Πηγή: Ολυμπία
ΔΕΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΡΕΠΟΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
«Θέλουμε Κρήτη και δεν μπορούμε να τη βρούμε», λένε πολλοί Ευρωπαίοι και Σκανδιναβοί τουρίστες, που κάνουν σαφάρι με τζιπ σε χωριά του νησιού. Και ο Μανώλης Πετράκης στον ορεινό οικισμό της Καλής Συκιάς Ρεθύμνου, που «από γεννησιμιού του» ψάχνει και βρίσκει την παραδοσιακή και γνήσια, από εκείνη που διασώθηκε, αποφάσισε να κάνει σημείο αναφοράς το σπίτι του παππού του. Γι’αυτό, άλλωστε, το ανακαίνισε και το ευπρέπισε ώστε οι χώροι του να είναι επισκέψιμοι.
Συγκέντρωσε ό,τι υπήρχε από τα εργαλεία της αγροτικής και κτηνοτροφικής απασχόλησης της οικογένειάς του, μάζεψε και ό,τι άλλο ήταν περιττό από την ευρύτερη περιοχή και … θα τους δώσει ζωή! Ακόμη και στα δυο κοριτσάκια του, τη Γεωργία και την Ιωάννα, θα δώσει ρόλους, υφαίνοντας σε ισάριθμους παλαιούς κρητικούς αργαλειούς…
Ο αγώνας του για να ξαναδώσει ζωή, με χαρακτηριστικά που να
προσεγγίζουν και να ακουμπούν το παραδοσιακό, είναι συνεχής και
αδιάκοπος. Λέει σχετικά: «Αναπαλαίωσα τους χώρους στα παλαιά πρότυπα, και σκέφτομαι ακόμα και με χώμα λεπίδα να στρώσω στο δάπεδο, έτσι ώστε να μην αλλοιώσω την αυθεντικότητα του…»
ΔΕΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΡΕΠΟΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
«Θέλουμε Κρήτη και δεν μπορούμε να τη βρούμε», λένε πολλοί Ευρωπαίοι και Σκανδιναβοί τουρίστες, που κάνουν σαφάρι με τζιπ σε χωριά του νησιού. Και ο Μανώλης Πετράκης στον ορεινό οικισμό της Καλής Συκιάς Ρεθύμνου, που «από γεννησιμιού του» ψάχνει και βρίσκει την παραδοσιακή και γνήσια, από εκείνη που διασώθηκε, αποφάσισε να κάνει σημείο αναφοράς το σπίτι του παππού του. Γι’αυτό, άλλωστε, το ανακαίνισε και το ευπρέπισε ώστε οι χώροι του να είναι επισκέψιμοι.
Συγκέντρωσε ό,τι υπήρχε από τα εργαλεία της αγροτικής και κτηνοτροφικής απασχόλησης της οικογένειάς του, μάζεψε και ό,τι άλλο ήταν περιττό από την ευρύτερη περιοχή και … θα τους δώσει ζωή! Ακόμη και στα δυο κοριτσάκια του, τη Γεωργία και την Ιωάννα, θα δώσει ρόλους, υφαίνοντας σε ισάριθμους παλαιούς κρητικούς αργαλειούς…
Ο 40χρονος Πετράκης, παρότι εργάζεται στην
πόλη του Ρεθύμνου, είναι μόνιμα εγκατεστημένος στο χωριό του.
Επισημαίνει για την πρωτοβουλία και τον αγώνα που έχει ξεκινήσει: «Εγώ
είμαι άρρωστος από μικρό παιδί με τα παλιά και ξεκίνησα για
συναισθηματικούς λόγους, τιμώντας τις μνήμες. Ταρακουνήθηκα από την
ιστορία της οικογένειας μας φέρνοντας στο μυαλό μου παράλληλα εικόνες ως
μικρό παιδί, με τη μάνα μου που σ’ αυτό το σπίτι έδωσε τη ζωή της. Με
κινητοποίησε η παραγγελιά της να μην το αφήσουμε να ρημάξει. Έχω κλάψει πολλές φορές φέρνοντάς την στη θύμησή μου…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου