Το Πακιστάν αποκαλύπτει ότι Ισραηλινοί χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών επιχείρησαν να σαμποτάρουν πακιστανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις κατά τη διάρκεια της ινδοπακιστανικής κρίσης τον Μάιο. Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους το Ισλαμαμπάντ στηρίζει πλήρως την Τεχεράνη στον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν.
Παρά τις επίσημες αρνήσεις της Ισλαμαμπάντ ότι παρέχει στρατιωτική ή υλική υποστήριξη στο Ιράν στην αντιπαράθεσή του με το Ισραήλ, οι πρόσφατες εξελίξεις υποδηλώνουν μια δραματική μετατόπιση στις περιφερειακές ευθυγραμμίσεις. Σήμερα, το Πακιστάν και η Κίνα φαίνεται να συντονίζονται στενά με την Τεχεράνη, προσφέροντας απτά στρατηγικά πλεονεκτήματα καθώς το Τελ Αβίβ κλιμακώνει τις εχθροπραξίες του.
Καθώς τα σύννεφα του πολέμου μαζεύονταν, ο Ιρανός Υπουργός Εξωτερικών Αμπάς Αραγτσί είχε επείγουσες συνομιλίες με τον Κινέζο ομόλογό του Γουάνγκ Γι στις 14 Ιουνίου. Την ίδια ημέρα, ο Ιρανός Πρόεδρος Μασούντ Πεζεσκιάν συνομίλησε με τον Πακιστανό Πρωθυπουργό Σεχμπάζ Σαρίφ, ο οποίος εξέφρασε την «αποφασιστική αλληλεγγύη» του Ισλαμαμπάντ προς το Ιράν. Πρόσθεσε επίσης ότι η χώρα «στέκεται σταθερά στο πλευρό του ιρανικού λαού σε αυτή την κρίσιμη ώρα».
Ο ρόλος της Κίνας και του Πακιστάν
Λίγο αργότερα, εμφανίστηκαν αναφορές ότι πακιστανικές στρατιωτικές αντιπροσωπείες είχαν φτάσει στην Τεχεράνη εν μέσω των εχθροπραξιών. Ενώ το Ισλαμαμπάντ διέψευσε γρήγορα τις αναφορές, ο χρόνος και το πλαίσιο τροφοδότησαν εικασίες για βαθύτερη συνεργασία. Ομοίως, το Πεκίνο φέρεται να έδωσε το πράσινο φως στη μεταφορά της τεχνολογίας του συστήματος δορυφορικής πλοήγησης BeiDou (BDS) στο Ιράν, η οποία επισημοποιήθηκε σε ένα νέο διμερές μνημόνιο κατανόησης - μια αναβάθμιση που έχει βελτιώσει σημαντικά την ακρίβεια των ιρανικών πυραυλικών επιθέσεων.
Ενώ το Πακιστάν συνεχίζει να απορρίπτει τους ισχυρισμούς για μεταφορές πυραύλων στο Ιράν, η στάση του τις τελευταίες ημέρες σκιαγραφεί μια διαφορετική εικόνα. Στις 16 Ιουνίου, μέλη του ιρανικού κοινοβουλίου φώναξαν «Ευχαριστώ, ευχαριστώ Πακιστάν» μετά από δηλώσεις του Πεζεσκιάν, ο οποίος επαίνεσε το Πακιστάν για την υποστήριξη του Ιράν. Αυτές οι εξελίξεις έρχονται σε αντίθεση με τη ρητορική του Πακιστάν περί μη ευθυγράμμισης και υποδεικνύουν μια ιδεολογική και στρατηγική αναδιάρθρωση από το Ισλαμαμπάντ.
Μόλις νωρίτερα πέρυσι, στις 16 Ιανουαρίου, το Ιράν εξαπέλυσε πυραυλικές επιθέσεις και επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στην περιοχή Μπαλουχιστάν του Πακιστάν, στοχεύοντας θέσεις της εξτρεμιστικής μαχητικής ομάδας Τζάις αλ-Αντλ. Το Πακιστάν απάντησε δύο ημέρες αργότερα, στις 18 Ιανουαρίου, διεξάγοντας αεροπορικές και πυραυλικές επιθέσεις στην επαρχία Σιστάν-Μπαλουχιστάν του Ιράν, σε μια επιχείρηση που ονομάστηκε Marg Bar Sarmachar. Τα αντίποινα τελικά αποδείχθηκαν εκπληκτικά φιλικά και φάνηκαν να έχουν επιλύσει ορισμένα κρίσιμα ζητήματα συνοριακής συνεργασίας μεταξύ των δύο κρατών. Το γεγονός ότι αυτοί οι πρώην αντίπαλοι, οι οποίοι μόλις πρόσφατα είχαν εμπλακεί σε άμεσες στρατιωτικές ανταλλαγές, έχουν πλέον υιοθετήσει την «αποφασιστική αλληλεγγύη» είναι εκπληκτικό.
Η υποστήριξη του Πεκίνου προς το Ιράν βασίζεται αντ' αυτού στην ενεργειακή ασφάλεια και το στρατηγικό βάθος. Η φιλόδοξη Πρωτοβουλία «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος» (BRI), ένα έργο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που στοχεύει στη σύνδεση της ευρασιατικής ηπείρου, εξαρτάται από τη σταθερότητα της Τεχεράνης και της Ισλαμαμπάντ, με τα λιμάνια Γκουαντάρ και Τσαμπαχάρ να αποτελούν βασικές αρτηρίες στην επέκταση της Κίνας προς τα δυτικά.
Η Κίνα προμηθεύει επίσης μαχητικά αεροσκάφη J-10 και συστήματα αεράμυνας HQ-9 στο Πακιστάν, το οποίο έπαιξε βασικό ρόλο στην έκτακτη σύγκρουση του Μαΐου 2025 μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, παρέχοντας ένα σημαντικό πεδίο δοκιμών για τα κινεζικά όπλα. Παρόμοια κατάσταση υπάρχει και στο Ιράν. Η Κίνα πρέπει να αναγνωρίσει το Ιράν επειδή είναι βασικός υποστηρικτής των ενεργειακών του αναγκών και των εμπορικών του δραστηριοτήτων.
Η φράση «Ο εχθρός του φίλου μου είναι εχθρός μου» θα μπορούσε κάλλιστα να ορίζει τη νέα τριμερή λογική που συνδέει το Ιράν, το Πακιστάν και την Κίνα στην αντίσταση στα ισραηλινά και δυτικά σχέδια.
Αποικιακές Φιλοδοξίες και Πυρηνικές Κόκκινες Γραμμές
Οι πρόσφατες επιθέσεις του Τελ Αβίβ στις στρατιωτικές και πυρηνικές υποδομές του Ιράν σηματοδοτούν μια νέα φάση σε μια δεκαετιών δυτική στρατηγική για την αποσυναρμολόγηση των μουσουλμανικών δυνάμεων που αντιστέκονται στην αποικιακή κυριαρχία. Ιράκ, Συρία, Λιβύη: όλες έχουν αποσταθεροποιηθεί με παρόμοια προσχήματα. Η συνωμοσία του 2001, που σχεδιάστηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τους Ευρωπαίους συμμάχους τους και το Ισραήλ, έχει εισέλθει στη δεύτερη φάση της, στοχεύοντας αρχικά το Ιράν και στη συνέχεια το Πακιστάν.
Σε μια συνέντευξη του 2011 στο Channel 2, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου αποκάλυψε τη λογική της: Το Ιράν και το Πακιστάν είναι οι κύριοι στόχοι αυτής της στρατηγικής περιορισμού, είπε ευθέως. «Αυτά τα ριζοσπαστικά καθεστώτα... αποτελούν σημαντική απειλή», είπε, τονίζοντας την ανάγκη να αποτραπούν από το να αποκτήσουν πυρηνική ικανότητα.
Αλλά οι πρόσφατες ισραηλινές προκλήσεις έχουν αντίθετα προκαλέσει πολυπολική αντίσταση σε τέτοια σχέδια. Σε μια συνέντευξη στο The Cradle, ο Abdullah Khan του Πακιστανικού Ινστιτούτου Μελετών Συγκρούσεων και Ασφάλειας (PICSS) αποκαλύπτει ότι Ισραηλινοί χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones) προσπάθησαν πρόσφατα να σαμποτάρουν πακιστανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις κατά τη διάρκεια της ινδο-πακιστανικής σύγκρουσης:
«Ισραηλινοί χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones) ήταν τοποθετημένοι σε ινδικά επιχειρησιακά δωμάτια κατά τη διάρκεια της πρόσφατης πακιστανοϊνδικής σύγκρουσης, προσπαθώντας να στοχεύσουν πακιστανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. Ωστόσο, η έγκαιρη δράση του Πακιστάν ματαίωσε τις προσπάθειές τους, εμποδίζοντάς τους να προκαλέσουν οποιαδήποτε ζημιά στα πυρηνικά περιουσιακά στοιχεία του Πακιστάν».
Αμυντική στάση ή νέος άξονας;
Μια πηγή του πακιστανικού υπουργείου Εξωτερικών λέει στην εφημερίδα The Cradle ότι το Ισλαμαμπάντ έχει προειδοποιήσει σιωπηλά την Ουάσινγκτον για πιθανή πυρηνική κλιμάκωση εάν το Ισραήλ επιτεθεί στο Ιράν με τέτοια όπλα.
«Εάν προκύψει μια τέτοια κατάσταση, θα επεκταθεί πέρα από το Ιράν. Η περιοχή θα εισέλθει σε μια νέα, απρόβλεπτη φάση ασφάλειας», λέει η πηγή.
Εν τω μεταξύ, ο πακιστανός υπουργός Άμυνας Khawaja Asif προκάλεσε αναταραχή με μια εμπρηστική ανάρτηση που απευθύνεται στον εξόριστο Ιρανό βασιλιά Reza Pahlavi, γιο του εκθρονισμένου Σάχη. Απαντώντας στη συνέντευξη του Pahlavi στο BBC, ο Asif έγραψε στο X:
«Εάν ο ιρανικός λαός είναι ενεργητικός και κινητοποιημένος, κατά τη γνώμη σας, δείξτε θάρρος, θα επιστρέψω για να τον οδηγήσω και να ανατρέψω το καθεστώς. Βάλτε τα χρήματά σας εκεί που είναι τα οπίσθιά σας, καταραμένη παρασιτική ιμπεριαλίστρια σκύλα».
Ο Bilal Khan, αναλυτής άμυνας/ασφάλειας με έδρα το Τορόντο και συνιδρυτής του ανεξάρτητου think tank Quwa Defence News & Analysis Group, δήλωσε στην εφημερίδα The Cradle ότι το Ισλαμαμπάντ αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως υπό συντονισμένη πίεση από τις ΗΠΑ, την Ινδία και το Ισραήλ.
Η ελίτ ασφαλείας του Πακιστάν αντιλαμβάνεται τις ΗΠΑ και το καθεστώς τους κατά της διάδοσης των πυρηνικών όπλων ως επιβολή κυρώσεων στο Πακιστάν, παρόλο που η Ινδία ήταν αυτή που έφερε το πυρηνικό ζήτημα στη Νότια Ασία. Υπάρχει μια δομική αντίληψη στο Ραβαλπίντι ότι οι ΗΠΑ, μαζί με τους συμμάχους τους Ινδία και Ισραήλ, στοχεύουν το πυρηνικό πρόγραμμα του Πακιστάν. Ωστόσο, παραμένει ασαφές πώς θα χειριστεί το Πακιστάν την κατάσταση. Βεβαίως, η αύξηση των επενδύσεων σε συστήματα αεράμυνας, η ενίσχυση των εγχώριων δυνατοτήτων πληροφοριών και η αναβάθμιση της αεροπορίας με τα μαχητικά αεροσκάφη J-35 επόμενης γενιάς είναι όλα απαραίτητα για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε πιθανής ισραηλινής δράσης.
Από την Άρνηση στον Εορτασμό.
Παρόλο που το Ισλαμαμπάντ δεν έχει προσφέρει καμία επίσημη δέσμευση για την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Τεχεράνη, τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης και το κοινοβούλιο συσπειρώνονται πίσω από το Πακιστάν με συνθήματα όπως «Πακιστάν Ζινταμπάντ».
Διπλωματικά, το Ισλαμαμπάντ έχει υποστηρίξει την έκκληση της Τεχεράνης για σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με την ισραηλινή επιθετικότητα και έχει υπερασπιστεί ρητά το δικαίωμα του Ιράν στην αυτοάμυνα. Μαζί με την Αλγερία, την Κίνα και τη Ρωσία, το Πακιστάν έχει διαδραματίσει βασικό ρόλο στην ενίσχυση της ιρανικής πρωτοβουλίας, δημιουργώντας ένα συντονισμένο διπλωματικό μέτωπο που σηματοδοτεί βαθύτερη σύγκλιση εντός του Ευρασιατικού μπλοκ. Αυτή δεν είναι μια μικρή χειρονομία από μια χώρα που κάποτε θεωρούνταν πιθανός στόχος του προληπτικού δόγματος του Ισραήλ.
Σε μια κίνηση που εκθέτει τον συναγερμό της Ουάσιγκτον, ο αρχηγός του στρατού του Πακιστάν, στρατάρχης Ασίμ Μουνίρ, κλήθηκε άτυπα στην έδρα της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ στη Φλόριντα. Η απουσία του από μια μεγάλη εθνική παρέλαση στο Ισλαμαμπάντ έχει προκαλέσει αντιδράσεις. Ενώ η πακιστανική πρεσβεία παραμένει σιωπηλή, η Dawn επικαλούμενη πηγές ανέφερε ότι «άβολες συζητήσεις» θα πραγματοποιηθούν στην Ουάσιγκτον.
Δεν είναι ακόμη σαφές εάν η επίσκεψη του Μουνίρ στις ΗΠΑ θα οδηγήσει σε αναπροσαρμογή ή περαιτέρω εδραίωση της ευθυγράμμισης του Ισλαμαμπάντ με την Τεχεράνη και το Πεκίνο. Αλλά ένα πράγμα είναι σαφές: το Πακιστάν δεν είναι πλέον αναποφάσιστο.
FM Shaki, The Cradle.co — Μετάφραση από τον Old Hunter
Η Κίνα προμηθεύει επίσης μαχητικά αεροσκάφη J-10 και συστήματα αεράμυνας HQ-9 στο Πακιστάν, το οποίο έπαιξε βασικό ρόλο στην έκτακτη σύγκρουση του Μαΐου 2025 μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, παρέχοντας ένα σημαντικό πεδίο δοκιμών για τα κινεζικά όπλα. Παρόμοια κατάσταση υπάρχει και στο Ιράν. Η Κίνα πρέπει να αναγνωρίσει το Ιράν επειδή είναι βασικός υποστηρικτής των ενεργειακών του αναγκών και των εμπορικών του δραστηριοτήτων.
Η φράση «Ο εχθρός του φίλου μου είναι εχθρός μου» θα μπορούσε κάλλιστα να ορίζει τη νέα τριμερή λογική που συνδέει το Ιράν, το Πακιστάν και την Κίνα στην αντίσταση στα ισραηλινά και δυτικά σχέδια.
Αποικιακές Φιλοδοξίες και Πυρηνικές Κόκκινες Γραμμές
Οι πρόσφατες επιθέσεις του Τελ Αβίβ στις στρατιωτικές και πυρηνικές υποδομές του Ιράν σηματοδοτούν μια νέα φάση σε μια δεκαετιών δυτική στρατηγική για την αποσυναρμολόγηση των μουσουλμανικών δυνάμεων που αντιστέκονται στην αποικιακή κυριαρχία. Ιράκ, Συρία, Λιβύη: όλες έχουν αποσταθεροποιηθεί με παρόμοια προσχήματα. Η συνωμοσία του 2001, που σχεδιάστηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τους Ευρωπαίους συμμάχους τους και το Ισραήλ, έχει εισέλθει στη δεύτερη φάση της, στοχεύοντας αρχικά το Ιράν και στη συνέχεια το Πακιστάν.
Σε μια συνέντευξη του 2011 στο Channel 2, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου αποκάλυψε τη λογική της: Το Ιράν και το Πακιστάν είναι οι κύριοι στόχοι αυτής της στρατηγικής περιορισμού, είπε ευθέως. «Αυτά τα ριζοσπαστικά καθεστώτα... αποτελούν σημαντική απειλή», είπε, τονίζοντας την ανάγκη να αποτραπούν από το να αποκτήσουν πυρηνική ικανότητα.
Αλλά οι πρόσφατες ισραηλινές προκλήσεις έχουν αντίθετα προκαλέσει πολυπολική αντίσταση σε τέτοια σχέδια. Σε μια συνέντευξη στο The Cradle, ο Abdullah Khan του Πακιστανικού Ινστιτούτου Μελετών Συγκρούσεων και Ασφάλειας (PICSS) αποκαλύπτει ότι Ισραηλινοί χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones) προσπάθησαν πρόσφατα να σαμποτάρουν πακιστανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις κατά τη διάρκεια της ινδο-πακιστανικής σύγκρουσης:
«Ισραηλινοί χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones) ήταν τοποθετημένοι σε ινδικά επιχειρησιακά δωμάτια κατά τη διάρκεια της πρόσφατης πακιστανοϊνδικής σύγκρουσης, προσπαθώντας να στοχεύσουν πακιστανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. Ωστόσο, η έγκαιρη δράση του Πακιστάν ματαίωσε τις προσπάθειές τους, εμποδίζοντάς τους να προκαλέσουν οποιαδήποτε ζημιά στα πυρηνικά περιουσιακά στοιχεία του Πακιστάν».
Αμυντική στάση ή νέος άξονας;
Μια πηγή του πακιστανικού υπουργείου Εξωτερικών λέει στην εφημερίδα The Cradle ότι το Ισλαμαμπάντ έχει προειδοποιήσει σιωπηλά την Ουάσινγκτον για πιθανή πυρηνική κλιμάκωση εάν το Ισραήλ επιτεθεί στο Ιράν με τέτοια όπλα.
«Εάν προκύψει μια τέτοια κατάσταση, θα επεκταθεί πέρα από το Ιράν. Η περιοχή θα εισέλθει σε μια νέα, απρόβλεπτη φάση ασφάλειας», λέει η πηγή.
Εν τω μεταξύ, ο πακιστανός υπουργός Άμυνας Khawaja Asif προκάλεσε αναταραχή με μια εμπρηστική ανάρτηση που απευθύνεται στον εξόριστο Ιρανό βασιλιά Reza Pahlavi, γιο του εκθρονισμένου Σάχη. Απαντώντας στη συνέντευξη του Pahlavi στο BBC, ο Asif έγραψε στο X:
«Εάν ο ιρανικός λαός είναι ενεργητικός και κινητοποιημένος, κατά τη γνώμη σας, δείξτε θάρρος, θα επιστρέψω για να τον οδηγήσω και να ανατρέψω το καθεστώς. Βάλτε τα χρήματά σας εκεί που είναι τα οπίσθιά σας, καταραμένη παρασιτική ιμπεριαλίστρια σκύλα».
Ο Bilal Khan, αναλυτής άμυνας/ασφάλειας με έδρα το Τορόντο και συνιδρυτής του ανεξάρτητου think tank Quwa Defence News & Analysis Group, δήλωσε στην εφημερίδα The Cradle ότι το Ισλαμαμπάντ αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως υπό συντονισμένη πίεση από τις ΗΠΑ, την Ινδία και το Ισραήλ.
Η ελίτ ασφαλείας του Πακιστάν αντιλαμβάνεται τις ΗΠΑ και το καθεστώς τους κατά της διάδοσης των πυρηνικών όπλων ως επιβολή κυρώσεων στο Πακιστάν, παρόλο που η Ινδία ήταν αυτή που έφερε το πυρηνικό ζήτημα στη Νότια Ασία. Υπάρχει μια δομική αντίληψη στο Ραβαλπίντι ότι οι ΗΠΑ, μαζί με τους συμμάχους τους Ινδία και Ισραήλ, στοχεύουν το πυρηνικό πρόγραμμα του Πακιστάν. Ωστόσο, παραμένει ασαφές πώς θα χειριστεί το Πακιστάν την κατάσταση. Βεβαίως, η αύξηση των επενδύσεων σε συστήματα αεράμυνας, η ενίσχυση των εγχώριων δυνατοτήτων πληροφοριών και η αναβάθμιση της αεροπορίας με τα μαχητικά αεροσκάφη J-35 επόμενης γενιάς είναι όλα απαραίτητα για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε πιθανής ισραηλινής δράσης.
Από την Άρνηση στον Εορτασμό.
Παρόλο που το Ισλαμαμπάντ δεν έχει προσφέρει καμία επίσημη δέσμευση για την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Τεχεράνη, τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης και το κοινοβούλιο συσπειρώνονται πίσω από το Πακιστάν με συνθήματα όπως «Πακιστάν Ζινταμπάντ».
Διπλωματικά, το Ισλαμαμπάντ έχει υποστηρίξει την έκκληση της Τεχεράνης για σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σχετικά με την ισραηλινή επιθετικότητα και έχει υπερασπιστεί ρητά το δικαίωμα του Ιράν στην αυτοάμυνα. Μαζί με την Αλγερία, την Κίνα και τη Ρωσία, το Πακιστάν έχει διαδραματίσει βασικό ρόλο στην ενίσχυση της ιρανικής πρωτοβουλίας, δημιουργώντας ένα συντονισμένο διπλωματικό μέτωπο που σηματοδοτεί βαθύτερη σύγκλιση εντός του Ευρασιατικού μπλοκ. Αυτή δεν είναι μια μικρή χειρονομία από μια χώρα που κάποτε θεωρούνταν πιθανός στόχος του προληπτικού δόγματος του Ισραήλ.
Σε μια κίνηση που εκθέτει τον συναγερμό της Ουάσιγκτον, ο αρχηγός του στρατού του Πακιστάν, στρατάρχης Ασίμ Μουνίρ, κλήθηκε άτυπα στην έδρα της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ στη Φλόριντα. Η απουσία του από μια μεγάλη εθνική παρέλαση στο Ισλαμαμπάντ έχει προκαλέσει αντιδράσεις. Ενώ η πακιστανική πρεσβεία παραμένει σιωπηλή, η Dawn επικαλούμενη πηγές ανέφερε ότι «άβολες συζητήσεις» θα πραγματοποιηθούν στην Ουάσιγκτον.
Δεν είναι ακόμη σαφές εάν η επίσκεψη του Μουνίρ στις ΗΠΑ θα οδηγήσει σε αναπροσαρμογή ή περαιτέρω εδραίωση της ευθυγράμμισης του Ισλαμαμπάντ με την Τεχεράνη και το Πεκίνο. Αλλά ένα πράγμα είναι σαφές: το Πακιστάν δεν είναι πλέον αναποφάσιστο.
FM Shaki, The Cradle.co — Μετάφραση από τον Old Hunter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου