«ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ» Τζόρτζιο Μπαλάριο

 Υπάρχει μια μοντέρνα εξίσωση: τα ορυκτά καύσιμα είναι κακά και άσχημα.

Ένα αγόρι εξορύσσει κοβάλτιο στο Κονγκό

ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Το βιβλίο «Cobalt Red» αποκαλύπτει τη φρίκη πίσω από την εξόρυξη του πολύτιμου ορυκτού στην Αφρική

---

Η εξίσωση που είναι στη μόδα εδώ και μερικά χρόνια είναι ότι ο,τιδήποτε συνδέεται με τα ορυκτά καύσιμα είναι άσχημο, κακό και αντιδραστικό, ενώ ό,τι σχετίζεται με το «καθαρό» και βιώσιμο ενεργειακό μέλλον και τον ψηφιακό κόσμο είναι όμορφο, καλό και δημοκρατικό. Εξ ου και η ανεξάντλητη και αδυσώπητη εκστρατεία για την αντικατάσταση των παραδοσιακών αυτοκινήτων με ηλεκτρικά και για την ψηφιοποίηση ό,τι μπορεί να ψηφιοποιηθεί. Μια εκστρατεία 360 μοιρών που περιλαμβάνει κυρίως τα μέσα ενημέρωσης, ή τουλάχιστον ό,τι απομένει από αυτά, σε έναν κόσμο όπου η ψυχαγωγία, η χαζομάρα και η κοινωνική φλυαρία έχουν σχεδόν πλήρως αντικαταστήσει τις πληροφορίες που παρέχουν οι εφημερίδες και η τηλεόραση.

Λοιπόν, αυτός είναι ο τρόπος του κόσμου. Ωστόσο, ελπίζουμε ότι στο πολύχρωμο περιβάλλον των νέων μέσων θα υπάρχει επίσης χώρος για προβληματισμό σχετικά με ένα βιβλίο όπως το «Cobalt Red» του ερευνητή της Βρετανικής Ακαδημίας και του Πανεπιστημίου του Nottingham Siddharth Kara, που εκδόθηκε πρόσφατα στην Ιταλία από την ο μικρός εκδοτικός οίκος People, ο οποίος περιλαμβάνει μεταξύ των μελών του και τον πρώην βουλευτή του PD Pippo Civati. Ο Αμερικανός συγγραφέας ινδικής καταγωγής πραγματοποίησε την επιτόπια έρευνά του σε ορισμένες περιοχές της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (πρώην Ζαΐρ), εισερχόμενος στις επαρχίες όπου υπάρχουν τα μεγαλύτερα κοιτάσματα κοβαλτίου στον κόσμο και μπόρεσε να συλλέξει μαρτυρίες και να τεκμηριώσει το τίμημα των τοπικών πληθυσμών στίς εξορυκτικές δραστηριότητες.

Σιντάρθ Κάρα

Το κοβάλτιο είναι ένα απαραίτητο ορυκτό για την κατασκευή επαναφορτιζόμενων μπαταριών ιόντων λιθίου που χρησιμοποιούνται για τη λειτουργία smartphone, tablet, φορητών υπολογιστών και ηλεκτρικών αυτοκινήτων . Ως εκ τούτου, ένα απαραίτητο συστατικό για τη βιομηχανία του μέλλοντος, τουλάχιστον τη δυτική και την Κίνα, που είναι σήμερα ο μεγαλύτερος παραγωγός μπαταριών. Για να λειτουργήσει το σύστημα, ωστόσο, είναι σημαντικό το κοβάλτιο και άλλα ορυκτά να διατίθενται φθηνά. Και το 75% του κοβαλτίου που χρησιμοποιείται στον κόσμο προέρχεται από το Κονγκό.

Ο Siddharth Kara εξηγεί πώς είναι η τρέχουσα κατάσταση: «Μελετάω το θέμα της δουλείας και της παιδικής εργασίας στην Αφρική για είκοσι χρόνια και δεν έχω δει ποτέ μια ληστρική ενέργεια για ακραίο κέρδος όπως αυτή που είδα στο κάτω μέρος της αλυσίδας εξόρυξης του κοβαλτίου. Όσοι εξορύσσουν το ορυκτό ζουν στο περιθώριο της ανθρώπινης ζωής σε ένα περιβάλλον που αντιμετωπίζεται από τις εξορυκτικές εταιρείες ως χωματερή τοξικών αποβλήτων. Εκατομμύρια δέντρα κόπηκαν, δεκάδες χωριά ισοπεδώθηκαν, ποτάμια και ατμοσφαιρική ρύπανση, καλλιεργήσιμη γη καταστράφηκε. Η καθημερινότητά μας τροφοδοτείται από μια ανθρώπινη και περιβαλλοντική καταστροφή στο Κονγκό».

Τεχνολογικοί γίγαντες αναφέρθηκαν για εκμετάλλευση παιδιών σε ορυχεία κοβαλτίου στο Κονγκό

Ένα φαινόμενο που οι δυτικές και κινεζικές πολυεθνικές έχουν συμφέρον να κρύψουν και το οποίο οι αρχές του Κονγκό και η Gécamines, μια δημόσια εταιρεία εξόρυξης, έχουν συστηματικά συγκαλύψει. «Όποιος προσπαθεί να αποκαλύψει αυτήν την πραγματικότητα παρακολουθείται », γράφει η Kara. «Ο στρατός και άλλες δυνάμεις ασφαλείας είναι πανταχού παρούσες σε εξορυκτικές περιοχές και όσοι θεωρούνται ταραχοποιοί μπορεί να καταλήξουν να συλληφθούν, να βασανιστούν ή ακόμα χειρότερα». Κανένας δημοσιογράφος να κατασκοπεύει, λοιπόν, και πολύ λιγότεροι συνδικαλιστές για να προστατεύουν τους εργάτες των γιγάντιων αφρικανικών ορυχείων.

Εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας σε ορυχεία κοβαλτίου στο Κονγκό

«Οι ανθρακωρύχοι και οι οικογένειές τους συχνά αρρωσταίνουν λόγω των υψηλών επιπέδων κοβαλτίου και βαρέων μετάλλων στα ούρα και το αίμα τους, καθώς και από τη σκόνη κοβαλτίου στους πνεύμονές τους. Σε ορισμένες περιοχές η κίτρινη σκόνη του θειικού οξέος είναι τόσο διάχυτη που καταλήγει να επικαλύπτει τα σώματα και τα σπίτια τους» , έγραψαν οι Los Angeles Times κάνοντας κριτική στο βιβλίο του Siddarth Kara. «Και οι μισθοί είναι τόσο χαμηλοί, ένα ή δύο δολάρια την ημέρα, που αφήνουν τους ανθρακωρύχους σε συνθήκες σκλαβιάς».

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το «Cobalt Red» έγινε best-seller και καλύφθηκε από τις πιο έγκυρες εφημερίδες, από τους New York Times μέχρι το Publisher's Weekly, καθώς και από τις κύριες πανεπιστημιακές εκδόσεις. Στην Ιταλία, περιέργως, οι μεγάλοι εκδοτικοί όμιλοι το αγνόησαν και εκδόθηκε από έναν πολύ μικρό, αν και αξιέπαινο, εκδότη. Ίσως εδώ απαγορεύεται να ενοχλείτε τον οδηγό (ηλεκτρικών αυτοκινήτων).

Giorgio Ballario

«MORIRE PER L’AUTO ELETTRICA» - Inchiostronero (www-inchiostronero-it.translate.goog)