Ο Peter Thiel είναι ένας πιθανός υποψήφιος για τον Αντίχριστο
Dominic Possoch, 5.7.2025, BR24 (Τμήμα του πρώτου προγράμματος της γερμανικής τηλεόρασης)
Ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τραμπ, βρίσκεται στο προσκήνιο, ένας άλλος δρα στο παρασκήνιο: ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος της τεχνολογίας Peter Thiel συνδέει τη θρησκεία με την εξουσία. Τα θεολογικά του πειράματα θα μπορούσαν να αλλάξουν το μέλλον του κόσμου.
Ο συνιδρυτής του PayPal, Peter Thiel, πιστεύει στις βιβλικές προφητείες και θεωρεί τις Ηνωμένες Πολιτείες ως το τελευταίο προπύργιο ενάντια στην Αποκάλυψη. Ενώ η κοινή γνώμη στρέφει την προσοχή της στον Τραμπ, ο δισεκατομμυριούχος της τεχνολογίας οικοδομεί στο παρασκήνιο ένα όραμα που ξεπερνά κατά πολύ την επόμενη τετραετία.
Ο Τίελ δεν επενδύει μόνο σε τεχνολογικές εταιρείες, αλλά και σε μια εφαρμογή προσευχής με το όνομα "Hallow", η οποία για κάποιο διάστημα ήταν πιο δημοφιλής στο App Store ακόμη και από το ChatGPT ή τη Google. Μαζί με τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, JD Vance, τον οποίο βοήθησε να εκλεγεί γερουσιαστής με 15 εκατομμύρια δολάρια, ο Τίελ συνδυάζει τη θρησκεία με την πολιτική εξουσία.
Ανάμεσα στο Αρμαγεδδώνα και τον Αντίχριστο
Ο καθηγητής θεολογίας του Πανεπιστημίου του Ίνσμπρουκ, Βόλφγκανγκ Πάλαβερ, γνωρίζει τον Thiel από τη δεκαετία του 1990 και εξηγεί την κοσμοθεωρία του σε συνέντευξή του στο BR24 για την εκπομπή "Possoch klärt":
«Από τη μία είναι ο Αρμαγεδδώνας, η αποκαλυπτική καταστροφή, και από την άλλη ο Αντίχριστος – για τον Τίελ, αυτό σημαίνει έναν κόσμο απόλυτης ασφάλειας και ελέγχου. Ο Τίελ θέλει να αποτρέψει και τα δύο».
Ο ίδιος βλέπει τις ΗΠΑ να διαδραματίζουν τον ρόλο του «Κατέχοντος» – μιας βιβλικής δύναμης που μπορεί να καθυστερήσει το τέλος του κόσμου. «Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η βιβλική σκέψη βρίσκεται πολύ πιο έντονα στο προσκήνιο», σχολιάζει ο Πάλαβερ, συγκρίνοντάς τες με την Ευρώπη.
Ο Κλάους Ούριχ, συντάκτης του podcast «Η Ιστορία του Peter Thiel», βλέπει σε αυτή τη θρησκευτική-αποκαλυπτική στροφή μια αντίδραση στην αποτυχία των φιλελεύθερων (λιμπερταριανών) σχεδίων και επισημαίνει τον κίνδυνο της θεωρίας του Κατέχοντος:
«Στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας, γύρω από τον Πατριάρχη Κύριλλο, γίνεται επίσης εκτενής χρήση του όρου Κατέχων. Εκεί η Ρωσία εμφανίζεται ως δύναμη τάξης – και πρόκειται για μια θρησκευτική αιτιολόγηση μιας παγκόσμιας πολιτικής στάσης. Και αυτή η στάση, στην περίπτωση της Ρωσίας, είναι ένας επιθετικός πόλεμος κατά της Ουκρανίας».
Palantir: Παρακολούθηση στο όνομα της ασφάλειας
Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η εταιρεία Palantir του Peter Thiel, η οποία πήρε το όνομά της από τους «βλέποντες λίθους» του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Το λογισμικό της σαρώνει τις βάσεις δεδομένων της γερμανικής αστυνομίας και συνδέει πληροφορίες για εκατομμύρια πολίτες. Χρησιμοποιείται ήδη από την αστυνομία στη Έσση, τη Βαυαρία και τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία.
«Αυτό είναι ένα ζήτημα με το οποίο παλεύει και ο ίδιος ο Peter Thiel», λέει ο θεολόγος Πάλαβερ, αναφερόμενος στην ειρωνεία ότι ο Τίελ ανέπτυξε ένα λογισμικό παρακολούθησης που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από ένα αυταρχικό σύστημα. Ο Κλάους Ούριχ προειδοποιεί: «Θα ήταν αφελές να υποθέσουμε ότι μια τέτοια εταιρεία δεν έρχεται σε αντίθεση με τα γερμανικά ή ευρωπαϊκά συμφέροντα».
Κίνδυνος για τη δημοκρατία;
Ο Τίελ επηρεάζει τον πολιτικό λόγο χωρίς να ασκεί άμεση πολιτική εξουσία. Μέσω του δικτύου του έχει προωθήσει αντιδημοκρατικούς στοχαστές όπως ο Κέρτις Γιάρβιν, ο οποίος οραματίζεται μια «αμερικανική μοναρχία» με τον JD Vance ως ιδανικό πρώτο βασιλιά των ΗΠΑ.
Ο Πάλαβερ προειδοποιεί για τις θεολογικές συνέπειες: Η προσπάθεια δημιουργίας ενός ουτοπικού κόσμου αποκλειστικά με ανθρώπινες δυνάμεις «θα μπορούσε θεολογικά να θεωρηθεί ως ο κίνδυνος του Αντίχριστου».
Ο Ούριχ το διατυπώνει πιο έντονα: «Αν κάποιος πιστεύει στην ύπαρξη Αντίχριστου, τότε ο Peter Thiel είναι τουλάχιστον ένας πιθανός υποψήφιος».
Με αυτό το επιχείρημα ήρθε πρόσφατα αντιμέτωπος και ο Τίελ μέσω του αρθρογράφου Ross Douthat στους New York Times: Η Palantir θα μπορούσε να είναι το ιδανικό εργαλείο του Αντίχριστου. Η ειρωνεία της ιστορίας, όπως γράφει, μπορεί να είναι ότι εκείνος που προειδοποιεί για τον Αντίχριστο, τελικά επιταχύνει την έλευσή του. Ο Τίελ απάντησε: «Δεν πιστεύω ότι κάνω κάτι τέτοιο».
Με αφορμή την έκδοση και διαφήμιση της εφαρμογής για την προσευχή, «Hallow», δημοσιεύθηκε στις 16.6.2025 το παρόν άρθρο, επίσης στην BR24.
Το αποκαλυπτικό σχέδιο του Πίτερ Τίελ για την Αμερική
https://www.br.de/nachrichten/netzwelt/peter-thiels-apokalyptischer-plan-fuer-amerika,UoYDolu
Φοβάται τον Αντίχριστο, τον Αρμαγεδδώνα – και πιστεύει ότι η Αμερική πρέπει να γίνει ο «Κατέχων», αυτός που συγκρατεί το τέλος. Ο Πίτερ Τίελ χρηματοδοτεί πολιτικούς, διαμορφώνει ιδεολογίες, μετατοπίζει όρια. Στην αμερικανική πολιτική αναπτύσσεται μια ιδεολογία που συνδυάζει τη θρησκεία με την εξουσία.
Η είδηση μοιάζει αρχικά αθώα: Μια καθολική εφαρμογή προσευχής με το όνομα "Hallow" κατακτά τις πρώτες θέσεις στα downloads. Οι χρήστες μπορούν να ακούν προσευχές, να λαμβάνουν πνευματικές συμβουλές. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του Super Bowl –του πιο ακριβού διαφημιστικού χρόνου στον κόσμο– προβάλλεται διαφήμιση για την εφαρμογή.
Αυτό που κάνει την ιστορία πραγματικά αξιοσημείωτη, όμως, είναι οι επενδυτές: ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ J.D. Vance και ο Πίτερ Τίελ, ο γερμανικής καταγωγής δισεκατομμυριούχος της τεχνολογίας και συνιδρυτής του PayPal.
Για τον Τίελ, αυτή η επένδυση δεν είναι απλώς μια επιχειρηματική κίνηση. Είναι μέρος μιας συνολικής κοσμοθεωρίας που περιστρέφεται γύρω από βιβλικές προφητείες, το τέλος του κόσμου και τον ρόλο της Αμερικής ως τελευταίου προπυργίου ενάντια στο κακό.
Ενώ η κοινή γνώμη έχει στραμμένο το βλέμμα της στον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και στον δισεκατομμυριούχο Έλον Μασκ, ο Τίελ αναπτύσσει στο παρασκήνιο ένα όραμα που ξεπερνά κατά πολύ την επόμενη πολιτική θητεία.
Ανάμεσα σε Πυρηνικό Πόλεμο και Αντίχριστο
Ο Πίτερ Τίελ βλέπει την ανθρωπότητα σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι. Πυρηνικά όπλα, βιολογικά όπλα και τεχνητή νοημοσύνη έχουν, κατά την άποψή του, μεταφέρει τις αποκαλυπτικές απειλές από τη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας στην πραγματικότητα. Ο Τίελ διακρίνει δύο ακραία σενάρια για το μέλλον:
– Αρμαγεδδώνας – η ολοκληρωτική καταστροφή μέσω πυρηνικού πολέμου, βιολογικών όπλων ή «φονικής ΤΝ»,
– και ο Αντίχριστος, τον οποίο ορίζει ως ένα «παγκόσμιο κράτος ενότητας με αληθινά δόντια και πραγματική εξουσία».
Η ερμηνεία του Τίελ για τον Αντίχριστο είναι εντυπωσιακά συγκεκριμένη: μια παγκόσμια κυβέρνηση που υπόσχεται στους ανθρώπους «ειρήνη και ασφάλεια» – μια φράση που αντλεί απευθείας από τη Βίβλο. Ο Τίελ βλέπει θεσμούς όπως ο ΟΗΕ ή η ΕΕ ως πιθανούς προδρόμους μιας τέτοιας «δικτατορίας ευημερίας» με πανίσχυρη τεχνολογία επιτήρησης.
Ο μυστηριώδης Κατέχων
Τη λύση σ’ αυτό το δίλημμα τη βρίσκει σε μια αινιγματική θεολογική έννοια: τον Κατέχοντα – τον «Αναχαιτιστή».
Ο όρος αυτός από την Καινή Διαθήκη περιγράφει μια δύναμη που συγκρατεί τόσο τον Αρμαγεδδώνα όσο και τον Αντίχριστο. Ο Καρλ Σμιτ, ο αμφιλεγόμενος συνταγματολόγος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, ερμήνευσε τον Κατέχοντα ως μια χριστιανική εξουσία που, αν χρειαστεί, μπορεί να χρησιμοποιήσει βία για να αποτρέψει το χάος.
Ο καθηγητής θεολογίας από το Ίνσμπρουκ, Βόλφγκανγκ Πάλαβερ, μακροχρόνιος συνομιλητής του Τίελ, περιγράφει σε επεισόδιο του podcast "Die Peter Thiel-Story" ένα δείπνο στην οχυρωμένη βίλα του Τίελ στο Μπέβερλι Χιλς:
«Το βασικό θέμα ήταν ο Χριστιανισμός, ο Κατέχων, ο Καρλ Σμιτ. Αυτός ήταν ο λόγος που ήθελε να μιλήσει μαζί μου για αυτά τα θέματα».
Ιδεολογικά επικίνδυνο έδαφος
Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι την ίδια ερμηνεία του Κατέχοντος χρησιμοποιεί και ο Βλαντίμιρ Πούτιν για να δικαιολογήσει ιδεολογικά την πολιτική του. Ο Πατριάρχης Κύριλλος χαρακτήρισε τον πόλεμο στην Ουκρανία ως «ιερό πόλεμο», με τη Ρωσία να εμφανίζεται ως Κατέχων ενάντια στη δυτική παρακμή.
Ο Βασιλιάς της Αμερικής
Οι θεολογικές εικασίες του Πίτερ Τίελ έχουν απτές πολιτικές συνέπειες. Με τον J.D. Vance, ο Τίελ προώθησε έναν προστατευόμενό του, ο οποίος χωρίς τη δωρεά των 15 εκατομμυρίων δολαρίων από τον Τίελ πιθανότατα δεν θα είχε ποτέ εκλεγεί γερουσιαστής – πόσο μάλλον να γίνει Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο Vance, που κάποτε δήλωνε "Never Trumper", μεταστράφηκε υπό την επιρροή του Τίελ σε υπέρμαχο αυταρχικών αντιλήψεων περί κράτους.
Η μεταστροφή του είναι εμφανής στα ίδια του τα λόγια: το 2022, σε livestream, είπε ότι πρέπει να «αντικαταστήσουμε πλήρως την υπάρχουσα αμερικανική ηγεσία – σαν να αφαιρούμε έναν όγκο», και στη θέση της να καλλιεργηθεί μια συνείδηση αμερικανικής πολιτικής θρησκείας.
Ο Curtis Yarvin, αντιδημοκρατικός στοχαστής και φίλος του Τίελ, βλέπει στον Vance τον ιδανικό υποψήφιο για μια "αμερικανική μοναρχία" – έναν ηγέτη που θα ενώσει όλους τους Αμερικανούς: από τους ξεχασμένους εργάτες ως τις ελίτ του Yale.
Η νέα παγκόσμια τάξη
Ενώ ο Τραμπ και ο Μασκ απολαμβάνουν το θεατρικό σόου της δημοσιότητας, ο Τίελ εργάζεται συστηματικά για μια μεταφιλελεύθερη παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Ο βιογράφος του, Max Chafkin, παρατηρεί:
«Ο Τίελ έχει αποκτήσει απίστευτη επιρροή και έχει τοποθετήσει τον εαυτό του σχεδόν στο επίκεντρο της παγκόσμιας ισχύος».
Αυτό που ξεκίνησε ως επένδυση σε μια εφαρμογή προσευχής, αποδεικνύεται πως αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου:
τη δημιουργία μιας νέας αμερικανικής ταυτότητας, που δεν βασίζεται πια σε καθολικά ανθρώπινα δικαιώματα ή διεθνή συνεργασία, αλλά στην ιδέα ότι η Αμερική είναι το τελευταίο οχυρό πριν την κατάρρευση του πολιτισμού.
Στο κοσμοείδωλο του Τίελ, η Αμερική βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα:
να γίνει Κατέχων – ή να καταστραφεί.
Tο άρθρο των New York Times, στο οποίο αναφέρεται η τελευταία παράγραφος του πρώτου άρθρου, είναι μια απομαγνητοφώνηση της συνομιλίας του Thiel με τον Douthat,
https://www.youtube.com/watch?v=vV7YgnPUxcU&t=404s
https://www.nytimes.com/2025/06/26/opinion/peter-thiel-antichrist-ross-douthat.html
Ακολουθεί το απόσπασμα με θέμα τον Αρμαγεδδώνα και τον αντίχριστο.
Douthat: Υπάρχει επίσης ένα μακροσκοπικό ερώτημα που σε ενδιαφέρει. Θα τραβήξουμε λίγο το νήμα της θρησκείας εδώ. Πρόσφατα έχεις κάνει ομιλίες για την έννοια του Αντίχριστου — μια χριστιανική, αποκαλυπτική έννοια. Τι σημαίνει αυτό για σένα; Τι είναι ο Αντίχριστος;
Thiel: Πόσο χρόνο έχουμε;
Douthat: Όσο χρόνο έχεις εσύ να μιλήσεις για τον Αντίχριστο.
Thiel: Εντάξει. Μπορώ να μιλάω για αυτό πολλή ώρα. Νομίζω ότι υπάρχει πάντα το ερώτημα του πώς διατυπώνουμε ορισμένους από αυτούς τους υπαρξιακούς κινδύνους, μερικές από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, και όλα αυτά τα βλέπουμε συνήθως μέσα από το πρίσμα της δυστοπικής επιστημονικής φαντασίας. Υπάρχει κίνδυνος πυρηνικού πολέμου, κίνδυνος περιβαλλοντικής καταστροφής — ίσως κάτι συγκεκριμένο όπως η κλιματική αλλαγή, αν και υπάρχουν και άλλοι. Υπάρχει ο κίνδυνος των βιολογικών όπλων. Όλα τα σενάρια της επιστημονικής φαντασίας. Φυσικά, υπάρχουν και συγκεκριμένοι κίνδυνοι με την τεχνητή νοημοσύνη.
Αλλά πάντα σκέφτομαι: εφόσον μιλάμε για υπαρξιακούς κινδύνους, μήπως πρέπει να μιλήσουμε και για έναν διαφορετικό τύπο "κακής μοναδικότητας" (bad singularity), την οποία θα περιέγραφα ως το παγκόσμιο ολοκληρωτικό κράτος. Γιατί θα έλεγα ότι η προεπιλεγμένη πολιτική λύση που προσφέρουν πολλοί για αυτούς τους κινδύνους είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση. Τι κάνουμε με τα πυρηνικά όπλα; Δημιουργούμε έναν ΟΗΕ με αληθινά «δόντια», που τα ελέγχει — έναν διεθνή πολιτικό μηχανισμό. Το ίδιο και με την τεχνητή νοημοσύνη: «Χρειαζόμαστε παγκόσμιο έλεγχο υπολογιστικής ισχύος. Χρειαζόμαστε μια παγκόσμια κυβέρνηση που να καταγράφει κάθε πλήκτρο που πατιέται, για να διασφαλίσει ότι κανείς δεν προγραμματίζει μια επικίνδυνη ΑΙ».
Και αναρωτιέμαι αν αυτό είναι απλώς μετάβαση από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.
Η άθεη φιλοσοφική οπτική το λέει έτσι: «Ένας κόσμος ή τίποτα» (One World or None). Αυτός ήταν ο τίτλος μιας μικρού μήκους ταινίας από την Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων στα τέλη της δεκαετίας του '40. Ξεκινούσε με μια πυρηνική βόμβα που κατέστρεφε τον κόσμο, και το συμπέρασμα ήταν ότι χρειαζόμαστε μια παγκόσμια κυβέρνηση για να το αποτρέψουμε — «ένας κόσμος ή κανένας».
Η χριστιανική εκδοχή, που στην ουσία θέτει το ίδιο ερώτημα, λέει: «Αντίχριστος ή Αρμαγεδδώνας».
Είτε έχουμε το παγκόσμιο κράτος του Αντίχριστου, είτε βαδίζουμε υπνοβατώντας προς τον Αρμαγεδδώνα.
«One World or None», «Antichrist or Armageddon» — σε ένα επίπεδο είναι το ίδιο δίλημμα.
Έχω πολλές σκέψεις πάνω σε αυτό, αλλά ένα από τα ερωτήματα είναι — και αυτό είναι ένα σεναριακό κενό σε όλα τα βιβλία για τον Αντίχριστο — πώς κατακτά τελικά την εξουσία ο Αντίχριστος;
Δίνει υποτίθεται δαιμονισμένες, υπνωτιστικές ομιλίες και όλοι τον πιστεύουν. Είναι ένα είδος δαιμονικού Ex Machina —
Douthat: Είναι εντελώς — είναι απίθανο.
Thiel: Είναι ένα εξαιρετικά απίθανο σεναριακό κενό. Αλλά νομίζω ότι έχουμε μια απάντηση γι’ αυτό. Ο τρόπος με τον οποίο ο Αντίχριστος θα κατακτούσε τον κόσμο είναι μιλώντας συνεχώς για τον Αρμαγεδδώνα. Μιλώντας ασταμάτητα για υπαρξιακούς κινδύνους — και λέγοντας ότι αυτό πρέπει να ρυθμιστεί.
Είναι το αντίθετο της εικόνας της επιστήμης κατά τον Μπέικον στον 17ο και 18ο αιώνα, όπου ο Αντίχριστος ήταν κάποιος διαβολικός επιστήμονας, ένα "κακό τεχνολογικό μυαλό" που επινοεί μια μηχανή για να κυριαρχήσει στον κόσμο.
Στη σημερινή εποχή, ο κόσμος φοβάται πολύ για κάτι τέτοιο.
Στον δικό μας κόσμο, αυτό που έχει πολιτική απήχηση είναι το αντίθετο. Αυτό που έχει απήχηση είναι: πρέπει να σταματήσουμε την επιστήμη, πρέπει απλώς να πούμε «στοπ» σε όλα αυτά.
Στον 17ο αιώνα, μπορούσα να φανταστώ έναν τύπο σαν τον Dr. Strangelove ή τον Edward Teller να κατακτά τον κόσμο με την τεχνολογία του.
Στον δικό μας κόσμο, είναι πολύ πιο πιθανό να είναι… η Γκρέτα Τούνμπεργκ.
Douthat: Θέλω να προτείνω έναν ενδιάμεσο δρόμο ανάμεσα σε αυτές τις δύο εκδοχές.
Κάποτε ο εύλογος φόβος για τον Αντίχριστο ήταν αυτός του μάγου της τεχνολογίας.
Τώρα, ο εύλογος φόβος είναι κάποιος που υπόσχεται να ελέγξει την τεχνολογία, να την κάνει ασφαλή και να οδηγήσει — από τη δική σου σκοπιά — σε παγκόσμια στασιμότητα, σωστά;
Thiel: Ναι, αυτή είναι περισσότερο η δική μου περιγραφή για το πώς θα συνέβαινε αυτό.
Douthat: Σωστά.
Thiel: Νομίζω ότι οι άνθρωποι ακόμα φοβούνται έναν Αντίχριστο τύπου 17ου αιώνα. Εξακολουθούμε να φοβόμαστε τον Dr. Strangelove.
Douthat: Ναι, αλλά εσύ λες πως ο πραγματικός Αντίχριστος θα εκμεταλλευόταν αυτόν τον φόβο, λέγοντας: «Ελάτε μαζί μου για να αποφύγουμε το Skynet, να αποφύγουμε τον Εξολοθρευτή, να αποφύγουμε τον πυρηνικό Αρμαγεδδώνα».
Thiel: Ακριβώς.
Douthat: Νομίζω όμως πως, με βάση τον σημερινό κόσμο, θα χρειαστεί ένα είδος ριζικής τεχνολογικής προόδου για να γίνει αυτός ο φόβος χειροπιαστός.
Μπορώ να δεχτώ ότι ο κόσμος ίσως στραφεί σε κάποιον που υπόσχεται ειρήνη και ρύθμιση, αν πειστεί ότι η A.I. πρόκειται να καταστρέψει την ανθρωπότητα. Αλλά για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, θα πρέπει πρώτα να αρχίσουν να εκδηλώνονται κάποια από τα επιταχυντικά αποκαλυπτικά σενάρια.
Για να υπάρξει ένας «Αντίχριστος της ειρήνης και της ασφάλειας», πρέπει να προηγηθεί περισσότερη τεχνολογική πρόοδος.
Για παράδειγμα, ένα από τα βασικά μειονεκτήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων του 20ού αιώνα ήταν η αδυναμία γνώσης – δεν μπορούσαν να ξέρουν τι συνέβαινε σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Άρα χρειάζεσαι A.I. ή κάτι παρόμοιο, που θα επιτρέψει την επιβολή μιας "ειρηνικής" και "ασφαλούς" ολοκληρωτικής διακυβέρνησης.
Δεν νομίζεις πως το χειρότερο σενάριό σου προϋποθέτει πρώτα μια τεχνολογική έκρηξη, η οποία μετά θα «δαμαστεί» και θα χρησιμοποιηθεί για να επιβληθεί μια στατική τυραννία; Δεν μπορείς απλώς να φτάσεις εκεί από το σημείο όπου βρισκόμαστε σήμερα.
Thiel: Λοιπόν, μπορεί να ——
Douthat: Δηλαδή, η Γκρέτα Τούνμπεργκ είναι με ένα σκάφος στη Μεσόγειο, διαμαρτυρόμενη για το Ισραήλ. Δεν βλέπω, αυτή τη στιγμή, την υπόσχεση για «ασφάλεια από την A.I.», «ασφάλεια από την τεχνολογία» ή ακόμη και «ασφάλεια από την κλιματική αλλαγή» ως μια ισχυρή, παγκόσμια κινητήρια δύναμη, εκτός αν προηγηθεί επιτάχυνση της αλλαγής και πραγματικός φόβος ολικής καταστροφής.
Thiel: Θεέ μου, αυτά τα πράγματα είναι τόσο δύσκολο να τα μετρήσεις, αλλά νομίζω ότι ο περιβαλλοντισμός είναι αρκετά ισχυρός. Δεν ξέρω αν είναι αρκετά ισχυρός για να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο ολοκληρωτικό κράτος, αλλά πραγματικά…
Douthat: Νομίζω ότι (ο περιβαλλοντισμός) δεν είναι — με τη σημερινή του μορφή.
Thiel: Θα έλεγα ότι είναι το μόνο πράγμα στο οποίο οι άνθρωποι στην Ευρώπη εξακολουθούν να πιστεύουν. Πιστεύουν στο "πράσινο αφήγημα" περισσότερο απ’ ό,τι στη σαρία ή στην κινεζική κομμουνιστική ολοκληρωτική κυριαρχία.
Το μέλλον είναι η ιδέα ενός μέλλοντος που διαφέρει από το παρόν. Οι μόνες τρεις προτάσεις που προσφέρονται στην Ευρώπη σήμερα είναι:
– το πράσινο όραμα,
– η σαρία,
– και το κομμουνιστικό ολοκληρωτικό κράτος.
Και το πράσινο είναι μακράν το ισχυρότερο.
Douthat: Σε μια παρακμάζουσα Ευρώπη, που δεν είναι πλέον κυρίαρχος παγκόσμιος παίκτης.
Thiel: Σίγουρα. Όλα εξαρτώνται από το πλαίσιο.
Είχαμε αυτή την πολύπλοκη ιστορική σχέση με την πυρηνική τεχνολογία. Και — εντάξει, δεν καταλήξαμε σε ένα παγκόσμιο ολοκληρωτικό καθεστώς.
Αλλά μέχρι τη δεκαετία του 1970, μία εκδοχή της ιστορίας είναι ότι η καλπάζουσα πρόοδος της τεχνολογίας έγινε τρομακτική, και ότι η επιστήμη τύπου Μπέικον τελείωσε στο Λος Άλαμος.
Και μετά ήταν: «ΟΚ, ως εδώ. Δεν θέλουμε άλλο».
Και όταν ο Τσαρλς Μάνσον πήρε LSD στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και ξεκίνησαν οι φόνοι, αυτό που είδε στο LSD, αυτό που «έμαθε», ήταν ότι μπορείς να είσαι ένας αντιήρωας τύπου Ντοστογιέφσκι — και ότι όλα επιτρέπονται.
Φυσικά, δεν έγιναν όλοι σαν τον Τσαρλς Μάνσον. Αλλά στη δική μου αφήγηση της ιστορίας, θα έλεγα ότι όλοι έγιναν εξίσου αποσυνδεδεμένοι από την πραγματικότητα — και ότι οι χίπηδες κατέλαβαν τα πάντα ——
Douthat: Ναι, αλλά ο Τσαρλς Μάνσον δεν έγινε Αντίχριστος ούτε κατέλαβε τον κόσμο. Τελειώνουμε στο αποκαλυπτικό, και εσύ ——
Thiel: Αλλά, στη δική μου αφήγηση για τη δεκαετία του ’70, οι χίπηδες τελικά νίκησαν. Προσεδαφιστήκαμε στο φεγγάρι τον Ιούλιο του 1969, το Woodstock ξεκίνησε τρεις εβδομάδες μετά και — με το πλεονέκτημα της εκ των υστέρων θεώρησης — εκείνη ήταν η στιγμή που σταμάτησε η πρόοδος και νίκησαν οι χίπηδες.
Και ναι, δεν ήταν κυριολεκτικά ο Τσαρλς Μάνσον ——
Douthat: Εντάξει. Θέλω να επιστρέψω στον Αντίχριστο, για να κλείσουμε.
Και βλέπω ότι κάνεις πίσω. Λες: «Εντάξει, ο περιβαλλοντισμός είναι ήδη υπέρ της στασιμότητας», και τα λοιπά. Ωραία, ας το δεχτούμε αυτό.
Thiel: Όχι, δεν κάνω πίσω. Λέω απλώς ότι αυτές οι δυνάμεις είναι ισχυρές.
Douthat: Αλλά δεν ζούμε αυτή τη στιγμή κάτω από τον Αντίχριστο. Ζούμε απλώς σε στασιμότητα.
Και εσύ ισχυρίζεσαι ότι κάτι χειρότερο θα μπορούσε να έρθει, κάτι που θα έκανε τη στασιμότητα μόνιμη, και θα ήταν καθοδηγούμενο από τον φόβο.
Κι εγώ υποστηρίζω ότι για να συμβεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει πρώτα να υπάρξει μια έκρηξη τεχνολογικής προόδου, σαν το Los Alamos, που θα τρομάξει τον κόσμο.
Και τώρα η πολύ συγκεκριμένη ερώτησή μου προς εσένα:
Εσύ επενδύεις στην τεχνητή νοημοσύνη.
Έχεις βαθιά εμπλοκή στην Palantir, στην στρατιωτική τεχνολογία, σε τεχνολογίες παρακολούθησης και πολέμου.
Και απλώς, μου φαίνεται πως, όταν μου λες μια ιστορία για έναν Αντίχριστο που θα ανέλθει στην εξουσία χρησιμοποιώντας τον φόβο από την τεχνολογική αλλαγή για να επιβάλει τάξη, νιώθω ότι αυτός ο Αντίχριστος ίσως χρησιμοποιήσει τα εργαλεία που εσύ δημιουργείς.
Δηλαδή, δεν θα έλεγε ο Αντίχριστος:
«Τέλος στην τεχνολογική πρόοδο από εδώ και πέρα — αλλά πραγματικά μου αρέσει αυτό που έχει φτιάξει η Palantir μέχρι τώρα»;
Δεν είναι αυτό ανησυχητικό;
Δεν είναι αυτή η ειρωνεία της ιστορίας;
Ότι ο άνθρωπος που δημόσια προειδοποιεί για τον Αντίχριστο, στην πραγματικότητα επιταχύνει άθελά του την έλευσή του;
Thiel: Κοίτα, υπάρχουν πολλά πιθανά σενάρια.
Προφανώς δεν πιστεύω ότι αυτό κάνω.
Douthat: Δηλαδή, για να είμαι σαφής, δεν πιστεύω ότι εσύ το κάνεις αυτό (ότι φέρνεις τον Αντίχριστο). Απλώς με ενδιαφέρει πώς φτάνουμε σε έναν κόσμο πρόθυμο να υποταχθεί σε μόνιμη αυταρχική εξουσία.
Thiel: Λοιπόν, υπάρχουν διαφορετικοί βαθμοί αυτού που μπορούμε να περιγράψουμε. Αλλά είναι πραγματικά τόσο παράλογο αυτό που μόλις είπα, ως γενική εξήγηση της στασιμότητας, ότι δηλαδή ολόκληρος ο κόσμος έχει υποταχθεί εδώ και 50 χρόνια σε μια ιδεολογία "ειρήνης και ασφάλειας";
Αυτό είναι το Α΄ Θεσσαλονικείς 5:3 — το σύνθημα του Αντίχριστου είναι “ειρήνη και ασφάλεια”.
Και έχουμε υποταχθεί στην FDA — η οποία δεν ρυθμίζει μόνο τα φάρμακα στις ΗΠΑ, αλλά ντε φάκτο σε όλον τον κόσμο, επειδή οι υπόλοιπες χώρες υποτάσσονται στις αποφάσεις της FDA.
Η Επιτροπή Πυρηνικής Ρύθμισης (NRC) ουσιαστικά ρυθμίζει τους πυρηνικούς σταθμούς σε ολόκληρο τον κόσμο.
Δεν μπορείς απλώς να σχεδιάσεις έναν καινούργιο πυρηνικό αντιδραστήρα και να τον κατασκευάσεις στην Αργεντινή. Κανείς δεν εμπιστεύεται τους τοπικούς ρυθμιστικούς φορείς — όλοι παραπέμπουν στις ΗΠΑ.
Άρα τίθεται τουλάχιστον το ερώτημα: Γιατί έχουμε 50 χρόνια στασιμότητας;
Μια απάντηση είναι: στερέψαμε από ιδέες.
Μια άλλη είναι: κάτι συνέβη πολιτισμικά, ώστε να μην επιτρέπεται πια η πρόοδος.
Και αυτή η πολιτισμική απάντηση μπορεί να είναι «από τα κάτω» — μια μεταμόρφωση της ανθρωπότητας σε ένα πιο υπάκουο είδος.
Ή μπορεί να είναι εν μέρει από τα πάνω — ότι δηλαδή οι κρατικές δομές μετατράπηκαν σε μηχανισμούς στασιμότητας.
Η πυρηνική ενέργεια υποτίθεται πως θα ήταν η ενέργεια του 21ου αιώνα.
Και κάπως, συλλογικά, παγκοσμίως, την εγκαταλείψαμε.
Douthat: Άρα, με μια έννοια, ήδη ζούμε υπό μια ήπια διακυβέρνηση του Αντίχριστου, σύμφωνα με αυτή την αφήγηση.
Πιστεύεις ότι ο Θεός ελέγχει την ιστορία;
Thiel: [παύση] Θεέ μου... αυτό πάλι...
Νομίζω ότι πάντα υπάρχει χώρος για την ανθρώπινη ελευθερία και την ανθρώπινη επιλογή.
Αυτά τα πράγματα δεν είναι απολύτως προκαθορισμένα.
Douthat: Αλλά ο Θεός δεν θα μας άφηνε για πάντα κάτω από την εξουσία ενός ήπιου, μετριοπαθούς, στασιμικού Αντίχριστου, έτσι;
Δεν μπορεί να τελειώσει έτσι η ιστορία, σωστά;
Thiel: Το να αποδίδουμε υπερβολικά την αιτιότητα στον Θεό είναι πάντα προβληματικό.
Υπάρχουν διάφορα εδάφια που θα μπορούσα να σου αναφέρω, αλλά θα σου δώσω το Κατά Ιωάννην 15:25, όπου ο Χριστός λέει:
«Με μίσησαν χωρίς αιτία.»
Όλοι αυτοί που καταδιώκουν τον Χριστό δεν έχουν λόγο — δεν υπάρχει αιτία.
Και αν το ερμηνεύσουμε αυτό ως εδάφιο απόλυτης αιτιότητας, τότε θα λέγαμε:
«Τον καταδιώκω γιατί ο Θεός με έκανε να το κάνω. Ο Θεός προκαλεί τα πάντα.»
Αλλά η χριστιανική θεώρηση δεν είναι καλβινιστική.
Ο Θεός δεν βρίσκεται πίσω από την ιστορία ως αιτία όλων των πραγμάτων.
Δεν προκαλεί τα πάντα.
Douthat: Περίμενε — αλλά ο Θεός είναι ——
Thiel: Τώρα ρίχνεις το φταίξιμο στον Θεό.
Douthat: Μα ο Θεός είναι πίσω από την είσοδο του Ιησού Χριστού στην ιστορία, γιατί ο Θεός δεν θα μας άφηνε για πάντα μέσα στη στασιμότητα και την παρακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, σωστά;
Άρα κάποια στιγμή ο Θεός θα παρέμβει.
Thiel: Δεν είμαι τόσο καλβινιστής. Και ——
Douthat: Μα αυτό δεν είναι καλβινισμός. Αυτό είναι Χριστιανισμός.
Ο Θεός δεν θα μας αφήσει αιώνια να κοιτάμε οθόνες και να ακούμε διαλέξεις από τη Γκρέτα Τούνμπεργκ.
Δεν θα μας εγκαταλείψει σε αυτή τη μοίρα.
Thiel: Για καλό ή για κακό, πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο για ανθρώπινη δράση και ανθρώπινη ελευθερία.
Αν πίστευα ότι όλα είναι προκαθορισμένα, τότε το μόνο που θα μπορούσες να κάνεις είναι να το αποδεχτείς — έρχονται τα λιοντάρια.
Απλώς να κάνεις λίγη γιόγκα, να προσευχηθείς με διαλογισμό, και να περιμένεις να σε φάνε τα λιοντάρια.
Και δεν νομίζω ότι αυτό είναι το καθήκον σου.
Douthat: Συμφωνώ απολύτως.
Και νομίζω, για να κλείσουμε, ότι προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος, και να πω ότι στην προσπάθειά σου να αντισταθείς στον Αντίχριστο, κάνοντας χρήση της ανθρώπινης ελευθερίας σου, πρέπει να έχεις ελπίδα πως θα τα καταφέρεις, έτσι;
Thiel: Συμφωνούμε σε αυτό.
Douthat: Ωραία. Peter Thiel, σε ευχαριστώ που ήσουν μαζί μας.
Thiel: Εγώ ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου