοί, Αφρικανοί, αλλά και Ελληνες πιστοί από τη Σύρο και την Τήνο οι οποίο μοιράζονται όχι μόνο μια κοινή πίστη, αλλά και μια ιδιαίτερη αγάπη στον Πάπα Φραγκίσκο. Οι καθολικοί της χώρας μας, 250.000 όλοι και όλοι, θρηνούν και εκείνοι την απώλεια του καθοδηγητή και Πατέρα τους, τον Αγιο των Φτωχών, τον «Επαναστάτη Ποντίφικα» όπως τον ονομάζουν. Στην είσοδο του ναού, επικρατεί μια αναστάτωση, εθελοντές δίνουν οδηγίες στους προσελθόντες, ενώ τους πιστούς υποδέχεται με ζεστασιά ο εφημέριος, πατέρας Γεώργιος. «Είναι παρόμοια η προετοιμασία με την ημέρα που είχε έρθει ο Πάπας να μας επισκεφτεί εδώ. Δηλαδή αυτός ο άνθρωπος έχει αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμα του» μνημονεύει για να δώσει και την προσωπική του εμπειρία με τον Πάπα, τον οποίο είχε την τύχη να γνωρίσει. «Τον συνάντησα το 2021, στην Αθήνα, όταν και μας επισκέφθηκε. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο έπρεπε να τον υποδεχτώ στη είσοδο ως εφημέριος, και τότε δεν με ήξερε. Οταν όμως με κοίταξε στα μάτια, με σόκαρε εκείνο το βλέμμα. Γιατί με κοίταξε σαν να με ήξερε ανέκαθεν και σαν να με αγαπούσε απεριόριστα. Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου. Ενιωσα πως έτσι μας βλέπει και ο Θεός, αυτό το βίωμα μου μετέδωσε ο Πάπας Φραγκίσκος» λέει με κατάνυξη ο ιερέας. «Είμαστε πολύ θλιμμένοι για τον χαμό του Πάπα Φραγκίσκου, αλλά το Αγιο Πνεύμα είναι ζωντανό και είμαστε σίγουροι πως θα επιλέξει τον κατάλληλο. Υπάρχουν οι συντηρητικοί αλλά και οι προοδευτικοί μέσα στην εκκλησία, και πρέπει να υπάρχει ισορροπία με όλα αυτά τα ρεύματα. Ολοι είμαστε μέσα στην ίδια εκκλησία, όλοι είμαστε ισότιμοι και το Αγιο Πνεύμα θα φροντίσει να βγει ο καταλληλότερος» λέει με σιγουριά, καθώς απομακρύνεται για να ετοιμαστεί για τη λειτουργία. Οι γυναίκες από την Ενορία του Αγίου Φραγκίσκου που εδρεύει στους Αγίους Αναργύρους, έχουν καθίσει στα μπροστινά στασίδια. Η Μαρισέλ από τις Φιλιππίνες, εκφράζει τη βαθιά της θλίψη με μια φράση, «Χάσαμε έναν καλό άνθρωπο, και όχι έναν Πάπα μόνο».
«Ηταν εκείνος που θα ένωνε όλες τις Εκκλησίες. Ο Πάπας έκανε το πρώτο βήμα. Ηταν υπέρ της Ενωσης, μεταξύ όλων των εκκλησιών, όλων των πιστών, πλουσίων και φτωχών. Πήγε παντού, σε φυλακές, σε άπορους, έθιξε θέματα για τα οποία δεν ήταν αρεστός στους συντηρητικούς» θα πει και η Αϊντέ από την Κολομβία. Για τους Λατινοαμερικάνους, ο Πάπας ήταν ο δικός τους Πάπας, όχι μόνο επειδή ήταν Αργεντίνος, αλλά γιατί άπλωσε το χέρι του «στους καταδυναστευμένους, σε εκείνους που δεν είχαν ούτε στέγη, ούτε Θεό. Και είδαν το Θεό» θα καταλήξει. Οσο για την επόμενη μέρα; «Το έχουμε αφήσει στα χέρια του Θεού, γιατί πιστεύουμε πως έχει δοθεί η εντολή» σχολιάζει η Ελένη, Ελληνίδα καθολική από την Τήνο. Για τη Βίκυ Διαμαντίδου από την Λάρισα η σημερινή είναι μια δύσκολη μέρα. «Είναι μια μέρα σημαντική, μια μέρα πένθους, έφυγε ένας άνθρωπος που για εμάς ήταν ο Αγιος Πατέρας, ο καθοδηγητής μας, ο πνευματικός μας. Ηταν εκείνος που ανύψωσε την Καθολική εκκλησία, ακόμη περισσότερο, μετά τη Δεύτερη Βατικάνεια Σύνοδο. Γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να πούμε το τελευταίο αντίο, αν και για εμάς πάντα θα ζει μέσα μας και θα είναι ο δικός μας φάρος» λέει για να φορέσει το χαρακτηριστικό δαντελωτό μαύρο μαντήλι του πένθους στο κεφάλι. Από τη λειτουργία δεν λείπουν και Χριστιανοί ορθόδοξοι. Ο Μητροπολίτης στην Ελλάδα Ορθόδοξων Αρμένιων, Σαχάκ Γεμισιάν, βρίσκεται εδώ για να αποδώσει φόρο τιμής. «Ο Πάπας ήταν ένας απλός ταπεινός άνθρωπος που πρόσφερε στη ζωή του τον λόγο του Χριστού και ποτέ δεν έδειξε πως έχει μια θέση, πως είναι ο Πάπας. Ηταν πρότυπο για όλους, τους Χριστιανούς. Για αυτό και για εμάς, η Χριστιανική Εκκλησία έχασε ένα λειτουργό» δηλώνει για να χαιρετήσει τους υπόλοιπους ιερωμένους.
Για την κυρία Μαρία, η παρουσία της στη λειτουργία σημαίνει ένα και μόνο πράγμα, την ιδιαίτερη αδυναμία που είχε στον Πάπα Φραγκίσκο.
Είμαι ορθόδοξη, αλλά ήρθα γιατί θεωρούσα τον Πάπα ένα πολύ ανοιχτόμυαλο άτομο, ίσως το πιο ανοιχτόμυαλο του 21ου αιώνα. Εναν άνθρωπο με μια μεγάλη αγκαλιά. Πρέπει να του πούμε καλό παράδεισο, ορθόδοξοι και καθολικοί.
Το χαμόγελο του Φραγκίσκου
https://www.kathimerini.gr/opinion/563577640/to-chamogelo-toy-fragkiskoy/
Τάκης Θεοδωρόπουλος
Aν, πριν από μερικά χρόνια, κάποιος υποστήριζε ότι οι Ελληνες ορθόδοξοι θα βρίσκονταν πιο κοντά στους ρωμαιοκαθολικούς απ’ ό,τι στους Ρώσους ομοδόξους τους θα τον αντιμετώπιζαν ως προβοκάτορα. Βέβαια είχε γίνει η επίσκεψη του Ιωάννη Παύλου Β΄, με την περίφημη συγγνώμη που είχε ζητήσει από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο για τις Σταυροφορίες. Ηταν στην κορυφή του Αρείου Πάγου, ανάμεσά τους δέσποζε μια εικόνα του Αποστόλου Παύλου και η παριστάμενη Ιερά Σύνοδος είχε χειροκροτήσει. Ηταν μια χειρονομία με πολιτικό συμβολισμό, που δεν νομίζω πως είχε κανένα θεολογικό ή δογματικό αντίκρισμα. Στο κάτω κάτω και οι δύο ιεράρχες διακρίνονταν για την πολιτική τους οξυδέρκεια. Μεσολάβησαν πολλά έκτοτε. Η αναγνώριση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο του αυτοκεφάλου της Ουκρανικής Εκκλησίας. Casus belli για τους Ρώσους οι οποίοι θεωρούν τους Ουκρανούς ανύπαρκτους. Η ανάρρηση στον θρόνο του Βατικανού του Φραγκίσκου και η προσωπική του σχέση με τον Βαρθολομαίο. Η απόφασή τους να εορτάσουν από κοινού την επέτειο της Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας σηματοδοτεί κάτι ουσιαστικό για τον Χριστιανισμό. Σαν να επιθυμούν να επαναφέρουν την πίστη πριν από το Σχίσμα που χώρισε τις δύο Εκκλησίες. Σε αυτό να προσθέσω και το πιο πρακτικό ζήτημα του κοινού εορτασμού του Πάσχα.
Για τη σεμνότητα του Πάπα Φραγκίσκου δεν έχω να πω πολλά. Εχουν γραφτεί τόσα και τόσα όλες αυτές τις ημέρες. Από την επιλογή του ονόματος έως την πολιτεία του, που την υπηρέτησε με συνέπεια. Οπως έγραψε ο Μπερνανός για τον Αγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, «θα ήταν καλύτερο να τον ακούτε παρά να τον θαυμάζετε». Ο Φραγκίσκος τον άκουσε. Συμπαραστάτης της ανθρώπινης δυστυχίας παρακάμπτοντας την πολυτέλεια που οι αιώνες είχαν φορτώσει στον ρόλο του. Χωρίς όμως, ως καλός Ιησουίτης που υπήρξε, να υπερβαίνει τα όρια του δόγματος. Υπερασπίστηκε την ομοφυλοφιλία λέγοντας: Ποιος είμαι εγώ που θα τους κρίνω; Ομως τάχθηκε απέναντι στην άμβλωση. Ο προοδευτικός ολοκληρωτισμός τον κατηγορεί γι’ αυτό. Ηταν «προοδευτικός», αλλά ήταν και επικεφαλής της μεγαλύτερης χριστιανικής Εκκλησίας της οικουμένης. Για τον Χριστιανισμό η ζωή είναι δώρο του Θεού, όπως ο διάβολος είναι υπαρκτός, σε πείσμα των προοδευτικών που δεν ανέχονται τέτοιες παρεκτροπές από τη μοναδική ορθή τους σκέψη. Διάβασα ένα κείμενο του επισκόπου της Ναντέρ, Ρουζέ, ο οποίος αφηγείται μια συνομιλία του με τον Φραγκίσκο, όπου του εξέφρασε τις ανησυχίες του. Εκείνος αφού τον παρηγόρησε, κατέληξε: «Το βασικό είναι να μη χάσεις το χιούμορ σου». Πώς να μη θυμηθώ το «Ονομα του Ρόδου» του Eκο; Γέλασε ο Χριστός; Το γέλιο είναι η πραγματική απόδειξη της ανθρώπινης υπόστασής του. Αυτήν που πάλεψε να υπερασπιστεί ο Φραγκίσκος.
Όλα θυμίζουν τα λόγια του Νίτσε: ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ
Άλλωστε τόσα χρόνια το Βατικανό δεν μας λέει ότι ο άνθρωπος αγάπη εστί;
Μετά το Finis Graeciae βαδίζουμε τώρα και για το Finis Orthodoxiae;;;
Στο όνομα της αγάπης, της ελευθερίας, του ανθρωπισμού...
χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μας έκτισαν τείχη.
Μοίρασε παυσίπονα παγκοσμίως. Οπως ο τελευταίος αυτοκράτορας τής Αθιοπίας μοίραζε κέρματα μέσα από τήν λιμουζίνα του. Τό είδωλο τού Μπόμπ Μάρλει.Στόν ρυθμό τής Ρέγγε μοιράστηκαν καί τά φιλάνθρωπα εμβόλια. Η Διάκριση καλού καί κακού χάθηκε βγαίνοντας από τόν Παράδεισο καί ακόμη καί η διαφορά έδωσε τήν θέση της στήν διαφορετικότητα, στήν ετερότητα. Τό αντίχριστο υποκατάστατο τού αναστημένου εν ετέρα μορφή Κυρίου μας, τό οποίο εισήγαγε ο Ζηζιούλας. Μεθαδόνες. Ελευθερία. Δέν φοβόμαστε τήν εξάρτηση. Δίνει βάθος στήν ύπαρξη. Μέ τόν Μπεργκόλιο η αγαπολογία θριάμβευσε.
4:23 , 4:25 θεοδωροπουλος ( δεν τον ειχα για τοσο "woke"...) οσο διαβαζα και ελεγα (τωρα γιατι τα ανεβασε αυτα ;) καταλαβα ποσο χαπατα/ακατηχητοι και απροβληματιστοι ειμαστε και μαλιστα σε ενα ορθοδοξο ιστολογιο που δεν θα περιμενες το σχολιο του Αμεθυστου να αναδειξει τον "προβοκατορικο" λογο των παραπανω σχολιων....Η απογοητευση δεν ειναι οτι δεν ΠΑΜΕ καλα , αλλα οτι και για τα αυτονοητα χρειαζεται μεταφραση , αφου ΑΛΛΟΥ παιζεται ο σκοπος και δεν καταλαβαινουμε... Χριστος Ανεστη . AV
Δημοσίευση σχολίου