Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ, ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΤΟΥ ΣΕΡΓΙΑΝΙΣΜΟΥ, ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΟΜΒΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
[π. Σεραφείμ Ρόουζ]
«Και τι πιστεύει η ίδια η Εκκλησία των Κατακομβών; Από την ίδρυσή της το 1927 η Κατακομβική Εκκλησία δεν έχει μία επίσημη φωνή -μία ελεύθερη σύνοδο Επισκόπων που θα μιλούσε για ολόκληρη την Εκκλησία- για να πει τη γνώμη της. Μεμονωμένοι ιεράρχες των Κατακομβών και πιστοί έχουν εκφράσει κατά καιρούς διάφορες απόψεις. Οι υπεύθυνες φωνές όμως μέσα σε αυτήν την Εκκλησία έχουν πει επανειλημμένως το ένα και το αυτό: ο Σεργιανισμός είναι προδοσία· πρέπει να μείνουμε μακριά από αυτόν, αλλά δεν χρειάζεται να αρνηθούμε την χάρη των Μυστηρίων των κληρικών του [του Σεργιανισμού] ή να περιμένουμε από όλους τους πιστούς ότι θα είναι σε θέση να μας ακολουθήσουν. Τέτοιες ήταν οι απόψεις των παλαιότερων σοφών ιεραρχών της Εκκλησίας των Κατακομβών που ανέφερε λεπτομερώς ο Μητροπολίτης Καζάν Κύριλλος.»
Σχολιάζει ο π. Πέτρος Χιρς
«Και τι πιστεύει η ίδια η Εκκλησία των Κατακομβών; Από την ίδρυσή της το 1927 η Κατακομβική Εκκλησία δεν έχει μία επίσημη φωνή –μία ελεύθερη Σύνοδο Επισκόπων που θα μιλούσε για ολόκληρη την Εκκλησία- για να πει τη γνώμη της.»
Βρισκόμαστε στο 1979 -1980. Δύσκολο να γνωρίζουμε πότε ακριβώς γράφτηκαν αυτά τα λόγια αλλά ήταν περίπου τότε, λίγο πριν την κοίμησή του… Είναι πολύ σημαντικό το ότι το αναγνωρίζει αυτό [σ.σ. για την Σύνοδο που εκφράζει την Εκκλησία] και όλοι μας θα πρέπει να το καταλάβουμε· ότι η φωνή της Εκκλησίας είναι η Σύνοδος. Ανεξάρτητα πόσες μεμονωμένες φωνές έχουμε, ανεξάρτητα πόσες μεμονωμένες φωνές Αγίων έχουμε, στο τέλος, η οριστική φωνή εκφράζεται Συνοδικά και όλοι οι Άγιοι το τόνιζαν αυτό και όλοι εργάζονταν προς αυτήν την κατεύθυνση σε κάθε κρίση.
Εάν κοιτάξετε πίσω για παράδειγμα στον Φώτιο τον Μέγα και στην 8η Οικουμενική Σύνοδο, ξέρετε πόσες είχε συγκαλέσει πριν; Πέντε Συνόδους είχε συγκαλέσει μέσα σε ένα διάστημα 25 ετών!
Αυτός ήταν ο τρόπος [δια της Συνόδου] με τον οποίον επέλυες πάντα τα θέματα στην Εκκλησία και αυτή είναι η κρίση που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Είναι οι παπικές εξουσίες που σφετερίζονται τις Τοπικές Εκκλησίες.
Αυτό είναι το ίδιο πνεύμα με του Μητροπολίτη Σεργίου. Έκανε τον εαυτό του έναν μικρό πάπα στην Ρωσία και εκδίωξε εκείνους που δεν συμφώνησαν μαζί του.
Η Εκκλησία δεν ψάχνει για πάπες. Οι Άγιοι δεν θεωρούν τους εαυτούς τους αλάνθαστους πάπες αλλά κοιτάνε προς την Σύνοδο. Και η Σύνοδος φυσικά θα κοιτάξει πίσω προς την συμφωνία των Αγίων Πατέρων για τις αποφάσεις της, περιλαμβάνοντας και αυτούς που βρίσκονται στην Σύνοδο. Και έτσι η Εκκλησία παραμένει στην βασιλική οδό. …
«Μεμονωμένοι ιεράρχες των Κατακομβών και πιστοί έχουν εκφράσει κατά καιρούς διάφορες απόψεις.»
Όντως. Κάποιοι μίλησαν για αίρεση [όσον αφορά τον Σεργιανισμό], άλλοι όχι. Ο Μητροπολίτης Κύριλλος δεν αναφέρθηκε στον Σεργιανισμό ως αίρεση.
«Οι υπεύθυνες φωνές όμως μέσα σε αυτήν την Εκκλησία έχουν πει επανειλημμένως το ένα και το αυτό: ο Σεργιανισμός…»
«Σεργιαν-ισμός». Ο «ισμός» τώρα που δημιουργήθηκε, αναφέρεται στην φιλοσοφία, την στάση, την μεθοδολογία. Είναι οι διάφορες όψεις της θέσεως του Σεργίου.
«… ο Σεργιανισμός είναι προδοσία· πρέπει να μείνουμε μακριά από αυτόν, αλλά δεν χρειάζεται να αρνηθούμε την χάρη των Μυστηρίων των κληρικών του [του Σεργιανισμού] ή να περιμένουμε από όλους τους πιστούς ότι θα είναι σε θέση να μας ακολουθήσουν.»
Πολύ σημαντικό σημείο: «δεν χρειάζεται να αρνηθούμε» -«δεν πρέπει να αρνηθούμε» θα έλεγα, πριν γίνει μία Ιερά Σύνοδος. …
«Τέτοιες ήταν οι απόψεις των παλαιότερων σοφών ιεραρχών της Εκκλησίας των Κατακομβών που ανέφερε λεπτομερώς ο Μητροπολίτης Καζάν Κύριλλος.»
Στην εποχή του π. Σεραφείμ Ρόουζ ήταν και ο π. Δημήτριος Ντούτκο, ο οποίος βρισκόταν στο Πατριαρχείο Μόσχας και ο οποίος του είχε μεγάλη συμπάθεια και τον στήριζε. Έχει και αυτό κατά νου [σ.σ. ο π. Σεραφείμ Ρόουζ]. Κάποιοι κληρικοί και πιστοί δεν μεταφέρθηκαν [στην Κατακομβική Εκκλησία]. Ή ήταν αυτοί που βρίσκονταν στην Κατακομβική Εκκλησία και πήγαν στο Πατριαρχείο Μόσχας. όπως ο Ταβάρον ή Τάβαρον, [σ.σ. δυσνόητο], δεν ξέρω πως προφέρεται, ένας Αρχιμανδρίτης για τον οποίον μιλάει.
Δεν υπάρχει συνεπώς ένα αδιάρρηκτο τείχος ανάμεσά τους. Δυστυχώς μετά την πτώση του Κομμουνισμού υπάρχει περισσότερη διχόνοια και διαίρεση απ’ ό,τι υπήρχε πριν και είναι λυπηρό. Θα έπρεπε να υπάρχει περισσότερη ενότητα.
Σχολιασμός αποσπασμάτων του βιβλίου Russia’s Catacomb Saints : Lives of the New Martyrs, του Ιβάν Αντρέγιεφ και του π. Σεραφείμ Ρόουζ.
μετάφραση ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ
Πρώτα ο Θεός… συνεχίζεται.
Το ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου