Οι εντονότατες αντιδράσεις των
πρώην υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών της Γαλλίας για την πολιτική της
Άνγκελα Μέρκελ και κατ' επέκταση γι' αυτή του Φρανσουά Ολάντ οδήγησαν την
κυβέρνηση Βαλς σε παραίτηση. H Γαλλία επί 48 ώρες βρισκόταν ακυβέρνητη το ευρώ
έπεφτε έναντι του δολαρίου, όμως ο Φρανσουά Ολάντ και μαζί μ' αυτόν ο
Μανουέλ Βαλς κέρδιζαν την εύνοια της γερμανικής καγκελαρίας.
Η νέα κυβέρνηση που διαδέχεται την
πλέον βραχύβια της σύγχρονης Γαλλίας δεν
περιλαμβάνει πολιτικούς της αριστερής
πτέρυγας των σοσιαλιστών οι οποίοι κρίθηκαν αντάρτες αφού τόλμησαν να
αντιδράσουν και να εκφράσουν αντίθετη γνώμη από εκείνη που όπως φάνηκε επέβαλε
ο πρωθυπουργός Βαλς.
Αντίθετα, σε αυτήν συμμετέχουν
ακραίοι νεοφιλελεύθεροι με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα εκείνα του Μισέλ
Σαπέν, νέου υπουργού Οικονομικών, πρώην τραπεζίτη και υπέρμαχου μιας
πολιτικής που στηρίζει τη συρρίκνωση των δημοσίων δαπανών και της Φλερ Πεγερίν,
νέας υπουργού Πολιτισμού που δεν διστάζει να δηλώνει ότι "σκέφτεται
με τον ίδιο τρόπο με την Άνγκελα Μέρκελ".
Νέο υπουργός Οικονομίας είναι ο
Εμανουέλ Μακρόν, πρώην σύμβουλος του Φρανσουά Ολάντ ο οποίος δεν είναι
εκλεγμένο μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, είναι ένας νέος πολιτικός 36 ετών,
και έχει πει κατά το πρόσφατο παρελθόν πως επιβολή φόρου 75% στους
πλούσιους Γάλλους θα μετατρέψει τη χώρα "σε Κούβα, χωρίς όμως τον
ήλιο".
Με την απομάκρυνση των
"ανταρτών" της αριστερής πτέρυγας πάντως, ο Φρανσουά Ολάντ που
ψηφίστηκε από τους Γάλλους το 2012 κι έγινε ο πρώτος σοσιαλιστής πρόεδρος
της χώρας μετά από 17 χρόνια ρισκάρει μια ρήξη με στελέχη του ίδιου του
κόμματός του, καθώς δεν είναι απίθανο να συναντήσει δυσκολίες στο
Κοινοβούλιο τον επόμενο μήνα όταν θα συζητηθούν οι αμφιλεγόμενες περικοπές
στον προϋπολογισμό του 2015. Εκείνο πάντως που ο γάλλος πρόεδρος καθιστά σαφές
είναι ότι οι επιταγές των εταίρων της Γαλλίας και συγκεκριμένα του Βερολίνου
δεν αποτελούν ζητήματα προς διαπραγμάτευση για τον ίδιο και την κυβέρνηση της
χώρας του και πως αισθάνεται καλύτερα παραμένοντας στην ασφάλεια μιας πιο συντηριτικής
και νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
προεδρική δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου