Αρκετά με την δυτική απαίτηση ότι υπαγορεύει τους κανόνες του παγκόσμιου παιχνιδιού

Antonio Catalano - 09/10/2025

Πηγή: Αντόνιο Καταλάνο

Η φωνή της Ρωσίας φιμώνεται· για αυτήν μιλούν μόνο με μυθοποιητικούς και προπαγανδιστικούς όρους, οπότε αξίζει να την ακούσετε απευθείας μέσα από τα λόγια του Προέδρου της, Πούτιν, που εκφωνήθηκαν στο τελευταίο Διεθνές Φόρουμ Valdai στο Σότσι, στις 22. Τα πιο σημαντικά αποσπάσματα αναπαράγονται παρακάτω. Όσοι επιθυμούν να ακούσουν ολόκληρη την ομιλία μπορούν να κάνουν κλικ στον σύνδεσμο στο κάτω μέρος.

Η χώρα μας, σε μια προσπάθεια να εξαλείψει τις αιτίες των συγκρούσεων μεταξύ των δύο μπλοκ και να δημιουργήσει έναν κοινό χώρο ασφαλείας, δήλωσε ακόμη και δύο φορές την προθυμία της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ: πρώτα το 1954 κατά τη σοβιετική εποχή και ξανά κατά την επίσκεψη του Προέδρου των ΗΠΑ Κλίντον. Και τις δύο φορές μας αρνήθηκαν κατηγορηματικά. Ήμασταν έτοιμοι να συνεργαστούμε, να κάνουμε μη γραμμικά βήματα στον τομέα της παγκόσμιας ασφάλειας και σταθερότητας. Αλλά οι Δυτικοί συνάδελφοί μας δεν μπόρεσαν να απελευθερωθούν από τη φυλακή της γεωπολιτικής και των ιστορικών στερεοτύπων, από μια απλοποιημένη και σχηματική εικόνα του κόσμου. Δυστυχώς, επικράτησε μια άλλη προσέγγιση. Οι δυτικές χώρες δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στον πειρασμό της απόλυτης πρωτοκαθεδρίας. Για να αντισταθούν σε αυτόν τον πειρασμό, ήταν απαραίτητο να έχουν ιστορική προοπτική και καλό επίπεδο εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένης της πνευματικής και ιστορικής κατάρτισης. Αλλά όσοι έπαιρναν αυτές τις αποφάσεις προφανώς δεν είχαν αυτό το είδος εκπαίδευσης. Ναι, η δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους έφτασε στο αποκορύφωμά της στα τέλη του 20ού αιώνα, αλλά δεν υπάρχει δύναμη να κυβερνήσει τον κόσμο, να υπαγορεύει σε όλους τι και πώς να κάνουν, πώς να αναπνέουν.
Η ρωσική πλευρά το γνωρίζει: δεν υπάρχει καμία άμυνα ενάντια σε μια αξίνα εκτός από μια άλλη αξίνα. Η προσπάθεια απόλυτου καθολικού ελέγχου των πάντων -ανθρώπων και πραγμάτων- δημιουργεί υπερβολική ένταση και υπονομεύει την εσωτερική σταθερότητα, ωθώντας τους πολίτες χωρών που επιδιώκουν να παίξουν αυτόν τον ρόλο του μεγαλείου να θέτουν εύλογα ερωτήματα: τι μας ωφελεί όλο αυτό; Πριν από λίγο καιρό, άκουσα κι εγώ κάτι παρόμοιο από τους Αμερικανούς συναδέλφους μας, οι οποίοι είπαν: «Κατακτήσαμε τον κόσμο, αλλά χάσαμε την ίδια την Αμερική». Άξιζε τον κόπο; Ξέρετε πόση προσπάθεια κατέβαλαν οι αντίπαλοί μας για να το πουν αυτό απερίφραστα, για να παραγκωνίσουν τη Ρωσία από το παγκόσμιο σύστημα, για να μας ωθήσουν σε πολιτική, πολιτιστική και πληροφοριακή απομόνωση και οικονομική αυτάρκεια; Όσον αφορά το εύρος των τιμωρητικών μέτρων εναντίον μας που με μετριοφροσύνη αποκαλούν κυρώσεις, η Ρωσία κατέχει το απόλυτο ρεκόρ στην παγκόσμια ιστορία. Πάνω από τριάντα χιλιάδες είδη περιορισμών. Αλλά πήραν αυτό που ήθελαν; Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε εδώ ότι αυτές οι προσπάθειες απέτυχαν. Η Ρωσία έχει αποδείξει στον κόσμο την υπέρτατη ανθεκτικότητά της, την ικανότητά της να αντέχει στην ισχυρότερη εξωτερική πίεση που θα μπορούσε να διαλύσει όχι μόνο μια μεμονωμένη χώρα αλλά έναν ολόκληρο συνασπισμό κρατών. Νιώθουμε δικαιολογημένη υπερηφάνεια για αυτό - υπερηφάνεια για τη Ρωσία, για τους πολίτες μας και για τις ένοπλες δυνάμεις μας.
Βλέπουμε με πόσο ζήλο οι Ευρωπαίοι γείτονές μας προσπαθούν να καλύψουν τις ρωγμές που έχουν εμφανιστεί στο οικοδόμημα της Ευρώπης. Νομίζουν ότι μπορούν να λύσουν τα δικά τους προβλήματα διογκώνοντας την εικόνα του εχθρού. Αλλά οι άνθρωποι σε αυτές τις χώρες βλέπουν και καταλαβαίνουν τα πάντα, γι' αυτό και βγαίνουν στους δρόμους, παρά την κλιμάκωση της καταδίωξης αυτού του εχθρού στο εξωτερικό. Αναδημιουργούν έναν οικείο εχθρό, που εφευρέθηκε πριν από αιώνες: τη Ρωσία. Οι περισσότεροι άνθρωποι στην Ευρώπη δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί πρέπει να φοβούνται τόσο πολύ τη Ρωσία, γιατί για να της αντισταθούν και να την να την αντιμετωπίσουν πρέπει να σφίγγουν όλο και περισσότερο τα ζωνάρια τους, να ξεχνούν τα δικά τους συμφέροντα και να ακολουθούν μια αυτοκαταστροφική πολιτική. Αλλά οι ευρωπαϊκές ελίτ συνεχίζουν να υποδαυλίζουν την υστερία. Αποδεικνύεται ότι ο πόλεμος με τους Ρώσους είναι σχεδόν προ των πυλών. Θέλουν να πείσουν τον δικό τους λαό ότι η Ρωσία θέλει να επιτεθεί στο ΝΑΤΟ. Τι είδους άνθρωποι είναι; Είτε είναι εντελώς ανίκανοι είτε απλώς ηλίθιοι. Δεν το πιστεύουν οι ίδιοι, αλλά προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες τους. Ηρεμήστε, κοιμηθείτε ήσυχα και αντιμετωπίστε τα προβλήματά σας σοβαρά!

Γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο εντελώς επινοημένα και πλαστά είναι τα επιθετικά σχέδια της Ρωσίας, αλλά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τι συμβαίνει. Η άμυνά μας είναι η ασφάλεια. Γι' αυτό παρακολουθούμε στενά την αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης. Νομίζω ότι κανείς δεν αμφιβάλλει ότι τα αντίποινα της Ρωσίας θα είναι άμεσα. Η απάντησή της σε αυτές τις απειλές θα είναι πολύ πειστική. Δεν έχουμε ξεκινήσει ποτέ στρατιωτική σύγκρουση, αλλά αν κάποιος θέλει να μας ανταγωνιστεί στρατιωτικά, λέμε "ο καθένας είναι αφεντικό του εαυτού του". Ας προσπαθήσουν. Η Ρωσία, όπως έχει αποδείξει περισσότερες από μία φορές, αντιδρά άμεσα όταν προκύπτει απειλή για την ασφάλειά μας, για την ειρήνη και την ηρεμία των πολιτών μας, για την κυριαρχία και την ίδια την κρατική μας υπόσταση. Δεν υπάρχει λόγος να προκαλείτε. Δεν υπήρξε ούτε μία περίπτωση που να μην είχε άσχημο τέλος για τον ίδιο τον προβοκάτορα και δεν μπορούν να αναμένονται εξαιρέσεις στο μέλλον. Η ιστορία μας έχει επιβεβαιώσει ότι η αδυναμία είναι απαράδεκτη, επειδή δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι οποιαδήποτε διαμάχη μαζί μας μπορεί να επιλυθεί με βία. Η Ρωσία δεν θα δείξει ποτέ αδυναμία ή αναποφασιστικότητα. Ας το θυμούνται αυτό εκείνοι που ενοχλούνται εξαιτίας μόνο της ύπαρξής μας. Όσοι ονειρεύονται να μας επιφέρουν αυτή τη στρατηγική ήττα — θα το μετανιώσουν.

Basta con la presunzione occidentale di dettare le regole del gioco globali