Ελευθέριος Βάσσος*
Φεβρουάριος του 1995. Στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Θεσσαλονίκης παρουσιάζεται ως καθηγητής για πρώτη φορά ένας άσημος παπάς. Μπαίνει στη Γ’ τάξη με αφοπλιστική φυσικότητα. Γύρω στα 35, ψηλός, εύσωμος, με φιλικό βλέμμα. «Είμαι ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος» είπε και άρχισε τη διδασκαλία του. Κοσμογονία. Κάτι σαν τη Δευτέρα Παρουσία. Τι συμβαίνει στ΄ αλήθεια; Προσπάθεια συντονισμού. Να τακτοποιηθούν οι σκέψεις, να συγκροτηθούν τα νοήματα. Η έκπληξη καθηλωτική. Στο τέλος του μαθήματος τα ερωτήματα βροχή. Η ανταπόκριση μια θεολογία ικανή να εμπνεύσει. Αυτό ήταν. Κάπως έτσι ξεκινά η περιπλάνηση σε αχαρτογράφητα νερά.
Την υπόλοιπη χρονιά ούτε σε ένα διάλειμμα δεν τον αφήσαμε στην ησυχία του. Πάντα υπομονετικός, ανθρώπινος, απέραντος. Ως φοιτητές λησμονούσαμε το πανεπιστήμιο, για τα μαθήματά του στην Εκκλησιαστική σχολή. Συμμετοχή σε νεανικές συνάξεις, συνέδρια, ομιλίες. Διάλογοι πρωτοφανέρωτοι μέσα αλλά και έξω από τις αίθουσες.
Χαρά εμπιστοσύνης δίχως εξάρτηση. Πλησμονή σοφίας πέρα από αναίτια διλήμματα. Τέλος και αφετηρία μαζί: μια λυτρωτική ανακούφιση και ταυτόχρονα μια αφορμή αναζήτησης. Ο Χριστός να σε αφορά προσωπικά. Εκκλησία ολάνθιστη. Χαρισμένες στιγμές.
Πέρασαν τα χρόνια ανεπαίσθητα. Ο π. Νικόλαος έγινε διάσημος παπάς. Διδάσκει και στο εξωτερικό, ομιλεί σε κάθε γωνιά της πατρίδας, προσφέρεται ο λόγος του από το διαδίκτυο, προσκαλείται σε τηλεοπτικές εκπομπές. Όμως, η απήχησή του δεν αντιστοιχεί με τη σημαντικότητά του. Σημάδι κοινωνικής βαρυχειμωνιάς, έσχατης παρακμής. Άραγε, ένας Λουδοβίκος φέρνει την άνοιξη;
Η εποχή του Παπανικόλα βρίσκεται στο μέλλον. Κάτι σαν τη Βασιλεία του Θεού: «βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾽ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον». Κάποτε, κάποιοι από τις επόμενες γενεές θα ζήσουν στη Λουδοβίκεια εποχή. Τότε, ίσως εκείνοι, αναγνωρίσουν το αναπάντεχα ανοιξιάτικο πέρασμά του από τον ενοχικό, μίζερο και ταλαίπωρο κόσμο μας.
*Θεολόγος - φιλόλογος
Στην εικαστική πλαισίωση της σελίδας έργο του Γιώργου Κόρδη.
Άρης Νούλης
Κύριε Ελευθέριε, μην είσαι τόσο απαισιόδοξος. Δεν είναι μόνος στην ήδη Άνοιξη της Ορθοδοξίας ο καλός μας πάτερ-Νικόλας. Υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί, μα πάρα-πάρα-πάρα πολλοί θεολόγοι ισάξιοι του π. Λουδοβίκου, αναγνωρισμένοι και στο εξωτερικό. Δεν αναφέρω ονόματα γιατί σίγουρα θα ξεχάσω κάποιον και θα παρεξηγηθώ. Δεν είναι όλοι ιερείς αλλά ο λόγος τους είναι ιερός. Ο προσευχόμενος θεολογεί. Κι υπάρχουν πολλοί προσευχόμενοι μεταξύ μας.
Να 'σαι καλά.
Να 'σαι καλά.
Φώτης Σχοινᾶς
Ἀδιαμφισβήτητα ὁ π. Νικόλαος Λουδοβίκος εἶναι ὁ κορυφαῖος θεολόγος τῆς γενιᾶς του, τῆς γενιᾶς τοῦ ΄90. Καί μάλιστα, ὅπως ἀποδείχθηκε, ὄχι μόνο ἑλληνικοῦ ἀλλά καί διεθνοῦς βεληνεκοῦς. Ἔχει τήν ἱκανότητα νά θεολογεῖ ὀρθόδοξα καί ταυτόγχρονα νά διαλέγεται μέ τά σύγχρονα θεολογικά καί φιλοσοφικά ρεύματα.
πηγή: Aντίφωνο
ΣΧΟΛΙΟ: Ποτέ του δέν ισχυρίσθηκε ο Λουδοβίκος ότι ο λόγος του είναι καρπός προσευχής. Τό αντίθετο μάλιστα. Μιλά μέ τήν ακαδημαική του ιδιότητα λέγοντας όλα όσα μπόρεσε νά καταλάβει, μέ απλοικό τρόπο, σέ όσους στερούνται κατανοήσεως.Ψυχοπαίδι τού Ζηζιούλα, έχασε τήν μάχη καί τήν Παν/κή θέση από τόν Γιαγκάζογλου καί προσκολλήθηκε στήν κενοδοξία τού Σόρος καί τού Κάλλιστου Γουέαρ γιά νά σώσει τήν ιδέα του γιά τόν εαυτό του. Καταλήγοντας στό χρήμα τής Βατοπαιδίου. Θεολόγος τής αναλογίας; Οπαδός τού Πόπερ; Ταύτισαν ποτέ οι Πατέρες Υπόσταση καί Πρόσωπο; Οικονομία καί Θεολογία; Η Ευχαριστιακή οντολογία γεννήθηκε από τήν ευχαριστιακή εκκλησιολογία τού Ζηζιούλα, ο οποίος διαλαλεί σάν παράφρων ότι οι Υποστάσεις τής Αγίας Τριάδος δέν ήλθαν στήν ύπαρξη ταυτόχρονα. Οι πρωταθλητές τής αυτοαναφοράς. Τό πολυτιμότερο τμήμα τών βιβλίων του είναι οι βιβλιογραφίες. Οι άνθρωποι είναι μαχαιροβγάλτες τής νύχτας.
Αμέθυστος
11 σχόλια:
Ο κορυφαίος Θεολόγος στις μέρες μας ,,, ο διάβολος.
Εάν η Θεολογία υφίσταται μόνο για να εμπνεύσει, νομίζω αποτυχία είναι.
Εάν ο Λόγος, δεν γίνει σπόρος, να μας λιώσει τους πάγους της καρδιάς, στον απλανή δρόμο της Αγιότητας, μιας απόφασης για μια ουσιαστική και θυσιαστική εν Χριστώ Ζωή, νομίζω δεν έχει καμία αξία.
Και ο Νίτσε πολλούς ενέπνευσε.
Ψέμματα;; Είναι η πικρή αλήθεια!!!
Απόλυτο. Ολη η Δημιουργία είναι καλή λίαν γιά νά εμπνέει.
Μόνο αμέθυστος δεν είσαι δικέ μου!
Δεν μπορείτε να παρακολουθείσετε ούτε έναν απλό βιωματικό θεολογικό ειρμό του συγγραφέα. Η τραγικότητα στο απόγειό της
Δέν είμαι δικός σου φίλε. Αν έχεις λόγο σ' ακούμε. Αν δέν έχεις φάε έναν κουραμπιέ.
Τί σχέση έχει τό βίωμα μέ τήν θεολογία;
μη μιλάς για κουραμπιέδες, μη μιλάς για κουραμπιέδες, κολάζομαι!
Πρόσεξε μήπως τούς έχουν μετρημένους. Καλή Πρωτοχρονιά, όσο μπορούμε ακόμη.
ναι, ναι..το έλεγε και η μακαρίτισσα: " η γυναίκα όσο φαίνεται, ο άντρας όσο μπορεί!" ;-) Ευτυχές το νέον οικονομικόν έτος, με ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ γκρεμό μπροστά μας, μπαχαχαααα!
Δημοσίευση σχολίου