0:00 - Υπάρχουν σήμερα σημεία αναφοράς;
03:43 - Παγκοσμιοποίηση
06:56 - Ελευθερία χωρίς Οντολογία;
11:13 - Η επιθυμία και η δοκιμασία
19:34 - Υπάρχουν απαντήσεις σε όλα;
20:25 - Oι "απλοί" άνθρωποι τι μπορούν να κάνουν;
19 Συνάγων λοιπόν άπό τά σκεύη τά χρήσιμα δι έξέτασιν τοΰ προκειμένου, κατανόησε ότι ή μέν φυσική ζωή καί ϋπαρξις, ή γνώσις καί τά παρόμοια είναι άποτελέσματα των θείων ένεργειών, όχι δέ κυρίως ένέργειαι. Των δέ πραγματικά ζώντων κατά τρόπον θεϊον. καί ύπερφυα ή ένθεος ζωή καί χάρις είναι ένέργεια αληθώς θεία καί ύπερφυής, κατά τήν όποιαν πραγματοποιείται ένωσις του Θεοϋ καί των άξίων τοϋ Θεοϋ. Υπάρχουν βεβαίως καί αποτελέσματα των θείων ενεργειών κτιστά, άλλά δέν είναι κυριολογικώς ένέργειαι όσα παρήχθησαν έκ μή όντων διά δημιουργικού προστάγματος. Αφού όμως εις τούς άξιους κατά τήν έπαγγελίαν έκαμε μονήν ό Κύριος μετά τοϋ Πατρός, τά έγγινόμενα εις τούς θεοφόρους δέν τελούνται διά δημιουργικού προστάγματος, άλλά διά θείας ένώσεως καί ένοικήσεως Θεοϋ, διά θεουργικής δυνάμεως καί χάριτος μεταδίδοντος εις τούς συνημμένους με αύτόν άπό τά έκ φύσεως προσόντα του. ”Αρα οί άγιοι μετέχουν άγγελομιμήτως καί άγγελοπρεπώς όχι μόνον των άποτελεσμάτων, άλλά καί αύτών των ένεργειών τοϋ Θεοϋ. Ό μέγας Βασίλειος λέγει ότι ή διαφορά μεταξύ άγγέλων καί άγιου Πνεύματος είναι αύτή, «ότι εις αύτό μέν υπάρχει φύσει ή άγιωσύνή, έίς αύτούς δε ύπάρχει έκ μετουσίας τό άγιάζεσθαι»81
Αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά
Γιατὶ ὁ λόγος ἀναγνωρίζει ὅτι ἡ γνώση τῶν θείων εἶναι διπλή· ἡ σχετική, ποὺ βρίσκεται μόνο στὸ λόγο καὶ στὶς ἔννοιες καὶ ποὺ δὲν ἔχει κατὰ τὴν πράξη μὲ τὴν πείρα αἴσθηση ἐκείνου ποὺ ἔγινε γνωστὸ καὶ ποὺ μ᾿ αὐτὴν οἰκονομοῦμε τὴν παρούσα ζωή· καὶ ἡ πραγματικὴ ἀληθινὴ γνώση, ποὺ μὲ τὴν πείρα μόνο κατὰ τὴν πράξη χωρὶς λόγο καὶ ἔννοιες παρέχει ὅλη τὴν αἴσθηση ἐκείνου ποὺ ἔγινε γνωστὸ, μετέχοντάς το κατὰ χάρη, καὶ μὲ αὐτὴ τὴ γνώση ὑποδεχόμαστε κατὰ τὴ μελλοντικὴ κατάπαυση τὴν πάνω ἀπὸ τὴ φύση θέωση ποὺ πραγματοποιεῖται ἀδιάκοπα.
Γιατὶ εἶναι ἀδύνατο, λένε οἱ σοφοί, νὰ συνυπάρχουν ἡ ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ λόγος περὶ Θεοῦ ἢ ἡ αἴσθηση τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ νόηση γι᾿ Αὐτόν. Καὶ λόγο περὶ Θεοῦ ἀποκαλῶ τὴν γνωστικὴ θεωρία γι᾿ αὐτὸν ποὺ ἀναλογεῖ στὰ ὄντα, αἴσθηση τὴν μεθεκτικὴ πείρα τῶν πέρα ἀπὸ τὴ φύση ἀγαθῶν, καὶ νόηση τὴν ἁπλὴ καὶ ἑνιαία γνώση περὶ Θεοῦ μέσῳ τῶν ὄντων. Τὸ ἴδιο ἴσως μπορεῖ νὰ διαπιστωθεῖ καὶ σὲ κάθε ἄλλο πράγμα, ἂν ἡ ἐμπειρία αὐτοῦ τοῦ πράγματος σταματᾶ τὸ λόγο γι᾿ αὐτὸν καὶ ἡ αἴσθηση αὐτοῦ τοῦ πράγματος κάνει ἀργὴ τὴν νόηση περὶ αὐτοῦ. [Η ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΗΣΥΧΑΣΜΟΥ]
Πρὸς Θαλάσσιον Περὶ Διαφόρων ᾿Απόρων τῆς ῾Αγίας Γραφῆς, ᾿Ερώτησις Ξʹ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου