Mητροπολίτης Geevarghese Coorilos - ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ (13)

Mητροπολίτης Geevarghese Coorilos

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ: ΜΕΡΙΚΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

Συνέχεια από Πέμπτη, 22 Νοεμβρίου 2018

Προς μια αποστολή διαλόγου που επιβεβαιώνει τη ζωή-4

Η συμμετοχή στους αγώνες των ανθρώπων για την επίτευξη αξιοπρεπούς ζωής είναι μια γνήσια μορφή μαρτυρίας και διαθρησκειακού διαλόγου. Αυτό ονομάζεται συχνά διάπραξις (sic: diapraxis), συνδυάζοντας το διάλογο και την πράξη (μαρτυρία). Εδώ «ο διάλογος στοχεύει στην ένωση των χεριών, στην ανάπτυξη των σχέσεων με το ξεπέρασμα των φραγμών που θέτει η φυλετική καταγωγή, του φύλου και του πολιτισμικού υπόβαθρου και ... στην κοινή δράση για χάρη της κοινωνίας». Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμη η ορθόδοξη έννοια της συνέργειας. Ο Θεός επιλέγει να εργάζεται μέσω του λαού του Θεού (όλων των θρησκειών και αυτών χωρίς θρησκεία). Κανείς δεν αποκλείεται από την επιλογή του Θεού για σύμπραξη στην αποστολή (Missio Dei) και στον διάλογο της Ζωής. Ο Πέτρος έλαβε αυτό το όραμα στις Πράξεις και διακήρυξε αυτό το νέο όραμα με ισχυρή πεποίθηση, όταν είπε: «Πραγματικά γνωρίζω ότι ο Θεός δεν δείχνει καμιά μεροληψία, αλλά σε κάθε έθνος όποιος τον φοβάται και κάνει ό,τι είναι δίκαιο είναι αποδεκτός από Αυτόν (Πράξεις 10: 34-35)».

Αυτό θα σήμαινε ότι είναι η δέσμευση του ανθρώπου στις αξίες της βασιλείας του Θεού, όπως η δικαιοσύνη και η ειρήνη (πληρότητα της ζωής), που εκφράζονται σε συγκεκριμένες εκδηλώσεις ταυτοποίησης με τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους που τελικά έχουν σημασία για τον Θεό. Η αφήγηση της τελευταίας κρίσης του Mατθαίου (Mατ.25) ενισχύει επίσης την προτίμηση του Θεού για μια αποστολή και ένα διάλογο που εστιάζονται στη ζωή. Η αποστολή που επιβεβαιώνει την πληρότητα της ζωής και το διάλογο της ζωής δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των χριστιανών ή των εκκλησιών. Από την άλλη πλευρά, η  κοινή μαρτυρία και ο διαθρησκευτικός διάλογος δεν στοχεύουν ούτε στη δημιουργία μιας νέας "παν-θρησκείας". Αντ' αυτού, οι κοινές προσπάθειες στην αποστολή και στο διάλογο αποσκοπούν στη δημιουργία «κοινοτήτων πιστών από διαφορετικές θρησκευτικές παραδόσεις». Μια τέτοια προσέγγιση θα θεωρούσε τον «άλλο» ως εταίρο στην αποστολή και στο διάλογο, ποτέ ως στόχο ή αντικείμενο. «Μέσα από την κοινή συμμετοχή, των πιστών των άλλων θρησκειών και των χριστιανών στην αποστολή και στο διάλογο οι χριστιανοί βοηθούν συνεργικά στην πραγματοποίηση του έργου του Αγίου Πνεύματος για μια νέα παγκόσμια πραγματικότητα - μια παγκόσμια κοινωνία αγάπης».

"επ' αληθείας καταλαμβάνομαι ότιουκ εστι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ' εν παντί έθνει ο φοβούμενος αυτόν καί εργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτός αυτώ εστι" Πρ. 10.34
Σέ κακόβουλο λογισμικό στηρίζουν τίς αερολογίες τους.
ΑΡΧΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ.