- Γέροντα, ο θείος έρως είναι η αγάπη για τον Θεό;
- Ο θείος έρως είναι κάτι ανώτερο από την αγάπη για τον Θεό. Είναι τρέλα. Αγάπη - έρως - τρέλα, όπως φθόνος-μίσος-φόνος. Η ακριβή αγάπη προς τον Θεό, με τις θυσίες της, γλυκοβράζει την καρδιά, και σαν τον ατμό πετιέται ο θείος έρως, ο οποίος δεν μπορεί να συγκρατηθή, και ενώνεται με τον Θεό.
Ο θείος έρως λυγίζει τα σκληρά κόκκαλα και γίνονται τόσο μαλακά, που ο άνθρωπος δεν μπορεί να σταθή όρθιος, πέφτει κάτω! Γίνεται σαν την λαμπάδα που βρίσκεται σε θερμό χώρο και δεν μπορεί να σταθή όρθια. Πότε λυγίζει από εδώ, πότε λυγίζει από εκεί. Την σιάζεις, αλλά πάλι λυγίζει, πάλι πέφτει, γιατί είναι θερμός ο χώρος, πολύ θερμό... Όταν κανείς βρίσκεται σ' αυτήν την κατάσταση και πρέπη να πάη κάπου η να κάνη κάποια δουλειά, δεν μπορεί. Παλεύει, προσπαθεί να βγει από αυτήν την κατάσταση...
- Γέροντα, όταν βρίσκεται κανείς στην κατάσταση του θείου έρωτος, αν πονάη, το αισθάνεται;
- Ο πόνος, αν είναι πολύ δυνατός μετριάζεται και γίνεται υποφερτός. Αν είναι λίγος χάνεται. Βλέπεις όσοι είναι ερωτευμένοι, συνεπαίρνονται τελείως, ούτε ύπνος τους πιάνει. Μου έλεγε ένας μοναχός: "Γέροντα, ο αδελφός μου έχει ερωτευθή μια γύφτισσα, και ούτε να κοιμηθεί μπορεί. Συνέχεια "Παρασκευούλα μου, Παρασκευούλα μου" λέει. Μάγια του έχουν κάνει; δεν ξέρω! Εγώ τόσα χρόνια καλόγερος, δεν αγαπώ την Παναγία ούτε όσο αγαπάει ο αδελφός μου αυτή την γύφτισσα! Καθόλου να μη σκιρτάει η καρδιά μου!".
Δυστυχώς υπάρχουν πνευματικοί άνθρωποι που σκανδαλίζονται με την λέξη "θείος έρως". Δεν έχουν καταλάβει τι θα πη "θείος έρως" και θέλουν να βγάλουν την λέξη αυτή από τη Μηναία και από την Παρακλητική, γιατί λένε ότι σκανδαλίζει. Που φθάσαμε! Αντίθετα, οι κοσμικοί που έχουν ζήσει τον κοσμικό έρωτα, αν τους μιλήσεις για θείο έρωτα, αμέσως λένε : "Κάτι ανώτερο θα είναι αυτό". Πόσα παιδιά που γνώρισαν τον κοσμικό έρωτα τα φέρνω αμέσως σε λογαριασμό, όταν τους μιλώ για τον θείο έρωτα! "Εσείς πέσατε κάτω καμιά φορά από την αγάπη που νοιώσατε; τα ρωτάω, Νιώσατε ποτέ εσείς έτσι που να μην μπορείτε να κουνηθείτε, να μην μπορείτε να κάνετε τίποτε;". Αμέσως καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι κάτι ανώτερο και συνενοούμαστε. "Αν εμείς, λένε, από αυτό το κοσμικό κάτι νιώθουμε, φαντάσου τι θα είναι εκείνο το ουράνιο!".- Πως μπορείς να παλαβώσης, Γέροντα, από την αγάπη του Θεού;
- Να συναναστρέφεσαι με... παλαβούς, να να σου μεταδώσουν την τρέλα τους την πνευματική! Θα εύχομαι να σε δω... θεότρελλη! Αμήν
Έχω κι εγώ μια μικρή πείρα από την πνευματική τρέλα, η οποία προέρχεται από τον θείο έρωτα. Φθάνει τότε ο άνθρωπος στην θεία αφηρημάδα και δεν θέλει να σκέφτεται τίποτε εκτός από τον Θεό, τα θεία, τα πνευματικά, τα ουράνια. Ερωτευμένος πια θεϊκά, καίγεται εσωτερικά, γλυκά, και ξεσπάει εξωτερικά, παλαβά, μέσα στον θείο χώρο της σεμνότητος δοξολογώντας σαν άγγελος μέρα-νύχτα τον Θεό και Πλάστη του.
- Είναι έκστασις αυτό, Γέροντα;
- Ναι, είναι εκτός εαυτού τότε ο άνθρωπος, με την καλή έννοια. Αυτό είναι ....."έκστηθι φρίττων ουρανέ" [ειρμός της η' ωδής του κανόνος του Μ. Σαββάτου]
Η θεία τρέλα βγάζει τον άνθρωπο έξω από την έλξη της γης, τον ανεβάζει στον θρόνο του Θεού, και νιώθει πια ο άνθρωπος τον εαυτό του σαν το σκυλάκι στα πόδια του αφεντικού του και του γλείφει τα πόδια με χαρά και ευλάβεια.
Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι Ε', σελ. 205-206
Πηγή : Με παρρησία
14 σχόλια:
όποιος έχει ζήσει ανθρώπινο έρωτα στα όριά του, μπορεί αναλογικά κάπως να καταλάβει τι είναι το άγιο πάθος του θείου έρωτα.
βασικά όταν είναι ο άνθρωπος πολύ ερωτευμένος, κατά πρώτον, αδυνατίζει, γίνεται το πετσί και το κόκκαλο, τόσο γεμάτος είναι από τον θείο έρωτα που τα φαγητά
τα ξεχνάει, και τα ποτά, και το ρίχνει στα ξενύχτια, τα άγια ξενύχτια.
Άλλα λέει ο Γέροντας. Άν εσείς επιθυμείτε να μας πείτε ότι έχετε πείρα των πραγμάτων αυτών, αστοχήσατε, διότι ούτε ο ανθρώπινος έρως έχει όρια. Ο ανθρώπινος έρως, είναι λειτουργία της ψυχής και σταματά για λίγο τις σωματικές λειτουργίες. Ο Θείος Έρως είναι άλλο πακέτο, και όποιος αξιώθηκε φαίνεται, δέν μπορεί να κρυφτεί, ούτε να κοροϊδέψει κανέναν.
είπαμε τη λέξη ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ.
Δεν την προσέξατε μάλλον μέσα στη διάθεσή σας να μην είναι ΚΑΝΕΝΑΣ πιο έξυπνος από σας, χαχα, ευθυμήσαμε πάλι!
Και στα σίγουρα βλέπει πρώτα τη δοκό στο μάτι του κι έπειτα το σκουπιδάκι στο μάτι του αδελφού.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΛΟΓΙΑ.
Φυσικά και ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΛΟΓΙΑ.
Απλά, ΔΕΝ επιθυμείτε να την δείτε.
ΔΕΝ πειράζει.
Αυτοί πού γνωρίζουν το άκτιστο όπως οι Πατέρες,γνωρίζουν πώς δέν υπάρχει καί δέν είναι δυνατόν νά υπάρχει. Οσοι δέν το γνωρίζουν,φαντάζονται πώς υπάρχει,λόγω μεγαλομανίας,όπως ο Γιανναράς π.χ.
Να υποθέσουμε οτι δεν διαβάζετε ούτε τα κείμενα που ανεβάζετε; από το δικό σας κείμενο, είναι τα λόγια τα παρακάτω του γέροντα που φανερώνουν την ΑΝΑΛΟΓΙΑ.
ΑΝΑΓΩΓΙΚΑ λειτουργεί ο λόγος του, βέβαια.
..........................
"Αντίθετα, οι κοσμικοί που έχουν ζήσει τον κοσμικό έρωτα, αν τους μιλήσεις για θείο έρωτα, αμέσως λένε : "Κάτι ανώτερο θα είναι αυτό". Πόσα παιδιά που γνώρισαν τον κοσμικό έρωτα τα φέρνω αμέσως σε λογαριασμό, όταν τους μιλώ για τον θείο έρωτα! "Εσείς πέσατε κάτω καμιά φορά από την αγάπη που νοιώσατε; τα ρωτάω, Νιώσατε ποτέ εσείς έτσι που να μην μπορείτε να κουνηθείτε, να μην μπορείτε να κάνετε τίποτε;". Αμέσως καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι κάτι ανώτερο και συνενοούμαστε. "Αν εμείς, λένε, από αυτό το κοσμικό κάτι νιώθουμε, φαντάσου τι θα είναι εκείνο το ουράνιο!".
Μάλλον δεν θα γνωρίζουμε την έννοια αναλογία. Αυτό που περιγράφει ο Γέροντας είναι αυτό που διδάσκει η Πατερική Θεολογία σαν Φυσική Θεολογία, δηλαδή σαν τον πρώτο βαθμό γνώσεως της υπάρξεως του Θεού από το Μεγαλείο και τη Σοφία της Δημιουργίας. Ο ανθρώπινος έρος, μας αποκαλύπτει τον εαυτό. Γνωρίζουμε τον εαυτό. Την ύπαρξη του εαυτού σαν κάτι ανώτερου του εγώ, το οποίο στον έρωτα χάνεται.
Η επιμονή στην ημιμάθεια είναι σημείο αμάθειας, δηλαδή αδυναμίας γνώσεως, λόγω μεγαλομανίας.
Πόσες φορές χρειάζεται να...ανακαλύψουμε την Αμερική μέσα 'σε αυτόν τον κυκεώνα των αθέων,σκοτεινών,μισοχρίστων,αντιχρίστων λογισμών μας;Άπειρες και επ'άπειρον;Τι να 'θελήσουμε,εξάλλου,άλλο,δηλαδή,μέσα 'σε αυτόν τον κόσμο της ματαιότητας,της φρεναπάτης,της συλαγωγίας,της κενής φιλοσοφίας;Τη δόξα του,την ηδονή του,το αργύριό του;Την εξουσία και εξουσιοφρένεια,εξουσιομανία,εξουσιολαγνεία επί του συνανθρώπου μας και συμπολίτη;
"Ο ανθρώπινος έρος, μας αποκαλύπτει τον εαυτό. Γνωρίζουμε τον εαυτό. Την ύπαρξη του εαυτού σαν κάτι ανώτερου του εγώ, το οποίο στον έρωτα χάνεται. "
Τι σημαίνει αυτό;
Ποιόν εαυτό μας αποκαλύπτει ο ανθρώπινος έρως, τον δικό μας ή του άλλου; Ποια η διαφορά εαυτού και εγώ και τι χάνεται στον έρωτα;
Εαυτός είναι ο νούς. Ο νούς είναι διασπασμένος σε κάθε τί που επιθυμούμε. Δέν υπάρχει επιθυμία χωρίς την παρουσία ενός θραύσματος νοός. Με τον έρωτα, ο νούς ενοποιείται και κάνει αισθητή την ύπαρξη του. Συνεχίζει όμως να έχει κέντρο την επιθυμία. Μετάνοια σημαίνει ότι ο νούς αλλάζει κέντρο. Ο νούς είναι ο πρώτος άλλος που θα έπρεπε να γνωρίσουμε στη ζωή μας. Όλοι οι υπόλοιποι άλλοι είναι προβολές του Εγώ μας. Το εγώ είναι το τίποτα της υπάρξεως μας. Ειναι ο κισσός που μας πίνει τη ζωή.
Αφού λοιπόν ο θείος έρωτας είναι τόσο υπερφυής, κατ' αναγκη και η συνάφεια, με την οποία συνδέονται με τον Θεό όσοι Τον αγαπούν,υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική και είναι αδύνατον να παραλληλισθεί με κάποιο παράδειγμα. Αγίου Νικολάου Καβάσιλα, Περί της εν Χριστώ ζωής.
''της κενής φιλοσοφίας/της κενής απάτης;''.
Δημοσίευση σχολίου