Ο πραγματικός κίνδυνος

Alessandro Volpi

Πηγή: Αλεσάντρο Βόλπι

Νομίζω ότι ένας από τους κύριους λόγους για την επίθεση του Τραμπ στο Ιράν είναι η επιθυμία να επιδείξει τη στρατιωτική ισχύ των Ηνωμένων Πολιτειών σε μια προσπάθεια να ανακτήσει την «εμπιστοσύνη» του κόσμου, ή μέρους αυτού, στα σύμβολα της αμερικανικής οικονομίας, που αποτελούνται από το δολάριο και τα κρατικά ομόλογα. Στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται μόνο για ζήτημα συμβόλων, επειδή το δολάριο χάνει ολοένα και περισσότερο την ιδιότητά του ως αποθεματικό νόμισμα και διεθνές νόμισμα συναλλάγματος. Μια συνθήκη που επέτρεπε στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα να τυπώνει δολάρια κατά βούληση για να χρηματοδοτεί τις αμερικανικές ομοσπονδιακές δαπάνες, επομένως για να καλύπτει τις στρατιωτικές δαπάνες, να κάνει γιγαντιαίες διασώσεις όπως στην περίπτωση των τραπεζών μετά το 2008, να τονώνει την εγχώρια κατανάλωση με συνεχή κίνητρα και να αποφεύγει την αύξηση των φόρων. Σήμερα, αυτό το προνόμιο, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει πλέον: μόνο έναντι του ευρώ είναι το δολάριο πλέον πολύ κάτω από την ισοτιμία, με μια συναλλαγματική ισοτιμία που μειώθηκε από 0,95 σε 0,86 σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και δεν είναι απλώς ένας ελιγμός σκόπιμης υποτίμησης, αλλά μια πραγματική απώλεια αξιοπιστίας, ακόμη πιο έντονη έναντι άλλων παγκόσμιων νομισμάτων. Υπό αυτές τις συνθήκες, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες εκδώσουν χαρτονομίσματα για να αντιμετωπίσουν την κρίση - κάτι που δεν έχουν κάνει από το 2020 - είναι πολύ πιθανό το δολάριο να δει την αξία του να μειώνεται περαιτέρω. Στην περίπτωση του χρέους, η κατάσταση των ΗΠΑ είναι ακόμη πιο κρίσιμη. Σήμερα, για να τοποθετήσει ένα δεκαετές ομόλογο, το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ πρέπει να πληρώσει 4,38 έναντι 2,53 στη Γερμανία, 1,69 στην Κίνα και 1 στην Ιαπωνία. Σε διάστημα ενός έτους, ως αποτέλεσμα αυτού, το κόστος των τόκων έχει αυξηθεί από 753 δισεκατομμύρια σε 1,235 δισεκατομμύρια δολάρια, υπερβαίνοντας σε μεγάλο βαθμό τις στρατιωτικές δαπάνες. Έτσι, ο Τραμπ, αντιμέτωπος με το τέλος της ικανότητας των συμβόλων των Ηνωμένων Πολιτειών, του δολαρίου και του χρέους, να θεωρούνται ασφαλή περιουσιακά στοιχεία, σκέφτηκε, φορώντας ένα κόκκινο καπέλο στο κεφάλι του και δημιουργώντας ένα δωμάτιο πολέμου ταινίας Β, να πείσει τον κόσμο για την «Πρωτοκαθεδρία» των ΗΠΑ αναπτύσσοντας στρατιωτική ισχύ, η οποία πλέον είναι το μόνο πραγματικό στοιχείο ισχύος των Ηνωμένων Πολιτειών, την οποία, όπως και να γνωρίζουν, υπό αυτές τις συνθήκες, μπορούν να αντέξουν οικονομικά για λίγο ακόμα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι αυτή η λύση δεν φαίνεται να λειτουργεί και, πιθανότατα, δεν θα λειτουργήσει πλέον, επειδή στην παγκόσμια αντίληψη, πέρα ​​από την ευρωπαϊκή δουλοπρέπεια, ο Τραμπ δεν ηγείται πλέον ενός έθνους ικανού να παρέχει ασφαλή περιουσιακά στοιχεία-καταφύγια. Έτσι, κάποιος που έχει βάλει αυτό το καπέλο στο κεφάλι του, που δέχεται επίθεση από τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ταμεία, φοβισμένος από την κρίση του καπιταλισμού, από τον πρόεδρο της Fed, τρομοκρατημένος από τους ομοσπονδιακούς λογαριασμούς και που δεν έχει αξιόπιστες συνταγές όπως δείχνει η υπόθεση των δασμών, υπάρχει ο πραγματικός κίνδυνος που προσπαθεί να εγείρει κάθε φορά, σαν αληθινός τζογαδόρος, αυξάνοντας τη δόση χρήσης στρατιωτικής βίας. Μέχρι την αποκάλυψη;

Il vero pericolo