Η Δημοκρατία εναντίον του λαού

Marco Travaglio - 08/10/2025

Πηγή: Il Fatto Quotidiano

Έχετε ακούσει τα τελευταία; Η La Repubblica τα αποκάλυψε: αν ο Μακρόν είναι πιο αντιδημοφιλής από τον Λαντρύ, αν καταναλώνει περισσότερους πρωθυπουργούς παρά εσώρουχα (Μπορν, Ατάλ, Μπαρνιέ, Μπαϊρού και Λεκόρνου σε μόλις δύο χρόνια), και αν η Γαλλία του είναι σε χειρότερη θέση από την Ιταλία, δεν φταίει ο Μακρόν. Στην πραγματικότητα, δεν έχει καμία σχέση με αυτό: το γεγονός ότι συνεχίζει να διορίζει κεντρώους πρωθυπουργούς, όλοι γνωστοί για το ότι είναι εγωκεντρικοί για να κυβερνήσουν ενάντια στον λαό που επιμένει να ψηφίζει αριστερά ή δεξιά, είναι απλώς μια λεπτομέρεια. Το λάθος έγκειται σε μια μυστηριώδη «κυβερνητική κρίση που τον στριμώχνει στη γωνία» εν αγνοία του. Μυστηριώδες, λοιπόν, όχι τόσο: «Είναι η πιο σημαντική νίκη του Πούτιν τους τελευταίους μήνες». Να: ήταν ο Πούτιν. «Δεν είναι τυχαίο ότι πυροδοτήθηκε από τη σύγκλιση της ακροδεξιάς και της ακροαριστεράς, ενωμένων μόνο από την πουτινική τους πίστη σε μια άτυχη επανέκδοση της κιτρινοπράσινης συμμαχίας μεταξύ Κόντε και Σαλβίνι που έφερε την Ιταλία στο χείλος της χρεοκοπίας». Ήταν λοιπόν και λίγο από τον Κόντε, για την πρώτη κυβέρνηση του οποίου το REP λέει ψέματα. Όχι μόνο δεν έφερε την Ιταλία στο χείλος της κατάρρευσης, παρά τις προφητείες καταστροφής από το REP και την ΕΕ, αλλά στην πραγματικότητα ξεκίνησε το Εισόδημα των Πολιτών και την Ποσόστωση 100, διατηρώντας τους λογαριασμούς σε τάξη: το έλλειμμα του 2019 ήταν 1,6% του ΑΕΠ (το χαμηλότερο από το 2007, έναντι του αναμενόμενου 2,2%), ένα πρωτογενές πλεόνασμα 1,7% του ΑΕΠ (το υψηλότερο από το 2013) και ένα χαμηλότερο spread σε σύγκριση με τον Gentiloni. Αυτός που έφερε τη χώρα του στο χείλος της χρεοκοπίας είναι ο Μακρόν, ο οποίος κακοκυβέρνησε εδώ και επτά χρόνια.
Αλλά ας επιστρέψουμε στον Πούτιν, ο οποίος τα βγάζει πέρα ​​μέσω των πληρεξουσίων του Λεπέν και του Μελανσόν. Αυτές οι δύο σάπιες προσωπικότητες είναι υποψήφιες για βουλευτικές εκλογές εδώ και χρόνια και κάθε φορά καταφέρνουν να πάρουν πολύ περισσότερες ψήφους από τον Μακρόν. Αλλά αυτό, παρά τα φαινόμενα, για το REP δεν είναι δημοκρατία: είναι μια «δημοκρατική ανωμαλία». Πράγματι, ο δημοκρατικός Μακρόν έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να κυβερνά όχι εκείνους που έχουν τις ψήφους, αλλά εκείνους που δεν έχουν: και αυτή είναι η δημοκρατία. Το κάνει αυτό «στο όνομα και για λογαριασμό 450 εκατομμυρίων Ευρωπαίων» και «δισεκατομμυρίων ανθρώπων» που «πιστεύουν στη δημοκρατία», βλέπουν την Ευρώπη ως «το μόνο προπύργιο ενάντια στις αυταρχικές και αυτοκρατορικές υπερβολές» και φοβούνται για «την ίδια την επιβίωση της Δύσης και των αξιών της». Πώς θα το μάθει αυτό η Βουλή των Αντιπροσώπων; Είτε ακούει φωνές όπως της Ιωάννας της Λωραίνης, είτε αυτά τα δισεκατομμύρια ανθρώπων καλούν τα τηλεφωνικά κέντρα της Βουλής και αφήνουν ένα μήνυμα. Στη συνέχεια, χάρη σε Ρώσους χάκερ, παίρνουν πάντα λάθος ψήφο. Και όχι μόνο στη Γαλλία. Στη Γερμανία, «οι φιλο-Πουτινοί νεοναζί του AfD, με την υποστήριξη του Τραμπ, φιλοδοξούν να γίνουν το μεγαλύτερο κόμμα» και «στη Μεγάλη Βρετανία, η αντιευρωπαϊκή δεξιά του Φάρατζ τρέφει τις ίδιες φιλοδοξίες». Παράξενο: από την αυγή του χρόνου, όλα τα κόμματα φιλοδοξούσαν να έρθουν τελευταία. Αντ' αυτού, τα κόμματα του Πούτιν είναι τόσο αντιδημοκρατικά που θέλουν να έρθουν πρώτα. Μετά λένε ότι δεν υπάρχει υβριδικός πόλεμος.

Democrazia contro popolo