Η ερώτηση που προκύπτει είναι γιατί οι υποστηρικτές και οι μεγάλες εταιρίες θέλουν την επανεκκίνηση του συστήματος σήμερα (The Great Reset) – πριν τελειώσει η πανδημία. Η αιτία είναι αυτονόητη, ενώ το έχουμε αναφέρει πάρα πολλές φορές – το γεγονός ότι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, μετά την κρίση του 2008, διατηρήθηκε τεχνητά στη ζωή με τη βοήθεια των κεντρικών τραπεζών και με θανατηφόρο αντίτιμο τις τεράστιες διαστρεβλώσεις του. Ακόμη χειρότερα, το πρόβλημα διογκώθηκε στον υπερθετικό βαθμό – ενώ τα χρέη έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, με αποτέλεσμα να είναι αναπόφευκτες οι μαζικές χρεοκοπίες κρατών, τραπεζών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών. Από την άλλη πλευρά, η εξέλιξη της τεχνολογίας και η ψηφιοποίηση, θα οδηγήσουν στην απώλεια εκατοντάδων εκατομμυρίων θέσεων εργασίας – υπενθυμίζοντας πως μόνο η εφεύρεση του «3D» εκτυπωτή θα κλείσει πολλά εργοστάσια. Μπορεί λοιπόν με την πανδημία να έχει βρεθεί η κατάλληλη δικαιολογία, το ότι δηλαδή είναι αυτή υπεύθυνη για την οικονομική κατάρρευση και την ύφεση με τα «κλειδώματα» που προκαλεί, αλλά το πρόβλημα προϋπήρχε, παραμένει και κλιμακώνεται – αφού η περιουσία των πλουσιότερων ανθρώπων αυξάνεται ακόμη περισσότερο λόγω της πανδημίας, ενώ των φτωχότερων εξανεμίζεται πιο γρήγορα.
.«Σήμερα, οι Αμερικανοί θα εξοργιζόταν, εάν τα στρατεύματα του ΟΗΕ έμπαιναν στο Λος Άντζελες για να αποκαταστήσουν την τάξη. Αύριο θα είναι ευγνώμονες! Κάτι τέτοιο είναι εφικτό μόνο εάν τους πει κανείς πως υπάρχει μία εξωτερική απειλή που θέτει σε κίνδυνο την ίδια τους την ύπαρξη – είτε πραγματική, είτε όχι. Σε μία τέτοια περίπτωση, όλοι οι λαοί του κόσμου θα παρακαλούσαν να τους απελευθερώσουν από αυτό το κακό. Το μοναδικό που φοβάται ο κάθε άνθρωπος, είναι το άγνωστο. Όταν παρουσιαστεί ένα τέτοιο σενάριο, όλοι θα παραιτηθούν πρόθυμα από τα ατομικά δικαιώματα – αποδεχόμενοι να τους παραχωρηθεί η εγγύηση της ευημερίας τους από μία Παγκόσμια Κυβέρνηση» (Κίσινγκερ, 1991, πηγή).
Ανάλυση
Ο όρος «Great Reset» προέρχεται από το «Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ» (WEF) που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στο Νταβός της Ελβετίας (πηγή) – ενώ δίνει την εντύπωση πως μία από τις πιο γνωστές θεωρίες συνομωσίας, αυτή της δημιουργίας μίας παγκόσμιας διακυβέρνησης, γίνεται πραγματικότητα. Τα θεμέλια δε αυτής της «Μεγάλης Επαναφοράς» που ανακοίνωσε ο Γερμανός ιδρυτής του φόρουμ, ο K. Schwab, θα τοποθετηθούν στην επόμενη συνάντηση που θα γίνει στη Σιγκαπούρη – επειδή η πανδημία είναι πολύ πιο ήπια εκεί, από ότι στην Ευρώπη.
Ο στόχος τώρα δεν περιλαμβάνει τίποτα λιγότερο, από μία νέα αρχή για την κοινωνία μας – την επανεκκίνηση της με καταλύτη την πανδημία, πίσω από την οποία κατάφερε να καλυφθεί η παγκόσμια κατάρρευση που είχε ήδη ξεκινήσει στις αρχές του έτους. Η οικονομική μαύρη τρύπα που είχε δημιουργηθεί, απειλούσε να καταστρέψει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα (ανάλυση) – μεταξύ άλλων με το εκκωφαντικό σπάσιμο της θηριώδους φούσκας των παραγώγων που υπολογίζονται από 600 τρις $ έως 2 τετράκις $!
Οι συμμετέχοντες στη μοναδική στα ιστορικά χρονικά αυτή συνάντηση, θα είναι αρκετές εκατοντάδες εκπρόσωποι από την πολιτική και ειδικά από τις επιχειρήσεις – σημειώνοντας πως «στρατηγικοί εταίροι» του WEF είναι οι γερμανικές Deutsche Bank και Deutsche Post, οι φαρμακευτικές Astra Zeneca, Novartis και Pfizer, η Facebook, η Google, η Goldman Sachs, η Mc Kinsey, η Microsoft και το ίδρυμα «Bill & Melinda Gates».
Υπάρχει δε ήδη ένα διαφημιστικό βίντεο για την εκδήλωση με το σύνθημα «The Great Reset» που επιστεί την προσοχή στους στόχους της (πηγή) – περιγράφοντας τους κινδύνους για τον πλανήτη μας, όπως η πανδημία, ο ρατσισμός και η κλιματική αλλαγή. Αναφέρει πως ο καθένας μας έχει κάποιο ρόλο να παίξει – ζητώντας τη συμμετοχή όλων στο εγχείρημα. Ο ιδρυτής τώρα του WEF, ο K. Schwab, με το βιβλίο που εξέδωσε τον Ιούλιο με τον τίτλο «Covid-19: The Great Reset», συνδέοντας την πανδημία με τη Μεγάλη Επαναφορά και με την παγκοσμιοποίηση, γράφει τα εξής:
«Μετά την πανδημία της Κορώνα, ο πλανήτης δεν χρειάζεται τίποτα λιγότερο, από μία παγκόσμια αναδιοργάνωση των κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών πλαισίων του. Η επιστροφή στο παλαιό status μετά την κρίση είναι αδύνατη – είναι μία ψευδαίσθηση και δεν θα συμβεί».
Όσον αφορά τώρα τον ιστότοπο του WEF, απαιτεί επί πλέον τη συγχώνευση του καπιταλισμού με το σοσιαλισμό – καθώς επίσης μία πιο κοινωνική και πιο πράσινη παγκόσμια οικονομία. Διαβάζοντας δε κανείς προσεκτικά τους επί μέρους στόχους του Οικονομικού Φόρουμ, γίνεται γρήγορα σαφές πως τα κράτη και οι δημοκρατικά εκλεγμένοι εκπρόσωποι τους, δεν εμφανίζονται σχεδόν καθόλου στα σενάρια ανάληψης της παγκόσμιας ευθύνης από τις πολυεθνικές εταιρίες. Αναφέρονται μόνο στο ότι πρέπει να μειώσουν τη ρυθμιστική τους ισχύ – να την θέσουν στην ιδανική περίπτωση στην υπηρεσία των εταιριών!
Με άλλα λόγια, απαιτούν να δημιουργήσει η πολιτική τις προϋποθέσεις-πλαίσιο, έτσι ώστε η οικονομία να μπορεί να αναλάβει δράση – φυσικά με κοινωνικούς και οικολογικούς στόχους. Εύλογα λοιπόν αναρωτιέται κανείς εάν οι εξελίξεις τον έχουν υπερβεί (ανάλυση) – ή/και εάν η επιστροφή του ολοκληρωτισμού μετά την υπερχρέωση των κρατών και την καταστροφή της μεσαίας τάξης (πηγή), θα είναι σε παγκόσμιο επίπεδο, με μία παγκόσμια διακυβέρνηση που θυμίζει τις προβλέψεις του Orwell και του Huxley (ανάλυση). Στην ιστοσελίδα του WEF πάντως γράφονται τα εξής;
“Σε γενικές γραμμές, έχουμε τρία οικονομικά μοντέλα για να διαλέξετε:
(α) Το πρώτο είναι ο «καπιταλισμός των μετόχων», τον οποίο αγκαλιάζουν οι περισσότερες δυτικές εταιρείες που υποστηρίζουν ότι, ο πρωταρχικός στόχος μιας εταιρείας θα πρέπει να είναι η μεγιστοποίηση των κερδών της.
(β) Το δεύτερο μοντέλο είναι ο «κρατικός καπιταλισμός», που εμπιστεύεται την κυβέρνηση να καθορίσει την κατεύθυνση της οικονομίας και έχει αναδειχθεί σε πολλές αναδυόμενες αγορές, ιδίως στην Κίνα.
(γ) Το τρίτο είναι «Ο καπιταλισμός των ενδιαφερομένων» – ένα μοντέλο που πρότεινα για πρώτη φορά πριν από μισό αιώνα. Το μοντέλο αυτό τοποθετεί τις ιδιωτικές εταιρείες ως διαχειριστές της κοινωνίας – ενώ είναι σαφώς η καλύτερη απάντηση στις σημερινές κοινωνικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις». (πηγή)
Περαιτέρω, μεταξύ των υποστηρικτών της «Μεγάλης Επαναφοράς» είναι στη Μ. Βρετανία ο B. Johnson μαζί με το βρετανό κληρονόμο του θρόνου πρίγκηπα Charles, καθώς επίσης η πρόεδρος της Κομισιόν Ursula von der Leyen – η οποία, σε ομιλία της στις Βρυξέλες, είπε τα εξής:
«Η ανάγκη για μία παγκόσμια συνεργασία και για την επιτάχυνση της αλλαγής, θα είναι οι δύο κινητήριες δυνάμεις του Great Reset – ενώ το βλέπω ως μία άνευ προηγουμένου ευκαιρία» (πηγή).
Εάν δεν είχαμε πάντως όλες τις πηγές, δεν θα πιστεύαμε στα μάτια μας, ούτε πως οι παγκόσμιες εταιρίες και η επιστήμη θέλουν να λειτουργήσουν ως βηματοδότης για την πολιτική και την κοινωνία – σημειώνοντας πως παρά το ότι ένας μεγάλος αριθμός επιδημιολόγων και άλλων επιστημόνων, προειδοποιούν για τους κινδύνους από τα τεράστια κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών και των εταιριών διαδικτύου, οι πολιτικοί ευνοούν όσο περισσότερο μπορούν αυτές τις δυστοπικές εξελίξεις.
Τέλος, ένας από τους υποστηρικτές της «Μεγάλης Επαναφοράς» και ειδικός καλεσμένος του WEF, είναι ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Chipsafer – μίας τεχνολογικής εταιρίας από την Ουρουγουάη που εξοπλίσει κοπάδια βοοειδών με μικροτσίπ παρακολούθησης και ελέγχου της συμπεριφοράς τους από δορυφόρους (πηγή). Τα τσιπ αυτά μπορούν να εντοπίσουν γρήγορα ανωμαλίες στην συμπεριφορά των ζώων και να τα απομονώσουν – άρα και στους ανθρώπους. Επόμενοι ο διευθύνων σύμβουλος της ΒΡ, ο πρόεδρος της Microsoft, καθώς επίσης ένα μέλος της κεντρικής τράπεζας της Κίνας – ο Ma Jun, υποστηρικτής της ανοιχτής και προσανατολισμένης στην αγορά οικονομίας.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, η ερώτηση που προκύπτει είναι γιατί οι υποστηρικτές και οι μεγάλες εταιρίες θέλουν την επανεκκίνηση του συστήματος σήμερα – πριν τελειώσει η πανδημία, εάν βέβαια τελειώσει. Η αιτία είναι αυτονόητη, ενώ το έχουμε αναφέρει πάρα πολλές φορές – το γεγονός ότι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, μετά την κρίση του 2008, διατηρήθηκε τεχνητά στη ζωή με τη βοήθεια των κεντρικών τραπεζών και με θανατηφόρο αντίτιμο τις τεράστιες διαστρεβλώσεις του. Ακόμη χειρότερα, το πρόβλημα διογκώθηκε στον υπερθετικό βαθμό – ενώ τα χρέη έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, με αποτέλεσμα να είναι αναπόφευκτες οι μαζικές χρεοκοπίες κρατών, τραπεζών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών.
Από την άλλη πλευρά, η εξέλιξη της τεχνολογίας και η ψηφιοποίηση, θα οδηγήσουν στην απώλεια εκατοντάδων εκατομμυρίων θέσεων εργασίας – υπενθυμίζοντας πως μόνο η εφεύρεση του «3D» εκτυπωτή θα κλείσει πολλά εργοστάσια.
Μπορεί λοιπόν με την πανδημία να έχει βρεθεί η κατάλληλη δικαιολογία, το ότι δηλαδή είναι αυτή υπεύθυνη για την οικονομική κατάρρευση και την ύφεση με τα κλειδώματα που προκαλεί, αλλά το πρόβλημα προϋπήρχε, παραμένει και κλιμακώνεται – αφού η περιουσία των πλουσιότερων ανθρώπων αυξάνεται ακόμη περισσότερο λόγω της πανδημίας, ενώ των φτωχότερων εξανεμίζεται πιο γρήγορα.
Όσον αφορά δε τη μόλυνση του περιβάλλοντος από το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) τις συζητήσεις περί της κλιματικής αλλαγής και της ανάγκης για πράσινη ενέργεια, εάν γνωρίζει κανείς πως για να επεκταθεί η ψηφιακή υποδομή δημιουργούνται συνεχώς νέα κέντρα δεδομένων (όπως της Microsoft στην Ελλάδα), τα οποία σήμερα παράγουν σε παγκόσμιο επίπεδο CO2 όσο 42.000.000 αυτοκίνητα ετησίως, κατανοεί πως πρόκειται για έναν ακόμη τρόπο πλουτισμού – εις βάρος των ανόητων προβάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου