Είμαι καθολικός. Βαπτισμένος, χρισμένος, παντρεμένος στην εκκλησία, επιθυμώντας να λάβω, όταν έρθει η ώρα, το χρίσμα των αρρώστων, που στην εποχή μου ονομαζόταν ακραίο άρωμα. Από τότε που ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο ανέβηκε στο θρόνο του Πέτρου (εσύ είσαι ο Πέτρος και σε αυτόν τον βράχο θα χτίσω την Εκκλησία μου, λέξη του Λυτρωτή, ή ιδρυτής για απίστους και νεοκαθολικούς) έχω δει πράγματα που κάνουν το αίμα μου να κρυώνει. Θα δεις πράγματα, φίλε Σάντσο, που θα κάνουν τις πέτρες να μιλήσουν, λέει ο Δον Κιχώτης. Ο Πάπας που σιωπά για τον Θεό, που δεν ζει στο Βατικανό, που έφερε ένα είδωλο του Αμαζονίου σε πομπή στη Ρώμη, που υπέγραφε εγκύκλιες παρόμοιες με περιβαλλοντικά φυλλάδια, μας είχε ήδη συνηθίσει σε όλα. Όχι όμως το τελευταίο, πονάει πάρα πολύ. Βλέποντας τον Πάπα –το κεφαλαίο γράμμα σημαίνει τη λειτουργία– φωτογραφημένο στον Άγιο Πέτρο φορώντας ένα ριγέ πόντσο, ζαρωμένο παντελόνι και χωρίς σκούφο τα ξεπερνά όλα, στα μάτια ενός φτωχού χριστιανού. Η πίστη αντέχει αλλά ο άνθρωπος δημιουργεί αμηχανία. Μια φορά κι έναν καιρό θα ονομαζόταν σκάνδαλο, αλλά στη νέα Εκκλησία της κοσμικής τριάδας του πράσινου , της μετανάστευσης και της ομοφυλοφιλίας, η λέξη δεν σημαίνει τίποτα.
Υπάρχει βαθύς σεβασμός για τον ηλικιωμένο πάσχοντα, με σωλήνες αναπνοής και σε αναπηρικό καροτσάκι, αλλά όχι τον Πάπα, δεν μπορεί να περιπλανηθεί έτσι στο μέρος που είναι η έδρα, το σύμβολο και το κέντρο του Χριστιανισμού. Η νοσοκόμα του ήταν πιο σεβαστή, άψογη με σκούρο κοστούμι και ασορτί γραβάτα. Πριν από λίγο καιρό έπαθα έμφραγμα σε μια ενορία όταν η Θεία Ευχαριστία μοιράστηκε από μια ηλικιωμένη κυρία με φθαρμένα τζιν, παπούτσια τένις, ατημέλητα μαλλιά και φορώντας μια αγορίστικη κάπα. Παραπονέθηκα στον επιμελητή, ο οποίος απάντησε «είναι απλώς ένα σύμβολο». Ψυχρός. Η Ευχαριστία δεν είναι σύμβολο: για τον πιστό σημαίνει αληθινή λήψη, με τη μορφή αφιερωμένου οικοδεσπότη, του σώματος του Χριστού. Μάλιστα, η λογική νηστεία ήταν υποχρεωτική για όσους κοινωνούσαν και αξιοπρεπή ενδυμασία. Τώρα βλέπουμε τον εφημέριο του Χριστού στον Άγιο Πέτρο (!!!) χωρίς κανένα σύμβολο της λειτουργίας του.
Τα ρούχα δεν κάνουν τον άνθρωπο, λέει η παροιμία. Αλλά ο καλόγερος έχει τη συνήθεια, το συμβολικό ιμάτιο – αυτή τη λέξη πάλι! – της ταπεινοφροσύνης και της αφοσίωσης στον Θεό. Ο Πάπας, όχι, δεν μπορεί να απαρνηθεί τη συνήθεια, το λευκό που ξεχωρίζει ανάμεσα στα διαφορετικά χρώματα του άλλου αγιασμένου, το κολοκυθάκι και το ρούχο που σηματοδοτεί τη μοναδικότητά του. Ο αντιθρησκευτικός Τύπος δοξάζει την εικόνα του Πάπα με πόντσο και παντελόνι, σύμβολο – για άλλη μια φορά! – απλότητας, εγγύτητας με τους ανθρώπους, αποκήρυξη των περιποιήσεων. Κάποιος μίλησε για βάσανα που εκφράζονται και στο φόρεμα. Γελοίο: Ο Πάπας Wojtyla, βαριά άρρωστος, δεν εγκατέλειψε ποτέ τα παπικά διακριτικά και το ποιμαντικό ραβδί, τη φερούλα με το σταυρό από πάνω. Ναι, ο σταυρός, το κατεξοχήν σύμβολο. Ούτε ένα μικρό σταυρό, μια αλυσίδα στο λαιμό. Ποιος ξέρει τι θα έλεγε σχετικά ο Άγιος Φραγκίσκος, ο συνονόματος.
Άλλο ένα σημάδι αδιαφορίας όχι για το μηχάνημα, αλλά για το κέντρο της πίστης. Δεν είναι παράξενο που οι υπάλληλοί της – τους λέμε έτσι επειδή η Εκκλησία μοιάζει με ΜΚΟ– χαρίζουν αγιασμένους χώρους σε μουσουλμάνους ή αντικαθιστούν με ένα μπουκάλι απολυμαντικό –το είδα με τα μάτια μου– τον αγιασμό με τον οποίο οι πιστοί καθαρίζουν τα χέρια τους πριν κάνουν το σημείο του σταυρού. Άλλο σύμβολο, πάντα τα σύμβολα. Για να γίνει ευχάριστη στον κόσμο, φιλική, σύγχρονη (το Αιώνιο υποκείμενο στο δικαστήριο του παρόντος!) η Εκκλησία απογυμνώνεται από τα πάντα: δόγματα, ιεροτελεστίες, λειτουργίες, σημεία, ρούχα. Ένας ιερέας έκανε λειτουργία (σε αυτή την περίπτωση, πεζά) με μαγιό. Γυμνοί στη γραμμή τερματισμού, αλλά ποια γραμμή τερματισμού; Το στριπτίζ έφτασε στο Βατικανό και ο Φραγκίσκος με το ψευδώνυμο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο εμφανίζεται χωρίς τα σύμβολα του υπουργείου. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα να σεβαστεί την ανθρώπινη αδυναμία ενός ηλικιωμένου άρρωστου, αλλά ο Φραγκίσκος, δηλαδή ο Πέτρος, εξακολουθεί να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του κτιρίου που ίδρυσε ο Ιησούς, για τους πιστούς ο γιος του Θεού;
Τα σημάδια και τα σύμβολα έχουν πολύ ισχυρό νόημα. Όποιος τα κρύβει ή τα πατάει βλάπτει τους ανθρώπους, τους κάνει να χάσουν την πυξίδα τους, την άγκυρά τους, την κατεύθυνσή τους. Αν το κάνει ο εφημέριος του Χριστού, πληγώνει τους πιστούς, ίσως ταπεινώνει τον Θεό. Χίλιες φορές όχι στον πάπα ντυμένο στα κουρέλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου