Παρασκευή 24 Ιουλίου 2020

Κερκύρας Νεκτάριος: «Ὀφείλουμε νὰ ἐπιστρέψουμε στὸ πατερικὸ πνεῦμα! Καμία ἐντολὴ ἄλλωστε, εἴτε κρατικὴ εἴτε ἄλλων παραγόντων, δὲν μπορεῖ νὰ ὁρίσει τὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας»

Στὸν ἱερὸ προσκυνηματικὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος στὴν Κέρκυρα λειτούργησε τὸ πρωὶ τῆς Κυριακῆς 19 Ἰουλίου 2020 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξῶν καὶ Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος.

Ἀπευθυνόμενος στοὺς πιστοὺς ὁ Μητροπολίτης Κερκύρας τόνισε ὅτι ἡ Κυριακὴ τῶν Πατέρων τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἀποτελεῖ μία ὑπενθύμιση σὲ ὅλους μας ὅτι στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἑνώθηκαν οἱ δύο φύσεις, ἡ θεία καὶ ἡ ἀνθρώπινη, ἀτρέπτως, ἀσυγχύτως, ἀναλλοιώτως καὶ ἀδιαιρέτως.
Οἱ ἄνθρωποι δυσκολεύτηκαν νὰ τὸ κατανοήσουν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐμφανιστοῦν αἱρέσεις ὅπως αὐτὴ τοῦ μονοφυσιτισμοῦ.
Οἱ Πατέρες ὑπερασπίστηκαν τὴν ἀλήθεια τῆς θεανθρωπίνης φύσεως καὶ ἡ Ἐκκλησία τοὺς προβάλλει γιὰ τὴν ἀλήθεια ποὺ διακήρυξαν, γιὰ τὴν ὀρθὴ πίστη, γιὰ ὅσα μᾶς παρέδωσαν μέχρι σήμερα ἀκέραια καὶ ἀκαινοτόμητα, μὲ τὴν ἐπιβεβαίωση μάλιστα ἀπὸ τὴν Ἁγία Εὐφημία τοῦ πρακτικοῦ τῆς...
Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας, προτρέπει τὸν μαθητὴ τοῦ Τίτο, ἐπίσκοπο Κρήτης, νὰ προΐσταται τῶν καλῶν ἔργων, δηλαδὴ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς ἀγάπης. 

Δὲν μπορεῖ νὰ φιμωθεῖ ἡ ἀλήθεια, δὲν νοθεύεται, δὲν ἑρμηνεύεται καὶ δὲν βιώνεται κατὰ τὸ δοκοῦν, κατὰ τὸν ὀρθολογισμὸ καὶ τὰ συμφέροντά μας, δὲν μπορεῖ νὰ ὑποταχθεῖ στὸν ἀτομοκεντρισμό, ποὺ δὲν σώζει. 
Καὶ σήμερα ὁ ὀρθολογισμός, τὸ συμφέρον, ὁ ἀτομοκεντρισμὸς θριαμβεύουν εἰς βάρος τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς ἀγάπης. 
Γι’ αὐτὸ καὶ ὀφείλουμε νὰ ἐπιστρέψουμε στὸ πατερικὸ πνεῦμα. Ὁ Κύριος ἦρθε νὰ μᾶς λυτρώσει, νὰ μᾶς ἀποκαλύψει τὴν ἀλήθεια καὶ τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν. 
Γι’ αὐτὸ καὶ χρειάζεται νὰ ἐπιστρέψουμε στὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀληθείας. Χρειάζεται ἀγώνας καὶ διατήρηση τοῦ αὐθεντικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βιώματος. 
Κέντρο μᾶς εἶναι ὁ Χριστός. Καμία ἐντολὴ ἄλλωστε, εἴτε κρατικὴ εἴτε ἄλλων παραγόντων, δὲν μπορεῖ νὰ ὁρίσει τὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας.


ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΝΑ ΕΠΑΝΕΥΑΓΓΕΛΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΟΣΟ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΕΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΘΑ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΜΑΚΡΥΑ ΤΗΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ "ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ;" 
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΣΠΟΤΑ. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. "ΓΕΝΟΙΤΟ ΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΡΗΜΑ ΣΟΥ" ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟ. 
Η ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΩΖΕΙ. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΔΙΟΤΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ. ΑΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕ ΤΟ.

3 σχόλια:

Ιωάννης Δελούσης είπε...

Πως να το αποδείξει;

amethystos είπε...

Ας ξεκινήσει επιστρέφοντας στήν διακονία. Διότι ο επίσκοπος είναι η ανώτερη μορφή διακονίας, δηλ. δέν παύει ποτέ νά είναι διάκος. Εγκαταλείποντας δηλ. τόν παπικό τίτλο τού αντιπροσώπου τού Θεού καί τήν πλάνη τού διαδόχου τού χαρίσματος τών Αποστόλων. Τό χάρισμα τού Αγίου Πνεύματος δέν κληρονομείται, αλλοίμονο, από τήν στιγμή μάλιστα πού συνεχίζει νά δωρίζεται μαζί μέ τού Προφήτου καί τού Διδασκάλου, όπως καί τών υπολοίπων σύμφωνα μέ τόν Απ. Παύλο. Η διαδοχή τών επισκόπων είναι η Πίστη τών Αποστόλων όπως τήν εκφράζει ο Απ. Πέτρος στόν λόγο τής Πεντηκοστής. Γιά νά ακολουθήσουμε τόν Κύριο πρέπει νά εγκαταλείψουμε αυτό πού ήταν τό κέντρο τής αυτοσυνειδησίας μας μέχρι τήν στιγμή πού μάς καλεί νά τόν ακολουθήσουμε. Κάτι πού δέν κάνει καν-ένας σήμερα εκτός των Αγίων. Προσπαθούμε όλοι μας μάταια νά προσθέσουμε τά περί Χριστού στίς γνώμες μας καί τίς απόψεις μας. Μετά τό βάπτισμά μας στήν οδό τού Κυρίου ο καθένας μας σύμφωνα μέ τήν δύναμη τής πίστης του θά αντιμετωπίσει τούς τρείς εωσφορικούς πειρασμούς τής ερήμου τούς οποίους πρέπει νά αρνηθούμε γιά νά λεγόμαστε μαθητές Του. Ελάχιστοι πιστοί καί κληρικοί τό γνωρίζουν καί είπαν τό ΟΧΙ στόν εωσφόρο Οι κληρικοί δέ δείχνουν μιά προτίμηση γιά τήν εξουσία. Τό ναί στόν έναν όμως φέρνει καί τούς άλλους.

Ιωάννης Δελούσης είπε...

Ειδικά, ο Κερκύρας Νεκτάριος, δεν νομίζω ότι θα μπορέσει...
Πλήρως απορροφημένος από την μέριμνα συλλογής του χρήματος έχει απολέσει και στοιχειώδεις δυνάμεις της διάνοιας. Ο λόγος του τον προδίδει. Παρ'όλα αυτά, ευκαιρίας δοθείσης, αγωνίζεται και για την εξουσία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η στάση του στο ουκρανικό σχίσμα όπου προσπάθησε να ωφεληθεί προσωπικά από την διχογνωμία της Συνόδου και μετά η στάση του στο κλείσιμο των Ναών όπου προσπάθησε να ισορροπήσει ανάμεσα στους πολιτικούς και το λαό για να βγει αλώβητος στον αφρό. Μου είπαν ότι ο Άγιος Σπυρίδωνας είναι ο πραγματικός Επίσκοπος Κερκύρας. Δεν χρειαζόμαστε, όσοι δεν βλέπουμε ακόμα με τα εσωτερικά μάτια, την εξωτερική παρουσία του αληθινού Επισκόπου;