Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως, ο Θαυματουργός (1846-1920).
(Επιμέλεια – μεταφορά στην καθομιλουμένη Στέλιος Κούκος)
Όταν ο νεαρός Αναστάσιος Κεφαλάς, νυν άγιος Νεκτάριος, βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, πεθύμησε να πάει στην πατρίδα του, την Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης, για να κάνει εκεί Χριστούγεννα με τους συγγενείς του.
Για τον λόγο αυτό μπήκε σε ένα ιστιοφόρο πλοίο, το οποίο έκανε την διαδρομή αυτή, από την Κωνσταντινούπολη στην Σηλυβρία.
Κατά την διάρκεια, όμως, του ταξιδιού σηκώθηκε τόσο φοβερή τρικυμία που το καράβι κινδύνευε να βυθιστεί με όλους τους συνεπιβάτες του.
Ο Αναστάσιος βλέποντας ξαφνικά το ιστίο, το πανί του πλοίου να πέφτει στην θάλασσα, έβγαλε αμέσως την ζώνη του και συγκρατώντας με αυτή το ιστίο, επικαλείτο συγχρόνως τον Θεό με πολλή πόνο, λέγοντας:
“Θεέ μου σώσε με και να σπουδάσω, να γίνω Θεολόγος, για να αποστομώσω αυτούς που βρίζουν το θείον σου όνομα”.
(Και αυτό, γιατί άκουγε πολλές φορές αυτούς που βλασφημούσαν και δαγκανόταν).
Και ω του θαύματος!
Είδε, ξαφνικά, πως το καράβι βρέθηκε στο λιμάνι της πατρίδας του, της Σηλυβρίας.
Είδε, ξαφνικά, πως το καράβι βρέθηκε στο λιμάνι της πατρίδας του, της Σηλυβρίας.
Από το βιβλίο του Μοναχού Αβιμέλεχ του Κρητός, “’Βιογραφία Μητροπολίτου Πενταπόλεως, εν μακαρία τη λήξει, Σεβασμιωτάτου Νεκταρίου”, που εκδόθηκε στον Βόλο, το 1921, στο τυπογραφείο Αγαθοκλή Παπαδημητρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου