Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024

Σεξουαλική Αγωγή από το Νηπιαγωγείο ως τα 12

                                            

Η άποψη της Κοινωνιολόγου Gabriele Kuby

Η Κοινωνιολόγος και Συγγραφέας Gabriele Kuby στο βιβλίο της “The Global Sexual Revolution: Destruction of Freedom in the Name of Freedom” μιλά για το πώς η σεξουαλική «απελευθέρωση» αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος στην κατάργηση παραδοσιακών κοινωνικών αξιών. Στο κεφάλαιο 12, με τίτλο «ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΕΩΣ ΤΑ 12» αναφέρεται στο πώς τα παιδιά, μέσω της υποχρεωτικής σχολικής διδασκαλίας «σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης», απομακρύνονται από τις αξίες που θα τα οδηγούσαν σε μία ευτυχισμένη ερωτική και οικογενειακή ζωή.

Παραθέτουμε αποσπάσματα από το κεφάλαιο αυτό:

Η σεξουαλικοποίηση της νεολαίας από το Κράτος βασίζεται στην αρχή ότι όποιος ελέγχει τη νεολαία κατέχει το μέλλον. Αυτός θα αποφασίσει ποιος θα κερδίσει τον πολιτισμικό πόλεμο στον οποίο βρισκόμαστε… Μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες, τα ήθη, τα έθιμα και οι νόμοι βοήθησαν το άτομο να συγκρατήσει τη σεξουαλική του δραστηριότητα ώστε να είναι ικανό για πίστη και υπευθυνότητα μέσα στην οικογένεια. Αυτό τελείωσε…

…Η υποχρεωτική σεξουαλική παιδεία εισήχθη στα γερμανικά σχολεία τη δεκαετία του ’70, έχει προχωρήσει από την πληροφόρηση στην εκπαίδευση και στη συνέχεια στην κατήχηση – ολοταχώς προς την κατεύθυνση της πλήρους εξαχρείωσης της σεξουαλικότητας. Σύμφωνα με τους κορυφαίους «εκπαιδευτές φύλων», η «σεξουαλική διαμόρφωση» ξεκινά από τη γέννηση. Τα παιδιά υποκινούνται να αυνανίζονται και τους παρέχονται κατάλληλα διαμορφωμένοι ελεύθεροι χώροι για να παίξουν γιατρούς στο νηπιαγωγείο. Όλα τα είδη των διαλυμένων οικογενειών απεικονίζονται τώρα στα εικονογραφημένα βιβλία ως ίσα και η ομοφυλοφιλία προσφέρεται ως μια “κανονική” επιλογή. Όλο και πιο επιθετικές τεχνικές χρησιμοποιούνται για να διαμορφώσουν με τρόπο μη αναστρέψιμο την προσωπικότητα των παιδιών και των εφήβων. Αυτό συνεπάγεται καταστροφή της αίσθησης της ντροπής τους ενεργοποίηση των σεξουαλικών ορμών από την πρώιμη παιδική ηλικία και παρεμπόδιση της συνείδησης. Μόνο ένα πρότυπο παραμένει: μην κάνετε τίποτα που δεν αρέσει στο σεξουαλικό σας σύντροφο. Αυτό είναι σαν να τετραγωνίζει κανείς τον κύκλο, επειδή τέτοια όρια μπορούν να τεθούν μόνο αν ένα άτομο έχει εκπαιδευθεί στον αυτοέλεγχο. Η αχαλίνωτη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών από ενήλικες και η όλο και αυξανόμενη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών από άλλα παιδιά, δείχνει ότι αυτό το πρότυπο δεν μπορεί να τηρηθεί σε μια κοινωνία που την χαρακτηρίζει υπερσεξουαλικότητα.

Η υποχρεωτική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία και τα νηπιαγωγεία υπονομεύει το δικαίωμα των γονιών να μεγαλώνουν τα παιδιά τους όπως κρίνουν κατάλληλο. Οι γονείς έχουν δώσει στα παιδιά τους τη ζωή… Οι γονείς γνωρίζουν ότι το παιδί τους είναι δώρο του Θεού και ότι δεν κατέχουν το παιδί, αλλά είναι μόνο επίτροποι με το καθήκον να αναθρέψουν το παιδί ώστε να γίνει ένα άτομο που θα προσφέρει στην κοινωνία. Ταυτόχρονα, αυτή η υποχρέωση είναι φυσικό τους δικαίωμα. Δεν μεταδίδεται από το κράτος και το κράτος δεν μπορεί να το αφαιρέσει. Η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (άρθρο 16.3), η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα συντάγματα αμέτρητων εθνών τοποθετούν την εξουσία για την ανατροφή των παιδιών στα χέρια των γονέων, διότι είναι κατανοητό ότι, κατά κανόνα, οι γονείς αγαπούν, φροντίζουν, είναι υπεύθυνοι και κάνουν θυσίες για την ευημερία των παιδιών τους.

Το άρθρο 2 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΕΣΔΑ) ορίζει: Κανένα πρόσωπο δεν θα στερηθεί το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Κατά την άσκηση των καθηκόντων που αναλαμβάνει σε σχέση με την εκπαίδευση και τη διδασκαλία, το κράτος πρέπει να σέβεται το δικαίωμα των γονέων να εξασφαλίζουν την εκπαίδευση και τη διδασκαλία σύμφωνα με τις δικές τους θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις. Αυτή είναι η εκπλήρωση της αρχής της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5, παράγραφος 3 της Συνθήκης της Λισαβόνας της ΕΕ, ένα βασικό στοιχείο της Καθολικής κοινωνικής διδασκαλίας. Η αρχή της επικουρικότητας αναφέρει ότι το κράτος πρέπει να αναλάβει μόνο καθήκοντα που δεν μπορούν να εκτελεστούν αυτόνομα σε χαμηλότερο επίπεδο.

Οι συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων θέτουν την απόλυτη εξουσία και την υποχρέωση στους γονείς να ανατρέφουν τα παιδιά τους. Ωστόσο, αυτές οι συνθήκες δεν έχουν εμποδίσει το κράτος, που κάνοντας κατάχρηση εξουσίας, εισαγάγει τα παιδιά σχολικής ηλικίας σε μια ηδονιστική και προσανατολισμένη προς τη λαγνεία σεξουαλικότητα από την πρώιμή τους ηλικία. Το δικαίωμα των γονέων να διδάσκουν στα παιδιά τους τα ηθικά πρότυπα για τη σεξουαλικότητα κατά συνέπεια υπονομεύεται…

…Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων θέλει οικογένειες. Αλλά το κράτος, το όλο εκπαιδευτικό σύστημα και σχεδόν όλες οι οργανώσεις που έχουν να κάνουν με τη νεολαία έχουν σταματήσει να διδάσκουν στα παιδιά την ικανότητα να αγαπούν και να δεσμεύονται. Η διδασκαλία της αγνότητας και του αυτοελέγχου, ως προετοιμασία για το γάμο και ως βασική προϋπόθεση για την συζυγική πίστη (που αποτελούσε βασική συνιστώσα της νεολαίας πριν από το 1968), είναι πλέον σπάνια στη Δυτική Ευρώπη, ακόμη και στα καθολικά σχολεία και τις οργανώσεις νεολαίας. Ακόμη και οι όροι αγνότητα και αυτοέλεγχος είναι ελάχιστα κατανοητοί πια…

Εισαγωγή της υποχρεωτικής σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία στη Γερμανία είναι προϊόν των φοιτητικών εξεγέρσεων του 1968 … Μέσα σε λίγες μόλις δεκαετίες, διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΗΕ και η ΕΕ έγιναν κέντρα εξουσίας για την παγκόσμια ανατροπή του παραδοσιακού συστήματος αξιών. Έχουν τους υλικούς πόρους και την πολιτιστική-επαναστατική τεχνογνωσία για να θάψουν τις κοινωνικές, πολιτιστικές, νομικές και ηθικές προϋποθέσεις για το γάμο και την οικογένεια. Όλα αυτά είναι δυνατά επειδή τα κύρια μέσα ενημέρωσης της Δύσης υποστηρίζουν αυτή την ατζέντα και έχουν χρησιμεύσει σε μεγάλο βαθμό ως χειριστές της κοινής γνώμης στην υπηρεσία των πολιτιστικών επαναστατικών στόχων. Στην ανατροπή των Ιουδαϊκο-χριστιανικών αξιών όσον αφορά τη σεξουαλικότητα, κεντρικό ρόλο διαδραμάτισε ο εγκληματικός σαδομασοχιστής Alfred Kinsey (βλ. Χ 2). Εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως σοβαρός «σεξολόγος» σε βιβλία διδασκαλίας για τη σεξουαλική παιδεία. Στο εξαιρετικό βιβλίο της «Διδάσκεις το παιδί μου Τι;» η Δρ Miriam Grossman εξηγεί τα ψέματα και τους κινδύνους της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και περιγράφει τον βασικό ρόλο του Alfred Kinsey ως εξής: «Ο Δρ. Kinsey ήταν για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση τι ήταν ο Henry Ford για το αυτοκίνητο. Ήταν ο πρώτος αρχιτέκτονας ενός νέου μοντέλου ανθρώπινης σεξουαλικότητας – ένα μοντέλο που βασίζεται στην πεποίθησή του ότι στη σύγχρονη κοινωνία η παραδοσιακή ηθική είναι άσχετη και καταστροφική ».

Μετά το θάνατο του Kinsey το 1956, ο διάδοχός του Paul Gebhard διηύθυνε το ινστιτούτο Kinsey στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα και προσχώρησε με το στενό φίλο του Kinsey, Wardell Pomeroy, στην ίδρυση του Προηγμένου Ινστιτούτου Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας στο Σαν Φρανσίσκο, του πρώτου μεγάλου διδακτικού οργάνου για τη «σεξολογία» και τη σεξουαλική παιδεία. Σύντομα, η Mary Calderone, πρώην διευθύντρια της Planned Parenthood (Οικογενειακού Προγραμματισμού), ίδρυσε το Συμβούλιο Πληροφοριών και Εκπαίδευσης των Ηνωμένων Πολιτειών (SIECUS). Στο πλευρό της ήταν ο Lester Kirkendall, ο οποίος έγραψε το «νομοσχέδιο για τα σεξουαλικά δικαιώματα» το 1976. Εξακολουθεί να επηρεάζει την σεξουαλική επαναστατική ατζέντα του IPPF και της UNESCO και μπορεί να θεωρηθεί ως πρόδρομος της Σύμβασης του ΟΗΕ του 1990 για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Ο ισχυρισμός είναι ότι τα παιδιά έχουν “δικαίωμα” σε σεξουαλικές πληροφορίες και δραστηριότητα από τη γέννησή τους, ανεξάρτητα από τις αξίες των γονιών τους – και το δικαίωμα σε κάθε μορφή σεξουαλικότητας, εφόσον είναι εθελοντική και συναινετική … Στη Γερμανία, είναι η Bundeszentrale fixr gesundheilitche Aufklarung (BZgA), η οποία είναι ο γερμανικός κλάδος της Διεθνούς Planned ParentHood, το Ομοσπονδιακό Κέντρο Εκπαίδευσης για την Υγεία, και το Institutfiir Sexualpadagogik (Ινστιτούτο για τη Σεξουαλική Αγωγή) που προωθούν τη σεξουαλικότητα σε σχολεία και προσχολικά ιδρύματα με προϋπολογισμούς εκατομμυρίων…

Κλειδί για τη νομιμοποίηση της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ήταν η εμφάνιση του Συνδρόμου Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS) στη δεκαετία του ’80. Οι Γερμανοί πολιτικοί είχαν μια μοναδική ευκαιρία να πραγματοποιήσουν τον όρκο τους, να «προάγουν την ευημερία των ανθρώπων και να τους προστατεύουν από βλάβες». Θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιήσει τη δύναμη του κράτους για να καταστήσουν κατανοητό στον πληθυσμό ότι η εγκράτεια εκτός γάμου και η συζυγική πίστη είναι 100% αποτελεσματική στην πρόληψη του AIDS και όλων των άλλων σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών και ότι, πιο συγκεκριμένα, η ετεροφυλοφιλία μειώνει την πιθανότητα της αλίευσης του AIDS. Αντ' αυτού, ο συναγερμός για το AIDS χρησιμοποιήθηκε για να νομιμοποιήσει την παράδοση των μαθητών, όλο και μικρότερης ηλικίας, σε «εμπειρογνώμονες» αντισύλληψης και να τους τροφοδοτήσει με το ψέμα του «ασφαλούς σεξ» μέσω της χρήσης προφυλακτικών – παρά την εκρηκτική εξάπλωση σεξουαλικών ασθενειών. Οι εκπαιδευτές σεξουαλικής αγωγής άρχισαν να επισκέπτονται τα σχολεία με κιτ αντισύλληψης και να χρησιμοποιούν προφυλακτικά σε πλαστικά πέη. Τώρα είχαν το πόδι τους στην πόρτα. Με γραφικά και τρισδιάστατα υλικά, με ταινίες, σκετσάκια και με ”ξερή” λεκτική παρουσίαση του μηχανισμού των σεξουαλικών πράξεων, θα μπορούσαν να απενεργοποιήσουν τα παραδοσιακά πρότυπα, να σπάσουν την αίσθηση της ντροπής των παιδιών και να εισαγάγουν τα παιδιά σε σεξουαλικές πρακτικές όλων των ειδών, ιδίως τον αυνανισμό.

Ο μεγαλύτερος παγκόσμιος παράγοντας για τις αμβλώσεις και την απορρύθμιση της σεξουαλικότητας είναι η Διεθνής Ομοσπονδία Οικογενειακού Προγραμματισμού International Planned Parenthood Federation (IPPF), με οργανισμούς επιδοτήσεων σε 180 χώρες. Στην ετήσια έκθεσή της για το 2010, το IPPF καυχάται : Η ετήσια έκθεση του IPPF για το 2010 αναφέρει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της είναι ο μεγαλύτερος χορηγός της διεθνούς ανάπτυξης και έχει ιστορικά προασπίσει τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα δικαιώματα. Το ευρωπαϊκό δίκτυο IPPF καταβάλλει προσπάθειες για να εξασφαλίσει ότι η σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία θα παραμείνει στο επίκεντρο της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ.

Όπως αποκαλύπτει έκθεση του European Dignity Watch (Ευρωπαϊκού Γραφείου Παρακολούθησης της Αξιοπρέπειας) τον Μάρτιο του 2012, τα προγράμματα αμβλώσεων, που διεξάγονται από την IPPF και τη Marie Stopes International σε αναπτυσσόμενες χώρες, χρηματοδοτούνται από την ΕΕ, παρόλο που δεν υπάρχει νομική βάση για αυτό. Η κύρια ομάδα-στόχος του IPPF είναι οι έφηβοι: Τα τελευταία πέντε χρόνια, η IPPF έχει μεταμορφωθεί από μια οργάνωση που συνεργάζεται με τη νεολαία σε οργάνωση που επικεντρώνεται στη νεολαία, όπου η συμμετοχή των νέων αποτελεί αρχή στην παροχή ποιοτικών υπηρεσιών σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας.

Για το IPPF, τα σεξουαλικά δικαιώματα της νεολαίας δεν πρέπει να περιορίζονται ούτε από το νόμο ούτε από κοινωνικούς ή θρησκευτικούς κανόνες. Η πενταετής έκθεση λέει με υπερηφάνεια ότι το IPPF έχει προβεί σε 238 νομικές τροποποιήσεις σε 119 χώρες υπέρ των αναπαραγωγικών και σεξουαλικών δικαιωμάτων, εκ των οποίων 52 αφορούν την απελευθέρωση των αμβλώσεων. Το IPPF παρείχε 3,9 εκατομμύρια υπηρεσίες σχετιζόμενες με την άμβλωση, το 41,7 τοις εκατό για τους νέους, αύξηση 22%.

Η Pro Familia, το γερμανικό σκέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Οικογενειακού Προγραμματισμού (IPPF), υλοποιεί τη στρατηγική της σε εθνικό και τοπικό επίπεδο: 22 εκατομμύρια εγκυμοσύνες αποτρέπονται…

…Το IPPF όχι μόνο εκτελεί εκατομμύρια αμβλώσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη, αλλά και πωλεί άθικτα μέρη του εμβρυϊκού σώματος, που λαμβάνονται μέσω της παράνομης μερικής γέννησης κατά τη διάρκεια των διαδικασιών άμβλωσης. Αυτό ήρθε στο φως μέσω μιας σειράς βιντεοταινιών, που ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 2015.

Το IPPF δηλώνει παραπλανητικά, στην Eτήσια Έκθεση Πεπραγμένων του για το 2007-2008, ότι η πρόσβαση σε ασφαλείς νόμιμες αμβλώσεις είναι επιτακτική ανάγκη για τη δημόσια υγεία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό είναι ένα χονδροειδές ψεύδος. Κανένα διεθνώς δεσμευτικό έγγραφο από τον ΟΗΕ ή την ΕΕ δεν αναγνωρίζει την άμβλωση ως μέρος της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας (SRH), πόσο μάλλον ως ανθρώπινο δικαίωμα.

Ο Harmsen ήταν ιδρυτής και πρόεδρος της Pro Familia μέχρι το 1962 και επίτιμος πρόεδρος μέχρι το 1984. Ποτέ δεν απέκλεισε τον εαυτό του από τη στάση του για την ευγονική. Από το 1973 έως το 1983, ο Μαρξιστής Jiirgen Heinrichs ήταν πρόεδρος της ένωσης. Το όνομα Pro Familia υποδηλώνει το αντίθετο απ’ ό, τι πραγματικά προωθεί ο οργανισμός που υποστηρίζεται από το κράτος. Στη Γερμανία, η Pro Familia διευθύνει περίπου 200 συμβουλευτικές θέσεις, καθώς και αμέτρητες ιστοσελίδες και συμβουλευτικές υπηρεσίες. Είναι ο κύριος εταίρος της κυβέρνησης για τη σεξουαλική αγωγή των παιδιών και των εφήβων. Με αυτόν τον τρόπο, η Pro Familia δημιουργεί συνεχώς νέους πελάτες για την εταιρία της εσωτερικών αμβλώσεων. Οι δικές τους στατιστικές δηλώνουν ότι το 77% όλων των διακοπών κύησης στη Γερμανία εκτελούνται σε ένα από τα έξι κέντρα έκτρωσης της Pro Familia. Παρ' όλα αυτά, η Pro Familia είναι μια “φιλανθρωπική οργάνωση”, απαλλαγμένη από φόρους.


Η ΠΑΡΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΗΓΕΜΟΝΙΚΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΟΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ, ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΥΠΟΨΙΑ ΟΤΙ ΥΠΑΚΟΥΜΕ ΤΥΦΛΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: