
Πηγή: Ρικάρντο Πακόσι
Τι είναι ο αντιφασισμός σήμερα;
Θέτω το ερώτημα αφού έλαβα την απάντηση, η οποία είναι η συμβολική σύνθεση που αντιπροσωπεύει αυτή η φωτογραφία.
Η φιγούρα στα δεξιά, η Ιλάρια Σάλις, διακρίθηκε πριν από ένα χρόνο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την ομαδική της εργασία - έπαιξε δίπλα-δίπλα- με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν εναντίον του Ούγγρου Προέδρου Όρμπαν: Η Σάλις αμφισβήτησε τον τελευταίο σε σχέση με τη δική της νομική υπόθεση, ενώ, στη συνέχεια, η φον ντερ Λάιεν του επιτέθηκε για την επιθυμία του για ειρήνη με τη Ρωσία.
Η φιγούρα στα αριστερά, η Πίνα Πιτσιέρνο, έχει προωθήσει, τα τελευταία δύο χρόνια, πολλαπλές πράξεις λογοκρισίας - και σε ορισμένες περιπτώσεις αστυνομικής καταστολής - εναντίον όλων των πολιτιστικών συλλόγων σε διάφορες ιταλικές πόλεις που έχουν οργανώσει ή επιχειρήσει να οργανώσουν προβολές ρωσικών ταινιών ή ντοκιμαντέρ που προσφέρουν μια εναλλακτική ερμηνεία του πολέμου στην Ουκρανία από αυτήν των δυτικών μέσων ενημέρωσης.
Η Πιτσιέρνο αυτοπροσδιορίζεται επίσης ως ένθερμη αντιφασίστρια.
Τι μας διδάσκουν αυτές οι δύο περιπτώσεις;
Μας διδάσκουν ότι ο αντιφασισμός είναι σήμερα μια πολιτική-πολιτιστική ταυτότητα που, σε σχέση με αυτή τη συγκεκριμένη ιστορική μετάβαση στην Ευρώπη, υποστηρίζει την ακόλουθη αφήγηση
:.
- Οι πολιτικές δυνάμεις που διεκδικούν την εθνική κυριαρχία και αντιτίθενται στον πόλεμο με τη Ρωσία - όπως το προαναφερθέν κόμμα Όρμπαν, το γερμανικό AfD ή το γαλλικό Rassemblement National - αντιπροσωπεύουν μια «επιστροφή του φασισμού», παρά το γεγονός ότι το δήθεν πιστεύω τους είναι ο νεοφιλελευθερισμός με εθνική εστίαση και ένας έντονος φιλοσιωνισμός.
- Η μόνη ευρωπαϊκή χώρα όπου μια κυβέρνηση που διεκδικεί ρητά την ιδανική της συνέχεια με τον ναζιστικό φασισμό έχει έρθει στην εξουσία - δηλαδή η Ουκρανία - σύμφωνα με αυτή την αφήγηση πρέπει αντίθετα να υποστηριχθεί από όλες τις αριστερές και αντι-κυριαρχικές δυνάμεις.
.
Αυτό το απίστευτο τρίπτυχο μοντέ καταδεικνύει, καταρχάς, πώς ο «κυριαρχισμός» είναι το όνομα του φαντάσματος που στοιχειώνει την Ευρώπη και κρατάει ξύπνιους τους παγκοσμιοποιητές και τους ευρωφεντεραλιστές ηγεμόνες τη νύχτα.
Αλλά καταδεικνύει επίσης - σε εκείνους σαν εμένα που μεγάλωσαν με την ιδέα μιας αντιφασιστικής προκατάληψης - ότι ο αντιφασισμός σήμερα είναι μια φιλελεύθερη και ατλαντική ταυτότητα και ότι ως εκ τούτου οι μόνες σωστές προκαταλήψεις - για όσους είναι στην πλευρά της λαϊκής κυριαρχίας και της χειραφέτησης των φτωχών - μπορούν να είναι μόνο ο αντιφιλελευθερισμός και ο αντι-παγκοσμιοποιισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου