Οι Έλληνες ανήκουν πλέον στους δανειστές… Με την απλόχερη βοήθεια και προθυμία των Σαμαροβενιζέλων….

Έτσι μας σώζουν και από πάνω πανηγυρίζουν κιόλας οι Σαμαροβενιζέλοι… Ξεπουλούν καθημερινά την Ελλάδα και τον Έλληνα πολίτη, όπως έχουν διατάξει τα «μεγάλα αφεντικά»… Τρόικα και Τράπεζες είναι πλέον οι νέοι ιδιοκτήτες των Ελλήνων…
Πάντα δόλια, πάντα σκόπιμα, πάντα στοχευμένα… Μετά τον δημόσιο πλούτο, οι πρόθυμοι ανθέλληνες πολιτικάντηδες μας παραχωρούν με ευχαρίστηση στους δανειστές και την περιουσία των ιδιωτών… Τα χρέη που σκόπιμα δημιούργησαν να είναι καλά…


hellasforce.com
lithosfotos

ΣΧΟΛΙΟ  : Τό πρόβλημα τής Ελλάδος, τό γνωρίζουμε όλοι μας,

Αngelus Novous τού Πάουλ Κλέε

είναι πολιτικό. Αλλά δέν γνωρίζουμε  τό είδος τού πολιτικού προβλήματος. Η πολιτική είναι η πράξη τού ανθρωπίνου ήθους, μιά πράξη πού ονομάστηκε επίσης συνείδηση. 
Η σημερινή πολιτική δέν είναι πλέον ενέργεια τού ηθους. Γιά λίγα χρόνια η πολιτική τής Ελλάδος διατήρησε μιά φαινομενική αξιοπιστία μέ τήν βοήθεια τής ηθικής, τής προτεσταντικής ηθικής - η οποία διδάσκει ότι η οικονομική επιτυχία είναι σημείο θεϊκής ευλογίας -, χαρακτηριστικο τής οποίας είναι η δυνατότητά της νά γίνει αντικείμενο μιμήσεως. Η εγγενής δυνατότητά της δημιουργίας ηθοποιίας καί ηθοποιών. Είναι η ηθική η οποία δημιούργησε τήν εικονική πραγματικότητα. 
Τό σημερινό ερώτημα όμως είναι : σέ ποιά αρχή υπακούει η σημερινή πολιτική κατάσταση;  ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ. Η αρχή τού οποίου είναι ο άλλος. Διότι τό υποκείμενο γεννιέται στόν άλλον. Η πολιτική εφαρμογή αυτής τής αρχής υπήρξε η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ. 
Τήν ουσία τής γραφειοκρατίας τήν έδωσε ο Βάλτερ Μπέντζαμιν, ο συγγραφέας τού "Angelus Novus", σέ ένα του διήγημα : Σέ ένα υπουργείο τής Σοβιετικής ενώσεως (η οποία υπήρξε η αποθέωση τής γραφειοκρατίας) ο διευθυντής καί η ψυχή τού υπουργείου κάποια στιγμή χάνεται από τόν τόπο εργασίας του καί μένει αμίλητος καί απαθής σπίτι του. Περιμένοντας όλοι τήν επιστροφή του, οι γραφειοκρατικές ανάγκες συσσωρεύονταν επικίνδυνα, διότι χωρίς τήν υπογραφή του δέν μπορούσε νά προχωρήσει τίποτε στόν τόπο. Τότε αποφασίζουν νά στείλουν στό σπίτι του, τόν βοηθό του, τό δεξί του χέρι, γιά νά υπογράψει όλα τά έγγραφα πού βρισκόταν σέ εκκρεμότητα. 
Ο βοηθός του εμφανίζεται μπρός του καί μέ δισταγμό βάζει μπροστά στόν διευθυντή τόν όγκο τών εγγράφων πρός υπογραφή μέ ένα στυλό. Καί με μεγάλη του χαρά βλέπει τόν διευθυντή του νά τά υπογράφει. Ενθουσιασμένος επιστρέφει στό υπουργείο καί εκεί ανακαλύπτουν μέ τρόμο ότι ο διευθυντής τά είχε υπογράψει μέ τό όνομα τού βοηθού του.
Αμέθυστος