Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Η ώρα της αλήθειας για το ευρώ: Ξέρουν πια τη λύση…


Η ώρα της αλήθειας έφτασε και η Γερμανία καλείται να λάβει τις τελικές αποφάσεις. Καταλυτική αποδεικνύεται η παρέμβαση στο ζήτημα της οικονομικής κρίσης του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ: Η Ευρωζώνη θα επιβιώσει μόνο αν η Γερμανία συμφωνήσει να εγγυηθεί το χρέος των χωρών της ζώνης του ευρώ οι οποίες αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, υποστήριξε σε συνέντευξη του στο BBC. Όπως εξήγησε, η διαφύλαξη του ευρώ σημαίνει να αντιμετωπιστούν τα χρέη του ενός σαν χρέη όλων. Κάλεσε δε τη Γερμανία, εάν όντως επιθυμεί την επιβίωση, να είναι έτοιμη «να αφιερώσει πλήρως την οικονομία της στο κοινό νόμισμα».
Ωστόσο, πρόσθεσε ο Μπλερ, αυτό θα είναι δύσκολο για το Βερολίνο. Το αντάλλαγμα θα είναι οι χώρες της Ευρωζώνης να υλοποιήσουν σαρωτικές μεταρρυθμίσεις βάσει σχεδίων και χρονοδιαγραμμάτων. Αναπόφευκτες θα είναι και οι αλλαγές στο δημόσιο τομέα και το ρόλο του κράτους, είπε στο BBC. Ο Τόνι Μπλερ –που είχε δηλώσει ότι μελλοντικά η χώρα του θα μπορούσε να ενταχτεί στο ευρώ, όταν θα ήταν πολιτικά σωστό– τώρα επισημαίνει εκ νέου, ότι αν η κρίση του ευρώ επιλυθεί, η Βρετανία θα έχει πάλι να αντιμετωπίσει το ενδιαφέρον δίλημμα της ένταξης. Αντιθέτως, ο νυν πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δηλώνει ότι η Βρετανία δεν θα ενταχτεί στην Ευρωζώνη όσο τουλάχιστον διαρκέσει η πρωθυπουργία του.
Την ίδια στιγμή, δημοσίευμα του Der Spiegel αποκαλύπτει ότι η γερμανική κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι οι συνέπειες της κατάρρευσης της Ευρωζώνης θα ήταν δραματικές για τη γερμανική οικονομία, ενώ η ύφεση θα κατέστρεφε μεσοπρόθεσμα ότι έχει οικοδομηθεί τα τελευταία χρόνια, με τη συνδρομή βέβαια του ανοίγματος των αγορών του ευρωπαϊκού νότου. Μάλιστα, η διάσωση εμφανίζεται στο δημοσίευμα ως η λιγότερο κακή λύση…
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι πιθανότατα βρισκόμαστε κοντά στην ανάληψη κάποιας γενναίας πρωτοβουλίας για την αντιστροφή της κατάστασης, η οποία αποτελεί πλέον το απόλυτο αδιέξοδο και τα ημίμετρα χειροτερεύουν την κατάσταση μέρα με την ημέρα.Άλλη λύση από το ευρωομόλογο δεν υπάρχει. Στην ουσία αποτελεί μέθοδο «αναδιανομής εισοδήματος», μέθοδο αποκατάστασης της ανισορροπίας στην Ευρωζώνη όπου η Γερμανία επωφελήθηκε δυσανάλογα του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
Ποιο είναι το ζητούμενο από ελληνικής πλευράς; Ότι από τη στιγμή που οι πραγματικές πεποιθήσεις όλων των εμπλεκομένων έχουν πλέον καταστεί ξεκάθαρες,παρουσιάζεται μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία για δυναμική τακτοποίηση της κατάστασης. Η Γερμανία, αναμφισβήτητα, πρέπει να επιτελέσει στο ακέραιο το ευρωπαϊκό της καθήκον. Όμως, στην προσπάθεια αύτή ΔΕΝ πρέπει να είναι μόνη της.
Οι Γερμανοί έχουν δίκιο όταν λένε ότι όσο δεν αντιμετωπίζονται οι αιτίες του προβλήματος αυτό νομοτελειακά θα μας ξαναχτυπήσει την πόρτα. Κατά συνέπεια, αμφιβολία δεν πρέπει να υπάρχει ότι ο ευρωπαϊκός νότος θα πρέπει να τακτοποιήσει τα του οίκου του. Οι Έλληνες έχουν δίκιο από την πλευρά τους όταν λένε ότι με την καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας λύση στο πρόβλημα δεν θα βρεθεί. Οπότε ναι μεν δεν μπορεί να στραγγαλιστούν περισσότερο οι μέσες ελληνικές οικογένειες, όμως, για να βρούμε τη λύση, μαζί με τα μέτρα στην κατεύθυνση της ανάπτυξης και της αφύπνισης της παραγωγικής τάξης αυτού του τόπου, θα πρέπει να προβούμε σε γενναίες κινήσεις που θα λειτουργήσουν ως «πολλαπλασιαστής ισχύος» στην προσπάθεια που καταβάλλεται.
Άλλος δρόμος πέραν της ευρωπαϊκής ενότητας δεν υπάρχει. Δεν τα έχουμε κάνει όλα σωστά. Έχει έρθει η ώρα να αναλάβουμε κι εμείς τις ευθύνες μας και να διορθώσουμε τις στρεβλώσεις δεκαετιών. Το χρωστάμε στον εαυτό μας. Όσο καθυστερούμε και παραπλανιόμαστε από ψεύτικες υποσχέσεις πολιτικών τενεκέδων του συνόλου του πολιτικού φάσματος, στην ουσία οδηγούμαστε πιο κοντά στην καταστροφή και στην απώλεια μιας ιστορικής ευκαιρίας.
Το ζητούμενο είναι να υπάρξει πολιτική γενναιότητα και η κίνηση να είναι συντεταγμένη από όλες τις πλευρές. Ο ευρωπαϊκός νότος και η Γερμανία θα πρέπει να κινηθούν ταυτόχρονα διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες που προαναγγέλλουν το τέλος της Ευρώπης. Στο χέρι μας είναι, αρκεί να το καταλάβουμε και να συνεννοηθούμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μπορεί το «κλειδί» να το κρατάει το Βερολίνο, ωστόσο, μια ειλικρινής διάθεση της Ελλάδας να κάνει όσα της αναλογούν χωρίς να καταστραφεί η κοινωνία της, αποτελεί προϋπόθεση για την εξεύρεση λύσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: