Ο Καρδινάλιος Matteo Maria Zuppi
Είναι το όνειρο κάθε προοδευτικού ουτοπιστή που σέβεται τον εαυτό του : ένα σπίτι όπου όλες οι θρησκείες μπορούν να συναντηθούν για να ενθαρρύνουν τον διάλογο, γιατί προφανώς οι εκκλησίες και οι ναοί είναι μέρη που διχάζουν.
Υπήρξαν πειράματα αυτού του τύπου στην ιστορία, αλλά πάντα οδηγούσαν σε μια ευρεία στειρότητα αθεϊσμού και συγκρητισμού. Αυτή τη φορά η απόπειρα γίνεται υπό την αιγίδα ενός δήμου και του πανεπιστημίου του. Βρισκόμαστε στην Μπολόνια, μια πόλη που πάντα διοικούνταν από την αριστερά και όπου η παρουσία του Matteo Maria Zuppi στην κορυφή της τοπικής Εκκλησίας ευνοεί αυτές τις διαθρησκευτικές επιχειρήσεις-πρωτοβουλίες.
Εδώ, στην πραγματικότητα, θα χτιστεί ο «Οίκος συνάντησης και διαλόγου μεταξύ θρησκειών και πολιτισμών».
Τις τελευταίες ημέρες ανακοινώθηκε ότι η καθορισμένη τοποθεσία θα είναι η Villa delle Rose, ένα κτίριο που κληρονόμησε ο Δήμος και προοριζόταν για εκδηλώσεις σύγχρονης τέχνης και το οποίο θα προβληθεί ως ένα σπίτι διαλόγου με ένα δωμάτιο σιωπής.
Είναι, όπως υποδηλώνει το όνομα, ένας χώρος διαλογισμού και προβληματισμού χωρίς θρησκευτικό χαρακτήρα και χωρίς σύμβολα θρησκευτικών ομολογιών, όπως συνηθίζεται σε χώρους (όπως νοσοκομεία, αεροδρόμια, σιδηροδρομικοί σταθμοί, μουσεία, βιβλιοθήκες) που επισκέπτονται άνθρωποι διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων ή χωρίς ομολογιακούς δεσμούς, που σκοπεύουν να συγκεντρωθούν ή να διαλογιστούν σιωπηλά.
Στο σπίτι δεν θα υπάρχει μόνο σιωπή, αλλά και εκδηλώσεις, εκθέσεις, συναυλίες, μαθήματα σχετικά με τα ημερολόγια των θρησκευτικών εορτών. Όλα στο όνομα της διαθρησκευτικότητας.
Στην πραγματικότητα, η ανάγκη δημιουργίας καλλιτεχνικών μονοπατιών μέσα στον οίκο του διαλόγου εισήχθη κάπως από υποχρέωση, δεδομένου ότι το σπίτι δωρήθηκε στο Δήμο το 1916 με κληροδότημα μιας αρχόντισσας από τη Μπολόνια που εξέφρασε τον κληρονομικό δεσμό υπό τον όρο ότι ο Δήμος θα προόριζε το ακίνητο για εκθέσεις μοντέρνας τέχνης επί ποινή ακυρώσεως του κληροδοτήματος και συνακόλουθη μεταβίβαση της οικίας στο Υπουργείο Παιδείας. Επομένως, στο «Σπίτι» θα δούμε και εικαστικές εκθέσεις με διαθρησκευτικά θέματα.
Η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε τις τελευταίες ημέρες με εκπροσώπους των τριών βασικών θρησκευτικών ομολογιών, της Καθολικής με τον Zuppi, της Ισλαμικής και της Εβραϊκής, καθώς και τους ηγέτες του Δήμου και του Πανεπιστημίου της Μπολόνια.
Οι εργασίες θα ξεκινήσουν αυτό το φθινόπωρο και θα υποστηριχθούν τόσο από δημόσια όσο και από ιδιωτική χρηματοδότηση για την οποία, ωστόσο, όπως επιβεβαιώνει η εντεταλμένη σύμβουλος Rita Monticelli, δεν είναι πολλά γνωστά δεδομένου ότι το οικονομικό κομμάτι το διαχειρίζεται απευθείας ο δήμαρχος Lepore. Ως εκ τούτου, αυτή τη στιγμή δεν γνωρίζουμε τους ιδιώτες που θα παράσχουν τους απαραίτητους πόρους για να λειτουργήσει το σπίτι και αυτό είναι ένα στοιχείο στο οποίο πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη σαφήνεια γιατί για να γνωρίζουμε την πραγματική αποστολή μιας πρωτοβουλίας πρέπει να επιστρέψουμε στο ποιος το πληρώνει.
Ωστόσο, γνωρίζουμε όλα τα άλλα, τα οποία, καρυκευμένα με την καταχρηστική πλέον γλώσσα που αποτελείται από λέξεις όπως διάλογος, μη βία, συζήτηση, μας οδηγεί στο όνειρο του ΟΗΕ των θρησκειών.
Ο Ζούπι φάνηκε επίσης ενθουσιώδης: « Ο διάλογος δεν σε κάνει να χάσεις την ταυτότητά σου, αντίθετα την ενισχύει. Μας δίνει την ικανότητα να είμαστε ο εαυτός μας. Αυτό είναι ένα σπίτι χωρίς αποκλεισμούς: ένας τόπος κοινής σκέψης. Πρέπει να μάθουμε να είμαστε μαζί ως αδέρφια, πολεμώντας τους σπόρους του αντισημιτισμού και της ισλαμοφοβίας », είπε στην εφημερίδα Resto del Carlino. Ωραία λόγια, αλλά γεμάτα με έναν πλέον διαδεδομένο σχετικισμό και που ξεχνούν προφανώς ότι το πραγματικό πρόβλημα στην ήπειρό μας, αν μη τι άλλο, είναι η χριστιανοφοβία που ασκείται πάνω απ' όλα από εκείνους τους κοσμικούς και αθεϊστικούς δημόσιους θεσμούς στους οποίους παραδιδόμαστε τώρα με τόσο μεγάλη θέρμη και με τόσο μεγάλο πάθος.
Ο οίκος βρίσκει τη γένεσή του σε ένα μνημόνιο κατανόησης που υπογράφηκε το 2021 υπό την προηγούμενη διοίκηση του Virginio Merola και όπου οι τρεις θρησκευτικές ομολογίες δεν τηρούν τίποτα άλλο από την Ατζέντα του 2030 που συμπληρώνεται με την υπογραφή του Καρδινάλιου Προέδρου της Ιταλικής Επισκοπικής Συνόδου CEI. Δεν είναι γνωστό τι σχέση έχει το πρόγραμμα «μεγάλης επαναφοράς» («great reset») που έθεσαν οι ηγέτες του ΟΗΕ με τις θρησκείες, αλλά οι υπογράφοντες είναι οι πρώτοι που το αναφέρουν.
« Όπως καθορίζεται στους στόχους της Ατζέντας 2030 – διαβάζουμε – θα είναι δυνατό να ανιχνευθεί η συγχορδία μιας συμφωνίας, σε ένα όραμα που καταρρίπτει τα όρια των επιμέρους πραγματικοτήτων, το οποίο δημιουργεί αλληλοεπικαλύψεις, συνέργειες και ενισχύει την αξία των κοινοτήτων» .
Προφανώς φαίνεται χρήσιμο στην πολιτογραφημένη Ρωμαϊκή εξοχότητα της Μπολόνια να παραδώσει τα όπλα και τις αποσκευές της Εκκλησίας της Μπολόνια και να αναγνωρίσει στο όνομα του προγράμματος του ΟΗΕ ότι ο Άγιος Πετρόνιος και οι σύντροφοί του δημιουργούν επίσης σύνορα που πρέπει τώρα να κατεδαφιστούν.
Ποια θα είναι όμως η εμπλοκή των θρησκευτικών κοινοτήτων;
Το Πρωτόκολλο λέει ότι θα εμπλακούν για «εκπαίδευση για την ιθαγένεια και την ειρήνη των συνταγματικών αξιών και της κοσμικότητας του κράτους». Επιπλέον, «το "Σπίτι" θα είναι ο εκφραστής των αναφαίρετων υποθέσεων της ανθρώπινης ανάπτυξης και εξέλιξης όπως η αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου, η θρησκευτική ελευθερία, η συνοχή, η ειρήνη, η ανταλλαγή, ο κοινωνικός διάλογος ενάντια σε κάθε πολιτισμικό στερεότυπο και εθνοτική και θρησκευτική μισαλλοδοξία».
Πρόκειται για περάσματα που πλαισιώνουν το θρησκευτικό φαινόμενο σε ένα ενιαίο μεγάλο καζάνι χωρίς καμία διάκριση ή ιδιαιτερότητα, υπό τον άμεσο έλεγχο της Πολιτείας. Και ότι οι θρησκείες είναι όλες το ίδιο, σε τελική ανάλυση, φιλονικίες και περιορισμοί από τά επιμέρους οράματά τους για τον κόσμο και την αλήθεια. Αλήθεια που μόνο το κοσμικό κράτος πρέπει να έχει για το καλό όλων. Ισχύει επίσης για την Καθολική Εκκλησία, η οποία αρνείται τον ισχυρισμό ότι έχει την αλήθεια για τον άνθρωπο και την οποία ο Zuppi προφανώς παραδίδει σαν διπλωμένη σημαία.
Παρέμβαση; Στην πανδημία είδαμε πώς αυτό είναι ένα πρόβλημα που έχει ήδη ξεπεραστεί , στην Εκκλησία άρεσε να υπάρχουν και να της επιβάλλονται οι λειτουργικοί κανόνες που υπαγορεύουν οι υγειονομικές αρχές, δεν είναι πρόβλημα. Αυτό υποδηλώνει το επικίνδυνο βραχυκύκλωμα «γαλλικού τύπου» των θεσμών της Μπολόνια: αφού δεν υπάρχει ανταλλαγή μεταξύ θρησκειών, τότε οι θρησκείες είναι εμπόδια και σύνορα (ακόμα και η καθολική), από μόνες τους αναπτύσσουν μισαλλοδοξία και έλλειψη διαλόγου (ακόμη και η καθολική) και εμποδίζουν την ανάπτυξη της ανθρώπινης προόδου (συμπεριλαμβανομένης της καθολικής). Το κράτος πρέπει να τις θέσει υπό τον έλεγχό του και να τις περιορίσει στα κοσμικά του πρότυπα (ανεξιθρησκεία) και στο συνταγματικό του οπλοστάσιο. Συμπεριλαμβανομένης και της καθολικής.
Εν ολίγοις, ο οίκος του διαλόγου, που υποστηρίζεται επίσης καλά από την επισκοπή της Μπολόνια, φαίνεται να είναι ένα ακόμη διαθρησκευτικό έργο που στην πραγματικότητα κρύβει τον αθεϊσμό.
Αλλά δεν προκαλεί έκπληξη, διότι η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι η ίδια που είδαμε σε λειτουργία με τη Διακήρυξη του Άμπου Ντάμπι και με το συνέδριο των θρησκευτικών ηγετών στο Καζακστάν: μια νέα συγκρητιστική ηθική του πολίτη που προκύπτει από την σχετικοποίηση της αλήθειας ή της μη αλήθειας των θρησκειών και την αναγωγή τους στη συμβατική ηθική των διεθνών θεσμών. Και η οποία προφανώς δεν θα συμβάλει ούτε μια ίντσα στην ειρήνη, δεδομένου ότι βασίζεται στις λανθασμένες αρχές ότι οι θρησκείες πρέπει να αποδυναμωθούν και να ατονήσουν.
ΣΤΗΝ ΨΕΥΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΛΕΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΘΑΝΑΤΟΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου