Πηγή: Ντανιέλε Πέρα
Μέχρι σήμερα, μπορεί να ειπωθεί με κάποια γνώση των γεγονότων ότι η ισραηλινή επιχείρηση «Rising Lion» έχει αποτύχει πλήρως.
Το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα έχει μόνο εν μέρει καταστραφεί. Η αεροπορική κυριαρχία δεν είναι αρκετή. Ο Νετανιάχου δεν έχει καταφέρει να ωθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να εισέλθουν άμεσα στη σύγκρουση (παρά την μάλλον αδύναμη και πολύ επιφανειακή επίθεση σε ορισμένες ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις). Το Ισραήλ δεν μπορεί να χτυπήσει σοβαρά τις ιρανικές πετρελαϊκές υποδομές, πολύ σημαντικές για ένα «βαρύ» όπως η Κίνα, η οποία δεν μπορεί να ενοχληθεί πολύ (δεδομένων των πολλών οικονομικών συμφερόντων και στο Ισραήλ). Η «αλλαγή καθεστώτος» στην Τεχεράνη απέχει πολύ από το να επιτευχθεί, ανεξάρτητα από την απόψυξη του αντιπροσωπευτικού Ρεζά Κύρους Παχλεβί (όποιος πιστεύει ότι οι Ιρανοί τον θέλουν να ηγηθεί της χώρας τους έχει σοβαρά ψυχικά προβλήματα). Η διπλωματία της Ρωσίας, της Κίνας και του Πακιστάν ήταν θεμελιώδης, τουλάχιστον για να κάνει την Ουάσινγκτον να καταλάβει ότι θα συμμετάσχουν στο παιχνίδι σε περίπτωση επέκτασης της σύγκρουσης. Το Ιράν έχει αποδείξει περίτρανα ότι το Ισραήλ μπορεί να πληγεί (ακόμα και με σημαντική ευκολία) και, ταυτόχρονα, ότι δεν επιδιώκει καμία άμεση αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες (και οι τηλεφωνικές επιθέσεις σε αμερικανικές βάσεις στην περιοχή αποτελούν σαφή απόδειξη αυτού).
Αυτό, ωστόσο, παραμένει μόνο μια φάση. Αν το ζήτημα τελείωνε έτσι, η ήττα του Ισραήλ είναι προφανής. Αν συνεχιζόταν, ο κίνδυνος κατάρρευσης του Τελ Αβίβ θα μπορούσε σοβαρά να οδηγήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να σπεύσουν να βοηθήσουν τον «σύμμαχό» τους (παραμένει δύσκολο να το ονομάσουμε αυτό δεδομένης της ζημιάς που έχει προκαλέσει το σιωνιστικό λόμπι στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ).
Η ΕΩΣΦΟΡΙΚΗ ΑΡΧΗ ΚΙΝΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου