Άγιος Παΐσιος (1924-1994).
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Διηγείται ο Μοναχός Νίκων, της Νέας Σκήτης, Αγίου Όρους:
Ένας φίλος μου Αθηναίος (Κ. Γ.), καθηγητής στα ΤΕΙ, πήγαινε μόνος με το αυτοκίνητό του από την Κόρινθο για την Άθωνα.
Ο δρόμος ήταν άδειος κι έτρεχε.
Σε κάποια στιγμή που είχε αφαιρεθεί, του φάνηκε ότι βρέθηκε σε μια στροφή και ότι έπρεπε δήθεν να στρίψη.
Έμεινε εμβρόντητος· δεν πρόλαβε να δουλέψη το μυαλό του έπαθε σοκ.
Είχε μία παρόρμηση να στρίψη δεξιά, όπου ήταν μεγάλος γκρεμός, βράχια και θάλασσα.
– Εκείνη τη στιγμή, διηγείται, εμφανίζεται ένας μοναχός μέσα στο αυτοκίνητο, στο διπλανό κάθισμα! Με το αριστερό του χέρι με χτυπάει χαϊδευτικά και με το δεξί του χέρι μου κάνει νόημα «ευθεία, μη στρίβεις!» Εγώ κράτησα το τιμόνι και το αυτοκίνητο έτρεχε σφαίρα.
Μόλις πέρασε τη φανταστική στροφή, είδε πως πήγαινε να στρίψη στον γκρεμό και τη θάλασσα.
Με την παρέμβαση του μοναχού, όμως, ευτυχώς αυτό δεν έγινε.
Μετά από χρόνια ήλθε στο Άγιον Όρος. Τον συνάντησα τυχαία στις Καρυές και τον έστειλα στο Γέροντα Παΐσιο (νυν άγιο Παΐσιο).
Εκεί που περίμεναν, τον είδε να βγαίνη και τα έχασε. Αναγνώρισε στο πρόσωπο του εκείνον το μοναχό, που παρουσιάσθηκε και τον έσωσε.
Ο Γέροντας τον πήρε στο πλάι και του είπε: «Μη λες τίποτα. Θα τα πούμε ιδιαιτέρως».
Από το βιβλίο, «Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924-1994), Μαρτυρίες προσκυνητών», των εκδόσεων Αγιοτόκος Καππαδοκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου