του Marcello Veneziani
Η γυναίκα. Ο γκέι. Ο μετανάστης. Ο Ρομά. Ο νεαρός. Ο ανάπηρος. Και ανάποδα ο σεξιστής, ο ομοφοβικός, ο ρατσιστής, ο φασίστας.Οι λαοί εξαφανίζονται με την ιστορία τους, τις παραδόσεις τους, τις κοινότητές τους και την ταυτότητά τους. Οι οικογένειες εξαφανίζονται, με τους δεσμούς τους, τη ζωή τους, τον έρωτά τους. Οι άνθρωποι εξαφανίζονται, με τα πλεονεκτήματά τους, τους περιορισμούς τους, τις ικανότητές τους, τις ευθύνες τους.
Η αντικατάσταση της συγκεκριμένης ζωής με αφηρημένες κατηγορίες, ταυτότητες και ευθύνες με είδη, ανάγεται στους Ιακωβίνους της Γαλλικής Επανάστασης. Μετονόμασαν μέρες και πράγματα με κλιματικές και εννοιολογικές αφαιρέσεις, καταργώντας ό,τι θύμιζε ήθη, έθιμα, ιστορία, ανθρώπους. Αυτή τήν διάθεση κληρονόμησε ο κομμουνισμός, αλλά μετά το είδος ονομάστηκε ταξικό και μετά τήν κληρονόμησε ριζοσπαστισμός.
Σήμερα είναι η κυρίαρχη, διάχυτη, ασφυκτική ρητορική. Η πατρίδα μου είναι η ανθρωπιά. Η οικογένειά μου είναι το φύλο. Ο Θεός μου είμαι εγώ. Ω βουλευτές ντυμένοι στα λευκά, πιστεύετε ότι είναι δίκαιη και βιώσιμη μια κοινωνία στην οποία για να διορίσετε έναν υπουργό, να καλέσετε έναν γιατρό ή έναν υδραυλικό, πρέπει να επιλέξουμε ανά φύλο;
Εδώ χρειαζόμαστε μια γυναίκα, εδώ έναν ομοφυλόφιλο και εδώ έναν μετανάστη. Η φιλοσοφία των ποσοστώσεων είναι μέρος αυτής της ιδεολογίας των φύλων που επιβάλλει την ισότητα όπου η διαφορετικότητα θα ήταν απαραίτητη και επιβάλλει την ανισότητα εκεί όπου οι ίσες ευκαιρίες θα ήταν σωστές.
Σε αυτή την κατήχηση υποκλίνονται ακόμη και οι αρχηγοί κρατών. Χρειάζεται ένας τρανς πρόεδρος, μια μαύρη καγκελάριος, ένας γκέι πάπας, ένας ύπατος αρμοστής των Ρομά και μια βασίλισσα με ειδικές ανάγκες για να ηγηθούν του κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου