Γιατί η Ρωσία πρέπει να υποστηρίξει στρατιωτικά το Ιράν

Πηγή: Riccardo Paccosi

Όπως προφανώς επιβεβαιώθηκε από τη χθεσινή τηλεφωνική συνομιλία με τον Τραμπ, ο Πούτιν  φαίνεται να διατηρεί την εμπιστοσύνη του στην επιθυμία του Αμερικανού προέδρου να τερματίσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία.
Ωστόσο, τα γεγονότα μαρτυρούν μια ιστορία άστοχης εμπιστοσύνης.
Την 1η Ιουνίου - δηλαδή την ημέρα πριν από τις ρωσο-ουκρανικές συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη - η Βρετανία και η Ουκρανία επιτέθηκαν σε ρωσικές στρατιωτικές βάσεις. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δηλώσει ότι δεν εμπλέκονται και, δημοσίως, οι Ρώσοι έχουν δώσει την εντύπωση ότι το πιστεύουν.

Στη συνέχεια, τη νύχτα της 13ης Ιουνίου - την ημέρα πριν από τις τελευταίες προγραμματισμένες συναντήσεις μεταξύ του Ιράν και των Ηνωμένων Πολιτειών πού στη συνέχεια ακυρώθηκαν - το Ισραήλ και οι δυτικοί προστάτες του εξαπέλυσαν μια επίθεση εναντίον του Ιράν με τα ίδια τεχνικά χαρακτηριστικά (μη επανδρωμένα αεροσκάφη που μεταφέρονται σε καμουφλαρισμένα αυτοκίνητα) με εκείνη κατά της Ρωσίας λίγες ημέρες νωρίτερα.
Στην περίπτωση του Ιράν, οι Ηνωμένες Πολιτείες διέρρευσαν ότι είχαν εξαπατήσει το Ιράν προσποιούμενες ότι διαφωνούσαν με τον Νετανιάχου και έτσι ενστάλαξαν στην Ισλαμική Δημοκρατία - όπως και στην περίπτωση της Ρωσίας λίγες ημέρες νωρίτερα - μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας.

Μετά από αυτές τις δύο περιπτώσεις επιθετικότητας στη μέση των διπλωματικών διαπραγματεύσεων, σύμφωνα με αρκετούς υποστηρικτές του Τραμπ, ο πρόεδρος -είτε εμπλέχτηκε στήν περίπτωση, είτε οχι, δεν ήταν σε θέση να ελέγξει τις ατλαντικές στρατιωτικές δυνάμεις- έχει δείξει πλήρη αναξιοπιστία.
Το θέμα, λοιπόν, είναι ποιο μάθημα πρέπει να αντλήσει η Ρωσία από αυτό.
Δεν θα ήταν σε θέση να διαχειριστεί ένα νέο μέτωπο άμεσης σύγκρουσης, αλλά, πιθανότατα, θα ήταν σε θέση να κάνει αυτό που κάνουν οι Βρετανοί και οι ΗΠΑ με την Ουκρανία και το Ισραήλ: να υποστηρίξει το Ιράν με όπλα, τεχνογνωσία και τεχνολογία.

Ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής Aleksei Pilko το γράφει ξεκάθαρα στο Bloomberg: «Η συγκάλυψη του περιστατικού (της κοροϊδίας) για τη διατήρηση του πλαισίου των διαπραγματεύσεων και των προοπτικών αποκατάστασης των σχέσεων θα ήταν η χειρότερη ιδέα από όλες για τη Ρωσία. Η πιο σωστή στρατηγική θα ήταν να υποστηρίξουμε το Ιράν, καθώς ένα δεύτερο μέτωπο ενός νέου Ψυχρού Πολέμου ανοίγει στη Μέση Ανατολή, πιο σημαντικό για τις Ηνωμένες Πολιτείες – τον κύριο αντίπαλό μας – από την Ουκρανία».

Αυτό το πρόβλημα συνδέεται με ένα γενικό ζήτημα: η ισορροπία του τρόμου που βασίζεται στην αποτροπή έχει διαταραχθεί εδώ και πολλά χρόνια και, ως εκ τούτου, τμήματα της δυτικής ισχύος έχουν πειστεί ότι μπορούν να εξαπολύσουν έναν οριοθετημένο πυρηνικό πόλεμο και ακόμη και να τον κερδίσουν.
Μόνο μια επανεξισορρόπηση της ισορροπίας δυνάμεων μπορεί πραγματικά να αποτρέψει αυτό το σενάριο, και αυτή η ισορροπία μπορεί να διασφαλιστεί μόνο από το γεγονός ότι το ΝΑΤΟ δεν θα μάχεται πλέον εναντίον ενός μόνο κράτους, αλλά εναντίον ενός συνασπισμού.

Γιατί η Ρωσία πρέπει να υποστηρίξει στρατιωτικά το Ιράν