Πηγή: Il Fatto Quotidiano
«Δεν με νοιάζει τι λέει. Το Ιράν είναι πολύ κοντά στην παραγωγή πυρηνικών όπλων». Ο Ντόναλντ Τραμπ περιφρονεί την Τούλσι Γκάμπαρντ, διευθύντρια των Εθνικών Πληροφοριών του. Τον περασμένο Μάρτιο, ο Γκάμπαρντ κατέθεσε ενώπιον επιτροπής της Γερουσίας, εξηγώντας ότι «οι υπηρεσίες πληροφοριών μας εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το Ιράν δεν κατασκευάζει πυρηνικά όπλα και ότι ο Ανώτατος Ηγέτης Χαμενεΐ δεν έχει εγκρίνει πρόγραμμα πυρηνικών όπλων». Αυτή παρέμεινε η θέση των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών μέχρι την ισραηλινή επίθεση στην Τεχεράνη την περασμένη εβδομάδα. Επιπλέον, όπως αναφέρει το CNN, επικαλούμενο τουλάχιστον τέσσερις πηγές πληροφοριών, όχι μόνο το Ιράν δεν επιδιώκει ενεργά την κατασκευή πυρηνικού όπλου, αλλά θα χρειάζονταν τουλάχιστον τρία χρόνια πριν η Τεχεράνη μπορέσει να παράγει ένα και να το εκτοξεύσει εναντίον ενός στόχου. Η ισραηλινή θέση είναι προφανώς διαφορετική - «οι πληροφορίες που έχουμε λάβει και μοιραστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι απολύτως σαφείς, οι Ιρανοί εργάζονταν σε ένα μυστικό σχέδιο για να μετατρέψουν το ουράνιο σε όπλο. Κινούνταν πολύ γρήγορα», εξήγησε ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου - και αυτή την εκτίμηση υποστηρίζει ο Ντόναλντ Τραμπ, δηλώνοντας ότι η Τεχεράνη είναι «πολύ κοντά» στην παραγωγή στρατιωτικής πυρηνικής ενέργειας. Η κίνηση του προέδρου έχει έναν μάλλον σαφή σκοπό. Για να δικαιολογήσει την ισραηλινή στρατιωτική επέμβαση, η οποία κατά τη γνώμη του χρησιμεύει για να αποδυναμώσει το Ιράν στρατιωτικά και πολιτικά και να το φέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Και τελικά, αν η Τεχεράνη δεν υποχωρήσει, να πάει σε πόλεμο εναντίον της Τεχεράνης μαζί με το Ισραήλ. Ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα, προφανώς δεν είναι η πρώτη φορά που η αμερικανική κυβέρνηση χειραγωγεί πληροφορίες, διαδίδει ή παράγει ψευδείς πληροφορίες, για να δικαιολογήσει τα στρατιωτικά της σχέδια ενώπιον της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Η «απόδειξη» των όπλων μαζικής καταστροφής στα χέρια του Σαντάμ Χουσεΐν, που έφερε ο Κόλιν Πάουελ στον ΟΗΕ με μια σειρά από φλεγόμενα PowerPoint, είναι μόνο το τελευταίο επεισόδιο - το πιο γνωστό σε εμάς - σε μια μακρά σειρά ψεμάτων, παραπλανήσεων, αλλοιώσεων, παραποιήσεων που οι αμερικανικές κυβερνήσεις, αλλά όχι μόνο, έχουν εφαρμόσει για να «διαχειριστούν το μήνυμα», να ελέγξουν την κοινή γνώμη και ενδεχομένως να πάνε σε πόλεμο. Το πιο κοντινό προηγούμενο σε αυτό που συμβαίνει σήμερα – με τη μετάδοση πληροφοριών, ίσως όχι εντελώς αληθινών, από την Ιερουσαλήμ στην Ουάσιγκτον – χρονολογείται στις 12 Μαΐου 1915, όταν οι Άγγλοι δημοσίευσαν την Έκθεση Μπράις – που πήρε το όνομά της από τον Υποκόμη Τζέιμς Μπράις, ο οποίος προήδρευσε της Επιτροπής για τα γερμανικά αδικήματα στο Βέλγιο, το οποίο κατείχε η Γερμανία το προηγούμενο έτος. Η έκθεση μιλούσε για μια συστηματική σφαγή του πληθυσμού, βιασμένων γυναικών, παιδιών που χρησιμοποιήθηκαν ως πολεμικές ασπίδες, σπιτιών που κάηκαν και λεηλατήθηκαν από Πρώσους στρατιώτες «για τους οποίους ο πόλεμος είναι ένα είδος ιερής αποστολής». Αυτές ήταν εντελώς επινοημένες φρικαλεότητες,με την οποία οι Βρετανοί προσπάθησαν να προσανατολίσουν την ευρωπαϊκή και αμερικανική κοινή γνώμη προς τον πόλεμο κατά της Γερμανίας. 41.000 αντίτυπα στάλθηκαν με πλοίο από το Λονδίνο για να διανεμηθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις 27 Μαΐου 1915, όλες οι εφημερίδες της Νέας Υόρκης ανέφεραν τα πιο βάναυσα αποσπάσματα της έκθεσης. Οι ίδιες εφημερίδες κλήθηκαν επίσης από την Επιτροπή Δημόσιας Πληροφόρησης, το κυβερνητικό όργανο προπαγάνδας, να μην δημοσιεύσουν τίποτα που θα μπορούσε να αμφισβητήσει ό,τι είχε φτάσει από το Λονδίνο. Πρέπει να ειπωθεί ότι, εκείνη την εποχή, οι Αμερικανοί δεν χρειάζονταν το βρετανικό παράδειγμα για να παράγουν (ψευδή) προπαγάνδα. Τη δεκαετία του 1840, ο Πρόεδρος Τζέιμς Πολκ δήλωσε στο Κογκρέσο ότι το Μεξικό είχε εισβάλει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό δεν ήταν αλήθεια. Είναι αλήθεια, ωστόσο, ότι το 1846 η κυβέρνησή του διέταξε τους Αμερικανούς στρατιώτες να καταλάβουν μια περιοχή του Μεξικού κοντά στα σύνορα με το Τέξας. Όταν Μεξικανοί στρατιώτες επιτέθηκαν στις αμερικανικές δυνάμεις, ο Πολκ δήλωσε ότι επρόκειτο για επίθεση κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Το αποτέλεσμα ήταν ο πόλεμος μεταξύ Μεξικού και Ηνωμένων Πολιτειών. Μισό αιώνα αργότερα, ο Γουίλιαμ ΜακΚίνλεϊ έκανε μια μεγάλη δήλωση. Το 1898, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ δήλωσε ότι η Ισπανία είχε επιτεθεί σε ένα αμερικανικό πολεμικό πλοίο στην Κούβα, το Uss Maine, σκοτώνοντας 355 ναυτικούς. Η πραγματική αιτία της βύθισης δεν έχει αποδειχθεί ποτέ με ακρίβεια. Η υπόθεση ότι οι Ισπανοί ήταν υπεύθυνοι οδήγησε στον Ισπανοαμερικανικό Πόλεμο. Λίγο λιγότερο από μισό αιώνα αργότερα, ήρθε η σειρά του Φράνκλιν Ντ. Ρούσβελτ, ο οποίος το 1941 ισχυρίστηκε ότι ένα γερμανικό υποβρύχιο είχε επιτεθεί σε ένα αμερικανικό πλοίο, το Greer, χωρίς καμία πρόκληση. Η αλήθεια είναι ότι το Greer προστάτευε βρετανικά πλοία που διέσχιζαν τον Ατλαντικό Ωκεανό και στην πραγματικότητα ακολούθησε το γερμανικό υποβρύχιο, ενημερώνοντας τους Βρετανούς για την πορεία του. Η υποτιθέμενη πρόκληση χρησίμευσε στον πρόεδρο για να προετοιμάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες για την είσοδο στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Φάρσα μετά από φάρσα, φτάνουμε στα δύο επεισόδια που θυμόμαστε περισσότερο σήμερα. Στις 4 Αυγούστου 1964, ο Λίντον Μπ. Τζόνσον ανακοίνωσε ότι αμερικανικά πολεμικά πλοία είχαν δεχθεί επίθεση από μηχανοκίνητες τορπιλάκατους της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ στον Κόλπο του Τονκίν και ότι είχε σημειωθεί σύγκρουση, κατά την οποία τέσσερις Βιετναμέζοι ναύτες σκοτώθηκαν και έξι τραυματίστηκαν. Το Κογκρέσο ψήφισε αμέσως το λεγόμενο «Ψήφισμα του Κόλπου του Τονκίν», το οποίο έδωσε στον Τζόνσον την εξουσία να επιτεθεί στο Βόρειο Βιετνάμ χωρίς επίσημη κήρυξη πολέμου. Τον Νοέμβριο του 2005, η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας αποχαρακτηρίζει μια πληθώρα πληροφοριών που αποκαλύπτουν ότι, εκείνη την ημέρα του Αυγούστου, δεν είχε υπάρξει σύγκρουση. Όπως εξήγησε ένας Αμερικανός στρατιώτης, τα αντιτορπιλικά εκτόξευσαν 400 βλήματα πυροβολικού και πέντε βόμβες βάθους σε έναν εντελώς φανταστικό στόχο, «προς την κατεύθυνση των μαύρων νερών». Το περιστατικό χρησίμευσε για να δικαιολογήσει την αμερικανική στρατιωτική κλιμάκωση στην Ινδοκίνα.Ίσως το πιο διάσημο πρόσωπο των αμερικανικών «ψεμάτων» σήμερα είναι αυτό του Κόλιν Πάουελ, ο οποίος ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ εξήγησε τους λόγους της επέμβασης κατά του Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν (για την οποία, παρεμπιπτόντως, η κυβέρνηση Τζορτζ Μπους είχε ήδη αποφασίσει εκείνη τη στιγμή). Από τα «εργοστάσια δηλητηρίων» όπου οι Ιρακινοί θα παρήγαγαν χημικά και βακτηριολογικά όπλα μέχρι το τρομοκρατικό δίκτυο του Αμπού Μουσάμπ αλ-Ζαρκάουι που φιλοξενήθηκε στο Ιράκ και την επίσκεψη ανώτερων αξιωματούχων από τη Βαγδάτη στον Οσάμα μπιν Λάντεν στο Αφγανιστάν, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών αποκάλυψε τους δεσμούς του ιρακινού καθεστώτος με την τρομοκρατία και την απειλή που αποτελούσε για τον κόσμο. Ήταν όλα ψευδή. Η έκθεση που διάβασε ο Πάουελ διαστρέβλωνε εντελώς τις πληροφορίες που παρείχαν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και είχε συνταχθεί στα γραφεία του αντιπροέδρου Ντικ Τσένι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου