Δύο αντίπαλοι κόσμοι συνυπάρχουν και αντιμάχονται σκληρά, στο διαλυμένο τοπίο της ελληνικής οικονομίας. Από τη μία πλευρά είναι όσοι πιστεύουν ότι αυτό που έχει σημασία είναι να διανεμηθούν περισσότερα επιδόματα, μεγαλύτερες κρατικές δαπάνες ώστε να ενισχυθεί το διαθέσιμο εισόδημα και να ενισχυθεί η ανάκαμψη. Αυτοί διάβασαν κατά μια επιτυχημένη έκφραση «τις μισές σελίδες του Κέυνς» και υποστηρίζουν ότι η ανάκαμψη είναι εύκολη αρκεί να διανέμεις χρήματα, χωρίς να ενδιαφέρονται αν τα κεφάλαια υπάρχουν ή πρέπει να τα δανειστούμε...
Υπάρχει όμως και άλλη πλευρά της αντιπαράθεσης, που είναι το ίδιο δογματικοί και... κολλημένοι. Γι’ αυτούς η ανάκαμψη θα έρθει εφόσον ληφθούν μέτρα απελευθέρωσης των επιμέρους αγορών με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οσα συμβαίνουν με το γάλα, τα φάρμακα κ.λπ. είναι ενδεικτικά αλλά και υπερβολικά. Είναι αλήθεια ότι το κράτος ρυθμίζει σε υπερβολικό βαθμό λεπτομέρειες λειτουργίας πολλών κλάδων, ρυθμίσεις που έχουν σωρευτεί, προφανώς ύστερα από αιτήματα και ρουσφέτια. Αλλά από την άλλη πλευρά ούτε αυτή η επιλογή προσφέρει αναπτυξιακή ώθηση. Αν για παράδειγμα επιτραπούν (που έχει γίνει) η λειτουργία μικρών φούρνων χωρίς τα ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα που ήταν υποχρεωτικά παλαιότερα, ενισχύεται η ανάπτυξη; Τώρα θα επιτραπεί η λειτουργία εταιρειών ενοικίασης δικύκλων με ένα δίκυκλο, ενώ έως τώρα πρέπει μια επιχείρηση να έχει τουλάχιστον δέκα προκειμένου να λειτουργεί νόμιμα. Είναι αυτό αναπτυξιακό μέτρο; Το πιθανότερο είναι ότι έπειτα από μερικούς μήνες, ο ιδιοκτήτης του μικρού φούρνου μαζί με τον ενοικιαστή του ενός ποδηλάτου θα συναντηθούν στο αστυνομικό τμήμα ως συλληφθέντες, επειδή οφείλουν ασφαλιστικές εισφορές και φόρους από τη λειτουργία των επιχειρήσεών τους...
Ωστόσο πολλές δημόσιες υπηρεσίες και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι έχουν ασχοληθεί, προκειμένου να σχεδιαστούν οι ρυθμίσεις αυτές που θεωρούνται απελευθέρωση της αγοράς, ενώ αντίστοιχες ώρες έχουν απασχοληθεί οι συνδικαλιστές των κλάδων. Μεγάλη σπάταλη ανθρωποωρών...
Η ανάπτυξη δεν θα έρθει ούτε με τη διανομή κρατικών χρημάτων (που δεν υπάρχουν) ούτε με την «απελευθέρωση» που οδηγεί σε μικρές καταστροφές. Καμία από τις δύο πλευρές που έχουν ιδεολογικοποιήσει τις εμμονές τους, δεν ενισχύουν τη δυνατότητα ανάπτυξης κερδοφόρων δραστηριοτήτων, με καλύτερη αξιοποίηση των πόρων και την ενίσχυση της παραγωγικότητας. Οι μικροί φούρνοι, οι εταιρείες ενοικίασης ενός ποδηλάτου, τα ταξί που ανήκουν από μισό σε κάθε ιδιοκτήτη - οδηγό είναι αντιπαραγωγικές δραστηριότητες. Ακόμα κι αν προσφέρουν εισόδημα επειδή χρεώνουν ακριβά τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους δεν ωφελούν την οικονομία. Αποτελούν σπάταλη πόρων, καθηλώνουν την παραγωγικότητα και γι’ αυτό δεν θα φέρουν ανάπτυξη. Η διατηρήσιμη ανάπτυξη μπορεί να έρθει πλέον μόνον από την ενίσχυση επιχειρηματικής δραστηριότητας που ενσωματώνει υψηλή παραγωγικότητα, καλύτερη αξιοποίηση πόρων, κεφαλαίων, ανθρώπων, περιβάλλοντος. Τίποτα από όλα αυτά δεν επιτυγχάνεται με διανομή επιδομάτων αλλά ούτε και με τη γραφειοκρατική απελευθέρωση επιμέρους ρυθμίσεων...
Τελικά, αυτό που μένει είναι μια ανούσια πολιτική κινητικότητα των στελεχών που υπερασπίζονται λάθος σημαίες, με το βλέμμα στις επόμενες εκλογές. Ισως να μην είναι αντίπαλοι οι κόσμοι αυτοί αλλά συμπληρωματικοί!
Πηγή: Καθημερινή
ΠΗΓΉ Βίγλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου