Συνέχεια από: Παρασκευή 9 Ιουνίου 2023
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΣ ΛΑΤΡΕΥΕΙΝ
«Πολλές φορές λειτουργούμε και χωρίς να λειτουργούμε»
Λατρεύοντας ὁ Γέροντας τόν Θεό, «ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ», ἐνεβάθυνε στο «μεγαλεῖο» τοῦ ἀνθρώπου, θαυμάζοντας το προαιώνιο σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸ λογικό πλάσμα Του. Έτσι, ο πόθος τῆς μετανοίας ἄναπτε μέσα του «ἔτι καί ἔτι». Ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδία του συναρπαζόταν ἀπὸ τὸν ὑπέρκαλλον Ἔνοικον πού ἐλάμβανε μέσα του, τον Χριστό, και όλη του ή ζωή γινόταν Μυσταγωγία. Μέ τήν ἐπίπνοια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἵστατο στην σφαίρα τοῦ καινοῦ οὐρανοῦ καί τῆς καινῆς γῆς κατέπληττε με ὅσα ἀνέφερε: «Πολλές φορές λειτουργούμε και χωρίς... να λειτουργούμε. Αὐτό μᾶς συμβαίνει, ὅταν ὁ νοῦς μας είναι σταθερά προσηλωμένος στις οὐράνιες σκηνές καί θεωρεῖ τόν Ἀθεώρητον! Νὰ ἀνεβοῦμε, λοιπόν, μερικούς ὀρόφους, με την σκάλα τῆς μετανοίας, καί μαζί με τα «Αγγελόπουλα» να θαυμάσαμε την δόξα τοῦ Θεοῦ. Όταν φθάση κανείς ἐκεῖ, στον χῶρο τῆς σιωπῆς, σταματάει να προσεύχεται καί ἀπολαμβάνει τήν Θεία ἐνατένισι. Αὐτό εἶναι τὸ πᾶν γιά μᾶς. Πῶς θά συναισθανθούμε το Θείο βλέμμα νὰ μᾶς κοιτάξη κατάματα»!
«Απόψε στον Εσπερινό μεταφέρθηκε νοητώς στην Θεία Λειτουργία· έθεσα τις σκέψεις μου και την διάνοιά μου στην Θεία Λειτουργία... χωρίς να λειτουργώ. Είχα προσκαλέσει και τον π. Πορφύριο... και ελατρεύαμε μαζί. Αύτα, όμως, δεν λέγονται, δεν ἐκφράζονται, γιατί έχουν πολύ κόπο να τα πῆς και γιατί μετά ξεθυμαίνουν».
Η κρυπτή λειτουργική ζωή του Γέροντα δεν εἶναι δυνατόν να εξιχνιασθή και να περιγραφή. Είναι, όμως, φανερό ότι, δεχόμενος την προσφορά τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καὶ ἀντιπροσφέροντας την εὐχαριστία του προς Ἐκεῖνον, για τη Θυσία του Μονογενούς του, είχε σφηνωμένο στην καρδιά του Αὐτόν τον Υίον τοῦ Θεοῦ, το εκλεκτό Βέλος - κατά τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης και μαζί με το Βέλος - και τον Τοξότη, την Αγάπη. «Ο δὲ τοξότης του βέλους η Αγάπη ἐστιν. Αγάπην δὲ τὸν Θεὸν εἶναι παρά της Αγίας Γραφής μεμαθήκαμεν, ὡς τὸ ἐκλεκτὸν αὐτοῦ βέλος, τον Μονογενὴ Υιόν, ἐπὶ τοὺς σωζομένους ἐκπέμπει...». Όντως ή ψυχή του Γέροντος, σε κάθε Θεία Λειτουργία, ένιωθε το γλυκύ βέλος της Αγάπης να την πληγώνη και έχαιρε δια την πληγήν λέγοντας: «Τετρωμένη ἀγάπης εγώ». Με τις θείες του εκτινάξεις προσυπέγραψε τους λόγους του Άγιου «Ορὰ τοίνυν ἡ διὰ τῶν θείων αναβάσεων ὑψωθείσα ψυχή το γλυκό της ἀγάπης βέλος ἐν ἑαυτῇ, ᾧ ἐτρώθη, και καύχημα ποιείται την πληγήν λέγουσα ότι "Τετρωμένη αγάπης έγω"!»
«Πού αλλού να δώσουμε τον έρωτά μας;»
Ὅλος ὁ ἀγῶνας τῆς ζωῆς του ἦταν ἡ διελκυστίνδα τῆς ἀνταγαπήσεως· πῶς νὰ ἑλκύση την Θεία αγάπη και πως να έλκυσθῆ ἀπό το κάλλος του ποθουμένου Χριστού. Και αμυδρώς περιέγραψε το βίωμά του: «Φαντάζεσθε τὴν ὡραιότητα τοῦ Θεοῦ! Ποῖος ἄλλος είναι "ωραίος" για νὰ τὸν ἀγαπήσαμε; Ποῦ ἀλλοῦ νὰ δώσωμε τον έρωτά μας, την δύναμι τῆς ἀγάπης μας;»
«Να στήσωμε, λοιπόν, μέσα μας κρυστάλλινο θρόνο με Θείες Ανταύγειες, για να ελκύσουμε τον Κύριο να ενθρονιστή στην καρδιά μας καὶ νὰ μᾶς ἀποκαλύψη την απαστράπτουσα δόξα του Προσώπου Του.
Μόνον ὁ Χριστός, πού εἶναι τὸ φῶς καί ἡ Ἀλήθεια, μας οδηγεῖ εἰς ἀνασπέρους ἡμέρας, εἰς τό αἰώνιον Φως της Αναστάσεως, εἰς τὸ Φως το ουράνιον, το απαστράπτον τήν Θείαν ὡραιότητα. Τι ωραιότης υπάρχει εἰς τόν Οὐρανόν, εἰς τοὺς Ἁγίους, εἰς τά τάγματα τῶν Ἀγγέλων, εἰς τὰ Χερουβίμ, εἰς τά Σεραφίμ! Φαντάζεσθε την ομορφιά τους, όταν λατρεύουν τόν Θεό! Καί ἐμεῖς νά εἴμεθα ὡραῖοι στην λατρεία, ὡς ἄγγελοι ἐπίγειοι μὲ ἔντονο βλέμμα, ὅπως εἶναι οἱ Ἄγγελοι στην Θεία Λειτουργία, που δοξολογοῦν τόν προσφερόμενο Χριστό».
«Όταν μᾶς προσφέρεται ο Χριστός με το Σώμα και το Αίμα Του, αναζωπυρώνει μέσα μας πόθους αγνώστους, ἀπερινοήτους!.. Γιατί όσο και να ἐμβαθύνωμε στην Θεία γνώσι, ο Θεός παραμένει άγνωστος. Παραμένει ἀγνώριστος μέσα στον γνόφο της αγνωσίας, γιατί είναι άπειρος. Αλλά, μόλις ανάψη ὁ θεῖος πόθος στην ψυχή μας, με την Θεία Κοινωνία, τότε αρχίζει να ζη τό φῶς ἐντός ἡμῶν, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἡ δοξολογία, ἡ εὐχαριστία. Καί ἀναφωνούμε. Εγώ για Σένα ἐξῆλθον και τα δίνω όλα για Σένα και μόνο για Σένα! Λοιπόν, με την ιδική Σου Χάρι, Σοῦ ὑπόσχομαι, ὅ,τι θέλεις καί ὅπως το θέλεις για μένα. Κάνε λοιπόν, ὅ,τι νομίζεις… Εγώ ετελείωσα το θέμα μου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου