Σημειώσεις από την ομιλία του π.Ν. Λουδοβίκου:
Σε τι μας χρειάζεται η ενσάρκωση;
Η ομιλία έγινε στη Χριστιανική Εστία της Λάρισας, την Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012
(218) π. N. Λουδοβίκος: Σε τι μάς χρειάζεται η Ενσάρκωση; - YouTube
Ο τίτλος είναι πιο ευπρεπής τώρα, αφού άλλαξε όπως το ήθελα εγώ.
Η αληθινή ελευθερία είναι το μηδέν.
Πίστη: κάποιος με εμπιστεύεται και δρα υπέρ εμού. Η Παλαιά Διαθήκη είναι η ιστορία της πίστης του Θεού στον άνθρωπο.
Στην αρχή της ομιλίας αναφέρεται σε θεωρίες εχθρικές προς την ενσάρκωση:
οι Γνωστικοί με την Χριστολογία της απόδρασης (όπως την ονόμασα εγώ)
η θεωρία του Άνσελμου περί ικανοποίησης της θείας δικαιοσύνης (όταν ήμουν άθεος είχα αυτή την αντίληψη για το Θεό).
Αναφορά σε μια φράση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου: ενσάρκωση είναι προς το αγιασθήναι τω ανθρωπίνω του Θεού τον άνθρωπο.(για να αγιασθεί με το ανθρώπινο του Θεού ο άνθρωπος)
Η ενσάρκωση δεν έχει σχέση με την εξιλέωση, γιατί αυτό υποτάσσει το Θεό στην ίδια του τη δικαιοσύνη.
Ο Πλάτων βλέπει το εν, βεβαιώνεται περί αυτού με τις αισθήσεις του, τον νου δηλαδή.
Αντικρύζοντας το Εν καταρρέει. Συμπεραίνει: θεός ανθρώπω ου μίγνυται.
Ο Πλάτων είναι ο μεγαλύτερος αποτυχημένος μεταφυσικός όλων των εποχών.
Τα παρατά και τότε γεννιέται ο πολιτικός φιλόσοφος. Φτιάχνει ένα φοβερό ολοκληρωτικό καθεστώς με τους «Νόμους». Το έδειξε αυτό ο Popper. Πατάει στο γεγονός ότι ο κόσμος είναι αδύνατο να δικαιωθεί. Ο κόσμος δε σώζεται, άρα πρέπει να φτιάξουμε ένα τέλειο κόσμο. Αυτό πάει μέχρι τον Μαρξ, έχει σαν αποτέλεσμα εκατομμύρια νεκρούς.
Η ενσάρκωση έχει τον εξής σκοπό: να μπορεί να ξαναρχίσει η ανθρώπινη ιστορία, να μπορώ να φτιάξω ιστορία και πολιτισμό.
Ο Θεός είναι πιστός στον κόσμο, τον αποδέχεται, τον αναλαμβάνει πλήρως.
Μπορώ να τρώω, να επαναστατώ, να ερωτεύομαι εν Χριστώ. Αυτό είναι ο Χριστός.
Δεν το καταλαβαίνετε αυτό, ε; Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς την ενσάρκωση. Δεν το έχει αφομοιώσει ακόμα η ανθρωπότητα, το θέμα της ενσάρκωσης.
Είμαι αποδεκτός σε κάθε σημείο του είναι μου από το Θεό, και για κάθε σημείο του είναι μου, ο Θεός έχει ένα δρόμο. Η ανάσταση είναι μια φυσική συνέχεια αυτού του πράγματος.
Ο άνθρωπος είναι ενωμένος με το Θεό. Επειδή όμως ο άνθρωπος κλωτσάει (στην ανθρώπινη φύση του Χριστού; Κάπως ασαφές σημείο…) ο Χριστός σταυρώνεται.
Αναφέρει ένα περιστατικό με τον Άγιο Παΐσιο, όπου λέει σε ένα νέο κάτι από το παρελθόν του, χωρίς να τον γνωρίζει.
Πάνω σε αυτό: Αυτό ήρθε να κάνει ο Χριστός, δε γίνεται να γίνει αυτό (που έκανε ο Άγιος) χωρίς ενσάρκωση.
Αρχή της ιστορίας ως θεανθρωπία.
Η ιστορία της πιθανότητας του Θεανθρώπου.
Μετά το βάπτισμα… να καταλάβω διαλογικά τον Χριστό με τον τρόπο μου, που με ολοκληρώνει εμένα.
Ο Θεός μου προσφέρει ένα κόσμο και ένα εαυτό, και αρχίζει την κουβέντα του με μένα. Και μιλώ με τον Θεό και προσθέτω εγώ κάτι. Βάζω τον εαυτό μου, βάζει Αυτός τον δικό εαυτό. Δημιουργείται ένα έργο, το οποίο είμαι εγώ.
Ο Θεός είναι διακριτικά παρών, και απών όταν χρειάζεται.
Δεν είναι ζηλόφθονος ο Θεός, χωράει όλους τους έρωτες.
Θέμα της ενσάρκωσης: ο κόσμος έχει αξία, είναι αποδεκτός, τον κάνει σώμα Του ο Θεός.
Μετάνοια: αυτόματη αντίδραση στην πλησμονή της αγάπης που μου προσφέρθηκε. Είναι ένα ερωτικό μυστήριο (ότι το βαθύτερο υπάρχει σε μένα)
Η αγάπη του Θεού είναι αυτό το οποίο εγώ θέλω, επιθυμώ, που στο βάθος επιθυμώ να είμαι.
Τι σπάει τον ναρκισσισμό (που στην αρχή είναι απαραίτητος);
Ο Θεός που μεταθέτει την ύπαρξη του σε μια άλλη, «ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δε εν εμοί άνθρωπος».
Κάνω και εγώ την ίδια τρέλα με τον Θεό, και ανοίγομαι στους άλλους με τον ίδιο τρόπο. Αυτό είναι επικίνδυνο, αλλά αν το κάνω παίρνω το Άγιο Πνεύμα.
Ο Χριστός παίρνει την πεσμένη φύση, και δια του Σταυρού (υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού) επανορθώνει την προαίρεση. Πάνω στο Σταυρό αποκτά το δικαίωμα να αναστήσει τη φύση.
Πέρασαν από τα χέρια μου 700-800 παπάδες, γνωρίζω όλων των ειδών τις προαιρέσεις. Ο Θεός τις δέχεται όλες.
Τον κόσμο δε θα τον κρίνει ο Χριστός. Εμείς θα κριθούμε μεταξύ μας.
Στη συζήτηση «Ενοριακό Αρχονταρίκι με θέμα: «Χριστιανικός μηδενισμός», κάπου στα πρώτα 20 λεπτά παραθέτει πολλές αναφορές στα δικά του έργα.
Μαρτυρεί μάλιστα εμμέσως για τον εαυτό του, ότι είναι πολύ έξυπνος (15:43)
Στη συνομιλία Θάνατος και Ανάσταση της στοχαστικής Φαντασίας στον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά μαθαίνουμε πως είναι πολύ σοβαρός ερευνητής που επηρεάζει τον στοχασμό διεθνώς.
Προς το τέλος η συνομιλήτρια αναγνώρισε την ταπεινότητα του 1.21:40.
Στην εκπομπή «Στα Άκρα», Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος Στα Άκρα (Μάρτιος 2017), λέει στο 12:06 πως γράφει στα αγγλικά ως Ελληνοδυτικός.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΕΝΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΕΚΘΕΙΑΖΟΜΕΝΟΣ ΣΑΝ ΘΕΟΛΟΓΟΣ.
Η ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΔΙΑΛΥΣΗ.
ΑΝΤΙΦΩΝΟΥΝ ΤΑ ΦΑΡΑΓΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΗΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ. ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΗΣΑΝ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ, ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΤΗΝ ΟIΗΣΗ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ. Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου