Ο παπα-γιάννης στο χωριό μου, εκείνος με το τριμμένο ράσο και τα
ξεχαρβαλωμένα σκαρπίνια ήτανε για το ποίμνιό του και εξομολογητής και
παρηγορητής και “δικαστής” και “ψυχολόγος” και μεγαλόψυχος και αληθινός
αδερφός για τον κάθε ένα χωρικό του.
Συμβίβαζε καυγάδες, έβρισκε σολομώντειες λύσεις σε οικογενειακές και κτηματικές διαφορές, έπειθε τον ατίθασο να συμμαζευτεί.
Σκαρφάλωνε τις μεγάλες γιορτάδες στα βουνά να κηρύξει και στ΄άλλα χωριά που δεν είχανε παπά, τον Λόγο του Θεού.
Ακόμα πιο παλιά, στους αιώνες της απελπισιάς και του θανάτου λόγω τούρκικης κατοχής ήξερε πώς να συντρέξει τον αδικημένο και πώς να προλάβει εξοντωτικές αποφάσεις από τον κάθε καδή, για κάθε κυνηγημένο και μη χριστιανό.
“Γέννησε” και Παπαφλέσσα κι άλλους λεβεντόπαπες.
Σήμερα, τα πράγματα άλλαξαν.
Οχι εντελώς, πάντως.
Οι πιο πολλοί π.χ.οι της Ιεράς Συνόδου ιερωμένοι φορούν χρυσοποίκιλτα άμφια. Η λάμψη των ρούχων αυτών τους θαμπώνει, φαίνεται και δε βλέπουν τι γίνεται μπροστά στα μάτια τους.
Δεν είναι χριστιανική εντολή η “αγάπη και ανοχή” στον κάθε δήμιο που έχει σφάξει τόσους χριστιανούς που, αν μπορούσαμε να “μαντρώσουμε” το αίμα τους κάπου θα τους έπνιγε τους δεσποτάδες μας που κηρύττουν “σφάξε με αγά μου, ν΄αγιάσω”.
Χριστιανική εντολή θα ήταν αν σήκωναν τη σημαία “Εμπρός για τη σωτηρία της Ορθοδοξίας”.
Πιστεύω ότι η απόφαση των χρυσοφορεμένων και χρυσοζαλισμένων “πατέρων” μας είναι προϊόν συμφωνιών κάτω από το τραπέζι.
Κάτι τους έταξαν και βγήκε η ανακοίνωση αυτή, δε γίνεται αλλοιώς.
Ας γνωρίζουν ωστόσο ότι παπάδες με φθαρμένα ράσα υπάρχουν και σήμερα. Οπως υπάρχουν και συνετοί ιεράρχες που αντιλαμβάνονται τον φοβερό κίνδυνο που απειλεί σύμπασα την Ορθοδοξία, όπου γης.
Υπάρχουμε κι εμείς, οι απεκδυμένοι περιουσίας, κρατικής υποστήριξης, αξιοπρεπούς ζωής, σωματικής ακεραιότητας λόγω εισβολέων κοινών δολοφόνων. Εμείς που δεν μπορούμε να πούμε πιά ούτε το “έχει ο Θεός”, αφού τον Θεό τον “παριστάνουν” οι δεσποτάδες που, με την ανακοίνωσή τους αυτή μας είπαν ξερά κι άτεγκτα: “Σκάστε, βγάλτε τον σκασμό”!!!
Συμβίβαζε καυγάδες, έβρισκε σολομώντειες λύσεις σε οικογενειακές και κτηματικές διαφορές, έπειθε τον ατίθασο να συμμαζευτεί.
Σκαρφάλωνε τις μεγάλες γιορτάδες στα βουνά να κηρύξει και στ΄άλλα χωριά που δεν είχανε παπά, τον Λόγο του Θεού.
Ακόμα πιο παλιά, στους αιώνες της απελπισιάς και του θανάτου λόγω τούρκικης κατοχής ήξερε πώς να συντρέξει τον αδικημένο και πώς να προλάβει εξοντωτικές αποφάσεις από τον κάθε καδή, για κάθε κυνηγημένο και μη χριστιανό.
“Γέννησε” και Παπαφλέσσα κι άλλους λεβεντόπαπες.
Σήμερα, τα πράγματα άλλαξαν.
Οχι εντελώς, πάντως.
Οι πιο πολλοί π.χ.οι της Ιεράς Συνόδου ιερωμένοι φορούν χρυσοποίκιλτα άμφια. Η λάμψη των ρούχων αυτών τους θαμπώνει, φαίνεται και δε βλέπουν τι γίνεται μπροστά στα μάτια τους.
Δεν είναι χριστιανική εντολή η “αγάπη και ανοχή” στον κάθε δήμιο που έχει σφάξει τόσους χριστιανούς που, αν μπορούσαμε να “μαντρώσουμε” το αίμα τους κάπου θα τους έπνιγε τους δεσποτάδες μας που κηρύττουν “σφάξε με αγά μου, ν΄αγιάσω”.
Χριστιανική εντολή θα ήταν αν σήκωναν τη σημαία “Εμπρός για τη σωτηρία της Ορθοδοξίας”.
Πιστεύω ότι η απόφαση των χρυσοφορεμένων και χρυσοζαλισμένων “πατέρων” μας είναι προϊόν συμφωνιών κάτω από το τραπέζι.
Κάτι τους έταξαν και βγήκε η ανακοίνωση αυτή, δε γίνεται αλλοιώς.
Ας γνωρίζουν ωστόσο ότι παπάδες με φθαρμένα ράσα υπάρχουν και σήμερα. Οπως υπάρχουν και συνετοί ιεράρχες που αντιλαμβάνονται τον φοβερό κίνδυνο που απειλεί σύμπασα την Ορθοδοξία, όπου γης.
Υπάρχουμε κι εμείς, οι απεκδυμένοι περιουσίας, κρατικής υποστήριξης, αξιοπρεπούς ζωής, σωματικής ακεραιότητας λόγω εισβολέων κοινών δολοφόνων. Εμείς που δεν μπορούμε να πούμε πιά ούτε το “έχει ο Θεός”, αφού τον Θεό τον “παριστάνουν” οι δεσποτάδες που, με την ανακοίνωσή τους αυτή μας είπαν ξερά κι άτεγκτα: “Σκάστε, βγάλτε τον σκασμό”!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου