Ἡ Ἐκκλησία ἐκπροσωπεῖ καί ἐκφράζει ὅσα ὁ ἄνθρωπος ἀδυνατεῖ νά προσφέρῃ εἰς τόν ἑαυτόν του - Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου

Ὅλοι γνωρίζομεν ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ζῇ εἰς ἕνα κόσμον πολύ διαφορετικόν ἀπό ὅ,τι εἰς ἄλλας ἐποχάς, ἐντός τοῦ ὁποίου ὀφείλει νά ἐξαγγέλλῃ τό Εὐαγγέλιον τῆς ἐν Χριστῷ ἐλθούσης Χάριτος καί τῆς ἐρχομένης Βασιλείας τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἕνα κόσμον τόν ὁποῖον δέν εἶναι δυνατόν νά ἀπορρίπτῃ, ἀλλά οὕτε καί νά ταυτίζεται μέ αὐτόν. Ἡ Ἐκκλησία ἐκπροσωπεῖ καί ἐκφράζει ὅσα ὁ ἄνθρωπος ἀδυνατεῖ νά προσφέρῃ εἰς τόν ἑαυτόν του, τήν ὑπερβατικήν διάστασιν τῆς ὑπάρξεώς του, τήν ὁποίαν οὐδεμία πολιτισμική ἐξέλιξις καί ἐπιστημονική πρόοδος καλύπτει ἤ ἐξαφανίζει. Ἡ προσαρμογή τῆς Ἐκκλησίας εἰς τό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς ἀποστερεῖ ἀπό αὐτήν τήν δυνατότητα διακονίας αὐτῆς τῆς ὑπερβατικῆς καί πνευματικῆς φύσεως τοῦ ἀνθρώπου.

Ἐν τῇ ἐννοίᾳ ταύτῃ, ὡς ὀρθῶς ὑπογραμμίζει ὁ ἀείμνηστος π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, «ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ δέν προσαρμόζεται οὔτε διαμορφώνεται διά τῶν παροδικῶν ἡθῶν καί ἀπόψεων μιᾶς ὁποιασδήποτε ἐποχῆς, συμπεριλαμβανομένης καί τῆς δικῆς μας. Δυστυχῶς ὑπάρχει συχνά ἡ τάση νά μετροῦμε τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ μέ τό δικό μας ἀνάστημα, ἀντί νά ἐλέγχουμε τό φρόνημά μας μέ τό ἀνάστημα τοῦ Χριστοῦ» («Τό χαμένο βιβλικό φρόνημα», εἰς τό ἔργον: π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, Ἁγία Γραφή, Ἐκκλησία, Παράδοση, ἐκδ. Ἀ. Ἀλτιντζῆ, Θεσσαλονίκη 2018, σ. 37-38). Εἶναι προφανές ὅτι οὔτε ἡ ἐκκοσμίκευσις τῆς Ἐκκλησίας οὔτε ἡ κλειστότης ἀποτελοῦν ὀρθήν βίωσιν καί ἐφαρμογήν «ἐν τῷ κόσμῳ» τοῦ «οὐκ ἐκ τοῦ κόσμου» χαρακτῆρος της.

Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου  Βαρθολομαίου

https://anastasiosk.blogspot.com/2022/11/blog-post_902.html

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΣ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΔΙΑΚΟΝΙΣΕ ΜΑΣ, Η ΦΥΣΗ ΜΑΣ ΤΟ ΘΕΛΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;  ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΘΟΥΣΑ ΧΑΡΙ Η ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ. Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΕ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΣΠΡΩΞΙΜΟ ΤΗΝ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ.

   

  Το Άγιο Πνεύμα απο το ένα μέρος, είναι οπωσδήποτε το πνεύμα το οποίο ενεργεί, είναι ενεργό, ανάμεσα στον Χριστό και την Εκκλησία. Αλλά απο το άλλο μέρος Αυτό είναι το Άγιο Πνεύμα που

πέμπεται απο την ενότητα Χριστός Εκκλησία (όπως απο την αιώνια ενότητα τού Πατρός με τον Υιό) 

και επομένως είναι άνοιγμα το οποίο η ένωση αγάπης ανάμεσα στην Νύμφη και τον Νυμφίο δοκιμάζει πρός το νέο, πρός τον Υιό, πρός τον κόσμο τής δημιουργίας, και σήμερα ακριβώς προς τον "εκκοσμικευμένο"  μή-Χριστιανικό κόσμο.

 Το Βατικανό ΙΙ κατεύθυνε με διακεκριμένο τρόπο τον στοχασμό του πρός αυτό το άνοιγμα, και παρότρυνε τους Χριστιανούς να πράξουν παρομοίως. Ακριβώς σ'αυτό τό σημείο η μετά-συνοδική περίοδος είναι ένας χρόνος που ανήκει στο σύμβολο τού Αγίου Πνεύματος.