Πηγή: Red Jackets
Σύμφωνα με πρόσφατο έγγραφο του think tank Rand Corporation, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να επικεντρωθούν κυρίως στο Δυτικό Ημισφαίριο -δηλαδή, ουσιαστικά, στην Αμερική- και ο πρόσφατος «πόλεμος κατά των ναρκωτικών» που ξεκίνησαν οι Τραμπ και Ρούμπιο αποτελεί σαφώς μέρος αυτού του στρατηγικού σχεδίου: να ανακτήσουν τον σταθερό έλεγχο, ειδικά στην υποήπειρο της Λατινικής Αμερικής, όπου η ρωσική και κινεζική επιρροή έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια.
Το εγχείρημα, ωστόσο, δεν είναι καθόλου εύκολο. Ενώ η πρόσφατη νίκη του κεντροδεξιού υποψηφίου στη Βολιβία, η οποία έθεσε τέλος στη μακρά εποχή του MaS, μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία, αναμφίβολα οφειλόταν κυρίως στην «πολιτική αυτοκτονία» του Κινήματος για τον Σοσιαλισμό, το οποίο διασπάστηκε σε αδελφοκτόνες συγκρούσεις. Αλλά συνολικά, η εικόνα δεν είναι τόσο καλή. Από τις τέσσερις στρατηγικά πιο σημαντικές χώρες -Βραζιλία, Αργεντινή, Μεξικό και Βενεζουέλα- μόνο το Μπουένος Άιρες είναι στο πλευρό της Ουάσιγκτον, αλλά ο αναρχοφιλελεύθερος Μιλέι (ένας από τους πιο φιλοαμερικανούς και φιλοσιωνιστές προέδρους στην ιστορία της Αργεντινής) είναι καταστροφικός και πρέπει να διοχετευθούν χιονοστιβάδες δολαρίων για να αποτραπεί η κατάρρευσή του. Η Μπραζίλια, το Καράκας και η Πόλη του Μεξικού, η καθεμία με τον δικό της τρόπο, σίγουρα δεν ταιριάζουν στο μοντέλο που προτιμά ο Λευκός Οίκος. Και αν προσθέσετε στη συνέχεια την Κούβα, τη Νικαράγουα και την Κολομβία, η εικόνα της κατάστασης δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή.
Έτσι, η ιδέα ενός «πολέμου κατά των ναρκωτικών» τύπου Νίξον δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον απατηλό Δούρειο Ίππο μέσω του οποίου οι ΗΠΑ ελπίζουν να αποκαταστήσουν την ηγεμονία τους. Και προφανώς, ο κύριος στόχος θα μπορούσε να είναι μόνο η Βενεζουέλα. Όχι επειδή παίζει βασικό ρόλο στη διακίνηση ναρκωτικών (ακόμα και το λεγόμενο «Καρτέλ Los Soles» για το οποίο παραληρεί ο Τραμπ είναι στην πραγματικότητα ένα παλιό δημιούργημα της CIA), αλλά επειδή είναι βασικός παράγοντας στο εμπόριο ναρκωτικών της χώρας. Η χώρα είναι πράγματι απολύτως περιθωριακή. Αν μη τι άλλο, το Μεξικό και η Κολομβία, καθώς και ο Ισημερινός, είναι οι κόμβοι διακίνησης ναρκωτικών. Αλλά προφανώς η Βενεζουέλα έχει πολύ περισσότερα: μια σοσιαλιστική κυβέρνηση και μια θάλασσα πετρελαίου. Δύο εξαιρετικοί λόγοι, από την άποψη των ΗΠΑ, για να ανακτήσει τον έλεγχο.
Ωστόσο, το παιχνίδι δεν είναι καθόλου εύκολο. Η πολιτική και στρατιωτική πίεση των ΗΠΑ δεν έχει μέχρι στιγμής αποφέρει κανένα αποτέλεσμα, εκτός από αρνητικές. Η Μπολιβαριανή Δημοκρατία δεν δείχνει κανένα σημάδι υποχώρησης (και μόλις υπέγραψε μια συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας με τη Ρωσική Ομοσπονδία), και οι χώρες της Νότιας Αμερικής δείχνουν αλληλεγγύη στο Καράκας (σε σημείο που ο Κολομβιανός πρόεδρος Πέτρο, ο πιο ανένδοτος σε αυτό το θέμα, έχει κατηγορηθεί και ο ίδιος ότι είναι ναρκομανής όπως ο Μαδούρο).
Η υπόθεση παίρνει τώρα γκροτέσκους τόνους. Για πάνω από ένα μήνα, ένας ολόκληρος αμερικανικός στόλος (*) έχει σταθμεύσει στα ανοικτά των ακτών της Βενεζουέλας, χιλιάδες πεζοναύτες βρίσκονται σε πλοία και η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ συνεχίζει να πραγματοποιεί προκλητικές πτήσεις. Αλλά όλα αυτά έχουν οδηγήσει στη βύθιση οκτώ σκαφών. Οκτώ. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ήταν όλοι έμποροι ναρκωτικών, όπως ισχυρίζεται η Ουάσινγκτον χωρίς να παρέχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο, είναι λίγο σαν να σκοτώνεις κουνούπια με ένα πυροβόλο διαμετρήματος .45. Σε κάθε περίπτωση, όλη αυτή η στρατιωτική ανάπτυξη, και το σχετικό κόστος, φαίνονται σαφώς δυσανάλογα με τη βύθιση μερικών μικρών σκαφών, οπότε είτε η Ουάσινγκτον θα αποφασίσει να κάνει ένα περαιτέρω βήμα - με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτό - είτε θα πρέπει να βάλει ένα άδοξο τέλος στην αποστολή. Μια άλλη μεγάλη επιτυχία διαφαίνεται στον ορίζοντα.
* Αμφίβια Ομάδα Ετοιμότητας (ARG), αποτελούμενη από τα USS Iwo Jima (LHD-7), USS San Antonio (LPD-17), USS Fort Lauderdale (LPD-28). Τέσσερα αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke (Aegis): USS Gravely (DDG-107), USS Jason Dunham (DDG-109), USS Sampson (DDG-102), USS Stockdale (DDG-106). Περιλαμβάνονται επίσης το καταδρομικό USS Lake Erie (CG-70) κλάσης Ticonderoga, το παράκτιο πολεμικό πλοίο USS Wichita (LCS-13), το πλοίο ειδικών επιχειρήσεων MV Ocean Trader και το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο επίθεσης (SSN) USS Newport News.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου