Από την πλευρά του δημογραφικού, η προτεραιότητα μας είναι αρχικά η δημιουργία οικονομικών συνθηκών που να εξασφαλίζουν ότι, δεν θα εγκαταλείψουν άλλοι νέοι μας την Ελλάδα για να επιβιώσουν – ούτε άλλες επιχειρήσεις, ακόμη και στα κάποτε πολύ πιο φτωχά από εμάς κράτη των Βαλκανίων. Στη συνέχεια, η επιστροφή των 650.000 Ελλήνων που έφυγαν στο εξωτερικό, κοστίζοντας μας ετήσια πάνω από 32,5 δις € ΑΕΠ, σχεδόν 10 δις € δημόσια έσοδα και μία τεράστια απώλεια ασφαλιστικών εισφορών – επίσης των χιλιάδων ελληνικών εταιριών που πλουτίζουν πλέον τις άλλες χώρες, στις οποίες έχουν εγκατασταθεί. Μία ακόμη προτεραιότητα μας, είναι η ενεργητική διεκδίκηση των πολεμικών επανορθώσεων και των χρημάτων που μας έκλεψαν οι Γερμανοί – όπου, στην πρόσφατη επίσκεψη μίας βαυαρικής αντιπροσωπείας εδώ, στη Βουλή, είμαστε οι μόνοι που κατήγγειλαν τα μνημόνια που μας επιβλήθηκαν από την κυβέρνηση Μέρκελ-Σόιμπλε.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Το σημερινό νομοσχέδιο, είναι σε μεγάλο βαθμό τεχνικής φύσεως – ενώ κατατίθεται σε μία εποχή που υπάρχουν άλλες προτεραιότητες. Προτεραιότητες πολύ πιο σημαντικές, εν πρώτοις όσον αφορά το βασικό αντικείμενο του συγκεκριμένου υπουργείου: την ασφάλεια του Πολίτη.
Αρκεί εδώ να αναφέρει κανείς όλα όσα συνεχίζουν να συμβαίνουν στα Πανεπιστήμια μας, παρά τη νομοθεσία που ψήφισε σχετικά πρόσφατα η κυβέρνηση – γεγονός που τεκμηριώνει ακόμη μία φορά ότι, η Ελλάδα δεν υποφέρει από την έλλειψη νόμων, αλλά από την αδυναμία εφαρμογής τους, με ευθύνη των ανεπαρκών κυβερνήσεων της.
Σε σχέση δε με την απαγόρευση των κομματικών παρατάξεων στα Πανεπιστήμια, την οποία ενδεχομένως σχεδιάζει η κυβέρνηση, αν τολμήσει ποτές, πρόκειται για μία ακόμη υποκρισία της – αφού προηγήθηκε η απώλεια της πρώτης θέσης από την ΔΑΠ στις φοιτητικές εκλογές, ενώ η συγκεκριμένη οργάνωση της ΝΔ συνεχίζει να υπάρχει και δεν έχει καταργηθεί.
Κάτι που επίσης θα έπρεπε να είχε απόλυτη προτεραιότητα είναι η προστασία του Πολίτη, ειδικά στο κέντρο της Αθήνας – όπου δεν είναι καν σε θέση να συνεννοηθεί ο υπουργός με το δήμαρχο της οικογένειας που νέμεται την εξουσία, ενώ οι Αθηναίοι συνεχίζουν να πληρώνουν πανάκριβα την ανεπάρκεια και των δύο.
Επιγραμματικά στο νομοσχέδιο τώρα, αφού το ανέλυσε ο εισηγητής μας, η επίδοση εγγράφων ηλεκτρονικά είναι μεν ένα σημαντικό βήμα, αλλά υπάρχουν επιφυλάξεις – όσον αφορά τους Πολίτες που δεν είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία.
Επομένως, θεωρούμε πως η νομοθεσία δρομολογείται βιαστικά, χωρίς σχέδιο και χωρίς προβλέψεις για όλες τις ομάδες των συμπολιτών μας – με ενδεχόμενο αποτέλεσμα να πλήξει τη Δικαιοσύνη, αντί να την ενισχύσει.
Σε σχέση δε με τις διατάξεις που αφορούν την κάλυψη επιχειρησιακών αναγκών (αν είναι δυνατόν με επιχορηγήσεις των υπερχρεωμένων ΟΤΑ), τα ποσοστά εισαγόμενων στο Τμήμα Επαγγελματικής Μετεκπαίδευσης Ανθυπαστυνόμων κλπ., εκτός του ότι κάποιες είναι ανούσιες, ενώ άλλες φωτογραφικές, δεν επιλύουν πραγματικά προβλήματα – όπως είναι οι δαπάνες για τα εναέρια μέσα.
Όσον αφορά τις υπόλοιπες διατάξεις, δεν διαπιστώσαμε κάτι που θα μας ωθούσε να αντιμετωπίσουμε θετικά το σχέδιο νόμου συνολικά – γεγονός που είναι ασφαλώς αρνητικό για την κυβέρνηση, όπως άλλωστε σχεδόν όλες οι άλλες πρωτοβουλίες και ενέργειες της.
Απόλυτη νομοθετική προτεραιότητα πάντως για εμάς, είναι η ίδρυση ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου – το οποίο να εξετάζει τους νόμους, προτού κατατεθούν.
Μεταξύ άλλων, επειδή ψηφίζονται δυστυχώς από τη Βουλή πλήθος αντισυνταγματικές διατάξεις – τις οποίες καταγγέλλουμε μεν, αλλά απορρίπτονται πάντοτε από την κομματική πλειοψηφία της ΝΔ.
Είναι ντροπή άλλωστε να είμαστε μία από τις ελάχιστες χώρες στον πλανήτη που δεν έχει συνταγματικό δικαστήριο – όταν διαθέτουν ακόμη και τα Σκόπια ή η Τουρκία, παρά το αυταρχικό της καθεστώς.
Παρεμπιπτόντως, από την πλευρά της αμυντικής μας πολιτικής, η δική μας προτεραιότητα είναι η σύσταση ενός συμβουλίου ασφαλείας – ενώ είναι απαράδεκτο να μην συγκαλείται συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, όταν υπάρχουν σοβαρά εθνικά θέματα.
Από την πλευρά δε της Οικονομίας, η προτεραιότητα μας είναι ένας σωστός κρατικός Ισολογισμός – έτσι ώστε να γνωρίζουμε την περιουσία που διαθέτουμε, εκτός από το τι χρωστάμε ως Έθνος.
Εκτός αυτού, πρέπει να ανακληθεί άμεσα η μεταφορά ολόκληρης της δημόσιας περιουσίας μας στο Υπερταμείο των ξένων – χωρίς καν εκτίμηση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων που μεταφέρθηκαν.
Από την πλευρά του δημογραφικού, η προτεραιότητα μας είναι αρχικά η δημιουργία οικονομικών συνθηκών που να εξασφαλίζουν ότι, δεν θα εγκαταλείψουν άλλοι νέοι μας την Ελλάδα για να επιβιώσουν – ούτε άλλες επιχειρήσεις, ακόμη και στα κάποτε πολύ πιο φτωχά από εμάς κράτη των Βαλκανίων.
Στη συνέχεια, η επιστροφή των 650.000 Ελλήνων που έφυγαν στο εξωτερικό, κοστίζοντας μας ετήσια πάνω από 32,5 δις € ΑΕΠ, σχεδόν 10 δις € δημόσια έσοδα και μία τεράστια απώλεια ασφαλιστικών εισφορών – επίσης των χιλιάδων ελληνικών εταιριών που πλουτίζουν πλέον τις άλλες χώρες, στις οποίες έχουν εγκατασταθεί.
Μία ακόμη προτεραιότητα μας, είναι η ενεργητική διεκδίκηση των πολεμικών επανορθώσεων και των χρημάτων που μας έκλεψαν οι Γερμανοί – όπου, στην πρόσφατη επίσκεψη μίας βαυαρικής αντιπροσωπείας εδώ, στη Βουλή, είμαστε οι μόνοι που κατήγγειλαν τα μνημόνια που μας επιβλήθηκαν από την κυβέρνηση Μέρκελ-Σόιμπλε.
Όπως τους είπαμε, είναι απαράδεκτο να μην έχουν παρασχεθεί στην Ελλάδα αυτά που δόθηκαν στη Γερμανία το 1953, παρά το ότι εμείς ασφαλώς δεν αιματοκυλίσαμε την Ευρώπη – η διαγραφή δηλαδή άνω του 50% των χρεών της και η πληρωμή των υπολοίπων με ρήτρα εξαγωγών.
Αντίθετα, για τα μόλις 51,3 δις € χρέη που μειώθηκαν με το PSI στη χώρα μας, πολύ λιγότερα εάν αφαιρεθούν οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και οι εγχώριες απώλειες, μας επιβλήθηκε το αγγλικό δίκαιο – ενώ υποθηκεύθηκε ολόκληρη η δημόσια περιουσία μας για 99 χρόνια, με την υποχρέωση να την ξεπουλήσουμε.
Επί πλέον τους αναφέραμε ότι, η Γερμανία μας οφείλει πάνω από 300 δις €, σύμφωνα με δικούς τους οικονομολόγους – κάτι που δυστυχώς δεν τόλμησε η ΝΔ, όπως είναι ασφαλώς υποχρεωμένη.
Αλήθεια κ. βουλευτές, εάν δεν διεκδικήσουμε αυτά που μας οφείλει η Γερμανία, εάν πετάξουμε από το παράθυρο τα λιγνιτικά μας αποθέματα αξίας περί τα 300 δις €, εάν δεν εκμεταλλευθούμε τα ενεργειακά μας αποθέματα που μόνο στην περιοχή νότια της Κρήτης υπολογίσθηκαν από την Deutsche Bank στα 437 δις €, καθώς επίσης εάν ξεπουλήσουμε τα δημόσια περιουσιακά μας στοιχεία αξίας περί τα 300 δις € κατά το ΔΝΤ, έναντι μόλις 11 δις € σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, πώς είναι δυνατόν να τα καταφέρουμε;
Συνεχίζοντας η Ελλάδα, με κριτήριο τα παραπάνω, εκτός από το φυσικό πλούτο και την πολιτιστική της κληρονομιά, είναι μία πάμπλουτη χώρα που μπορεί να προσφέρει υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια και ευημερία στους Πολίτες της – όχι όμως όταν οι εκάστοτε κυβερνήσεις κακοδιαχειρίζονται την οικονομία, είναι εθελόδουλες, ξεπουλούν τα πάντα, δεν διεκδικούν τίποτα και δεν παράγουν πλούτο, αλλά μόνο ελλείμματα και χρέη.
Ούτε βέβαια όταν επιτρέπουν στην εγχώρια και ξένη Ολιγαρχία, καθώς επίσης στα διάφορα καρτέλ, να απομυζούν αχόρταγα τους Πολίτες – όπως συμβαίνει σήμερα με το χρηματιστήριο ενέργειας του κ. Χατζηδάκη, με το οποίο κυριολεκτικά αισχροκερδεί το καρτέλ των τεσσάρων.
Ούτε εάν δεν επιδιώξουμε την ενεργειακή μας αυτάρκεια, όπως σίγουρα μπορούμε – ούτε εάν δεν λειτουργήσουμε έτσι ώστε, η προβλεπόμενη για τα τέλη του 2022 παγκόσμια επισιτιστική κρίση, να λειτουργήσει ως ευκαιρία για τη χώρα μας, αντί ως πρόβλημα.
Ευκαιρία, επειδή μπορούμε να πετύχουμε θαύματα στον πρωτογενή μας τομέα, όπου ως χώρα διαθέτουμε πολύ μεγάλα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα – όχι όμως όταν η κυβέρνηση σπαταλάει 43 δις € για τα αχρείαστα lockdowns, δίνοντας μόλις 183 εκ. € στον πρωτογενή μας τομέα.
Μπορούμε λοιπόν να τα καταφέρουμε με τη σωστή διακυβέρνηση, κάτι που έχουν τεκμηριώσει τα παραδείγματα άλλων χωρών – όπως της Σιγκαπούρης που μετετράπηκε από ένα ψαροχώρι στην Ελβετία της Ασίας, με κατά κεφαλήν ΑΕΠ σήμερα στα 58.000 $ όταν της Ελλάδας έχει καταρρεύσει στα 17.500 $, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά.
Η συγκεκριμένη χώρα, είχε ΑΕΠ το 2008 στα 193 δις $, όταν η Ελλάδα 354 δις $ – ενώ σήμερα σχεδόν 400 δις $, με το δικό μας κάτω από τα 200 δις €.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι το Ισραήλ, όπου το ΑΕΠ του από 216 δις $ το 2008 έχει υπερβεί τα 400 δις € – ενώ ένα τρίτο η Ιρλανδία, μέλος του ευρώ και με μνημόνιο όπως η Ελλάδα, όπου από ΑΕΠ 274 δις $ το 2008, πλησιάζει στα 400 δις $ σήμερα.
Το κοινό της Ελλάδας με όλες αυτές τις χώρες που δεν διαθέτουν καν τον πλούτο μας είναι το ότι, είχαν ΑΕΠ πολύ λιγότερο από εμάς το 2008 – ενώ σήμερα το διπλάσιο. Δεν είναι ντροπή για την Ελλάδα και ιδίως για τις κυβερνήσεις της;
Δεν είναι ντροπή για ένα κράτος που κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως στη ναυτιλία, εκτός όλων των άλλων πλεονεκτημάτων του; Δεν είναι ντροπή να είμαστε η μοναδική χώρα της ΕΕ, με χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα από το 2007;
Από την άλλη πλευρά, πώς είναι δυνατόν να θριαμβολογεί η κυβέρνηση, όταν το δημόσιο χρέος μας αυξήθηκε ξανά στα 394,5 δις € στις 31.03.22, ενώ η μεσοσταθμική του διάρκεια μειώνεται συνεχώς από το 2019, όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά;
Όταν το κόκκινο ιδιωτικό χρέος πλησιάζει τα 300 δις €, από μόλις 20 δις € πριν την κρίση του 2010, ενώ το εξωτερικό δημόσιο και ιδιωτικό έχει υπερβεί τα 560 δις €; Νομίζει πως απευθύνεται σε ανόητους;
Με φόρους, με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και με τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής δεν θα πληρωθούν όλα αυτά; Γιατί δεν λέει στους Πολίτες πως δρομολογεί την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της χώρας, με την πολιτική της υποτέλειας, των υποκλίσεων και της διεθνούς ζητιανιάς που έχει επιλέξει;
Επιστρέφοντας στο παράδειγμα της Ιρλανδίας, ο αριθμός των εργαζομένων της με πλήρη απασχόληση ξεπέρασε κατά πολύ το 2008 – ενώ ο μέσος μισθός στη χώρα είναι στα 864 € την εβδομάδα. Τονίζουμε την εβδομάδα 864 €, όχι το μήνα – όπως θα καταθέσουμε στα πρακτικά.
Εύλογα φυσικά, αφού είναι συνάρτηση του αυξημένου ΑΕΠ της – ενώ η ανταγωνιστικότητα των εργαζομένων της είναι στο 218%, έναντι 69% των Ελλήνων που ευρίσκονται στην τελευταία θέση.
Η αιτία βέβαια δεν είναι η καλύτερη ποιότητα εργασίας ή/και η εργατικότητα των Ιρλανδών, αλλά οι επενδύσεις – μέσω των οποίων αυξάνονται η ανταγωνιστικότητα και οι μισθοί.
Αντίθετα, ο αριθμός των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης στην Ελλάδα έχει επίσης καταρρεύσει και παραμένει χαμηλότερος από το 2008, ακολουθώντας το ΑΕΠ – παρά τις ανοησίες της κυβέρνησης περί μείωσης της ανεργίας κοκ.
Εκτός αυτού, οι θέσεις εργασίας στη χώρα μας είναι χαμηλής ποιότητας στις υπηρεσίες, αντί υψηλής ποιότητας και μισθών στην παραγωγή – με το μέσο μισθό το μήνα, σχεδόν όσο της εβδομάδας στην Ιρλανδία.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με όλα τα άλλα μεγέθη, όταν συγκρίνει κανείς την Ιρλανδία με την Ελλάδα – με την Ιρλανδία να έχει πλεονασματικό εμπορικό ισοζύγιο και ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, όταν η Ελλάδα έντονα ελλειμματικά, με το έλλειμμα του προϋπολογισμού της στο -0,1% το 2021 όταν το δικό μας στο -7,4% κοκ.
Κλείνοντας, ο κρίσιμος παράγοντας που έχει καθορίσει τη θετική πορεία της Ιρλανδίας, καθώς επίσης την αρνητική δική μας, δεν είναι άλλος από το ρυθμό ανάπτυξης – λόγω του οποίου το ιρλανδικό ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 152 δις $ από το 2008 έως το 2020, ενώ το ελληνικό μειώθηκε κατά 165 δις $.
Στα πλαίσια αυτά, εάν το ελληνικό ΑΕΠ είχε αυξηθεί κατά 152 δις $, όπως της Ιρλανδίας, θα ήταν σήμερα στα 506 δις $ – οπότε, για παράδειγμα, το δημόσιο χρέος μας θα ήταν στο 78% του ΑΕΠ, οι αμοιβές των εργαζομένων κατά πολύ υψηλότερες, τα έσοδα του δημοσίου μεγαλύτερα με μικρότερους φορολογικούς συντελεστές, όπως συμβαίνει στην Ιρλανδία κοκ.
Με δεδομένο δε το ότι, η Ελλάδα είναι πλουσιότερη από την Ιρλανδία από πολλές διαφορετικές πλευρές, με μεγαλύτερα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα σε αρκετούς κλάδους, θα μπορούσε να τα καταφέρει πολύ καλύτερα – ενώ υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν λύσεις, τις οποίες έχουμε περιγράψει πολλές φορές.
Αυτό που δεν διαθέτει η Ελλάδα είναι μία υπερήφανη εγχώρια ελίτ, η οποία να ενδιαφέρεται πραγματικά για την ευημερία της πατρίδας της, χωρίς να απομυζεί τους Πολίτες σε τέτοιο βαθμό – κυρίως όμως μία ικανή, έντιμη και πατριωτική κυβέρνηση που να μπορεί διαχειρίζεται σωστά την οικονομία.
Θα ολοκληρώσουμε με τον εναρμονισμένο δείκτη τιμών καταναλωτή, με τον πληθωρισμό δηλαδή κατά τη Eurostat που εκτοξεύθηκε στο 10,7% το Μάιο – γεγονός που σημαίνει πως ο εγχώριος θα πλησιάσει το 12%.
Το γεγονός αυτό είναι καταστροφικό για τους Πολίτες – επίσης για τους καταθέτες που θα χάσουν τεράστια ποσά, πολύ περισσότερα από τη δήμευση που φοβόντουσαν.
Όσον αφορά δε την ενεργειακή στήριξη που περιμένουμε από την ΕΕ, σημειώνοντας πως το ρωσικό πετρέλαιο (Urals) κοστίζει 93 $, ενώ το Brent ξεπέρασε τα 123 $ το βαρέλι, αρκούν τα λόγια της προέδρου της Κομισιόν για να καταλάβουμε την περίεργη λογική της. Όπως είπε
«Για να σώσουμε την Ευρώπη από τον Putin, θα πρέπει να συνεχίσουμε να αγοράζουμε ρωσικό πετρέλαιο – επειδή εάν δεν το κάνουμε, ο Putin θα το πουλήσει αλλού και θα κερδίσει περισσότερα από τις υψηλότερες τιμές. Επομένως είναι καλύτερα να αγοράζουμε ρωσικό πετρέλαιο και να μην τον αφήσουμε να κερδίσει».
Με τέτοια λογική αλήθεια, το μπορεί να περιμένει κανείς; Απολύτως τίποτα, δυστυχώς. Πρέπει να καταλάβουμε λοιπόν πως είμαστε μόνοι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου