Η ΕΞΑΫΛΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΗΣ

Προβλέπεται πως το κενό της δημοκρατίας που θα προκύψει μετά την κατάρρευση της μεσαίας τάξης, θα καλυφθεί από το αστυνομικό κράτος. Διαφορετικά θα είναι αδύνατον να ελέγχονται οι κοινωνικές αντιδράσεις των κατώτερων εισοδηματικών τάξεων που θα αποτελούν πλέον τη συντριπτική πλειοψηφία – ενώ τα ανώτατα θα θέλουν εύλογα να προστατεύονται από τις «μάζες». Ως εκ τούτου, η επιβολή αυταρχικών καθεστώτων είναι θέμα χρόνου στη Δύση – ενώ η διαχείριση της πανδημίας αποτελεί μία καλή ευκαιρία, για να δοκιμασθούν αντίστοιχες μέθοδοι ελέγχου των κοινωνιών. Άλλωστε, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μετατραπεί ήδη σε πιόνια και σε πρόβατα – οπότε δεν θα έχουν μεγάλες αντιρρήσεις.  

.Analyst Team

Άποψη

Υπάρχουν αναμφίβολα πολλά ενδιαφέροντα γεγονότα που μπορούν να μας κρατούν απασχολημένους, όσο είμαστε κλειδωμένοι στα σπίτια μας – όπως είναι η εξέλιξη της πανδημίας, η δημιουργία του 4ου γερμανικού Ράιχ με όπλο το ευρώ, η επιθετικότητα των Μογγόλων γειτόνων μας, η κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, οι αλλαγές στις Η.Π.Α. μετά την υπεξαίρεση της προεδρίας από τον Biden, η επάνοδος του ρυθμού ανάπτυξης της Κίνας που διεκδικεί την παγκόσμια ηγεμονία, η στάση της Ρωσίας, το BREXIT, οι δυστοπικές εξελίξεις  κοκ.

Ευρύτερα όμως στη Δύση, το σημαντικότερο γεγονός όλων είναι η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, η οποία αποτελεί το θεμέλιο της Δημοκρατίας – με το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του πλούτου και των εισοδημάτων της να έχει μεταφερθεί σε αυτούς που ευρίσκονται στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας. Η συγκεκριμένη μεταφορά επιταχύνθηκε ραγδαία από τις αρχές του 21ου αιώνα – αφού σχεδόν όλα τα κέρδη των τελευταίων είκοσι ετών, έχουν οδηγηθεί στο πλουσιότερο 0,1% του πληθυσμού.

Στο παράδειγμα των Η.Π.Α. που υπάρχουν πιο αντιπροσωπευτικά στατιστικά στοιχεία, σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη (πηγή) οι ελίτ της χώρας αποκόμισαν 50 τρις $ τις τελευταίες δύο γενιές – ενώ σήμερα το κορυφαίο 0,1% του πληθυσμού κατέχει περισσότερα από το κατώτερο 80% (γράφημα).

Όσον αφορά δε τα κέρδη του κορυφαίου 0,1% αυξήθηκαν 15 φορές ταχύτερα από τα κέρδη του κατώτερου 90% (γράφημα) – κλιμακώνοντας στο έπακρο τις ήδη υφιστάμενες εισοδηματικές ανισότητες. Αφού τώρα το ανώτατο 10% των Πολιτών κατέχει αφενός μεν το 90% του πλούτου, αφετέρου έχει εισπράξει όλα σχεδόν τα κέρδη της τελευταίας εικοσαετίας, οι Η.Π.Α. έχουν πάψει να έχουν μεσαία τάξη – κάτι που αποδεικνύεται επίσης από το ότι, μόλις το 15% των Αμερικανών διαθέτει αποταμιεύσεις που του επιτρέπουν να ζήσει ένα έτος χωρίς να εργάζεται.

Συνεχίζοντας, το μερίδιο των μισθών επί του ΑΕΠ τα τελευταία πενήντα χρόνια μειώνεται συνεχώς (γράφημα) – ενώ το ποσόν που έλειπε από τη μεσαία τάξη για να καλύψει τα έξοδα της, συμπληρωνόταν με το δανεισμό της. Έτσι υπερχρεώθηκε τόσο ο ιδιωτικός τομέας, όσο και ο δημόσιος – κυρίως λόγω των χαμηλότερων φόρων στα συνεχώς αυξανόμενα εισοδήματα της ανώτατης τάξης ή/και της αποφυγής πληρωμής φόρων εκ μέρους της μέσω των φορολογικών παραδείσων, καθώς επίσης των δαπανών για το κοινωνικό κράτος και για τη διατήρηση των δημοσίων υπαλλήλων.

Από την άλλη πλευρά, επειδή η τριτοβάθμια εκπαίδευση στις Η.Π.Α. είναι ιδιωτική, τα φοιτητικά δάνεια αυτών που αγόρασαν ανόητα το αφήγημα, σύμφωνα με το οποίο ένα πανεπιστημιακό δίπλωμα ήταν το διαβατήριο για την ασφάλεια της μεσαίας τάξης, έχουν εκτοξευθεί ήδη στο 1,7 τρις $ (γράφημα). Ακόμη χειρότερα, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει χάσει τις επαγγελματικές του δεξιότητες – επειδή οι δυτικές καταναλωτικές κοινωνίες δεν δίνουν την απαιτούμενη προσοχή στην παραγωγή, αλλά στο μάρκετινγκ, στην κερδοσκοπία, στις υπηρεσίες και στη γραφειοκρατία.

Περαιτέρω, όλα αυτά επιταχύνθηκαν αλλά και διατηρήθηκαν, με τη βοήθεια της μαζικής εκτύπωσης χρημάτων εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών – η οποία φυσικά δεν μπορεί να συνεχίζεται στο διηνεκές. Παρ’ όλα αυτά το τελευταίο «ανάχωμα» της μεσαίας τάξης, τα απομεινάρια της χρηματοοικονομικής της ασφάλειας, η ιδιοκτησία ενός σπιτιού και η σύνταξη, τείνουν να αποτελέσουν παρελθόν – ειδικά στην Ελλάδα που δυστυχώς προηγείται των εξελίξεων, τουλάχιστον μετά την υπερχρέωση του 2009 και την κακοδιαχείριση της από όλες τις επόμενες κυβερνήσεις, με αποκορύφωμα την εθνική προδοσία του 2012.

Η Ελλάδα, βυθισμένη ξανά στην ύφεση και με τα όποια κέρδη να απομυζώνται από την απάτριδα οικονομική της ελίτ, με τη βοήθεια της πολιτικής, δεν θα είναι σε θέση σύντομα να πληρώνει συντάξεις, παρά το ότι θα τις μειώνει συνεχώς – ενώ τα περισσότερα σπίτια θα κατασχεθούν και θα πλειστηριαστούν, θυσιαζόμενα στο βωμό των χρεών. Όσον αφορά την αγοραστική δύναμη των μισθών σε όρους ειδών πρώτης ανάγκης, περιορίζεται διαρκώς – ενώ η εγχώρια προσφορά αγαθών μειώνεται, αφού όλο και πιο πολλές επιχειρήσεις κλείνουν, αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν με τα έξοδα τους.

Το ερώτημα που οφείλει να μας απασχολήσει τώρα είναι το τι θα συμβεί όταν εξαϋλωθεί εντελώς η μεσαία τάξη – κάτι που δεν διαπιστώνεται μόνο στις Η.Π.Α. και στην Ελλάδα, αλλά επί πλέον στην Ευρώπη και στην πλουσιότερη χώρα της. Στη Γερμανία, όπου διαφημίζονται θέσεις εργασίας των 400 € (φωτογραφία) – παρά το ότι το κόστος ζωής είναι πολύ υψηλότερο σε σχέση με την Ελλάδα.

Εν προκειμένω, η απάντηση είναι πως σε κάθε περίπτωση θα πάψει να υπάρχει η Δημοκρατία που κακώς θεωρείται ως ένα αδιαμφισβήτητο κεκτημένο – με το κενό της να καλύπτεται από το αστυνομικό κράτος. Διαφορετικά θα είναι αδύνατον να ελέγχονται οι κοινωνικές αντιδράσεις των κατώτερων εισοδηματικών τάξεων που θα αποτελούν πλέον τη συντριπτική πλειοψηφία – ενώ τα ανώτατα θα θέλουν εύλογα να προστατεύονται από τις «μάζες».

Ως εκ τούτου, η επιβολή αυταρχικών καθεστώτων είναι θέμα χρόνου στη Δύση – ενώ η διαχείριση της πανδημίας αποτελεί μία καλή ευκαιρία, για να δοκιμασθούν αντίστοιχες μέθοδοι ελέγχου των κοινωνιών. Άλλωστε, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μετατραπεί ήδη σε πιόνια και σε πρόβατα – οπότε δεν θα έχουν μεγάλες αντιρρήσεις.

(Ακολουθείστε μας στο Twitter για να ενημερώνεστε αμέσως για τις αναλύσεις μας)

Η εξαΰλωση της μεσαίας τάξης – The Analyst