Η κακοποίηση στο θέατρο, και όχι μόνο, είναι τρόπος έκφρασης. Η ταπείνωση, ακόμη και του κοινού, είναι ο οφειλόμενος φόρος τιμής στην αυθεντία του σκηνοθέτη ή του αστέρα πρωταγωνιστή. Πιάνει στα χέρια του κείμενα και τα κόβει και τα ράβει στα μέτρα της έκφρασής του. Τι σόι καλλιτέχνης θα ήταν αν δεν τον έπνιγε η έκφραση; Στην είσοδο έγραφε «Αγαμέμνων» και μέσα στην αίθουσα μια ροκ μπάντα της κακιάς ώρας προκαλούσε υστερικούς σπασμούς στους ηθοποιούς. Εκστατικοί οι θαυμαστές. Τόλμησε να βάλει ροκ στον Αισχύλο. Ο τραγικός περιπλανώμενος στα πέριξ. Είναι και αυτή η ελληνική σκηνή που σου δίνει ευκαιρίες. Διαβάζεις βιογραφικά όπου διαπιστώνεις ότι ο ίδιος έχει παίξει στη διάρκεια μιας σεζόν Αμλετ, Μακμπέθ και κάνει πρόβες για Αίαντα στην Επίδαυρο το καλοκαίρι. Εριξε και έναν Μπόρκμαν για να μη μείνει κλειστό το θέατρο μετά το Πάσχα. Τι να πει και ο κακομοίρης ο σερ Λόρενς Ολίβιε ή ο Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι, ο εκπληκτικός κινηματογραφικός Αμλετ; Οταν η έκφρασή σου έχει τσαλακώσει τέτοια μεγέθη, πώς να μην μπει στον πειρασμό να τσαλακώσει την αξιοπρέπεια της συμπρωταγωνίστριάς σου; «Α, ρε Τάκη (Χορν)», που έλεγε ο Φωκίων του Βασίλη Παπαβασιλείου. Από τότε που το θέατρο έγινε εργαλείο για να «εκφράζονται» διάφοροι, έπαψε να είναι θέατρο. Εγινε το επιδοτούμενο «θεατρικό δρώμενο» που κυριαρχεί σήμερα.
Μια ολόκληρη γενιά «θεατρανθρώπων» έχει μεγαλώσει με τον μύθο του τυραννικού Καρόλου Κουν. Κρίνοντας από τις αφηγήσεις φίλων και γνωστών, το υπόγειο της Σταδίου θύμιζε στρατόπεδο εργασίας. Ο Κουν ήταν ιδιοφυής. Επηρέασε την ελληνική θεατρική σκηνή όσο κανένας άλλος. Ο φίλος Ηλίας Λογοθέτης θυμάται την οδηγία που είχε δώσει στον χορό στους «Ορνιθες». «Θα πηδήξετε και μετά θα πέσετε αργά». Εκτοτε εμφανίστηκαν διάφοροι που θέλησαν να τον μιμηθούν. Και μιμήθηκαν το τυραννικό του ύφος. Αυτός είχε πετάξει ένα τασάκι σε μια ηθοποιό. Αν και εγώ συμπεριφερθώ με τον ίδιο τρόπο, πού θα πάει, κάποια στιγμή θα αναγκαστούν να με παραδεχθούν και εμένα ως μεγαλοφυΐα. Στο κάτω κάτω γιατί κάνω θέατρο; Για να εκφραστώ.Οσα κατήγγειλε η κ. Ζέτα Δούκα έχουν τη νομική τους πλευρά. Δεν με ενδιαφέρει. Εχουν και την ηθική τους πλευρά. Σιγά την είδηση. Η συμπεριφορά του κ. Κιμούλη, αν αληθεύουν όσα του καταμαρτυρεί, δεν είναι μοναδική. Εχω ακούσει δεκάδες τέτοιες ιστορίες με πρωταγωνιστές που εκτιμώ πολύ περισσότερο από τον κ. Κιμούλη. Ας μείνει ο Κιμούλης με τον Κραουνάκη που έσπευσε να τον υπερασπιστεί. Αρκεί να αφήσουν το θέατρο στην τέχνη του.
3 σχόλια:
Είναι ο 'χώρος του Διόνυσου', οπότε όσοι περιπλανώνται εκεί μέσα, ε, μια ''ζούρλα'' την έχουνε...αν είναι και σκατοχαρακτήρες, ε τότε, είναι το βασίλειό τους..
Παίζονταν μερικές τραγωδίες καί μία σάτυρα καί ο ηθο-ποιός ήταν ο ποιητής. Σήμερα ο ηθοποιός η τραγωδία καί η σάτυρα έγιναν ένα καί αφιερώθηκαν όλα στή λατρεία τού νάρκισσου.
"Ο επιχορηγούμενος εκμαυλιστής φιλoδόξων και αταλάντων κορασίδων.
Τι ήθελες εσύ από τον Κιμούλη;
Κι αυτή η ερώτηση με τη διευκρίνηση ότι πιστεύουμε μέχρι κεραίας τις καταγγελίες της Ζέτα Δούκα και των υπόλοιπων κοριτσιών για τη συμπεριφορά του.
Δεν έχουμε ουδεμία αμφιβολία ότι όσα καταγγέλουν συνέβησαν.
Το θέμα είναι τι σόι επαγγελματικό διαβατήριο μπορεί να περιμένει μία ατάλαντη ηθοποιός από έναν επίσης αδίστακτο δήθεν ταλαντούχο (στις επιχορηγήσεις) ηθοποιό και σκηνοθέτη ο οποίος χρησιμοποιεί στις θεατρικές του παραστάσεις εγνωσμένες ατάλαντες με το υποσχετικό να τις βάλει στο χώρο της Τέχνης, των ΜΜΕ, της διασημότητας.
Μιλάμε για αμοιβαίο εκμαυλισμό χειρίστου είδους:
Ένας υποτίθεται ταλαντούχος υπόσχεται καριέρα στη Τέχνη σε εγνωσμένες ατάλαντες.
Τουλάχιστο ο εκμαυλισμός του Σπύρου Παπαδόπουλου στην Υγειά μας– με λεφτά της κρατικής ΕΡΤ- είναι πιο κοντά στη νοοτροπία του χυδαίου κράτους.
Kανονικά οι Οίκοι ψυχαγωγίας και ανοχής της αισθητικής μας των κ.κ. Σπύρου Παπαδόπουλου και Γιώργου Κιμούλη πρέπει να λειτουργήσουν σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Από τον Σπύρο στον Γιώργο ή το αντίθετο.
Την ίδια πραμάτεια εμπορεύονται.
Ατάλαντες που θέλουν να υπηρετήσουν τη Τέχνη δίπλα σε ένα υποτίθεται ταλαντούχο ο οποίος αναγνωρίζει την ανυπαρξία ταλέντου στο πρόσωπό τους αλλά παρόλα αυτά τους δίνει θεατρικούς ρόλους και ρολάκια".
https://kourdistoportocali.com/read-this/o-epichoyrigoymenos-ekmaylistis-filodoxon-kai-atalanton-korasidon/
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει σε όλους τους χώρους...μήπως και της εκκλησίας;
Δημοσίευση σχολίου