Υπάρχει ένα σημείο συνάντησης ανάμεσα στην ψυχή και το σώμα που τείνει να κρύβεται από απροθυμία
ΕΠΑΙΝΟΣ ΤΗΣ ΣΕΜΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΙΣΜΑΤΟΣΣΤΟΠΡΟΣΩΠΟ
Υπάρχει ένα σημείο συνάντησης μεταξύ ψυχής και σώματος που τείνει να κρύβεται από απροθυμία. Είναι μια ψυχική κατάσταση, μια φύση, που οξύνεται από την παιδεία, που μεταδίδεται από την ψυχή στο σώμα και αντίστροφα. Η πρώτη ροή καλύπτει το πρόσωπό του με κοκκινίλες και αμηχανία, η δεύτερη κρύβει την παρουσία του πίσω από το πέπλο της πρώτης.
Σου λέω για τη συστολή, από την οποία υποφέρεις διπλά στην θρασύδειλη εποχή του επιδεικισμού. Η ντροπαλότητα είναι η συναισθηματική δυσφορία του να είσαι στον κόσμο και να δείχνεις τον εαυτό σου , το δέος του βλέμματος των άλλων, η συγκρατημένη επιθυμία να βυθιστείς στα βάθη, να μην εμφανιστείς.
Η συστολή θεωρούνταν προνόμιο των αδύναμων και μάλιστα αφορούσε τις γυναίκες και τα παιδιά, δηλαδή τα πλάσματα που έπρεπε να σωθούν όταν υπήρχε κίνδυνος. Αναδείχθηκε όμως και στην ευγενική, κομψή απροθυμία των ενηλίκων, των ώριμων ανθρώπων προχωρημένης ηλικίας.
Σας το λέω σε παρελθοντικό χρόνο γιατί το επίπεδο ζωής που είναι πιο εξυψωμένο στα μέσα και στα μέσα ενημέρωσης είναι αντίθετα η ξεδιάντροπη , η μεταπώληση για φωτεινότητα, η εξωστρέφεια ανεξάρτητα από το τι εκφράζει, η αλαζονεία που εννοείται ως αυτοεκτίμηση, αυτοπεποίθηση καί επινοητικότητα, η επίδειξη αυτοπεποίθησης ακόμα και όταν συνορεύει με την παρεμβατικότητα. Η συστολή θεωρείται μειονέκτημα, ταιριάζει στους ηττημένους, μπερδεύεται με τον φόβο και την αδεξιότητα του δύστροπου, που δεν ξέρει πώς να είναι στον κόσμο.
Ο ντροπαλός κοκκινίζει, επιδεινώνοντας έτσι τη θέση του, γιατί αυτός που θέλει να περάσει απαρατήρητος αντίθετα φωτίζει το πρόσωπό του και το ρουζ τον αναδεικνύει παρά τον κάνει διάφανο ή αδιαφανή, δηλαδή απαρατήρητο ή αδιαπέραστο, όπως θα ήθελε.
Ο ντροπαλός υποχωρεί για να μην ρωτήσει, προτιμά την ταλαιπωρία για να μην αγγίξει τη σφαίρα των άλλων, παραιτείται από τα δικαιώματά του από φόβο μήπως παραβιάσει αυτά των άλλων. Ο ντροπαλός αδυνατεί να τηλεφωνήσει, το θεωρεί εισβολή στη ζωή των άλλων, το πολύ πολύ να καταφεύγει σε γραπτά μηνύματα. Δεν εκτίθεται στο Facebook ή στο Twitter και δεν προσφέρει ούτε ζητά φιλίες, δεν μιλάει για τον εαυτό του δημόσια, προτιμά την αρκούδα από το παγώνι. Δεν καλεί τους ανθρώπους στο σπίτι, όχι μόνο για να προστατεύσει την ιδιωτικότητά του αλλά και για να μην παραβιάσει αυτή των άλλων γιατί του φαίνεται ελαφρώς άσεμνο να μοιράζεται οικειότητα, να έχει εμπιστοσύνη. Ο ντροπαλός δεν είναι απαραίτητα ανασφαλής, τις περισσότερες φορές φοβάται ότι θα παρεξηγηθεί, δεν θα τον αναγνωρίσουν. Ζει απομονωμένος και στις αναπόφευκτες συναναστροφές σχεδόν ποτέ δεν κάνει κουβέντα, αλλά ακούει, οπλίζεται με υπομονή και προσοχή και όταν η συζήτηση δεν το αξίζει προσποιείται την προσοχή για να μην δυσαρεστήσει τον συνομιλητή και για να τον κάνει να νιώσει καλύτερα με αυτά που λέει. Το πολύ να επεμβαίνει στο περιθώριο, ως σχολιασμός, ή κατόπιν αιτήματος. Ο ντροπαλός δεν ντύνεται με φανταχτερό και εκλεπτυσμένο τρόπο για να μην τραβήξει την προσοχή, αλλά προτιμά εκείνη την ευγενή προχειρότητα που διευκολύνει τη λαθροχειρία του. Αν έχει σημάδια χαρακτηριστικά του προσώπου, προσπαθεί να μήν τα τονίσει, να τα μειώσει ή να τα κρύψει, για να μην κινήσει την περιέργεια. Ο ντροπαλός δεν επιλέγει ποτέ την πρώτη σειρά ή ακόμα και την τελευταία που τον αναδεικνύει προς τα πίσω. Στο αυτοκίνητο εκνευρίζεται αν κάποιος τον ακολουθεί, προτιμά να τους αφήνει να περνούν μπροστά παρά να τους έχει πίσω του, σαν να αισθάνεται την αναπνοή πίσω του και να μην θέλει να επιβάλλει τον ρυθμό του στους άλλους. Στο σχολείο και στη ζωή μερικές φορές ξέρει αυτό που οι άλλοι δεν ξέρουν αλλά το λέει στον εαυτό του, στο μυαλό του γιατί δεν θέλει να δείξει τον εαυτό του. Στη ζωή περπατά κοντά στον τοίχο και ίσως χαμηλώνει το βλέμμα του όταν συναντά αυτό των άλλων. Ο ντροπαλός είναι συνήθως υπερευαίσθητος με έντονη εσωτερική ζωή που επιλέγει τη μοναξιά όχι από περιφρόνηση για τους άλλους αλλά από υπερβολικό ευλαβή σεβασμό προς τους άλλους· δεν είναι τελετουργός και φαίνεται σχεδόν εχθρικός. Στην πραγματικότητα προσπαθεί να μην επιβαρύνει τους άλλους για να σώσει την αυτοδικία του. δεν κάνει διακρίσεις αλλά αποστασιοποιείται. Πολύτιμες, ντροπαλές και κομψές γυναίκες αναπλήρωσαν την απουσία τους με την εξαίσια γραφή τους. Αναγκάζετε τις λέξεις που λέγονται προφορικά να ακούγονται, ενώ οι γραπτές λέξεις απαιτούν εκούσια προσοχή.
Είναι αλήθεια ότι πίσω από τη ντροπαλότητα μερικές φορές κρύβεται υπερηφάνεια, τεκμήριο και ακόμη και συγκρατημένη επιθετικότητα, η οποία γεννιέται για μεγάλο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια εκρήγνυται ή διαχέεται σε θύματα θυσίας, ίσως σε μέλη της οικογένειας. Ο ντροπαλός καλλιεργεί, ως ντροπαλός συγγραφέας που από συστολή δεν δημοσίευσε τίποτα στη ζωή του και μετά άφησε σαράντα χιλιάδες σελίδες σημειώσεις που έγραψε, τη μοναχική απόλαυση να μην χρειάζεται να είναι ευγνώμων σε κανέναν. Ο ντροπαλός είναι μια ευγενική ψυχή που δίνει τόση σημασία στους άλλους, δεν θεωρεί τον εαυτό του άξιο να υπάρχει και ντρέπεται για τον εαυτό του. Αλλά δεν είναι μόνο τόσο πολύ που το ντροπαλό άτομο ντρέπεται για τον εαυτό του, αλλά επειδή πρέπει να βγάλει τον εγωισμό του για μια βόλτα, να πρέπει να επιδείξει τη μοναδικότητά του, να κάνει τη φωνή του να ακουστεί. Η ανωνυμία είναι καλύτερη. Τις περισσότερες φορές, όμως, η συστολή είναι ένα είδος παρθενικού υμένα, ένα πέπλο και μια επιμέλεια για τη διατήρηση της παρθενίας του όντος, όχι προσφέροντάς το στο πρώτο άτομο που περνά, αλλά κρατώντας την ψυχή σε μια σκηνή όπως αρμόζει στά πιο ιερά ή λιγότερο μάταια πράγματα. Είναι ένας τρόπος να παρακολουθεί κανείς τα σύνορά του, να παρακολουθεί τα σύνορά του. Συγκρατήστε το σώμα για να προστατέψετε την ψυχή. Διότι, προειδοποιεί διστακτικά ο προαναφερόμενος συγγραφέας, όσοι δεν ξέρουν να τραβούν τα όριά τους πρέπει να είναι ικανοποιημένοι με το άπειρο.
«ELOGIO DEL PUDORE E DEL ROSSORE IN VISO» - Inchiostronero (www-inchiostronero-it.translate.goog)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου