π. Σεραφείμ Ρόουζ
Ο Ρώσος Ορθόδοξος φιλόσοφος Ιβάν Κιρεγιέφσκυ διασαφήνισε πως η απόκτηση του πατερικού νου κάνει κάποιον ικανό να δει αυτό που οι άλλοι δεν μπορούν:
«Ένας Ορθόδοξος νους στέκεται στο σημείο όπου συναντιούνται όλοι οι δρόμοι. Κοιτά προσεκτικά κάθε δρόμο και, από τη μοναδική του πλεονεκτική θέση, παρατηρεί τις συνθήκες, τους κινδύνους, τις χρήσεις, και τον τελικό προορισμό κάθε δρόμου. Εξετάζει κάθε δρόμο από την πατερική σκοπιά, καθώς οι προσωπικές του πεποιθήσεις έρχονται σε πραγματική, όχι υποθετική, επαφή με την περιβάλλουσα κουλτούρα».
Σ’ έναν αιώνα σχεδόν καθολικού σκότους και πλάνης, όπου για τους περισσότερους «Χριστιανούς» ο Χριστός έχει γίνει ακριβώς αυτό που η Ορθόδοξη διδασκαλία εννοεί με τον αντίχριστο, μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού κατέχει και μεταδίδει τη χάρη του Θεού.
Αυτός είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός, την ίδια την ύπαρξη του οποίου δεν υποπτεύεται ούτε ο «χριστιανικός» κόσμος.
Ο «χριστιανικός» κόσμος, πράγματι, δίνει τα χέρια με τις δυνάμεις του σκότους με σκοπό να αποπλανήσει τους πιστούς της Εκκλησίας του Χριστού, εμπιστευόμενος τυφλά ότι το «όνομα του Ιησού» θα τον σώσει ακόμα και στην αποστασία και στη βλασφημία του...
μην προσέχοντας τη φοβερή προειδοποίηση του Κυρίου: «Πολλοί θα μου πουν την ημέρα εκείνη ’’Κύριε, Κύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά Σου και στο όνομά Σου δεν βγάλαμε δαιμόνια και στο όνομά Σου δεν κάναμε θαύματα πολλά;’’ Και τότε θα τους ομολογήσω, ‘’Ποτέ δεν σας γνώρισα• φύγετε από μένα εσείς οι εργάτες της ανομίας’’» (Ματθ. 7:22-23).
Στην εποχή μας, την εποχή της αποστασίας, που προηγείται της εμφάνισης, του αντιχρίστου, ο διάβολος έχει λυθεί για ένα διάστημα (Αποκ. 20:7) για να απεργαστεί τα ψεύτικα θαύματα τα οποία δεν μπορούσε να κάνει κατά τη διάρκεια των «χιλίων χρόνων» χάριτος στην Εκκλησία του Χριστού (Αποκ. 20:3), και για να συγκεντρώσει στον καταχθόνιο θερισμό τους τις ψυχές αυτών που «δεν δέχθηκαν να αγαπήσουν την αλήθεια» (Β’ Θεσ. 2:10). ... Είναι στην πραγματική φύση του αντιχρίστου να παρουσιάζει το βασίλειο του διαβόλου σαν να ήταν του Χριστού. ...
Η επιτυχία της κίβδηλης πνευματικότητας ακόμα και ανάμεσα σε Ορθοδόξους Χριστιανούς σήμερα, αποκαλύπτει πόσο έχουν χάσει κι αυτού την ουσία του Χριστιανισμού, κι έτσι δεν μπορούν πια να διακρίνουν μεταξύ αληθινού Χριστιανισμού και ψευτοχριστιανισμού. Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί θεωρούσαν για πολύ καιρό ως δεδομένο τον πολύτιμο θησαυρό της πίστης τους, και παραμέλησαν να θέσουν σε χρήση το ατόφιο χρυσάφι των διδασκαλιών της.
Πόσοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζουν καν την ύπαρξη των βασικών κειμένων της Ορθόδοξης πνευματικής ζωής, τα οποία διδάσκουν επακριβώς πως να διακρίνουμε μεταξύ γνήσιας και κίβδηλης πνευματικότητας, κειμένων που δίνουν τη ζωή και τη διδασκαλία αγίων ανδρών και γυναικών που έφθασαν σε μεγάλα μέτρα της χάρης του Θεού σ’ αυτή τη ζωή;
Πόσοι έχουν κάνει δική τους τη διδασκαλία της «Λαυσαϊκής Ιστορίας», την «Κλίμακα» του αγίου Ιωάννη, τις «Ομιλίες» του αγίου Μακαρίου, τους βίους των θεοφόρων Πατέρων της ερήμου, τον «Αόρατο Πόλεμο» του αγίου Νικοδήμου, την «Εν Χριστώ ζωή μου» του αγίου Ιωάννη της Κρονστάνδης;
Πόσο πρέπει λοιπόν, να βαδίζουν οι Χριστιανοί με φόβο Θεού, τρέμοντας μήπως χάσουν τη χάρη Του, η οποία με κανένα τρόπο δεν δίνεται στον καθένα, αλλά μόνο σ’ αυτούς που διατηρούν την αληθινή πίστη, ζουν μια ζωή χριστιανικού αγώνα, και θησαυρίζουν τη χάρη του Θεού που τους οδηγεί προς τον ουρανό.
Και πόσο προσεκτικότερα πρέπει να βαδίζουν πάνω απ’ όλα σήμερα οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, όταν είναι περικυκλωμένοι από ένα κίβδηλο Χριστιανισμό που παρέχει τις δικές του εμπειρίες «χάρης» και το «Άγιο Πνεύμα» και μπορεί να παραθέσει με αφθονία τις Γραφές και τους Αγίους Πατέρες για να το «αποδείξει»!
Σίγουρα οι έσχατοι καιροί θα είναι κοντά, όταν θα επέλθει πνευματική πλάνη τόσο πειστική, ώστε να «πλανήσει, αν είναι δυνατόν, και τους εκλεκτούς» (Ματθ. 24:24).
Η όλη σύγχρονη πνευματική ατμόσφαιρα φορτίζεται με τη δύναμη της εμπειρίας δαιμονικής μύησης, καθώς το «μυστήριο της ανομίας» εισέρχεται στο προτελευταίο στάδιο και αρχίζει να καταλαμβάνει τις ψυχές των ανθρώπων – μάλιστα, να καταλαμβάνει και την ίδια την Εκκλησία του Χριστού, αν αυτή ήταν δυνατόν.
Ορθόδοξοι Χριστιανοί! Μείνετε σταθεροί στη χάρη που έχετε• ποτέ μην την αφήνετε να γίνει θέμα συνήθειας• ποτέ μην τη μετράτε μόνο με ανθρώπινα κριτήρια, ποτέ μην προσδοκάτε να είναι αυτή λογική ή κατανοητή σ’ αυτούς που δεν καταλαβαίνουν τίποτα υψηλότερο από τα ανθρώπινα, ή που σκέφτονται να αποκτήσουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος με κάποιον άλλο τρόπο από αυτόν που μας έχει παραδώσει η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Η αληθινή Ορθοδοξία από την ίδια της τη φύση μοιάζει εντελώς εκτός τόπου σ’ αυτούς τους δαιμονικούς καιρούς, μια ξεπερασμένη μειονότητα των περιφρονημένων και «ανόητων», στη μέση μιας θρησκευτικής «αναζωπύρωσης» εμπνευσμένης από ένα άλλο είδος πνεύματος.
Αλλά ας παρηγορηθούμε από τους βέβαιους λόγους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: «Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, γιατί ο Πατέρας σας ευαρεστήθηκε να σας δώσει τη βασιλεία» (Λουκ. 12:32).
Ας ενδυναμωθούν όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί για τη μάχη που βρίσκεται μπροστά μας, μην ξεχνώντας ποτέ ότι εν Χριστώ η νίκη είναι ήδη δική μας.
Εκείνος υποσχέθηκε ότι οι πύλες της κόλασης δεν θα υπερισχύσουν απέναντι στην Εκκλησία Του (Ματθ. 16:18), κι ότι η χάρη των εκλεκτών θα συντομεύσει τις μέρες της τελευταίας μεγάλης θλίψης (Ματθ. 24:22).
Και στ’ αλήθεια, αν ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος μπορεί να είναι εναντίον μας; (Ρωμ. 8:31). Ακόμα και εν μέσω των σκληρότερων πειρασμών, έχουμε εντολή: «Έχετε θάρρος, εγώ έχω νικήσει τον κόσμο» (Ιω. 16:33).
Ας ζούμε όπως έζησαν όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί όλων των εποχών, προσδοκώντας το τέλος όλων των πραγμάτων και την έλευση του αγαπημένου μας Σωτήρα• «Εκείνος που μαρτυρεί αυτά λέγει, ‘’Ναι, έρχομαι γρήγορα’’. Αμήν, ναι, έλα, Κύριε Ιησού» (Αποκ. 22:20).
~ Ιερομονάχου Σεραφείμ Ρόουζ
πηγή :Η Ορθοδοξία και η Θρησκεία του Μέλλοντος
9 σχόλια:
Stin arxi eixa amfivolies gia tin agiotita tou. Pisteya oti itan enas akomi hippie pou epsaxne anatoliki pneymatikotita. Edo kai xronia exo peistei gia tin agiotita tou. Elpizo o agios na me sunxoresei kai na presvefsei gia emena pou oute aythentikos alitis ypirxa oute metanoia exo. As elpiso oti o ontos megalos agios Serapheim Rose tha thelei parea enan rocker opos itan kai autos sta niata tou AM
και μένα να με συγχωρέσει ο άγιος αλλά μου κάθεται κάπως αυτό με την ομοφυλοφιλία..κάτι με χαλάει στη μορφή του και δεν θέλω να πιστέψω πως ισχύουν αυτά περί του ταξίδιου της ψυχής μετά τν θάνατο...δν ξέρω θέλω να πιστεύω πως δεν ισχύουν αυτές οι περιγραφές..ΑΠ.
Δέν είναι οι μοναδικές στήν παράδοσή μας. Κάποιος Αγιος Νικόλαος προστάτευσε μία ηλικιωμένη γυναίκα πού τόν βοηθούσε. Ο Οσιος Εφραίμ τής Αριζόνας περιέγραψε τήν μάχη τής μητέρας του μέ τούς δαίμονες. Οπωσδήποτε υπάρχουν καί Ινδουιστικά στοιχεία μιάς καί αυτή η θρησκεία τυρρανιέται από τούς δαίμονες χωρίς λύση. Οσο γιά τόν άλλο προβληματισμό άς μείνουμε στό ότι ο Αγιος Μαξίμοβιτς τόν χειροτόνησε Ιερέα. Αυτό φτάνει. Θά τόν έχει καί μαζί του.Καί πάλι μάς φτάνει.
είμαι επιφυλακτικός όταν ακούω αφηγήσεις που κάποιες φορές πως να το κάνουμε ρε αδερφέ καταντούν και κωμωδία..πχ.παζαρεματα με δαιμονες,αγγέλους,ζυγαριές,πόρτες,τελωνια(τα οποία εισήχθησαν στη παράδοση μας από την Αίγυπτο αν δν κάνω λάθος από ιστορίες κάποιων ασκητών)..δν αμφισβητώ την αγιότητα του αλλά όχι δυστυχώς δν μου φτάνει,μου βγάζει κάτι αρνητικό ας ελπισω στο μέλλον να μν το έχω..ΑΠ.
Οπωσδήποτε δέν γύρισε νά μάς τά πεί. Αλλά άς κρατήσουμε τήν ανησυχία.
...και δεν είχε βαπτιστεί...
Εκείνο πού πραγματικά εντυπωσιάζει είναι η έλλειψη θέσεως στήν κακόδοξη θεολογία των Ρώσων τής διασποράς. Η έλλειψη Θεολογίας. Τό ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τής εποχής μας. Είναι πολύ εντυπωσιακό καί αξίζει τήν προσπάθεια μιάς εξηγήσεως. Σάν νά επέστρεψαν στήν πρώτη εκκλησία, στό ξεκίνημα τού χριστιανισμού. Εγκαταλείποντας απολύτως τήν θεσμική, φαρισαική σημερινή εκκλησία. Ισως είναι η ελπίδα μας νά περάσουμε τήν πύλη τής Βασιλείας ξανά η οποία δέν φυλάγεται μόνον από τόν κέρβερο τού σημερινού κλήρου σάν νά πρόκειται γιά τόν αρχαίο Αδη αποτρέποντας ακόμη καί τήν ιδέα τής μετανοίας, αλλά έχει μεταλλαχθεί στίς συγκρουόμενες πέτρες πού εμπόδιζαν τήν Αργώ νά επιστρέψει στήν πατρίδα, τού Βαρθολομαίου καί τού Ιερώνυμου, πού συνθλίβουν τήν εν ημίν ελπίδα.
Ο μαθητής του π. Σεραφείμ, ο ιερομόναχος Δαμασκηνός, δημοσίευσε το βιβλίο
Christ the eternal Tao. Όπου Tao είναι η κίνεζικη μετάφραση για τον Λόγο.
Εδώ μια περιγραφή του βιβλίου από την ιστοσελίδα της μονής του Αγ. Herman της Αλάσκας, που ίδρυσε ο π. Σεραφείμ:
https://www.sainthermanmonastery.com/Christ-the-Eternal-Tao-p/ctet.htm
Not until now has the ancient wisdom of Lao Tzu been presented alongside the otherworldly revelation of Jesus Christ in a way that encompasses the full significance of both. Avoiding the common pitfalls of religious syncretism, CHRIST THE ETERNAL TAO shows Lao Tzu’s Tao Teh Ching as a foreshadowing of what would be revealed by Christ, and Lao Tzu himself as a Far-Eastern “prophet” of the Incarnate God.
Inspired by Fr. Seraphim Rose’s early studies of the Tao Teh Ching, this book draws from the unpublished translations and teachings of Fr. Seraphim’s Chinese philosophy teacher, Gi-ming Shien, in order to uncover the esoteric core of the Tao Teh Ching. Then, through the transmission of mystics of the ancient Christian East, Lao Tzu’s teaching is brought into a new dimension, exploding with new meanings.
Part I contains a “New Testament” of the Tao Teh Ching, which looks at Christ through the eyes of Lao Tzu and presents the Gospel in Lao Tzu’s own intriguing way. Part II unfolds the history of the revelation of God, from the creation of man, through the fall, primordial civilization, Lao Tzu, Confucius, and the ancient Hebrews, and finally to God’s Incarnation in Jesus Christ and His ultimate revelation of His Being as Three Persons. Part III offers practical advice from Eastern Orthodox teachers on how to unite oneself to Christ the Incarnate Tao/Logos and acquire His Divine Grace (in Chinese, Teh).
Much more than a mere study in comparative religion, CHRIST THE ETERNAL TAO uses Lao Tzu’s intuitive realizations as a springboard by which to catapult the spiritual seekers of our day all the way into the mystical depths of Eastern Orthodox Christianity.
552 pages, illustrated, full-color cover, paperback
Ψυχολογία τού βάθους. Ο Χριστός αρχέτυπο όπως τόν παρουσιάζουν καί οι σοφιολόγοι. Εξηγούνται πολλά.
Δημοσίευση σχολίου