Ποία είναι η κατάσταση της Πίστεως και Ποιας Αυτής του θαύματος;(Η Σχέση τους) Πρ. Ν. Λουδοβίκος

Αποσπάσματα από την ομιλία: Ποία είναι η κατάσταση της Πίστεως και Ποιας Αυτής του θαύματος;(Η Σχέση τους) Πρ. Ν. Λουδοβίκος

https://www.youtube.com/watch?v=4KcnQdnaN3w&t=214s

(Η ομιλία έγινε μάλλον την Δ’ Κυριακή των Νηστειών, Αγίου Ιωάνννου της Κλίμακος, Ευαγγέλιο: η θεραπεία του δαιμονιζομένου, καθώς στο τέλος, ο ηγούμενος λέει, ότι την ερχόμενη Παρασκευή είναι ο Ακάθιστος. Στα πρώτα λεπτά γίνεται αναφορά στο Ευαγγέλιο της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως)

Στην αρχή αναφέρεται στο: όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτο μοι. Ως αν θέλει την ψυχήν αυτού σώσαι απωλέσει αυτήν…[ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ Ο ΣΠΟΡΟΣ]

3:00 Κάποιος ο οποίος συγχωρεί είναι ένας χαμένος, κάποιος ο οποίος είναι ελεήμονων είναι χαμένος, κάποιος ο οποίος είναι πτωχός το πνεύματι, είναι ένας χαμένος, όταν όλοι επιδεικνύουν τα προσόντα, τα χαρίσματα τους. Λοιπόν, χάνει κανείς τον εαυτό του και τον βρίσκει.[ΔΕΝ ΧΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ. ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΟΡΤΩΝΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΟΡΑ.]

Τι γαρ ωφελήσει ωφελήσει τον άνθρωπο, εάν κερδίσει τον κόσμον όλον, και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού; Ή τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού; Όταν λέει εδώ την ψυχή του, εννοεί το νόημα της ζωής του, το έχουμε ξαναπεί. Αν χάσει κανείς το νόημα της ζωής του, τι σημαίνει να κερδίσει τον κόσμο όλο, τι να τον κάνεις τον κόσμο, αν σου λείπει αυτό το νόημα; Αν σου λείπει αυτή η εσωτερική σου αλήθεια. …και τι θα δώσεις αντάλλαγμα, άμα το χάσεις; Που είναι το νόημα της ζωής και του θανάτου.

5:30 Μόνο αυτοί που ακολουθούν τον δρόμο του Σταυρού, είναι αυτοί οι οποίοι βλέπουν την Βασιλεία του Θεού εληλυθυία εν δυνάμει. Βλέπουν αυτή την μεγάλη, πως να το πω, την υιότητα και την πατρότητα, την υιότητα τη δική τους, τον Θεό ως πατέρα, είναι οι πιστοί αυτοί. …ποιοι; Αυτοί οι οποίοι μπαίνουν στον κόπο του Σταυρού. Ο κόπος του Σταυρού, είναι ο κόπος, είναι ο δρόμος του πιστού. Μόλις κανείς καταλάβει ότι ο Θεός με αφορά, αμέσως το δεύτερο πράγμα που καταλαβαίνει, είναι ότι υπάρχει κάτι που πρέπει να χάσω από πάνω μου, και κάτι καινούργιο πρέπει να αποκτήσω, για να είμαι κατάλληλος γι΄αυτό το δρόμο….

7:00 Μετάνοια, και η μετάνοια είναι μια κατάσταση η οποία μας οδηγεί στην Βασιλεία του Θεού εληλυθυία εν δυνάμει;;;[Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ, Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ. ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΚΑΘΑΡΑ. ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΝΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΑ ΠΟΥΛΑΣ ΕΜΠΟΡΕ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΜΑΝΩΝ]. Εδώ και τώρα. Θα μπορούσα να πω ότι η άρση του Σταυρού έχει και ένα άλλο όνομα, και το όνομα αυτό λέγεται μετάνοια. Δεν είναι απλώς ο Σταυρός, ο οποίος είναι μια συμφορά, και σου δίδεται για κάποιο λόγο. Είναι η μετάνοια στην πραγματικότητα, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα σου. Ναι ή όχι; Είναι αυτό που σου δίνεται για να θεραπευθείς εσύ προσωπικά. Για να μπεις εσύ προσωπικά στο δρόμο της μετάνοιας. Αυτό είναι ο Σταυρός. Και μπαίνοντας στο δρόμο της μετανοίας, αμέσως αισθάνεσαι τη Βασιλεία του Θεού. Σ’ αυτή την κατάσταση την σταυρική. Σ’ αυτή την κατάσταση της αδυναμίας.[ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ; ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΧΩΡΙΣ ΥΠΑΚΟΗ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ. Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ ΡΩΤΟΥΣΕ ΣΥΧΝΑ ΠΥΚΝΑ ΤΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ. ΚΑΝΕΙ ΥΠΑΚΟΗ;]

7:55 Γιατί ξέρετε, ο μετανοών δεν έχει εξωτερικά μεγάλες δυνάμεις. Ο μετανοών δεν είναι οπωσδήποτε κάποιος, ο οποίος θα κόψει τον κόσμο στα δυο, εξωτερικά. Εκτός κι’ αν είναι πολύ προικισμένος άνθρωπος, και μπορεί να’ χει και μετάνοια ας πούμε, και κάτι, μια τέτοια επίδοση. Συνήθως ο μετανοών είναι ένας άνθρωπος, οποίος κατά κόσμω δεν είναι στην ύψιστη δυνατή, ας το πούμε έτσι, δραστηριοποίηση. Υπ΄αυτήν την έννοια, είναι σε μια κατάσταση η οποία μοιάζει με την νέκρα του ανθρώπου αυτού, απ’ τον οποίο έβγαλε ο Χριστός το δαιμόνιο. Μοιάζει να’ ναι μια ατελέσφορη κατάσταση. Όποιον δει κάποιος μετανοούντα εξωτερικά, μπορεί και να σκεφθεί ότι αυτός ο καημένος κάτι έπαθε. Όμως, σ’ αυτή την κατάσταση, μπορεί κανείς να δει τη Βασιλεία του Θεού εληλυθυία εν δυνάμει. Δηλαδή, μπορεί να δει πράγματα τα οποία υπό κανονικές συνθήκες δε θα έβλεπε. Και αυτά τα οποία θα δει, είναι αυτά που τον κάνουν αληθινά πιστό. …είναι αυτά που τον κάνουν κάποιον, ο οποίος μπορεί να κινήσει γη και ουρανό. Και είναι παράξενο πως αυτή η εξωτερική αδυναμία και η εσωτερική δύναμη, συνδέονται απόλυτα μαζί. Δηλαδή η εξωτερική αυτή θα λέγαμε απραξία ή όχι πάντως πολυπραγμοσύνη, που έχει η μετάνοια, έτσι. Σήμερα θέλουμε όλοι να είμαστε πολυπράγμονες. Κανένας μας δεν έχει χρόνο. Και νομίζουμε ότι είμαστε σημαντικοί όταν δεν έχουμε χρόνο… υπάρχει όμως πίσω από όλα αυτά μια υπερφυής απραξία, είτε με την πολυπραγμοσύνη μαζί, αν είμαστε όπως σας είπα έτσι, ικανοί γι’ αυτό, είτε χωρίς την πολυπραγμοσύνη, πάντως είναι μια κατάσταση εσωτερική, η οποία είναι γόνιμη, πάρα πολύ. Δεν δημοσιεύεται προς τα έξω. Είναι σαν ένας εσωτερικός θρήνος του ανθρώπου, ο οποίος όμως φέρνει τη Βασιλεία του Θεού, σε στιγμές πολύ σημαντικές, σε στιγμές κρίσιμες, του δείχνει τη Βασιλεία του Θεού. Και μάλιστα εν δυνάμει. Που σημαίνει ότι αυτό γίνεται αντιληπτό πολύ βαθιά, πολύ καθαρά, και έχει και φανέρωση προς τα έξω…Βλέπετε λοιπόν, αυτή είναι η κατάσταση περιεκτικά της πίστεως. Δηλαδή είναι μια κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον εαυτό του μέσα.., το Θεό μέσα από μια υπαρξιακή πορεία του εαυτού του, μέσω της οποίας φαίνεται να χάνει τον εαυτό του, αλλά βρίσκει τον εαυτό του στην πραγματικότητα. Και μάλιστα αυτό που βρισκει είναι κάτι πολύ περισσότερο, απείρως περισσότερο από αυτό το οποίο έχασε. Και τότε το θαύμα είναι μια πολύ κοντινή κατάσταση. Δεν είναι μια κατάσταση η οποία είναι εξωφρενική. Και πάντως δε ζούμε για το θαύμα. Ζούμε για όλο αυτό το μεγαλείο του ανοίγματος μας προς το Θεό, που έχει ανοιχθεί σε μας, και αυτό το πράγμα είναι ήδη θαυμαστό…[ΠΟΙΟΝ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟ ΓΝΩΡΙΣΕΣ ΑΝΟΗΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΥΠΗΘΗΚΕΣ;ΟΙ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΟΥΛΟΙ ΚΥΡΙΟΥ, ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ. ΟΥΤΕ ΟΙ ΣΑΛΟΙ ΔΕΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΞΕΣΤΟΜΙΖΕΙΣ΄Ο ΕΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ, ΑΝΟΗΤΕ.]

11:55 Μια γυναίκα ρωτάει: πάει ο άνθρωπος και του λέει, δεν μπόρεσαν οι μαθητές σου να κάνουν καλά το παιδί. Αν μπορείς εσύ, κάντο καλά….σαν να του λέει ο Κύριος ότι και αυτός (ο πατέρας) έχει κάποια ευθύνη για την κατάσταση. …

Π. Λουδοβίκος: Ναι, ναι. Αυτό εννοούσα και εγώ όταν είπα, ότι όταν λέω (έτσι ακούγεται) γενεά άπιστος και διεστραμμένη, δεν εννοεί μόνο τους μαθητές Του, αλλά αυτόνα. Είναι ο ίδιος ο οποίος είναι άπιστος.

14:17. Εάν αυτά τα λέει στους Μαθητές, τι θα έλεγε σε μας (ρωτάει κάποιος)[ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΕΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ. ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ,ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΠΟΥΛΝΤΟΖΑ ΠΟΥ ΣΤΡΩΝΕΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ]

Απάντηση: Οι Μαθητές δεν είχαν λάβει Πνεύμα Άγιο, ήταν αβάπτιστοι ακόμα, ήταν κάποιοι οι οποίοι βλέπαν και ακούγανε, δεν ήταν κάποιοι οι οποίοι…εμείς είμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τους μαθητές.[ΘΑ ΣΕ ΒΑΛΕΙ ΚΡΙΤΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΕΠΟΧΗΣ. Ο ΠΑΥΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟΣ]]

15:24 Η πίστη είναι μια κάθοδος στο μυστήριο του εαυτού μου και στο μυστήριο του Θεού. Η πίστη είναι μια πολύ πολύ….το ξαναλέω προσωπική σχέση, που μόνο εγώ μπορώ να έχω μετά του Θεού. Δεν είναι η πίστη απλώς του γείτονα ή η πίστη του γέροντα, είναι η δική μου πίστη. …συναντάω το Θεό στην πολύ προσωπική του υπόσταση. Είναι μια μυστική σχέση, μια σχέση που και εγώ και ο Θεός βρισκόμαστε σε πάρα πολύ προσωπική στιγμή.[ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΟΓΟΣ; ΜΗΠΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΜΟΟΥΣΙΟ; ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΣ]

26:00 Πίστη είναι η άνευ όρων αναζήτηση του Θεού. Δε θέτω όρους στο Θεό. δεν λέω, κοίταξε, φτιάξε μου εκείνο και θα πιστέψω.[ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΚΛΗΣΗ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ. ΠΟΛΛΟΙ ΟΙ ΚΛΗΤΟΙ. ΤΙΠΟΤΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ. Η ΕΠΑΡΣΗ ΔΕΝ ΤΟΝ ΣΥΓΚΙΝΕΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ]

27:50 (ηγούμενος) νομίζω εδώ δείχνει και μια ιδιαίτερη παρουσία ισχυρού δαίμονος. Λένε κάπου οι πατέρες, πως υπάρχουν μερικά δαιμόνια που δεν βγαίνουν εύκολα. Τα δαιμόνια της απιστίας (λέει ο π.Λουδοβίκος). δείχνει και την ισχυρότητα του δαίμονος. Προσευχή και νηστεία είναι μια τελεία εγκατάλειψη στο Θεό ..αλλιώς εμείς οι ιερείς με την ιερωσύνη μπορούμε να βγάλουμε ένα δαιμόνιο, και ας μην έχουμε πολλή πίστη. Αλλά είναι μερικά δαιμόνια που δεν βγαίνουν. Και χρειάζεται την ίδια την παρουσία του Θεού. Ο πατέρας αυτός ήταν άτυχος σε αυτό το σημείο. [Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΙΕΡΕΥΣ ΜΠΑΚΑΛΗ]

ΚΕΝΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΕΙΣΑΓΕΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΙ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΡΟΥΣ. ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΗΣΥΧΑΣΜΟΥ Ο ΛΙΓΔΙΑΡΗΣ. ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΕ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΠΙΣΤΕΨΕΣ.

Προς θαλάσσιον, Περί αποριών, ερώτησις ΝΕ, Σχόλιο 34.

Τόμος 14 Γ, Μερετάκης.

«Όποιος παρέχει, κατασκευάζει, γιά τήν περί εαυτού γνώσιν, πρόληψιν, φήμην, σ’αυτούς πού τόν θεωρούν, τόν ακούνε, μέ τήν προφορά δηλ. μέ τήν επανάληψη καί μόνον τών λέξεων από τούς λόγους πού έχει κλεψει από τούς Πατέρες, παραπείθοντας τίς ακοές τών ασυνέτων καί μιαίνοντας μέ συνουσία, σάν να είναι γυναίκες, αυτές οι αμύητες ακοές, τίς καλές καί θεοφιλείς θεωρίες τού πρώτου διδάξαντος, αυτός ελέγχεται δοξομανών, αφού παρατάσσεται μέ αυθάδεια, μαζί μέ τό ανώτερο επίπεδο τών φυσικών θεωρημάτων. Αφού δέν έχει αγγίξει τήν αληθινά υψηλή γνώση καί τήν έξη αυτής. Καί πεθαίνει χτυπημένος στήν καρδιά από τά βέλη πού αντιπροσωπεύουν : τήν θύμηση τής παρανομίας του έναντι τών Πατέρων, τήν ντροπή από τήν έπαρσή του (τήν οίηση), γιά τήν γνώση πού δέν είχε καί τήν αναπόφευκτη αναμονή τής μελλούσης κρίσεως. Διότι συλληφθείς από αυτά τά βέλη ο κενόδοξος, πεθαίνει χτυπημένος από τίς αιχμές τους.»

ΕΤΣΙ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΑΖΗΤΕΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΟΣΩΝ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΑΝ. ΔΕΝ ΑΦΟΜΟΙΩΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ Η ΚΑΙΝΗ ΚΤΙΣΗ. ΕΞΑΛΛΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΤΑΝΟΕΙΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟ. ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ.

(Μαξίμου Ομολογητού, Προς Θαλάσσιον… περί διαφόρων απόρων της Αγίας Γραφής -   Απ’ την εισαγωγή…)                                                                                                                 

Ἡ χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος δέν ἐνεργεῖ σοφία στούς ἁγίους, χωρίς τό νοῦ πού δέχεται τήν σοφία· οὔτε γνώση, χωρίς τήν δύναμιν τοῦ λογικοῦ πού δέχεται τήν γνώση· οὔτε πίστη χωρίς τήν πληροφορία τοῦ νοῦ καί τοῦ λογικοῦ περί τῶν μελλόντων, πού ἦταν ὡς τότε ἄδηλα σέ ὅλους· οὔτε χαρίσματα ἰμάτων, χωρίς φυσική φιλανθρωπία· οὔτε κανένα ἄλλο ἀπό τά λοιπά χαρίσματα, χωρίς τήν δεκτική ἱκανότητα καί δύναμη τοῦ καθενός. Οὔτε πάλι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἀποκτήσει ἀπό φυσική του δύναμιν ἕνα ἀπό τά χαρίσματα πού ἀριθμήσαμε, χωρίς τήν θεία δύναμη πού τά χορηγεῖ. Τό φανερώνουν αὐτό ὅλοι οἱ Ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι ὕστερα ἀπό τίς ἀποκαλύψεις τῶν θείων ζητοῦν τούς λόγους ὅσων τούς ἀποκαλύφθηκαν.