Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος στην προσφώνησή του προς τον πατριάρχη είπε τα εξής:
«Στο Σεπτό πρόσωπό Σας, ως προεξάρχοντος της λειτουργικής Συνάξεως, είδαμε να φανερώνεται για άλλη μια φορά περίτρανα το Μυστήριο της Εκκλησίας, μέσα δε σέ αυτό, να εκτυλίσσεται και το μυστήριο του ρόλου της ανθρώπινης Κεφαλής της Εκκλησίας, της σεπτής Κορυφής της οικουμενικής Αγίας του Θεού Ορθοδόξου Εκκλησίας, του θεσμού του Οικουμενικού Πατριάρχου».
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΛΑΟ.
Ο ατομικισμός είναι αντικοινωνικός και επομένως αποφεύγει τις τακτικές και όμορφες γειτονιές με ταιριαστά αρχιτεκτονικά στυλ που ενσωματώνουν αξίες επιλεγμένες από την ομάδα, όπως η αρμονία. Αντίθετα, επιλέγουν την σκόπιμη ασχήμια. είτε απροκάλυπτα αντιανθρώπινα άσχημα τετράγωνα κουτιά, είτε παράξενα τερατουργήματα που αντιπροσωπεύουν την «πρωτοτυπία», όχι την ομορφιά.
Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να κάνεις λάθος, να χάσεις τον στόχο και μόνο ένας τρόπος να έχεις δίκιο. Η πρωτοτυπία είναι πολύ πιο εύκολη όταν κάνεις λάθος ή δημιουργείς κάτι άσχημο. Δεν απαιτείται ταλέντο ή ευφυΐα για κανένα από τα δύο. Ο καθένας μας μπορεί να το κάνει. Η μόνη απαίτηση είναι η χολή. Πόσο αδιαπέραστοι είστε στην κοινωνική αμηχανία; Ο τσαρλατάνος που απλώς κοιτάζει τους επικριτές του με ένα κοινωνιοπαθητικό βλέμμα.
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΑΜΑΡΤΙΑ; ΤΟΣΟ ΤΕΡΑΤΩΔΗΣ ΑΙΡΕΣΗ; ΤΟΣΗ ΑΣΧΗΜΙΑ;
ΠΩΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Η ΝΕΑ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑ, ΙΣΑΞΙΑ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΚΟΥ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΥ ΕΝΟΣ ΝΕΡΩΝΑ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΗΛΙΟΓΑΒΑΛΟΥ;
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΕΣ ΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ, ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;
Η ΨΕΥΔΟΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΘΕΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΤΙΣΗ ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΝΕΑ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ ΖΗΖΙΟΥΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ; ΠΡΩΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΤΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ; ΑΣ ΤΟ ΔΟΥΜΕ.
…Ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ δέ, ὡς ἐν ὀργάνῳ εὑρίσκεται, οὐχί ἡ οὐσία καί ἡ δύναμις τοῦ νοός, ἤτοι τῆς ψυχῆς· ἀλλά μόνη ἡ τοῦ νοός ἐνέργεια, ὡς προείπομεν ἐν τῇ ἀρχῇ, καί ἄφες τούς νεωτέρους φυσικούς καί μεταφυσικούς νά λέγωσιν, ὅτι ἡ οὐσία τῆς ψυχῆς εὑρίσκεται εἰς τόν ἐγκέφαλον, καί εἰς τό τοῦ ἐγκεφάλου κωνάριον· διότι τοῦτο εἶναι τό ἴδιον, ὡσεί νά εἴπῃ τις, ὅτι ἡ φυτική ψυχή δέν εὑρίσκεται ἀρχικῶς εἰς τήν ρίζαν τοῦ δένδρου, ἀλλά εἰς τόν κλάδον καί εἰς τόν καρπόν1. Τό διδασκαλεῖον τῶν Γραφῶν, καί τῶν ἱερῶν Πατέρων, εἶναι ἀληθέστερον τῶν διδασκαλείων τῶν ἀνθρώπων.
1 Ἔπειτα καί τοῦτο πρέπει νά στοχασθῶμεν· ὅτι πᾶν ἀεικίνητον ᾗ ἀεικίνητον, ἀναλογίαν ἔχει,καί ὁμοιότητα, καί συγγένειαν πρός τό ἀεικίνητον. Ἐπειδή δέ ἡ καρδία, καί τό ἐν τῇ καρδίᾳ ἀπειλικρινημένον πνεῦμα, ἀεικίνητόν ἐστιν, ἄρα καί ἡ ἀεικίνητος ψυχή, ἐν τῇ ἀεικινήτῳ καρδίᾳ νά εὑρίσκηται κατ’ οὐσίαν καί δύναμιν, καί ἀκόλουθον, καί εὔλογόν ἐστι, μᾶλλον, ἤ νά εὑρίσκηται ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ. Ὅτι μέν οὖν ἡ καρδία ἐστίν ἀεικίνητος, πρόδηλον.
α) διότι αὕτη ἀφ’οὗ πλασθῇ, δέν παύει ἀπό τοῦ νά κινῆται, ἕως οὗ νά ἐξέλθῃ ἡ ψυχή ἐκ τοῦ σώματος·
β) ὅτι αὕτη εἶναι πηγή ζωῆς ὅλου τοῦ σώματος διά τῆς κινήσεώς της, καί εὐθύς ὅταν παύσῃ ἡ κίνησις αὐτῆς, παύει καί ἡ ζωή τοῦ σώματος· μᾶλλον δέ ἡ ψυχή ἡ ἐν τῇ ἀεικινήτῳ καρδίᾳ οὖσα ἐνιδρυμένη, διά τῆς κινήσεως τῆς καρδίας ἐνεργεῖ, μεταδίδουσα τήν ζωήν εἰς ὅλον τό σῶμα καί τοῦτο ζωοποιοῦσα, κατά τόν μέγαν Βασίλειον λέγοντα· «Τήν ζωτικήν δύναμιν, ἐπεί συγκέκραται τῷ σώματι ἡ ψυχή φυσικῶς διά τήν εὐκρασίαν, καί οὐκ ἐκ προαιρέσεως χορηγεῖ». (Διαταξ. ἀσκητικῇ β) Καί
γ) ὅτι τῶν ἄλλων μελῶν, καί μερῶν τοῦ σώματος ἠρεμούντων πολλάκις καί ἀκινητούντων, καθώς μάλιστα συμβαίνει ἐν τοῖς ὕπνοις, καί ὕπνοις βαθυτάτοις, καί ἀφαντάστοις, ἡ καρδία μόνη δέν ἠρεμεῖ, ἀλλά πάντοτε κινεῖται καί ἀγρυπνεῖ, ὡσεί νά προφυλάττῃ αὕτη ὅλα τά λοιπά μέλη τοῦ σώματος, ἅπερ τότε ἡσυχάζουσι, καί ἀναπαύονται· καί τοῦτο ἐστί τό γεγραμμένον ἐν τῷ Ἄσματι· «Ἐγώ καθεύδω, καί ἡ καρδία μου ἀγρυπνεῖ». (Ἆσμα ε΄ 2) ἄν καί τό ρητόν αὐτό τροπολογικῶς ἑρμηνεύεται ὑπό τῶν θείων Πατέρων, διά τήν τελείαν, καί ὑπό τοῦ θείου ἔρωτος κατεχομένην
«…Καί στόν ἐγκέφαλο βρίσκεται σάν σέ ὄργανο, ὄχι ἡ οὐσία καί ἡ δύναμι τοῦ νοῦ, δηλαδή τῆς ψυχῆς, ἀλλά μόνο ἡ ἐνέργεια τοῦ νοῦ, ὅπως προείπαμε στήν ἀρχή καί ἄφησε τούς νεώτερους φυσικούς καί μεταφυσικούς νά λένε ὅτι ἡ οὐσία τῆς ψυχῆς βρίσκεται στόν ἐγκέφαλο καί στό κλωνάρι τοῦ ἐγκεφάλου· γιατί αὐτό εἶναι τό ἴδιο μέ τό νά πῆ κανείς ὅτι ἡ ψυχή τῶν φυτῶν δέν βρίσκεται ἀρχικά στή ρίζα τοῦ δένδρου, ἀλλά στά κλαδιά καί στόν καρπό1 . Τό διδασκαλεῖο τῶν Γραφῶν καί τῶν ἱερῶν Πατέρων εἶναι ἀληθέστερο ἀπό τά διδασκαλεῖα τῶν ἀνθρώπων.
1 Ἔπειτα καί τοῦτο πρέπει νά στοχασθῶμεν· ὅτι πᾶν ἀεικίνητον ᾗ ἀεικίνητον, ἀναλογίαν ἔχει,καί ὁμοιότητα, καί συγγένειαν πρός τό ἀεικίνητον. Ἐπειδή δέ ἡ καρδία, καί τό ἐν τῇ καρδίᾳ ἀπειλικρινημένον πνεῦμα, ἀεικίνητόν ἐστιν, ἄρα καί ἡ ἀεικίνητος ψυχή, ἐν τῇ ἀεικινήτῳ καρδίᾳ νά εὑρίσκηται κατ’ οὐσίαν καί δύναμιν, καί ἀκόλουθον, καί εὔλογόν ἐστι, μᾶλλον, ἤ νά εὑρίσκηται ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ. Ὅτι μέν οὖν ἡ καρδία ἐστίν ἀεικίνητος, πρόδηλον.
α) διότι αὕτη ἀφ’οὗ πλασθῇ, δέν παύει ἀπό τοῦ νά κινῆται, ἕως οὗ νά ἐξέλθῃ ἡ ψυχή ἐκ τοῦ σώματος·
β) ὅτι αὕτη εἶναι πηγή ζωῆς ὅλου τοῦ σώματος διά τῆς κινήσεώς της, καί εὐθύς ὅταν παύσῃ ἡ κίνησις αὐτῆς, παύει καί ἡ ζωή τοῦ σώματος· μᾶλλον δέ ἡ ψυχή ἡ ἐν τῇ ἀεικινήτῳ καρδίᾳ οὖσα ἐνιδρυμένη, διά τῆς κινήσεως τῆς καρδίας ἐνεργεῖ, μεταδίδουσα τήν ζωήν εἰς ὅλον τό σῶμα καί τοῦτο ζωοποιοῦσα, κατά τόν μέγαν Βασίλειον λέγοντα· «Τήν ζωτικήν δύναμιν, ἐπεί συγκέκραται τῷ σώματι ἡ ψυχή φυσικῶς διά τήν εὐκρασίαν, καί οὐκ ἐκ προαιρέσεως χορηγεῖ». (Διαταξ. ἀσκητικῇ β) Καί
γ) ὅτι τῶν ἄλλων μελῶν, καί μερῶν τοῦ σώματος ἠρεμούντων πολλάκις καί ἀκινητούντων, καθώς μάλιστα συμβαίνει ἐν τοῖς ὕπνοις, καί ὕπνοις βαθυτάτοις, καί ἀφαντάστοις, ἡ καρδία μόνη δέν ἠρεμεῖ, ἀλλά πάντοτε κινεῖται καί ἀγρυπνεῖ, ὡσεί νά προφυλάττῃ αὕτη ὅλα τά λοιπά μέλη τοῦ σώματος, ἅπερ τότε ἡσυχάζουσι, καί ἀναπαύονται· καί τοῦτο ἐστί τό γεγραμμένον ἐν τῷ Ἄσματι· «Ἐγώ καθεύδω, καί ἡ καρδία μου ἀγρυπνεῖ». (Ἆσμα ε΄ 2) ἄν καί τό ρητόν αὐτό τροπολογικῶς ἑρμηνεύεται ὑπό τῶν θείων Πατέρων, διά τήν τελείαν, καί ὑπό τοῦ θείου ἔρωτος κατεχομένην
«…Καί στόν ἐγκέφαλο βρίσκεται σάν σέ ὄργανο, ὄχι ἡ οὐσία καί ἡ δύναμι τοῦ νοῦ, δηλαδή τῆς ψυχῆς, ἀλλά μόνο ἡ ἐνέργεια τοῦ νοῦ, ὅπως προείπαμε στήν ἀρχή καί ἄφησε τούς νεώτερους φυσικούς καί μεταφυσικούς νά λένε ὅτι ἡ οὐσία τῆς ψυχῆς βρίσκεται στόν ἐγκέφαλο καί στό κλωνάρι τοῦ ἐγκεφάλου· γιατί αὐτό εἶναι τό ἴδιο μέ τό νά πῆ κανείς ὅτι ἡ ψυχή τῶν φυτῶν δέν βρίσκεται ἀρχικά στή ρίζα τοῦ δένδρου, ἀλλά στά κλαδιά καί στόν καρπό1 . Τό διδασκαλεῖο τῶν Γραφῶν καί τῶν ἱερῶν Πατέρων εἶναι ἀληθέστερο ἀπό τά διδασκαλεῖα τῶν ἀνθρώπων.
Η ΔΙΑΝΟΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΗΚΕ ΣΕ ΝΟΗΣΗ, ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΓΩ ΑΦΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΧΙΣΜΑ, ΕΔΡΑΙΩΘΗΚΕ ΣΑΝ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΤ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ, ΑΠΕΦΥΓΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΓΕΙ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΕΠΙΝΟΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΕ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΕΦΑΛΗ
ΚΑΙ ΕΙΣΗΓΑΓΕ ΤΙΣ ΑΚΤΙΣΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΚΤΟΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΧΑΡΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΦΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΕΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου