«Νίκη της Δημοκρατίας», χαρακτήρισε την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, ο πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ελλάδα, Γενς Πλέτνερ.
Ο Γερμανός πρέσβης, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων λέει πως πρόκειται για μία «καλή» συμφωνία, τους «καρπούς» της οποίας θα δρέψουν η Ελλάδα, αλλά και η ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και πλέκει το εγκώμιο των δύο πρωθυπουργών εκατέρωθεν των συνόρων Αλέξη Τσίπρα και Ζόραν Ζάεφ, για το θάρρος που, όπως τονίζει, επέδειξαν στην επίλυση της πολυετούς διένεξης.
«Από την πλευρά της γερμανικής κυβέρνησης είναι ξεκάθαρο ότι οι δύο πρωθυπουργοί ενήργησαν με πολύ θάρρος, ενήργησαν όπως ακριβώς αρμόζει σε έναν κρατικό ηγέτη», είπε ο Γερμανός πρέσβης, τονίζοντας ότι οι πρωτοβουλίες των δύο ανδρών αξίζουν «την ύψιστη αναγνώρισή μας».
Αναφερόμενος στις αντιδράσεις που προκάλεσε στην Ελλάδα η Συμφωνία των Πρεσπών, ο κ. Πλέτνερ σημειώνει ότι η Γερμανία γνωρίζει τη συναισθηματική φόρτιση και τις δυσκολίες που διέπουν το συγκεκριμένο ζήτημα για πολλούς Έλληνες, εκφράζοντας, ωστόσο, την ελπίδα και την πεποίθησή του ότι σύντομα, ακόμη κι εκείνοι που αντιδρούν στην επικύρωσή της, θα διαπιστώσουν ότι είναι μία καλή συμφωνία, όχι μόνο για τη γειτονική μας χώρα, αλλά και για την Ελλάδα -ιδιαίτερα τη Βόρεια Ελλάδα- και ολόκληρη την Ευρώπη
Ο κ. Πλέτνερ αναφέρεται ακόμα στους «καρπούς» που θα δρέψει η Ελλάδα και η ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων από τη Συμφωνία των Πρεσπών και την υλοποίησή της, τονίζοντας ότι προς αυτή την κατεύθυνση θέλει να συνεισφέρει και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας.
«Παρότι ήταν μία δύσκολη απόφαση, εντούτοις θεωρώ ότι ήταν μία γενναία και σωστή απόφαση, και είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι σε λίγα χρόνια θα υπάρξει ακόμη και στην ελληνική κοινή γνώμη μία πλειοψηφία που θα υποστηρίζει το ίδιο», επισημαίνει ο Γερμανός πρέσβης.
Με αφορμή την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη, την περασμένη Κυριακή, όπου υπήρξε κεντρικός ομιλητής σε εκδήλωση για την Ημέρα Μνήμης Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος, που έγινε στο λιμάνι της πόλης, ο Γερμανός Πρέσβης στέλνει το μήνυμα «Ποτέ ξανά», τονίζοντας ότι για να γίνει αυτό πραγματικότητα «πρέπει να θυμηθούμε τα εγκλήματα που προκλήθηκαν από τους Γερμανούς και εν ονόματι της Γερμανίας, όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
pronews
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
με τον ίδιο πρωταγωνιστή και με άλλα μέσα (από την κυριαρχία με τα όπλα στην κυριαρχία με οικονομικά εργαλεία)
Η Γερμανία, σε όλη την ιστορική της διαδρομή αποδείχθηκε ένα από τα πιο επιθετικά κράτη στην παγκόσμια ιστορία, με κορυφαία εκδήλωση της κακοήθους επιθετικότητάς της, τη ναζιστική της περίοδο (1933-45).
Μετά τη Συνθήκη των Βερσαλλιών (1919), η Γερμανία ήταν αδύναμη στρατιωτικά. Αλλά, μετά την άνοδό του στην εξουσία στις 30 Ιανουαρίου 1933 και μέχρι το 1939, ο Χίτλερ οργάνωσε μια ισχυρή Βέρμαχτ και χρησιμοποιώντας την ως εργαλείο, άρχισε να επεκτείνει τα σύνορα της Γερμανίας, με στόχο της καταλήστευση των πόρων ολόκληρης της Ευρώπης.
- το 1938, ενσωμάτωσε την Αυστρία και την τσεχοσλοβακική Σουδητία, χωρίς την παραμικρή αντίσταση,
- τον Μάρτιο 1939, ενσωμάτωσε την υπόλοιπη Τσεχοσλοβακία και τη λιθουανική πόλη του Μέμελτον. Και στη συνέχεια, επετέθηκε:
- στις 1 Σεπτεμβρίου 1939, στην Πολωνία,
- τον Απρίλιο 1940, στη Δανία και τη Νορβηγία,
- τον Μάιο 1940, στο Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο και Γαλλία,
- τον Απρίλιο 1941 στην Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα. Και
- τον Ιούνιο 1941 στη Σοβιετική Ένωση.
Από το 1990, η Βέρμαχτ, ένα αναποτελεσματικό και απαρχαιωμένο μέσο, πλέον, αντικαταστάθηκε από οικονομικά εργαλεία για την επιδίωξη του (ίδιου) γερμανικού στόχου: την εγκατάσταση σχέσεων υποταγής και εκμετάλλευσης των ίδιων ευρωπαϊκών χωρών.
Άραγε, υπάρχει κάποια ποιοτική συγγένεια ανάμεσα στις γερμανικές φυλές που περιγράφει ο ρωμαίος Ιστορικός Τάκιτος, τον 1ο αιώνα μ.Χ. («Οι Γερμανοί δεν δείχνουν καμιά προτίμηση στην ειρήνη… [ο Γερμανός] θεωρεί άτολμο και ποταπό να κερδίζει με ιδρώτα αυτό που μπορεί να αγοράσει με αίμα»),[6] στις δηλώσεις του Εριχ Κοχ, γκαουλάϊτερ του Χίτλερ στην Ουκρανία («Θα ρουφήξω όλο το μεδούλι απ’ αυτή τη χώρα. Δεν ήρθα εδώ να σπείρω την ευτυχία, αλλά να βοηθήσω τον Φύρερ»)[7] και στη σημερινή εμμονή της Γερμανίας στις ανθρωποθυσιαστικές πολιτικές λιτότητας που επιβάλλει στην Ευρώπη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου